اشعار هدیه ارجمند فعال اجتماعی و فرهنگی مادرِ ۳ فرزند🌹 کارشناس ارشد نهج البلاغه نویسنده✍ شروع حرکت تو که ضرورت حرکت از آن مایه می گیرد از لحظه ای است که می فهمی از همه ی چیزهایی که با آن ها مأنوس هستی بزرگتری(عین.صاد) 👈 لینک دعوت: https://eitaa.com/hediyearjmand 🌺🌺🌺

آیینهٔ نقره‌پوش هستی خورشید گلبوسهٔ روی دوش هستی خورشید هر صبح به قصدِ دلبری می‌آیی تو دخترِ گل‌فروش هستی خورشید! (صفيه قومنجانی) ❤️🤍💚 https://eitaa.com/ooriya

و پرسیدند که: راه به حق چگونه است؟ گفت: تو از راه برخیز، به حق رسیدی. (تذکرةالاولیاء عطار - ذکر بایزید بسطامی) 🔹🔶🔹 https://eitaa.com/ooriya

🔸 شعری از فاضل نظری که مورد توجه رهبری قرار گرفت: از باغ می‌برند چراغانی ‌ات کنند تا کاج جشن‌های زمستانی ‌ات کنند پوشانده‌اند صبح تو را ابرهای تار تنها به این بهانه که بارانی ‌ات کنند یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند این بار می‌برند که زندانی ‌ات کنند ای گل گمان مکن به شب جشن می‌روی شاید به خاک مرده‌ای ارزانی ‌ات کنند یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست از نقطه‌ای بترس که شیطانی ‌ات کنند آب طلب نکرده همیشه مراد نیست گاهی بهانه‌ای است که قربانی ‌ات کنند. 🇮🇷🌹 https://eitaa.com/ooriya

🔹 شاعر شعر معروف «مکن ای صبح طلوع» را بیشتر بشناسید.. باور نمی‌کنید که شاعر این دودمه پدر چه کسی بوده است.. 🇮🇷🌺 https://eitaa.com/ooriya

ورود حضرت زهرا به محشر بیر گون بئله فرمایش ائدیب حضرت صادق محشر گونی کی صف چکجخ کل خلائق تا محشره ایستیر چاتا زهرانین ایاقی جبریل دیه ر هامّی باشین سالسین اشاقی تا حضرت صادق سؤزونی وئردی ادامه بیر شیعه ده هی آغلادی، هی باخدی امامه محشر سؤزی قورتاردی، هامّی منزیله گئتدی بو عاشق زهراده اورکده گله گتدی صبح اولدی، امام محضرینه گلدی سحردن عرض ائتدی آقا صبحه کیمی آغلامیشام من محشرده کی باش قوغزاماغا جرأتیمیز یوخ بیر دفعه سلام وئرمغه ده رخصتمیز یوخ ای کاش خانیما عرض ائلیه م حیدریم من بیر عمریدی اوغلانلارین نوکریم من مولا بویوروبدی کی مشخّصدی سؤزوندن گؤز یاشین آخیب سیل کیمی عمرینده گؤزوندن بیر مژده وئریم من سنه ای شیعه داریخما قلبینده کی وار عشق حسین، قلبیوی سیخما هر کس کی بو دنیاده حسین سسلیجخدی محشر گونی زهرانی "نه نه" سسلیجخدی.                         ✍ علی حبیبی 🇮🇷🌸 https://eitaa.com/ooriya

