🟣
شهوت هر كسي كه داعي دارد بر اجابه و حوار و مناظره هر تسائلي(پاسخ به هر سوالی) و شبهه اي بلا علم موجب ميشود كه در انظار نيز به عنوان عالم علَم شود در حالي كه خالي از علم هست و اين خطري عظيم ميباشد و مصيبتي براي شريعت .
شهوة بعض الناس در حوار و إجابة بشبهات مطروحة ،اعظم مصیبت
ولعلّ شهوة البعض للإجابة على كل سؤال يُوجه إليه ليكون في أنظار الناس عالماً لا يجارى هي من أخطر ما يقع فيه طلاب العلم من أمراض ، وهذا ما حذرت منه الرواية، واعتبرت من يقع فيه مجنوناً، وأنَّه يُصاب في مقاتله .. ]
الفوائد البديعة ، السيد علاء الموسوي ، ج۱ ص ۱۲ اصلی (عربی)
🟣
رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم
شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
💠 با خود مهربان باش! باکلاس باش!
📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «إنَّ أَنْصَحَ النَّاسِ لِنَفْسِهِ أَطْوَعُهُمْ لِرَبِّهِ وَ إِنَّ أَغَشَّهُمْ لِنَفْسِهِ أَعْصَاهُمْ لِرَبِّهِ»
خیرخواه ترین و نیک خواه ترین مردم نسبت به خودش(کسی که خودش را خیلی دوست دارد) مطیع ترین آدم ها در برابر پروردگار است و خیانت کار ترین افراد نسبت به خود معصیت کارترین افراد در برابر پروردگار است؛ یعنی معصیت خودزنی و گناه دشمنی با خود است.
"أنصح" از "نصح" به معنای خالص است و لذا به خیرخواهی خالصانه نصیحت گفته می شود و"أغش" از "غش" به معنای خیانت است
هیچ دشمنی به دشمنی نکند
آنچه را مرد بی خرد با خود
آدم های گنه کار آنچه که با خود می کنند هیچ دشمنی با آنها نمی کند چون از عقل تهی و خالی اند.
┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈
📍شهید مطهری می گوید: منشأ بیشتر گرفتاریهای هر کسی خود اوست و هر کسی نسبت به خودش از بالاترین دشمنان خودش است(با خودش خصمانه رفتار می کند): «اعْدی عَدُوِّک نَفْسُک الَّتی بَینَ جَنْبَیک»(ده گفتار ص ۶۵)
دشمن به دشمن آن نپسندد که بیخرد
با نفس خود کند به مراد هوای خویش
و بلکه به نص قرآن همه ی گرفتاری های انسان به خودش بازگشت دارد: «مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ و مَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ»
┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈
📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «قد خرقت الشهوات عقله» شهوات عقل انسان را خراب می کند چنانچه لباس فرسوده و خراب می شود. و چون شهوات در جدال با عقل پیروز گردند بر منزلگاه عقل می نشینند و لباس تازه ای را از جنس شهوت تن آدمی می کنند: «قَدْ خَلَعَ سَرَابِيلَ الشَّهَوَاتِ».
ترک شهوتها و لذتها سخاست
هر که در شهوت فرو شد برنخاست
و حال آنکه گناه از پوستین تن آدمی نیز عبور می کند و به پوست بدن او رسیده و این پوست را پاره و پاره می کند: «وَ اقْتَرَفَ فَاعْتَرَ» که "اقترف" از "اقتراف" است و یک معنایش از ریشه ی "قرف" است و عرب به کندن پوست درخت "قرف" می گوید؛ امیرالمؤمنین علیه السلام ارتکاب گناه را با واژه ی "اقتراف" بیان می فرماید؛ یعنی کسی که گناه می کند پوست خودش را با گناه می کَند و خودش را در معرض آسیب قرار می دهد.
غبار هوا چشم عقلت بدوخت
سموم هوس کشت عمرت بسوخت
┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈
📍پس باکلاس باش! و بزرگ بدار خودت را نسبت به هر پَستی و گناهی: «اكرم نفسك عن كل دنيه و ان ساقتك الى الرغائب فانك لن تعتاض بما تبذل من نفسك عوضا» که آنچه از دست می دهی نمی تواند برابری کند با آنچه از حقارت خود بدست آوردی.....
┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈
📍و اگر تاکنون خود را حقیر کردید، به گذشته بازگردید و در این باقی مانده ی عمر جبران کنید و اینک بایستید به غرامت و تاوان آنچه که از عمر دست دادید: «اسْتَدْرِكُوا بَقِيَّةَ أَيَّامِكُ اصْبِرُوا لَهَا أَنْفُسَكُ» که این باقی را هم خدا از شما می پذیرد اگرچه اندک باشد.
عمر نبود آنچه که غافل از تو نشستم
باقی عمر ایستادم به غرامت
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
💠 درس کوشیار
فردی در علم ستاره شناسی اندکی علم داشت؛ اما بسیار متکبر بود. او از خانه خود کوچ کرد و برای دیدار کوشیار(دانشمند نجوم آن زمان) رهسپار شد و به محض اینکه چشم کوشیار به او افتاد، دریافت که او اسیر غرور است، لذا کلمه ای به او نیاموخت.
روزی که کوشیار دید که آن مرد مغرور دارد به دیار خودش بازمی گردد یک جمله به او گفت: کسی که گمان می برد از خرد و علم پْر است مانند ظرفی است که پُر از آب است و جای دیگری ندارد؛ البته آن کس از ادعا پُر است و تا زمانی که خالی و خالص نشود، بهره نبرد؛ زیرا اگر می خواهید مانند سعدی سرشار از حکمت شوید باید خود را خالی کنید و بگویید: من خالی ام، تا شما را پُر کنند.
تو خود را گمان بردهای پر خرد
انائی که پر شد دگر چون برد
ز دعوی پری زان تهی میروی
تهی آی تا پر معانی شوی
ز هستی در آفاق سعدی صفت
تهی گرد و باز آی پر معرفت
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
💠 خط بزرگ و خط کوچک
طالب علمی برای تلمذ از حکیم قصد او کرد تا اینکه در بیابان آن حکیم را یافت، حکیم که از منظور او آگاه شد خطی بر روی خاک کشید و گفت این خط را کوچک کن و آن طالب علم چوبی برداشت و نصف خط را پاک کرد و حکیم از او خواست که سال آینده دوباره مراجعت کند، و آن طالب علم سال آینده دوباره بازگشت و همان درخواست را تکرار نمود و این بار هم حکیم خطی بر روی خاک کشید و از او خواست این خط را کوچک کند که طالب علم با آرنج خود نصف خط را پاک کرد و حکیم دوباره از او خواست که سال آینده مراجعت کند، و در سال آینده دوباره حکیم به او گفت که خط را کوچک کند که این بار طالب علم اظهار کرد: نمی دانم، در این هنگام بود که حکیم او را پذیرفت و یک خط بزرگ کنار خط کوچک کشید، بی آنکه خط کوچک را پاک کند و گفت:
اگر می خواهی کسی را کوچک کنی، اول خودت بزرگ شو
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
💠 نصیحت جبرئیل
حضرت صادق فرمود: جبرئیل امین خدمت رسول خدا آمد و عرض کرد:
ای محمد! هر طوری که می خواهی زندگی بکن، ولی بدان که خواهی مرد.
و هر کسی را که می خواهی دوست داشته باشی بدار، ولی بالاخره از او جدا خواهی گشت.
و هر عملی که می خواهی بکنی انجام بده، ولی آن را خواهی دید(روزی با آن مواجه می شوی).
جَبْرَئِيلُ(ع)إِلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ عِشْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مَيِّتٌ وَ أَحْبِبْ مَنْ شِئْتَ فَإِنَّكَ مُفَارِقُهُ وَ اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مُلَاقِيهِ.
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
نــــــــورمـــــاه
امروز برای اینکه محتوایی را پیدا کنم، کلید واژه "گذشته" را سرچ کردم... اما کنار این واژه تماما کلمات
پس بهتره عجله و بی تابی نکنیم
چون روزی فرا می رسد که با "خود" مواجه می شویم، با آنچه که ساخته ایم...
"ملاقیه" به معنای دیدار است
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 عـــــالـــم پـــریـــشــــانـــــی
به آن ولی حق گفتم : خوش تر از عالم ما وجود دارد؟ جوابم نداد و فقط موهایش را آشفته کرد و با زبان اشاره گفت: چنین عالمی هست و آن هم عالم پریشانی ایست؛ وقتی که پریشان و غم ناک بشوی، شیرین و خوش می شوی!
گفتمش از این عالم عالمی بود خوش تر
دست زد به زلف و گفت عالم پریشانی
🔶 عـــمــامـــه و گــنــبــد مــســجــد
واژهٔ «عمامه» دَر اَصل به کَسرِ عین و تَخفیفِ میم است لیک گویا دَر عَصرِ صائب نیز مانَندِ روزگارِ ما به فَتحِ عین و تَشدیدِ میم تَلَفُّظ میشُده است.
طَعن و تَسخَرِ شاعِر مُتَوَجِّهِ مُدَّعیانِ بیمایهای است که با بَستَنِ دَستارهایِ بُزُرگ و چَشمگیر جلوه میفُروختَند و خویش را اَز اَهلِ فَضل و فَضیلَت وانمود میکَردَند. شاعِر یادآوَر میگَردَد که اگر صِرفِ بزرگیِ دَستار و صورَتِ حاصِل از آن بَر فَضل دَلالَتی میداشت، گُنبَدِ مَسجِدِ شَهر که به سَری دَستاربَسته میمانَد و بسیار کَلان است، باید از همگان فاضِلتَر به شُمار میرفت!
گُنبَدِ مَسجِدِ شَهر از هَمه فاضِلتَر بود
گَر به عَمّامه کَسی کوسِ فَضیلَت میزَد!
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
May 11