جنود شیطان سخت مشغولن... امام صادق علیه السلام: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ ضَيَّعَ حَقّاً إِلَّا أَعْطَى فِي بَاطِلٍ مِثْلَيْهِ هیچ مومنی نیست که حق را تباه سازد، مگر اینکه دوچندانش را در باطل هزینه کند. تحف العقول ص ۲۹۴ اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 #توییتر @noornama

#نور_نما اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 #noornama

مفهوم غیبت(۴) | غیبت صغری و غیبت کبری غیبت امام زمان علیه السلام به دو قسم تقسیم شده و برای بیان این دو غیبت، در آخرین توقیع شریف، تعابیر "الغیبة الثانیه" و "الغیبة التامه" استفاده شده است و در برخی از روایات نیز تعبیر "قصیره" و "طویله" آمده است. اما در هیچ روایتی اصطلاح "غیبت صغری" و "غیبت کبری" وجود ندارد و در واقع این اصطلاح، جعل شیعیان بوده که به مرور زمان شهرت یافته است. برخی از نویسندگان معاصر نیز که دنبال جعل روایت رفته اند، ناشیانه در متن روایت از اصطلاح "غیبت صغری" و" غیبت کبری" استفاده کرده اند و اینگونه خود را رسوا نموده اند! بنابراین با وجود اینکه قدری اختلاف در مدت زمان غیبت صغری وجود دارد، ثابت است که امام زمان علیه السلام دو غیبت دارند. مرحوم نعمانی در تفاوت این دو غیبت می نگارد: این احادیثی که می گوید: برای قائم دو غیبت است، صحتش به حمد خدا نزد ما ثابت شده... غیبت اول همان است که سفیرانی بین امام و مردم وجود داشتند که از جانب خود آن حضرت به این مقام نصب و در میان مردم آشکار و شناخته شده بودند...این دوران، همان غیبت کوتاه تر بود که مدت زمان آن سپری شد. و غیبت دوم آن است که چنین سفیران و واسطه هایی در کار نیستند... که زمان آن اکنون فرا رسیده... و ما در غیبت دوم به سر می بریم(الغیبه ص ۱۷۳ و ۱۷۴) یکی از نویسندگان وهابی می گوید: «پس امام دارای دو غیبت شد. در حالی که آنها روایاتی دارند که تنها از یک غیبت سخن می گوید، ولی روایاتی جعل شدند که با وضعیت موجود هماهنگ باشند و از دو غیبت سخن بگویند(أصول مذهب الشیعة ج ۲ ص ۸۹۵). این نویسنده ی وهابی، غیبت و تعدد غیبت را جعل علمای شیعه دانسته است و چنین استدلال می کند که برخی از روایات، از یک غیبت و برخی از روایات دیگر، از دو غیبت گفته است و این خود متناقض است. اما پاسخ او ساده و تنها نیازمند قدری کاوش در قران است؛ زیرا قران یک بار از یک بهشت: «وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ - فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ» و بار دیگر از دو بهشت: «مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ» گفته است و کسی آنها را متناقض ندیده است. و همینطور یک بار از یک آسمان و زمین: «تَنْزِيلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَی» و بار دیگر از هفت آسمان و زمین: «اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ...» گفته است و باز کسی آن را متناقض نخوانده است. پس چگونه این نویسنده وهابی، روایات غیبت را متناقض می خواند؟ در حالی که برخی از روایات در مورد اصل غیبت و برخی دیگر در مورد جزئیات و تعدد آن است. اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