مهجوریّت نظریۀ نظامِ انقلابی: نهادهای «نظام» یا «انقلاب»؟! ۱. یکی از دوستانم که از پژوهشگرانِ متعهد و کاربلد در زمینۀ ارتباطات و فرهنگ است، می‌گفت چند ماه اخیر، همکاری علمیِ اندکی با مرکز پژوهش‌های مجلس داشتم و چند مطالعۀ جدی در این باره برای آنها انجام دادم، اما در نهایت، واکنش‌ آنها این بود که نوشته‌های تو، جنبۀ ایدئولوژیک دارند، درحالی‌که ما به مطالعات تکنیکی و کارشناسی نیاز داریم و بدین‌جهت، نمی‌توانیم با شما همکاری کنیم. این دوستِ پژوهشگر می‌گفت مقصود آنها از ایدئولوژیک ‌نویسی، ارجاع ‌دادن به امام خمینی و رهبر انقلاب و بزرگان فکریِ انقلاب بود، ولی من افزون بر این، تمام مقالات جدیدِ غربی در زمینۀ پژوهشم را نیز می‌خواندم و به آنها نیز ارجاع می‌دادم، اما استفادۀ نهایی‌ام در مقام نتیجه و تجویز، مبتنی بر گفتمان انقلاب بود، و همواره نیز بر سرِ این روش من، مناقشه وجود داشت و با برچسب نگاه ایدئولوژیک، طرد و تخطئه می‌شدم. دوستِ پژوهشگر در پاسخ به آنها، استدلال کرده بود که اینجا، نهادِ سیاست‌گذارِ نظام است و باید به صورت مستقیم و صریح، در خدمت غایات انقلاب باشد و نباید خطوط اصلیِ سیاست ‌نامه ‌نویسی را از جای دیگری به آن تحمیل کرد. جالب این‌که مدیر این بخش، هیچ تخصصی در زمینۀ ارتباطات و فرهنگ نداشته و با این‌حال، هم بر کرسی مدیریت، تکیه زده و هم دربارۀ نوشته‌های اصحاب نظر و معرفت، اظهار فضل می‌کند. به‌هرحال، گفتگوی وی به سرانجام نرسید و پروندۀ تجربۀ تلخ او در این مرکز، بسته شد. وقتی مرکزی که باید نقش قوۀ عاقلۀ مجلس را ایفا کند، این‌چنین گرفتار علوم انسانیِ تجددی است، توقع دارید کدام گره گشوده شود؟! ۲. بنده نیز به سفارش یکی از دفاتر این مرکز، پژوهشی با عنوان «طراحی رویکردهای تحول‌زا در حکمرانی فرهنگ: پیشنهاده‌ای برای فصل فرهنگ در لایحۀ برنامۀ هفتم» نگاشتم که حاصل سال‌ها مطالعه‌ام بود و عصاره و چکیده محسوب می‌شد، اما بدون ارائۀ هیچ توضیح مکتوبی به من، کار را رد کردند. این مهم نیست، بلکه مسأله این است که پس از ارائۀ کار، مبلغ ۴ میلیون تومان از ۱۰ میلیون تومان به حسابم واریز کردند که با وجود گذشت چندین ماه، همچنان در اختیار من است و مرکز پژوهش‌های مجلس، واکنشی برای عودت‌دادن این مبلغ نشان نداده است. حتی یک‌بار هم در اینجا، همین مسئله را نوشتم اما دریغ از هیچ واکنشی. همچنان که تجددزدگی و وادادگی نسبت به نظریه‌های غربی، برخلاف اقتضای انقلابی‌گری است، سهل‌انگاری در قلمرو بیت‌المال نیز چنین حکمی دارد. دلیل این بی‌اعتنایی‌ها چیست؟! در سال‌های نخستین انقلاب، نمایندگان مجلس از گرفتن حقوق، پروا داشتند و آن را برخلاف انقلابی‌گری می‌شمردند، اما اینک، ورق برگشته و حاشیه‌های گزنده‌ای پدید آمده‌اند که سرمایه‌های اجتماعی را می‌سوزانند. حساسیت‌های دهه شصتی، تاریخ‌نشین و منزوی شده‌اند و لقمه‌های آلوده، سکۀ رایج. ۳. دوستان دیگری نیز دربارۀ این مرکز و وضع هویتی آن، روایت‌های تأسف‌باری داشته‌اند که نقل نمی‌کنم. من و شما در تجربه ‌های خویش، شاهد همین تکه‌ واقعیت‌ها هستیم و از کنار هم نشاندن آنها، ذهنیت سیاسی‌مان شکل می‌گیرد. البته این تکه ‌واقعیت‌های ناموجه، موردی و ناچیز نیستند، بلکه در ظرف تجربه و ادراک ما، تجلیِ تکه‌ای دارند، اما در واقعیتِ فی‌نفسه، بیماری ‌های ساختاریِ مزمنی هستند که به جان نظریۀ نظامِ انقلابی افتاده‌اند. نهادهای رسمی، محتاج خانه‌تکانی هستند؛ چون غبار عادات دیوانی و تعلقات تجددی، بر روی آنها نشسته است. در همه‌جا، عده‌ای تکنوکرات و بوروکرات نشسته‌اند و دربارۀ نظام، تصمیم می‌گیرند، اما در وجه بیرونی و رسانه‌ای، این‌گونه بازنمایی می‌شود که نظام در اختیار انقلابی‌های آنچنانی است. دهه‌هاست که اقلیتِ مؤمنِ انقلابی، حاشیه‌نشین و بی‌اختیار شده‌اند و سکولارهای اداری یا شبه‌انقلابی‌های محافظه‌کار، سلطنت می‌کنند. بدنۀ قدرت، چنین وصفی دارد و از انقلابی‌گری، جز رگه‌های باریک و ناچیزی مشاهده نمی‌شود. نظریۀ نظامِ انقلابی، در درون خودِ ساختار، با چالش مواجه گردیده و کسانی از قدرت نشینان می‌کوشند از انقلاب به نظام عبور کنند. عادی‌سازی، ایده‌ای نیست که فقط سعید حجاریان بر زبان براند، بلکه در عمل، همین شبه‌انقلابی‌های تکنوکرات، بهترین هوادار آن هستند. مسئلهٔ این دو جریان سیاسی با یکدیگر، قدرت است و نه معرفت. هر دو، به جمع‌بندی مشترک رسیده‌اند و در مقام احیای لیبرالیسم مذهبی هستند و فقط نزاع‌شان معطوف به این است که کدام‌یک، عهده‌دار انجام و اجرا بشوند. روایتی که شبه‌انقلابی‌های تکنوکرات از حکمرانی نو و عقلانیت انقلابی دارند، چیزی از طرح عادی‌سازی کم ندارد؛ آنها برای مقاصد یکسان، اصطلاحات مختلف جعل می‌کنند. 📝 مهدی جمشیدی 🇮🇷🌼 https://eitaa.com/ooriya

🎥 کلیپ حجاب و عفاف در نگاه شهداء 🇮🇷🌻 https://eitaa.com/ooriya

تو کیستی؟ تو کیستی، که من اینگونه، بی تو بی‌تابم؟ شب از هجوم خیالت نمی‌برد خوابم تو چیستی، که من از موج هر تبسّم تو بسان قایق سرگشته، روی گردابم! تو در کدام سحر، بر کدام اسب سپید؟ تو را کدام خدا؟ تو از کدام جهان؟ تو در کدام کرانه، تو از کدام صدف؟ تو در کدام چمن، همره کدام نسیم؟ تو از کدام سبو؟ من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه! چه کرد با دل من آن نگاه شیرین، آه! مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه! کدام نشأه دویده است از تو در تن من؟ که ذرّه های وجودم تو را که می بینند، به رقص می‌آیند، سرود می‌خوانند! چه آرزوی محالی ست زیستن با تو مرا همین بگذارند یک سخن با تو: به من بگو که مرا از دهان شیر بگیر! به من بگو که برو در دهان شیر بمیر! بگو برو جگر کوه قاف را بشکاف! ستاره ها را از آسمان بیار به زیر؟ تو را به هر چه تو گویی، به دوستی سوگند هر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه. که صبر، راه درازی به مرگ پیوسته ست! تو آرزوی بلندی و، دست من کوتاه تو دوردست امیدی و پای من خسته ست. همه وجود تو مهر است و جانِ من محروم چراغِ چشم تو سبزست و راه من بسته ست. ✍ فریدون مشیری 🎙 رضا نویدی 🇮🇷🌾 https://eitaa.com/ooriya

همه را به یک اندازه دوست دارم تو را، بی اندازه I love all constant But i love you infinity 🔸🔸🔸 تهران با تمام داشته هایش دود میخورد من با تمام نداشته هایم ؛ هوا! Tehran breath smoks with all its wealths But i breath air with poverty 🔸🔸🔸 قطاری که عشق می دواند روی ریلها نمی دانست، همیشه دهقان فداکاری نیست! The train that love runs on to the tracks Didn't know There isn't a self giving hero always 🔸🔸🔸 رو به راه نیستم وقتی نیستی، تمام راه ها بیراهه است. I'm not feeling well When you are n't with me All the roads are trackless 🔸🔸🔸 معمای تلخی است، جز با سیاهی حل نمی شود ؛ نبودنت. It's a bitter riddle It can't be solved without darkness When i don't have you! ✍ چند شعر سپید از: شاعر صفیه قومنجانی 🇮🇷💐 https://eitaa.com/ooriya

🔹 آیا آنطور که برخی مقامات کشور ادعا می‌کنند، تمام تصمیمات آنان با هماهنگی و تأیید رهبری صورت می‌گیرد؟ 🇮🇷🪴 https://eitaa.com/ooriya