🟣 اگر وقایعِ زندگی خود را به یاد آورید، متوجه خواهید شد که، کسی که بیشترین عذرخواهی را مدیونش هستید، [خودتان هستید] -وودی الن ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 شهوت هر كسي كه داعي دارد بر اجابه و حوار و مناظره هر تسائلي(پاسخ به هر سوالی) و شبهه اي بلا علم موجب ميشود كه در انظار نيز به عنوان عالم علَم شود در حالي كه خالي از علم هست و اين خطري عظيم ميباشد و مصيبتي براي شريعت . شهوة بعض الناس در حوار و إجابة بشبهات مطروحة ،اعظم مصیبت ولعلّ شهوة البعض للإجابة على كل سؤال يُوجه إليه ليكون في أنظار الناس عالماً لا يجارى هي من أخطر ما يقع فيه طلاب العلم من أمراض ، وهذا ما حذرت منه الرواية، واعتبرت من يقع فيه مجنوناً، وأنَّه يُصاب في مقاتله .. ] الفوائد البديعة ، السيد علاء الموسوي ، ج۱ ص ۱۲ اصلی (عربی)

🟣 می‌رَوَد قافِلهٔ عُمْر به سُرعَت اِمْروز ما دَر اندیشهٔ آنیم که فَردا چه کُنیم! #صائب #سور_سخن

🟣 یک ذَرّه وَفا را به دو عالَم نَفُروشیم هَرچَند دَرین عَهد خَریدار نَدارَد! #صائب #سور_سخن

🟣 رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

نظر لطف همراه گرامی در مورد نرم افزار شرح غزلیات حافظ و کانال نورماه #نظرات

امروز برای اینکه محتوایی را پیدا کنم، کلید واژه "گذشته" را سرچ کردم... اما کنار این واژه تماما کلمات مأیوس کننده و همراه با حسرت بود. خیلی عجیب بود که انگار ما یک وجود گم شده ای در گذشته داریم که مدام برای آن بی تابی می کنیم...

💠 با خود مهربان باش! باکلاس باش! 📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «إنَّ أَنْصَحَ النَّاسِ لِنَفْسِهِ أَطْوَعُهُمْ لِرَبِّهِ وَ إِنَّ أَغَشَّهُمْ لِنَفْسِهِ أَعْصَاهُمْ لِرَبِّهِ» خیرخواه ترین و نیک خواه ترین مردم نسبت به خودش(کسی که خودش را خیلی دوست دارد) مطیع ترین آدم ها در برابر پروردگار است و خیانت کار ترین افراد نسبت به خود معصیت کارترین افراد در برابر پروردگار است؛ یعنی معصیت خودزنی و گناه دشمنی با خود است. "أنصح" از "نصح" به معنای خالص است و لذا به خیرخواهی خالصانه نصیحت گفته می شود و"أغش" از "غش" به معنای خیانت است هیچ دشمنی به دشمنی نکند آنچه را مرد بی خرد با خود آدم های گنه کار آنچه که با خود می کنند هیچ دشمنی با آنها نمی کند چون از عقل تهی و خالی اند. ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍شهید مطهری می گوید: منشأ بیشتر گرفتاریهای هر کسی خود اوست و هر کسی نسبت به خودش از بالاترین دشمنان خودش است(با خودش خصمانه رفتار می کند): «اعْدی‏ عَدُوِّک نَفْسُک الَّتی بَینَ جَنْبَیک»(ده گفتار ص ۶۵) دشمن به دشمن آن نپسندد که بی‏‌خرد با نفس خود کند به مراد هوای خویش‏ و بلکه به نص قرآن همه ی گرفتاری های انسان به خودش بازگشت دارد: «مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ و مَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ» ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «قد خرقت الشهوات عقله» شهوات عقل انسان را خراب می کند چنانچه لباس فرسوده و خراب می شود. و چون شهوات در جدال با عقل پیروز گردند بر منزلگاه عقل می نشینند و لباس تازه ای را از جنس شهوت تن آدمی می کنند: «قَدْ خَلَعَ سَرَابِيلَ الشَّهَوَاتِ». ترک شهوتها و لذتها سخاست هر که در شهوت فرو شد برنخاست و حال آنکه گناه از پوستین تن آدمی نیز عبور می کند و به پوست بدن او رسیده و این پوست را پاره و پاره می کند: «وَ اقْتَرَفَ فَاعْتَرَ» که "اقترف" از "اقتراف" است و یک معنایش از ریشه ی "قرف" است و عرب به کندن پوست درخت "قرف" می گوید؛ امیرالمؤمنین علیه السلام ارتکاب گناه را با واژه ی "اقتراف" بیان می فرماید‌؛ یعنی کسی که گناه می کند پوست خودش را با گناه می کَند و خودش را در معرض آسیب قرار می دهد. غبار هوا چشم عقلت بدوخت سموم هوس کشت عمرت بسوخت ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍پس باکلاس باش! و بزرگ بدار خودت را نسبت به هر پَستی و گناهی: «اكرم نفسك عن كل دنيه و ان ساقتك الى الرغائب فانك لن تعتاض‏ بما تبذل من نفسك عوضا» که آنچه از دست می دهی نمی تواند برابری کند با آنچه از حقارت خود بدست آوردی..... ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍و اگر تاکنون خود را حقیر کردید، به گذشته بازگردید و در این باقی مانده ی عمر جبران کنید و اینک بایستید به غرامت و تاوان آنچه که از عمر دست دادید: «اسْتَدْرِكُوا بَقِيَّةَ أَيَّامِكُ اصْبِرُوا لَهَا أَنْفُسَكُ» که این باقی را هم خدا از شما می پذیرد اگرچه اندک باشد. عمر نبود آنچه که غافل از تو نشستم باقی عمر ایستادم به غرامت ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