[تیموتی فرنیش] تیموتی فرنیش از دانشگاه اوهایو، دکتری مطالعات اسلامی دارد و پایان‌نامه ی ایشان در دانشگاه اوهایو، پیرامون جهاد، بن لادن و حضرت مهدی علیه السلام است. و همواره از پایه های تحقیقی همایش های مهدوی و بین المللی بوده اند. تیموتی فرنیش یک فرد مستنطق بوده، به این معنا که در زمان حمله ی آمریکا به عراق، با افراد دستگیر شده گفت و گو و بحث دینی انجام می داده. و او در سال ۲۰۰۸ در طی یک سفری وارد قم شده، به جمکران می رود و عکس خود را از جمکران منتشر می کند و می گوید: فرزندانم در سال ۲۰۲۵ مهدی مسلمانان با بمب اتم به دنیا حمله خواهد کرد و من شاید آن زمان نباشم ولی شما از او فرار کنید. اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

علائم ظهور | یمانی(۱) در میان روایات یمانی، تنها دو روایت، یمانی را از علائم محتوم شمرده است که روایت نخست از غیبت نعمانی و روایت ثانی از کمال الدین است: ۱. امام صادق علیه السلام می فرماید: «النداء من المحتوم و السفیانی من المحتوم و الیمانی من المحتوم و قتل النفس الزکیة من المحتوم ...» نداء آسمانی حتمی است و سفیانی حتمی است و یمانی حتمی است و قتل نفس زکیه حتمی است‌(غیبت نعمانی ص ۵۳۱) ۲. امام صادق علیه السلام می فرماید: «قبل قیام القائم خمس علامات محتومات: «الیمانی و السفیانی و الصیحة و قتل النفس الزکیة و الخسف بالبیداء» پیش از قیام قائم، پنج نشانه خواهد بود که همگی از علامات محتومات است: یمانی، سفیانی، صیحه، کشتن نفس زکیه و فرو رفتن لشکر سفیانی در بیداء(کمال الدین ج ۱ ص ۵۵۶) روایت اول در نسخه ی علامه ی مجلسی و شیخ حر عاملی بدون وجود عبارت «الیمانی من المحتوم» آمده است: «النداء من المحتوم و السفیانی من المحتوم قتل النفس الزکیة من المحتوم... » و شاید بتوان اولویت را به نسخه ی علامه ی مجلسی داد‌؛ زیرا ایشان دقیق ترین نسخه ها را در اختیار داشته اند. و با توجه به این موضوع، هرگاه اختلافی بین نسخ باشد، نسخه ی علامه ی مجلسی پذیرفته می شود و این همان آغاز تردید در حتمی بودن یمانی است! قدیمی ترین نسخه ی موجود از کتاب غیبت نعمانی، نسخه ی رضویه است که این نسخه از نسخه ی اصلی بدست آمده و در این نسخه نیز عبارت «الیمانی من المحتوم» وجود ندارد. علاوه بر بحث اعتبار نسخ، می توان یک بحث علمی دیگر داشت و آن یافتن اصالت است که اگر اصل بر زیاده نهاده شود، روایت با عبارت «الیمانی من المحتوم» خوانده خواهد شد و در غیر این صورت، روایت فاقد این عبارت خواهد بود. این تردید تنها در روایت نخست به اتمام نمی رسد، بلکه نسبت به روایت ثانی کمال الدین شیخ صدوق هم جریان و ادامه دارد و آن وجود روایت مشابه کمال الدین، در کتاب کافی است[هر دو روایت از عمر بن حنظله است]؛ با این تفاوت که در کتاب کافی حتمی بودن یمانی ذکر نشده: «خمس علامات قبل قیام القائم: الصیحة، والسفیانی، والخسف، وقتل النفس الزکیة، والیمانی». بنابراین گفتن اینکه یمانی از محتومات باشد، سخت است و البته برخی از علما صریحا یمانی را از علائم غیر محتوم دانسته اند؛ بطوری که مرحوم طبرسی، یمانی را در شمارش علائم غیر محتوم آورده است(کفایة الموحدین ج ۵ ص ۵۳۰) اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

[ تردیدی در حتمی بودن یمانی ] عدم وجود عبارت «الیمانی من المحتوم» در قدیمی ترین نسخه ی موجود از کتاب غیبت نعمانی اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

