eitaa logo
نورالثقلین
18 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
1.2هزار ویدیو
38 فایل
کانال تخصصی قرآن واهلبیت علیهم السلام برای بیان معارف قرآنی وروایی
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از اندیشه تشیّع
🔹جنگ بدر و بستن آب بر کفار 💬 : در جنگ بدر مسلمانان آب را بر دشمن بستند و چاه آب را پر کردند و مانع آب خوردن کفار مکه شدند؛ لذا با این فرض، بستن آب در کربلا بر روی امام حسین (علیه‌السلام) دور از ذهن نیست؛ چون چیزی که عوض دارد گله ندارد! آیا این واقعه درست بوده است؟ ✅ : ✍ این سخن که پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به چاه‌های بدر رسید و همه را پر کرد به جز یک چاه، سخن درستی است و در منابع تاریخی بیان شده است. اما این مطلب حقی است که دشمنان اسلام از آن اراده باطل کرده و از این به بعد را به دروغ جعل کرده و به حضرت نسبت داده‌اند. 🔹مغالطه دشمنان اسلام از این قرار است که پر کردن چاه‌های بدر تدبیری جنگی بود و اصلا ربطی به بستن آب بر دشمن و تشنگی آنان نداشت. لذا سؤال این‌ است که آیا پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در جنگ بدر دستور داد آب را بر مشرکان ببندند و آنان را دچار تشنگی کنند یا خیر؟ تاریخ گواه است که سپاه دشمن در مکانی نزدیک به مسلمانان، اما با قدری فاصله اردو زده بودند و خودشان چاه بزرگی داشتند و آن شب هم باران زیادی باریده بود و همه چاه‌های آن صحرا را پر از آب کرده بود، لذا به هیچ وجه سپاه دشمن از حیث دسترسی به آب در مضیقه نبود و تشنگی بر آنان غلبه نکرده بود. 🔹از طرفی سیره پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر این بوده کسی را از آب منع نکرده است، حتی در تاریخ‌نامه طبری آمده است: گروهى از مشرکان آمدند که از آن حوض آب بخورند و مسلمانان خواستند که آنان را باز دارند، اما حضرت فرمود: بگذارید تا بخورند که هر مشرک که از آن آب بخورد در این جنگ کشته می‌شود، و چنان شد که ایشان فرمود. ✅بنابراین روشن شد که پر کردن چاه‌های آب، برای تشنه کردن کفار نبوده و علت دیگری داشته است. اهداف این کار را می‌توان چنین بر شمرد: 1⃣ محدود کردن دایره جنگ: سلیمان بن حرب از حماد بن زید، از یحیى بن سعید نقل می‌کند: پیامبر(ص) روز جنگ بدر با مردم مشورت کرد، حباب بن منذر برخاست و گفت: ما اهل جنگیم و چنان مصلحت می‌بینم که سر همه چاه‌هاى آب، جز یک چاه را ببندیم و با آنان کنار همان چاه رویارو شویم. 2⃣ در هنگامه‌ای که پایه‌های حکومت نوپای اسلامی هنوز مستحکم نشده بود و مسلمانان تجربه جنگ این چنینی را نداشتند؛ از این‌رو نیاز به یک روحیه مضاعفی بود تا آنان را در این راه محکم‌تر و استوارتر نماید؛ لذا چنین به نظر می‌رسد این کار بیشتر جنبه روانی داشت تا از این طریق روحیه مسلمانان تقویت و مشرکان نیز تضعیف شوند. با توجه به دلائل ارائه شده روشن شد که در جنگ بدر کسی از آب منع نشده است. اما در کربلا قضیه بسیار متفاوت است، 🔹: حضرت کاملا از آب منع شد، 🔹: همراه حضرت تنها مردان جنگی نبودند تا کسی بگوید جنگ است و باید تدبیر کرد، بلکه زن و بچه‌ها نیز همراه حضرت بودند و آن‌ها بیشتر اذیت شدند، 🔹: حضرت اصلا برای جنگ و خون‌ریزی نرفته بود، بلکه قصد رفتن به کوفه را داشت؛ 🔹: جمعیت آنان قابل قیاس با سپاه حضرت نبود و بدون شک آنان پیروز می‌شدند، لذا بستن آب بر حرم امام حسین(علیه‌السلام) نهایت پستی و دنائت آنان بود. btid.org/fa/news/148786 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈
