🟣
● در ادبیات ما "زاهد" مذمت شده است؛ زاهدی که از حلال های الهی چشم می بندد که همین بستن چشم، حرص او را بیشتر می کند.
نَظَربَستَن زِ دُنیا، رَغبَتِ زاهِد فُزود
حِرصِ صید از چَشمبَستَن بیش گَردَد باز را
● زهد واقعی چشم بستن از حرام های خداوند سبحان است (أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرَامَ) و از همین رو از امیرالمؤمنین سوال شد: زهد واقعی در این دنیا چیست؟ فرمود: چشم پوشی و بر کنار بودن از محرمات الهی.
قِيلَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع)مَا الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا قَالَ تَنَكُّبُ حَرَامِهَ
● ابن ابی یعفور گفت: به امام صادق عرض کردم: ما دنیا را دوست داریم. حضرت به من فرمود: با آن چه کار می کنی؟ عرض کردم: از آن ازدواج می کنم و حج به جا می آورم و بر خانواده انفاق می کنم و به برادرانم داده و صدقه می دهم. حضرت به من فرمود: این ها دنیوی نیست بلکه اخروی است.
قلت لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)إِنَّا لَنُحِبُّ الدُّنْيَا فَقَالَ لِي تَصْنَعُ بِهَا مَا ذَا قُلْتُ أَتَزَوَّجُ مِنْهَا وَ أَحُجُّ وَ أُنْفِقُ عَلَى عِيَالِي وَ أُنِيلُ إِخْوَانِي وَ أَتَصَدَّقُ قَالَ لِي لَيْسَ هَذَا مِنَ الدُّنْيَا هَذَا مِنَ الْآخِرَةِ
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
Alireza Afkari4_5798825600495915656.mp3
زمان:
حجم:
3.8M
●━━━━━━───────
⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻
نــــــــورمـــــاه
🟣 ● در ادبیات ما درخت سرو نماد آزادگی است و از همین رو سعدی از سرو سوال می کند که چرا میوه نمی دهی؟
🟣
● "ابرار" به انسان های آزاد و رها گفته می شود. این کلمه یا از "بَر" گرفته شده است یا از بِر. بَر به معنای وسعت است و از همین رو «بَر و بیابان» می گویند. انسان های ابرار از محبت های حقیر و کوچک رها شده اند و بخاطر همین می توانند از داشته های خود و از آنچه که دوست دارند بخاطر دیگران بگذرند.
قرار بر کفِ آزادگان نگیرد مال
نه صبر در دلِ عاشق نه آبْ در غربال
● و ابرار اگر از "بِر" گرفته شده باشد به معنای نیکو کاری است که از آنچه که دوست دارد می بخشد (لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ ) و بنابراین کسی که این خصوصیت را پیدا می کند ابرار به هر دو معنا می شود.
نفقهای چیزی که داری چار سو
لن تنالوا البر حتی تنفقوا
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah ________