eitaa logo
مطبوعات قدیمی
491 دنبال‌کننده
224 عکس
14 ویدیو
8 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ این روضه‌خوان‌ها را باید به زندان بفرستند! گام به گام با تا در یکی از اسناد ساواک به تاریخ 14 خرداد 1342 آمده است: مأمورین ویژه که در سه روز اخیر در مساجد و تکایا و هیئتهاى عزادارى شرکت نموده نتیجه مراقبت از مجالس مزبور را به شرح زیر اعلام می‌دارند: 1. مجلس روضه‌خوانى منزل قائم‌مقام‌الملک رفیع. در این مجلس، حاج اشرف کاشانى پیرامون بىحجابى و مبارزه با ظلم و ستم و تنقید از رفتاری که نسبت به علما مىشود صحبت نمود. 2. مجلس روضه‌خوانى منزل آیت‌الله بهبهانى. در این جلسه موسوى شیرازى حملاتى به آقاى علم و تیمسار سپهبد نصیرى، رئیس کل شهربانى، نموده و شدت حملات به حدى بود که سلیمان بهبودى که در این مجلس شرکت داشت، از فرط ناراحتى منزل بهبهانى را ترک نمود و حین خروج اظهار داشت: جاى این قبیل روضه‌خوان‌ها در اینجا نیست؛ اینها را باید به زندان قزل قلعه بفرستند و در آنجا روضه‌خوانى کنند. 3. حسینیه مرحوم مشیرالسلطنه. جلسات روضه‌خوانى در حسینیه مرحوم مشیرالسلطنه با نظم و ترتیب انجام و وعاظى که در این حسینیه به منبر می‌رفتند چندان حملاتى به دولت و اولیای امور نمى نمودند. 4. در مسجد صدریه. در مجلس عزادارى مسجد صدریه که هیئت قائمیه اقامه عزادارى نموده بودند شیخ مقدسیان و حاج شیخ عباسعلى اسلامى به منبر رفته و هر یک به نحوى حملاتى به دولت نموده و از اوضاع جارى انتقاد نمودند. 5. مسجد حاج ابوالفتح. از ساعت 7 بامداد به‌تدریج عدهاى که تقریبا عموما اعضای جبهه ملى و نهضت آزادى و سایر دستجات اسلامى وابسته به نهضت آزادى بودند اجتماع نموده و ابتدا آخوندى روضه‌خوانى مختصرى نموده و ضمن آن تجلیل فراوان از آیت‌الله خمینى نمود و سپس دسته عظیمى از این مسجد به راه افتاده جمع دیگرى که در میدان شاه اجتماع نموده بودند داخل صفوف این دسته شده و از مسیر میدان شاه ـ خیابان رى ـ سرچشمه ـ مجلس ـ شاه‌آباد ـ اسلامبول ـ فردوسى ـ شاهرضا ـ کالج ـ به مقابل دانشگاه آمده، در آنجا دو نفر سخنرانى کوتاه و مهیجى ایراد و سپس این دسته که حالت دمونستراسیون به خود گرفته بودند، از آنجا در مسیر مجسمه شاهرضا سی مترى نظامى ـ خیابان سپه به مقابل دانشکده افسرى آمده و قصد دخول از مدخل جنوبى به خیابان کاخ را داشتند، ولى مأمورین انتظامى ممانعت نمودند؛ در این حال متظاهرین مشتهاى گره‌کرده خود را به سمت کاخ‌هاى سلطنتى بالا برده و شعار می‌دادند. سپس این عده به طرف چهارراه پهلوى و حسن‌آباد و میدان سپه و ناصر خسرو و مسجد شاه رفته و با وجودی که قرار بود در مسجد شاه متفرق شوند به علت تهییج شدن از درب شرقى مسجد شاه خارج و داخل بازار شده و مدخل بازار را از شرق به غرب دور زده و تظاهرات شدیدى نیز در راسته کفاش‌ها نمودند؛ آنگاه از طریق سبزه‌میدان مجددا به مسجد شاه آمده و در ساعت 14 متفرق شدند. شعارهاى این عده از این قرار بود: عمال اسرائیلى رسوا کشتند از کین بى‌پناهان را، در قربت اعلا شد موج خون برپا (این شعار تجسم حادثه مسجد فیضیه قم بود)، خمینى خمینى خدا نگهدار تو، بمیرد بمیرد دشمن خون‌خوار تو، خمینى بت‌شکن ملت تو را می‌خواهد، اسرائیل رسوا شد اسرائیل رسوا شد، قم گشته است کربلا هر روز است عاشورا، فیضیه قتلگاه خون جگر علما واویلاواویلا، موسم یارى مولانا الخمینى. در تمام مدتی که این دسته در حرکت بود مأمورین انتظامى و پلیس براى راهنمایى و یا ممانعت از سرکشىهای آنان دیده نشد و اگر افسر یا پاسبانى ندرتا و یا عبورا با این عده برخورد می‌کرد فورا راه خود را تغییر داده و خود را از نظر آنان مخفى می‌کردند. برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید http://yon.ir/i4kmb @iichs_ir
