دست کم خیالم راحت است که اگر روزی، در خیابانی، بین همهمه‌یِ صداها، واژه‌ی "عشق" را شنیدی، من را به یاد خواهی آورد غریبـهِ آشنا...

ما اولین باره باهم قهر میکنیم ولی قهرمون داره به جدایی میرسه... ؛ احتیاط کن برای گوش دادنش.*

"جریانِ زندگی"

همیشه پشت نُت‌های موسیقی، داستانی نهفته شده... ؛ وقتی کریستوفر نولان از هانس زیمر خواست برای فیلم interstellar موسیقی بسازه، موضوع اصلی فیلم رو توضیح نداد، بلکه تنها یك نامه تایپ شده فرستاد که پدری طی یک مأموریتی دخترش رو ترک می‌کنه‌. این نامه فقط دوتا دیالوگ داشت : - برمی‌گردم. + کِی؟ و به زیمر یه روز فرصت داد تا این موسیقی رو بسازه. زیمر همون شب یک قطعه چهار دقیقه‌ای نوشت که یك کد مورس در اون قرار گرفته... و ترجمه‌‌یِ اون کد میشه : stay ( بمان ). و حالا این قطعه جزو شاهکارهای دنیایِ موسیقی شده...

یا چشم بپوش از من و از خـویش برانم، یا تنـگ در آغوش بگیرم که بمیرم. - فاضل نظری.

؛

‏"سلاما علی قلبُ یتألمَ قبلُ المنامِ و یبکیُ بکاءَ العالمُ و لمِ یشعرُ بهِ احدُ" سلام بر قلبی که که قبل از خواب درد می‌کشد، و به وسعت دنیا می‌گرید، و کسی آن را احساس نمی‌کند.

انگار خدا پودرِ قند پاشیده رو غمامون.

در میان جمعیت آرام زمزمه کرد : «از بس به یاد آن لب گفتم به سجده یا‌ رب ترسم که چون بیایی من توبه کرده باشم...» سپس او را بوسید. طولانی و عمیق. و یقین دارم این گرم‌ترین بوسه‌ای بود که خیابانِ تجریش طهران در هوای برفیِ صفر درجه کلوین به خود دیده بود.