[ تردیدی در حتمی بودن یمانی ] عدم وجود عبارت «الیمانی من المحتوم» در نسخه ی علامه ی مجلسی از کتاب غیبت نعمانی اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

علائم ظهور | یمانی(۲) "یمانی" بدون تشدید نون است و با تشدید نون جایز نیست خوانده شود و الف را عوض یاء دوم[یمنیّ] قرار داده اند. در شامی نیز چنین کرده اند. "یمانی" عنوانی بود که ائمه ی هدی علیهم السلام، به هر که منتسب یمن بود، اطلاق می کرده اند که دو روایت آن در کتاب بصائرالدرجات آمده است: ۱. «دخل علیه رجل من علماء أهل اليمن فقال أبو عبدالله: یا یمانی أ فیکم علماء؟ قال نعم...» شخصی از اهل یمن بر امام جعفر صادق ع وارد شد ، امام از او پرسید ای 《یمانی》 آیا در بین شما علماء وجود دارند؟ پاسخ داد آری(بصائر الدرجات ج ۱ ص ۴۰۱) ۲. «دخل علیه رجل من أهل اليمن، فقال له یا یمانی أ تعرف شعب کذا و کذا قال نعم، قال له‌ تعرف شجرة فی الشعب من صفتها کذا و کذا قال له نعم قال له تعرف صخرة تحت الشجرة قال له نعم قال فتلک الصخرة التی حفظت ألواح موسی علی محمد» شخصی از اهل یمن بر امام باقر علیه السلام وارد شد.امام از او پرسید ای 《یمانی》 علم به فلان مسیر داری؟ علم به فلان درختی که در مسیر هست داری؟(بصائر الدرجات ج ۱ ص ۱۴۲) و لذا از خود لفظ "یمانی" می توان نتیجه گرفت که یمانی اهل کجاست و خروجش از چه منطقه ای خواهد بود. با این حال دو روایت از کتاب کمال الدین، صریحا خروج او را از یمن دانسته اند: ۱. امام باقر علیه السلام می فرماید: «خروج السفیانی من الشام و الیمانی من الیمن...» سفیانی از شام و یمانی از یمن خروج می کند(کمال الدین ج ۱ ص ۶۰۴) ۲. امام باقر علیه السلام می فرماید: «و إن من علامات خروجه: خروج السفیانی من الشام و خروج الیمانی[من اليمن]...» و از علامات قیام او: خروج سفیانی از شام و خروج یمانی از یمن است(کمال الدین ج ۱ ص ۵۹۸) طبق یک روایت، در بین یاران امام صادق علیه السلام، شهرت داشت که یمانی از یمن باشد و از این رو نسبت به فردی که از یمن خروج کرده شک می کنند و از حضرت می پرسند آیا او همان یمانی است؟: «لما خرج طالب الحق قيل لأبي عبد الله عليه السلام:  نرجو أن يكون هذا اليماني؟ فقال: لا، اليماني يوالي عليًّا، وهذا يبرأ» از امام صادق در مورد طالب حق سوال می کنند که در یمن خروج کرده بود و سوال کردن که آیا این شخص همان یمانی است؟ ایشان پاسخ دادند که خیر. چون یمانی از یاوران امیر المؤمنین علیه السلام است ولی این شخص از دشمنان امام است‌(أمالی شیخ طوسی ص 934) طالب حق شخصی بود بنام "عبد الله ابن عمر بن الاسود کندی جندی حضرمی" که به طالب حق ملقب بود و این شخص در یمن ساکن بود و علیه مروان بن محمد توسط لشکری که خودش جمع کرده بود خروج می کند و بر صنعا و مکه مسلط می شود، اما در نهایت طالب حق کشته شده و سر بریده شده اش را به سمت مروان در شام ارسال می کنند. اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama

[ الیمانی من اليمن ] الیمانی من اليمن در نسخه های خطی از کتاب کمال الدین شیخ صدوق | به همت استاد سید محمد مهدی حجازی عزیز اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج 🌱 @noornama