هدایت شده از اندیشه تشیّع
🔰 برای بهبودی بیماری هم باید دعا کرد و هم پزشک رفت! 💬 : غذا در گلویتان گیر کرده و در حال خفه شدن هستید، من دو انتخاب دارم: 1. بزنم پشتتان 2. برایتان دعا کنم، کدام یک را می‌خواهید انجام دهم. ✅ : ✍ در واقع شبهه کننده با این جمله به ظاهر زیبا در صدد است به مخاطبان خود القا کند که دعا کردن هیچ تاثیری ندارد و تنها علم تجربی و حرکت مادی به درد می‌خورد و برای انسان سودمند است. 👈در پاسخ به او باید گفت: 🔹 : ما نیز مانند آن‌ها عمل کرده و می‌گوییم: فرض کنید سرطان دارید و کاری از دست دکترها بر نمی‌آید؛ حال به شما بگویند: هیچ راهی برای درمان شما وجود ندارد و باید بمیرید شما را آرام می‌کند یا بگویند دکترها نمی‌توانند کاری کنند، اما خدایی قادر و توانا وجود دارد که اگر بخواهد شما را شفا می‌دهد؟ این‌جا کدام خبر را انتخاب می‌کنید؟ 👈همه دکترها اذعان دارند در درمان بیماری به خصوص انواع سرطان روحیه و آرامش درونی به بهبودی شخص بیمار بسیار کمک می‌کند و ایمان به خدا و توجه به او و راز و نیاز با او و اعتقاد به قدرت بی‌نهایت او، بهترین آرامش در انسان را ایجاد می‌کند. 🔹 : اگر تنها علم برای درمان کافی است، پس چرا این همه انسان بر اثر بیماری و انواع سرطان و سکته و ... از دنیا می‌روند، چرا علم پزشکی جلوی مرگ این افراد را نمی‌گیرد؟ حتی در چند ماه اخیر نیز همه دنیا با چشم خود دیدند این همه پیشرفت و این همه امکانات در برابر ویروسی کوچک و ضعیف زانو زد و تمام دنیا را گرفتار خود کرد و هنوز علم از درمان آن عاجز است. 🔹 : بیماران صعب العلاج فراوانی با دعا، نذر، روضه‌ و رفتن به حرم ائمه اطهار(علیهم‌السلام) شفا یافته و خوب شده‌اند، موارد متعددی وجود دارد که دکتر از درمان آن عاجز بوده و بیمار را جواب کرده‌اند، اما با بردن آن بیمار به حرم ائمه اطهار(علیهم‌السلام) او کاملا شفا یافته و اثری از بیماری در او نمانده و موجبات تعجب پزشکان را فراهم کرده است، این موارد آن‌قدر زیاد است که نمی‌توان به راحتی همه را انکار کرد. 🔹 : علمای دین بارها گفته‌اند که خداوند متعال دو عامل را برای بهبودی انسان از بیماری قرار داده است، یک راه عادی و معمولی که همان راه اسباب و مسببات و استفاده از دارو و راه طبیعی برای درمان است؛ راه دوم شفای بیماری با استفاده از عوامل ماورائی و غیر مادی و غیر عادی است. راه اول چون عمومی است و سنت الهی نیز محسوب می‌شود، باید مورد توجه قرار گیرد، یعنی مردم زمانی‌که بیمار می‌شوند، باید نزد دکتر بروند، باید دارو مصرف کنند تا درمان شوند، سنت الهی بر این است که انسان با دارو بهبود یابد و این مسیر نه تنها با دین در تضاد نیست، بلکه از دستورات دین نیز می‌باشد چنانکه در روایت آمده «أَبَى اَللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ اَلْأَشْيَاءَ إِلاَّ بِأَسْبَابٍ فَجَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ سَبَباً: خدا خوددارى و امتناع فرموده كه كارها را بدون اسباب فراهم آورد پس براى هر چيزى سبب و وسيله‌اى قرار داد».[2] 👈بر این اساس زمانی‌که غذا در گلو گیر می‌کند هم باید بر پشت او زد و هم آب آورد و هم‌زمان باید دعا هم کرد که او شفا پیدا کند، زیرا اگر خدا نخواهد، هزار بار هم با مشت و لگد به پشت او ضربه بزنیم، راه گلو باز نمی‌شود و او می‌میرد. btid.org/fa/news/152290 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈
هدایت شده از اندیشه تشیّع
💬 🔰 من به خدایی که امروز یک کودکِ گرسنه را سیر نمی‌کند، اما وعده بهشت فردا را به کودکان می‌دهد، نیازی ندارم!: ✍ گرسنگی و فقر در روی زمین هرگز توسط خداوند متعال به وجود نیامده است و عامل اصلی آن خود انسان است، قرآن در این زمینه می‌فرماید: 🍃 «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاس ِ [روم/41] 🍃 فساد، در خشکی و دریا به خاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است» بدون شک اگر زور زورگویان و ستمگران نبود، همه مردم در یک طبقه و مانند هم زندگی می‌کردند و هیچ فقیری نبود و هیچ بچه‌ای گرسنه نمی‌ماند. شاید سوال کنید چرا خدایی که مهربان است جلوی ستم و زور آنان را نمی‌گیرد؟ در پاسخ می‌گوییم: لازمه اختیار آدمی و این‌که انسان مختار باشد، این است که بتواند هر کاری بکند، اگر قرار باشد، خدا جلوی برخی گناهان را بگیرد و نگذارد انسان به دیگران ظلم کند و زور بگوید، دیگر انسان مختار نیست و حیطه اختیار او محدود می‌شود، لذا دیگر مسئول اعمال و رفتار خود نخواهد بود؛ بله اگر خداوند این ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌ها را جبران نکند، آن موقع است که خلاف عدالت و حکمت خود عمل کرده است. قرآن کریم می‌فرماید: 🍃 «وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ [زلزال/8] 🍃 و هرکس هم‌وزن ذره‌ای بدی کند، آن بدی را ببیند» که نشان از اوج عدالت الهی است؛ پس درواقع خداوند متعال چند سالی به انسان فرصت می‌دهد که راه درست یا نادرست را انتخاب کند، سپس بر اساس همان انتخاب خود او، از او بازخواست خواهد کرد و اگر راه ناصواب را در پیش گرفته باشد، به شدت مؤاخذه شده و در عذاب خواهد بود و برای تمام کسانی‌که به ناحق مورد ظلم و تعدی قرار گرفته‌اند، تمام ناملایمات را جبران خواهد کرد. 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈
هدایت شده از اندیشه تشیّع
💬 🔰 یکی از شبهاتی که وهابیت بر علیه مهدویت مطرح کرده این است که لقب امام یازدهم «عسکری» است که به معنای عقیم بودن است؛ امام یازدهم به دلیل اینکه فرزندی نداشت، لقب عسکری گرفت و داستان غیبت و ارتباط با امام دوازدهم نیز ساخته 4 شیخ است که به آن‌ها نواب اربعه می‌گفتند.: ✍ معنای عسکری و وجه نام گذاری در زبان عربی حرف «گاف» وجود ندارد و کلمۀ «عسکر» لفظی عربی و به معنای لشکر، سپاه است و «عسکری» اسم منسوب به عسکر است. عسکر محله‌ای بوده در شهر سامرا که لشکرگاه و محل توقف سپاه خلفای عباسی در آن‌جا بوده است و از آن‌جایی که امام حسن عسکری در سال 236هـ .ق. از مدينه به سامرا انتقال و در محله عسکر، قرارگاه سپاه در شهر سامرا سکونت یافتند و در آن‌جا زندگی می كرد و به عسکری شهرت يافت. 👈 نکته دیگر این است که لقب «عسکری» مشترک بین امام یازدهم و پدرشان امام هادی(عليه‌السلام) می باشد که آن‌ها را عسکريین می‌نامند و اگر بنا بود این لفظ به معنای عقیم باشد، می بایست امام هادی(علیه السلام) نیز عقیم باشد؛ در حالی‌که همه می‌دانند این چنین نیست و ایشان به اتفاق تاریخ چندین فرزند داشته است. ✅ شاهدان ولادت حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از جمله زنانی که شهادت به این موضوع داده‌اند می‌توان به «حکیمه خاتون» عمه امام حسن عسکری، «زن قابله»، «نسیم» و «ماریه» از خادمان خانه حضرت اشاره کرد که جناب شیخ صدوق این مطلب را با سند صحیح در کتابش نقل کرده است. ✅ از جمله اصحابی که حضرت را دیده‌ و به وجود و حیات ایشان گواهی داده‌اند، «محمّد بن عثمان عمری» ، «ابو غانم خادم» ، «عبد الله بن جعفر حميری» ، «احمد بن إسحاق قمی» ، «ابراهيم بن محمد بن فارس النيسابوری» ، «يعقوب بن منقوش» ، «عمرو اهوازی» ، «ابو علی بن مطهر» و ... می‌باشند که جناب شیخ صدوق در کتاب «كمال الدين و تمام النعمه» و شیخ طوسی در کتاب «الغیبه» اسامی آنان را به صورت کامل آورده‌اند. btid.org/fa/news/103730 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈
هدایت شده از اندیشه تشیّع
✅ پیامبران به اذن خدا «علم غیب» دارند 💬 : وهابیت علم غیب را مختص به خداوند متعال می‌داند و معتقد است هیچ انسانی حتی پیامبران الهی علم غیب ندارد، زیرا قرآن علم غیب را از مردم نفی کرده و آن‌را مختص به ذات باری تعالی می‌داند. 👈 در پاسخ باید گفت: ✍ درباره صاحبان «علم غیب» در قرآن کریم دو دسته آیات متفاوت دیده می‌شود: دسته اول آیاتی است که علم غیب را مخصوص خداوند متعال می‌داند، و دسته دوم آیاتی است که علم غیب را براى غیر او نیز ممکن می‌داند. 🔹 مانند: «وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَیَعْلَمُهَا اِلاَّ هُوَ؛ [انعام / 59]کلیدهاى غیب، تنها نزد او است و جز او، کسى آن‌ها را نمی‌داند». از مجموع این آیات به خوبى می‌توان نتیجه گرفت که علم غیب و احاطه به اسرار نهان، مخصوص ذات پاک خداوند متعال است. 🔹 مانند: «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى‏ غَيْبِهِ أَحَداً * إِلاَّ مَنِ ارْتَضى‏ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً؛ [جن / 26و27] عالم الغيب او است و هيچ‌كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‏‌سازد، مگر رسولانى كه آن‌ها را برگزيده است و مراقبينى از پيش رو و پشت سر، براى آن‌ها قرار مى‌‏دهد». 👈 از این‌گونه آیات استفاده می‌شود، افراد دیگری غیر از خداوند متعال نیز علم غیب دارند، البته علمی که خداوند متعال به آن‌ها داده است. 💥امّا وهابیت خبیث، برای اثبات مدّعای خود، تنها دسته اول آیات را ذکر کرده و از بیان دسته دوم امتناع می‌ورزد، چرا که با عقاید آنان سازگاری ندارد، گویا قرآن این آیات را ندارد. 👈 برای جمع بندی بین این دو دسته از آیات، می‌توان گفت: علم غیب به طور مطلق و بدون هیچ قید و شرطى و بالذات، مخصوص ذات خداوند متعال است؛ او است که احاطه بر تمام عالم غیب و شهود دارد و این علم قائم به ذات مقدسش می‌باشد و از او جدا نیست. ولى دیگران - مانند پیامبران، امامان معصوم و فرشتگان - تنها از طریق تعلیم الهى، می‌توانند از اسرار غیب آگاه شوند. لذا منظور از اختصاص علم غیب به خداوند متعال، علم ذاتى و استقلالى است؛ لذا غیر او هیچ‌گونه آگاهى از اسرار غیب مستقلا ندارد. ✅ شاهد این جمع، و این‌که پیامبران علم غیب دارند این است که قرآن از زیان حضرت عیسی(علیه‌السلام) بیان می‌کند: «وَ اُنَبِّئُکُمْ بِمَا تَأْکُلُونَ وَ مَا تَدَّخِرُونَ فى بُیُوتِکُم؛ [آل عمران/ 49] و به شما خبر می‌دهم از آن‌چه می‌خورید و آن‌چه را در خانه‌هاى خود ذخیره می‌کنید». 👈 این مطلب جز از طریق علم غیب امکان ندارد، حال اگر پیامبران علم غیب ندارند، چگونه حضرت عیسی (علیه‌السلام) چنین اخبار غیبی را بیان کرد. 👈راجع به ائمه اطها نیز این قضیه درست است؛ آنان مسائلی را از آینده خبر داده بودند که به همان ترتیب اتفاق افتاد و گویای علم غیب امام بود؛ برخی از علمای اهل سنت به این موارد اعتراف کرده و معتقدند ائمه اطهار(علیهم‌السلام) دارای علم غیب بوده اند، ولی این علم را پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به آنها تعلیم داده بود. btid.org/fa/news/39173 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈
هدایت شده از اندیشه تشیّع
🔰 زنده کردن شیر، کرامت امام رضا علیه السلام 💬 : آیا می‌دانستید که امام رضا(علیه‌السلام) مخالفان خود را زنده زنده خوراک شیر کرده است. در روایات آن‌ها آمده او به شیر نقاشی شده بر روی پرده اشاره کرد و آن شیر زنده شد و مخالف او را خورد. پاسخ: شبهه کننده داستان معجزه امام رضا(علیه‌السلام) را به گونه ای بیان کرده است که هر کس آن را بخواند با خود بگوید این امام چقدر خشن و نامعقول است که تحمل حرف مخالف را نداشته و او را این‌چنین مجازات کرده است و حال آن‌که اصلا چنین نبوده و قضیه چیز دیگری است. ✍ اینکه در شبهه گفته شده امام رضا(علیه‌السلام) مخالف خود را به خورد شیرها داد، صحیح نیست و شبهه کننده با زیرکی، عبارت را تغییر داده تا دیگران را به غلط بیاندازد، اگر این‌چنین بود باید حضرت مامون عباسی و تمام دربانیان که پیرو او بودند و اکثر مردم شهر را به خورد شیرها می‌داد و همه را از بین می‌برد، زیرا در آن زمان شیعه در اقلیت بود و همه دربانیان و غالب مردم شهر اهل سنت بودند و مخالف حضرت. 👈 اما طبق این نقل، حضرت تنها این فرد را به خورد شیرها داد، پس حتما آن شخص علاوه بر مخالف بودن، مشکل دیگری داشته است. 👈در زمان ائمه بعدی هم اکثر مردم پیرو خلفا بوده و اهل بیت(علیهم‌السلام) را به عنوان امام و پیشوا قبول نداشتند و شیعه همیشه در اقلیت بوده است، اما هیچ‌گاه از نیروهای غیبی برای کشتن انسان‌ها و افرد مخالف خود استفاده نکرده‌اند. ✅ در این روایت آمده امام رضا (علیه‌السلام) دعا کردند و باران بارید، اما برخی از دربانیان و اطرافیان مامون باور نداشتند که این باران به دعای حضرت بوده، لذا یکی از آنان امام رضا (علیه‌السلام) را به سخره گرفته و با حالت تمسخر به ایشان عرض کرد که مردم می‌گویند باران به دعای شما بوده، حضرت انکار نکرد و خود را مانند یوسف نبی در دربار فرعون خواند، در اینجا بود که آن مرد هتاک با تمسخر گفت اگر راست می‌گویی و تو با فضیلت هستی به این شیر نقاشی شده بر روی پرده بگو تا من را بخورد. 🔹یعنی : خود او این درخواست را کرد؛ : حالت تحدی داشت، یعنی اگر امام این کار را نمی‌کرد امامت او زیر سوال می‌رفت. 🔸حال اگر امام این کار را نمی‌کرد ایمان مردم و شیعیان نسبت به ایشان سست می‌شد، لذا حضرت برای این‌که به حاضران اثبات کند او امام و ولی خداست و ولایت تکوینی دارد و می‌تواند بر امور عالم دخل و تصرف کند، به پرده اشاره می‌کند و شیر واقعی بیرون می‌آید و آن مرد هتاک را می‌خورد. 👈 این مساله تنها در مورد امام رضا(علیه‌السلام) نبوده است، بلکه قبل از ایشان در مورد پدرش امام کاظم (علیه‌السلام) و در مورد امام هادی (علیه‌السلام) نیز شبیه همین داستان نقل شده است. btid.org/fa/news/155727 💠اندیشه تشیع: ♨️ @kalamema 👈
15.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
۱. آیا زرتشت ایرانی بوده ۲.آیا زرتشت پیامبر بوده ۳.زن فروشی در زرتشتیان ۴.گاوپرستی و آتش‌پرستی در زرتشتیان ۵.نوشیدن ادرار گاو برای زنان ۶.گفتار و کردار و پندار نیک:حرفی مزخرف؟ ۷.مورچه و یوز کشی و حیوان کشی عملی خوب در زرتشت و... چندین عقیده دیگر ایرانیان 🎧 مرتضی‌ کهرمی ┅┅┅┅🍃🇵🇸❤🇮🇷🍃┅┅┅┅┄ 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی ونخبگان علمی