✳️ گزارش ساواک از بی‌سابقه بودن دستجات و مجالس عزاداری ایام محرم در تهران گام به گام با تا در یکی از اسناد ساواک به تاریخ 14 خرداد 1342 آمده است: اطلاعات واصله از منابع مختلف حاکی است وضع عزادارى در سال جارى در تهران بسیار بى‌سابقه و در دستجات و مجالس روضه‌خوانى تعداد زیادى جمعیت شرکت می‌کرد که شاید در ده سال اخیر بى‌سابقه بود؛ به‌خصوص در روزهاى 9 و 10 محرم، شب و روز دستجات با جمعیت خیلى زیاد در حرکت بودند و در اغلب مجالس عمومى و بزرگ مسجد ترک‌ها، مسجد حاج ابوالفتح، مسجد فخریه، منزل بهبهانى، حسینیه حاج سید آقا جواهرى، خیابان سیروس و مجالس دیگر به دولت و هیئت حاکمه حمله می‌شد و عکس خمینى و اعلامیههاى او که خطاب به وعاظ صادر کرده بود و همچنین اعلامیه آیت‌الله میلانى و سایر علمای تبعه او زیاد میان مردم منتشر شد. بر اساس این سند «وعاظى که خیلى شدید حمله می‌کردند عبارت‌اند از: فلسفى، حاج شیخ فضل‌الله محلاتى، حجازى، سیدغلامحسین شیرازى، اعتمادزاده، شیخ جعفر خندق‌آبادى، شیخ باقر نهاوندى و این چند نفر سردسته و بقیه در حدودى حمله می‌کردند».   ✅ در تمام مجالس به مسعودی و حمله می‌شد! روز تاسوعا چهار نفر آمریکایى به منزل آیت‌الله بهبهانى آمدند و از وضع مجلس و صحبت روضه‌خوان‌ها (در حضور آنها حجازى و شیرازى منبر رفتند) اطلاعاتى تهیه و یادداشت کردند و از نظریات مردم سوالاتی کردند و یادداشت نمودند و می‌گفتند می‌خواهند مراتب را به خارج مخابره کنند و مترجم آنها در این مورد عقیلى، مشاور راه آهن و رفیق و دوست سیدجعفر بهبهانى، بود. در تمام مجالس به و ثابت پاسال و یهودى ها حمله می‌شد و می‌گفتند: ما تا زنده هستیم و روحانیت وجود دارد، نخواهیم گذاشت مملکت اسلامى ما زیر بار یهود اسرائیل برود مگر اینکه تمام روحانیون را بکشند. ✅ هیچ یک از روحانیون و وعاظ در روضه‌خوانی شرکت نکردند بر اساس این سند «طبق قرار قبلى هیچ یک از روحانیون و وعاظ در مجلس روضه‌خوانى کاخ گلستان شرکت نکردند. شعارها عموما علیه هیئت حاکمه به این مضمون که خداوند ریشه مخالفین مذهب را بکند و نیز به نفع خمینى بود و در حقیقت شعار خمینى، عکس خمینى، نام خمینى سمبل و شعار اصلى مخالفین بود و نباید نادیده گرفت که به‌خصوص دستهای که از مسجد حاج ابوالفتح حرکت و طبق تحقیقى که به عمل آمده کارگردانى آن را اعضای نهضت آزادى، جبهه ملى و عمال آیت‌الله بهبهانى و سایر روحانیون مشترکا بر عهده داشته مراسم عزادارى آنها از سینه‌زنى تبدیل به نوحه‌خوانى وضع مملکت و دموستراسیون شد. روى این اصل اولا عدم شرکت وعاظ در مراسم عزادارى دربار شاهنشاهى در کاخ گلستان و اعتماد عجیب و محکمى که بین تمام روحانیون و در حقیقت عمامه‌به‌سرها درست شده و مردم هم از تمام طبقات آنها را حمایت می‌کنند و مجالسى که تعداد شرکت‌کنندگان در آن به مراتب از سنوات قبل بیشتر بوده و همه تبدیل به مجالس حمله به دولت و حتى در مجالس بزرگ حمله به رژیم سلطنتى می‌کردند و نام مقام و مقامات غیر مسئول از طرف روضه‌خوان‌ها اعلام می‌شد و نیز عنوان حکومت چهل‌ساله اخیر که مقصود آنها از زمان حکومت سلسله پهلوى تا حال بود و حمله به آن باید خیلى قابل توجه باشد. برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید http://yon.ir/i4kmb @iichs_ir
✳️ گزارش ساواک درباره مخالفت آیت‌الله خمینی با ترور رجال پهلوی/ تظاهرات گسترده و شدید مردمی در مقابل دانشگاه تهران/ «روزنامه مزدور اطلاعات» کجاست که تظاهرات مردم را گزارش دهد؟! گام به گام با تا ✅ گزارش ساواک درباره مخالفت آیت‌الله خمینی با ترور رجال پهلوی در یکی از اسناد ساواک به «تاریخ حادثه» 14 خرداد 1342 آمده است: در روز مزبور سیدجعفر بهبهانى می‌گفت: اخیرا دستههایى به مراتب خطرناک‌تر از جمعیت فدائیان اسلام در تهران و مشهد و تبریز و قم و اصفهان تشکیل شده و اعضای آن حاضرند حتى در یک روز اگر فتوا داده شود، هر کس را اشاره کند بکشند، ولى آیت‌الله خمینى گفته است: ما با قتل نفس مخالفیم و از راه ترور افکار نمی‌خواهیم با دشمن مبارزه کنیم. بر اساس این سند، بهبهانی به نقل از آیت‌الله خمینی افزوده است: اگر روزى احتیاج به مبارزه شدید با دستگاه حاکمه باشد، اول خود او آماده جنگ خواهد بود و باید در این راه کشته شد.   ✅ تظاهرات گسترده و شدید مردمی در مقابل دانشگاه تهران در یکی از اسناد ساواک به تاریخ 14 خرداد 1342 آمده است: ساعت 11:40 دسته عزاداران در مقابل دانشگاه تهران توقف و حسین مجاهد از طرف عزاداران اظهار داشته ما زیر بار حرف‌هاى جاسوسان سفارتخانهها نمی‌رویم. به آنها بگویید با تانک‌هاى پوسیدهاى که از اسرائیل گرفتهاند بیایند سینه هاى ما را سوراخ سوراخ کنند.   ✅ «روزنامه مزدور اطلاعات» کجاست که تظاهرات مردم را گزارش دهد؟! ساعت 12:25 چهارراه حسن‌آباد. روزنامه «اطلاعات». شخصى که او را به نام دکتر می‌شناختند در مقابل روزنامه اطلاعات اظهار داشته: این روزنامه مزدور که مىنویسد شش‌میلیون نفر در رفراندم شاه شرکت کرده بودند حال کجا هستند که این تظاهرات عظیم دیروز و امروز ما را ببینند. چشمشان کور است ما با سکوت و نظم و آرامش خودمان مشت محکمى به دهان یاوه‌گویان روزنامه «اطلاعات» زدیم. برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید http://yon.ir/i4kmb @iichs_ir
✳️ نویسنده ای که با شمشیر از نیام درآمده خود هلاک شد ؛ نگاهی به سرمقاله «علی اصغر امیرانی» در مجله «خواندنی ها» پس از #قیام_15_خرداد_1342 @oldnewspaper
مطبوعات قدیمی
✳️ نویسنده ای که با شمشیر از نیام درآمده خود هلاک شد ؛ نگاهی به سرمقاله «علی اصغر امیرانی» در مجله
✳️ نویسنده ای که با شمشیر از نیام درآمده خود هلاک شد ؛ نگاهی به سرمقاله «علی اصغر امیرانی» در مجله «خواندنی ها» پس از یکی از مجلاتی است که از سال 1319 و یک سال پیش از سقوط انتشار آن آغاز و تا سال 1358 ادامه یافت، مدیر این جریده پس از انقلاب بازداشت و پس از چندی آزاد و دوباره که بازداشت شد دیگر این بار در سر و صدای برکناری حکم اعدامش صادر و در 31 خرداد 1360 تیرباران شد! در هر شماره مجله خواندنی ها که هفته ای دو روز شنبه ها و سه شنبه ها منتشر می شد، نگارش یک ستون به نام را نیز بر عهده داشت، در این ستون او به اهم موضوعات روز می پرداخت و نظرات خود را در این زمینه ارائه می کرد. او چنان در نوشتن این ستون دست بازی داشت که هر از گاهی به شخص سلطان نیز می تاخت و خاندان سلطنت را به باد انتقاد می گرفت ولی کسی با امیرانی کاری نداشت! مدت ها بود که به این فکر می کردم چرا امیرانی پس از انقلاب اعدام شد؟ بودن دلیل اعدام فردی نمی شود، نوشتن برای شاه و در مدح او نیز دلیل موجهی برای اعدام او نمی شود ... که اگر این گونه بود روزی باید هزاران نفر به دار آویخته می شدند و بشوند! امروز به یکی از یادداشت های امیرانی در شماره برخورد کردم که واقعا شگفت زده شدم، مقاله ای که بی شک آن را نخوانده بود که اگر دیده بود امیرانی سال 60 را نمی دید و در همان روزهای نخست با عازم آن دنیا می شد. امیرانی به وضوح در این شماره از مجله خواندنی ها از دولت به دلیل این که در روز آدم کمی کشته است [!] انتقاد کرده و می نویسد: ‼️ اگر با ابتكار شخصی و به خاطر انجام وظیفه سر خود تیراندازی می کردند داستان و قشقرقی که بر سر قتل دکتر و نعش او راه افتاد، و هنوز که هنوز است ملت ایران تا سال های سال به قول خودشان سالی دویست میلیون تومان و به قول دولتی ها سالی 500 میلیون تومان خون بهای انجام وظیفه این پلیس وظیفه شناس را باید بپردازد، تجدید می شد و اگر همان طور تماشا می کردند و یا با آن ها همکاری می کردند طولی نمی کشید که بر سر تمام شهر و مردمش همان بلایی را می آوردند که بر سر اتوبوس های شرکت واحد و تلفن های عمومی در آوردند. ‼️ وظیفه پلیس همیشه و همه جا حفظ نظم و جلوگیری از اغتشاش است، قانون و اجتماع اسلحه گرم را برای زینت به كمر پاسبان ها نبسته، وقتی يك چاقو کش با يك چاقو بتواند جلوی چند نفر را بگیرد یا هفت تیر اگر دست من و شما هم باشد جلوی صد نفر را می توانیم بگیریم. همان هفت تیر، در دست پاسبان آن هم هنگامی که نظم عمومی در خطر اختلال باشد می تواند جلوی صدها نفر را بگیرد، اما پاسبان فکر می کند به عشق کی و برای چی؟ همکار سابق آن ها با این کار کجا را گرفت که آن ها بگیرند؟ ‼️ اگر عبرت از سر نوشت امثال سرهنگ شهر ستانی نبود، همان پاسبان ها در دقایق اول می توانستند كلك كار را بکنند و جلو بالارفتن آن را بگیرند. ❌ اشتباه دولت این بود که به موقع جلوی مردم را نگرفت! ‼️ بنا بر این اشتباه دولت این بود که به موقع جلوی مردم را نگرفت... به نظر من آن هایی که روز 15 خرداد در خیابان های تهران به قتل رسیدند، هیچ کدام کشته نشدند، بلکه خودکشی کردند، منتها دولت نه تنها از انتحار آن ها جلوگیری نکرد بلکه وسائل آن را هم در دسترسشان گذاشت، به همین مناسبت است که من شخصا همه را از هر دو دسته شهید می دانم منتها شهید راه هیچ! چنان چه می بینیم امیرانی در ستون مجله خواندنی ها بی محابا امر به قتل و کشتار مردم و ملاحظه نکردن هیچ چیزی در این مسیر را می دهد و حتی از این که یک سرگرد پلیس به دلیل کشتن یک معلم در اردیبهشت 1340 بازخواست و باعث سقوط دولت و روی کار آمدن شده بود انتقاد می کند و می گوید قاتل آن معلم وظیفه شناس بود و باید تجلیل می شد نه شماتت و مورد پیگرد! امیرانی حکم به قتل مردم می دهد و طبیعی است تیغی که از نیام کشیده شود بعضی اوقات صاحب خود را نیز به هلاکت می رساند و امیرانی خود از این قاعده استثنا نبود. @oldnewspaper