🟣 روی جانان طلبی، آینه را قابل ساز #حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

💠 درس کوشیار فردی در علم ستاره شناسی اندکی علم داشت؛ اما بسیار متکبر بود. او از خانه خود کوچ کرد و برای دیدار کوشیار(دانشمند نجوم آن زمان) رهسپار شد و به محض اینکه چشم کوشیار به او افتاد، دریافت که او اسیر غرور است، لذا کلمه ای به او نیاموخت. روزی که کوشیار دید که آن مرد مغرور دارد به دیار خودش بازمی گردد یک جمله به او گفت: کسی که گمان می برد از خرد و علم پْر است مانند ظرفی است که پُر از آب است و جای دیگری ندارد؛ البته آن کس از ادعا پُر است و تا زمانی که خالی و خالص نشود، بهره نبرد؛ زیرا اگر می خواهید مانند سعدی سرشار از حکمت شوید باید خود را خالی کنید و بگویید: من خالی ام، تا شما را پُر کنند. تو خود را گمان برده‌ای پر خرد انائی که پر شد دگر چون برد ز دعوی پری زان تهی می‌روی تهی آی تا پر معانی شوی ز هستی در آفاق سعدی صفت تهی گرد و باز آی پر معرفت ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

💠 خط بزرگ و خط کوچک طالب علمی برای تلمذ از حکیم قصد او کرد تا اینکه در بیابان آن حکیم را یافت، حکیم که از منظور او آگاه شد خطی بر روی خاک کشید و گفت این خط را کوچک کن و آن طالب علم چوبی برداشت و نصف خط را پاک کرد و حکیم از او خواست که سال آینده دوباره مراجعت کند، و آن طالب علم سال آینده دوباره بازگشت و همان درخواست را تکرار نمود و این بار هم حکیم خطی بر روی خاک کشید و از او خواست این خط را کوچک کند که طالب علم با آرنج خود نصف خط را پاک کرد و حکیم دوباره از او خواست که سال آینده مراجعت کند، و در سال آینده دوباره حکیم به او گفت که خط را کوچک کند که این بار طالب علم اظهار کرد: نمی دانم، در این هنگام بود که حکیم او را پذیرفت و یک خط بزرگ کنار خط کوچک کشید، بی آنکه خط کوچک را پاک کند و گفت: اگر می خواهی کسی را کوچک کنی، اول خودت بزرگ شو ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________