🖤من نجف را به جهان نفروشم🖤 مثنوی دلربای مناجات حضرت اميرالمومنین علی (علیه السلام)؛ سروده ‌آيت‌الله العظمی حاج آقالطف الله صافی گلپايگانی شب به گوش آمدم از سوى حجاز ناله و صوت و مناجات و نياز ناله‌اى كز دل پاكی خيزد حالت شوق و نشاط انگيزد نغمه‌اى روح‌نشين، جان‌پرور اندر آن سرّ حقيقت مضمر ناله پرشور و صدا پرسوز است شب ز انوار تجلّی روز است رهروى حاكم مُلك و ملكوت بنده‌اى واقف سرّ لاهوت عاشقی مست ز صهباى وصال گشته با خالق خود گرم مقال حمد می‌گفت و ستايش می‌كرد بر در دوست نيايش می‌كرد ناله‌ نافذ سوزانی داشت حالت زار پريشانی داشت تنش از بيم خدا لرزان بود نازنين ديده‌ او گريان بود يار، بی‌پرده تماشا می‌كرد خلوت خاص تمنّا می‌كرد اين چنين دُرّ حقايق می‌سفت راز در حضرت جانان می‌گفت اى كه ذكر تو بود اصل شفا نيست سرمايه‌ی من غير رجا از درت كس نشود خائب باز پاكی از بخل و نياز و انبا نعمتت هست فزون از احصا حق شكرت نتوان كرد ادا ياد تو ورد زبانم باشد حُبّ تو مونس جانم باشد فخرم اين بس كه تو مولاى منی خالق و رازق و ملجاى منی بر درت خوار و حقير آمده‌ام زار و محتاج و فقير آمده‌ام تو‌یى آن خالق قهّار جليل منم آن بنده‌ی مسكين و ذليل چه خوش است آنكه به درگاه خدا بنده‌اى روى نهد بهر دعا آن قدر عرض ادب كرد و نياز كه جهان گشت پر از سوز و گداز زان مناجات ملايك مبهوت دشت و صحرا همه جا بود سكوت ناگهان گشت صدايش خاموش جلوه‌ دوست نمودش مدهوش مرغ حق ماند ز تسبيح و نوا من در انديشه‌ آن نغمه‌سرا يارب اين صوت مناجاتِ كه بود؟ كه ز من طاقت و آرام ربود؟ يارب اين‌صوت‌ روان‌بخش زكيست؟ هاتفی گفت كه اين صوت علی است اين مناجات علی شير خداست كه از آن ولوله در ارض و سَماست يكّه تاز غزوات اسلام فاتح خيبر و احزاب لئام اين علی بود كه در بزم حضور هست چون موسی و عمران در طور شب رود چونكه به خلوت‌گه راز به سوى دوست نمايد پرواز همه شب سوز و گدازى دارد با خدا راز و نيازى دارد از رُخش نور خدا تابان است محو در معرفت جانان است صاحب مكرمت و لطف عميم مظهر رحمت يزدان رحيم خود به سر وقت يتيمان می‌رفت كلبه‌ی تنگ فقيران می‌رفت پرسش از حال ضعيفان می‌كرد با همه رأفت و احسان می‌كرد نشد از معدلتش كس محروم خصم ظالم بُد و يار مظلوم داشت مُلك دو جهان زير نگين بُد غذايش نمك و نان جوين آن كز ضربت بِن ملجم دون حق نما صورت او شد پُر خون چهره‌ی عدل شد از ظلم نهان گشت اركان هدايت ويران كُشته شد شير خدا حبل متين كُشته شد رهبر ارباب يقين يا علی! اى تو مُراد دل من حُبّ تو مايه‌ی آب و گِل من الكن از مدح تو نطق مَلك است كمترين پايه‌ی قَدرت فلك است نامه‌ام پر شده از جرم و گناه رو سياهـم به تو آورده پنـاه به درت آمده محتاج عطا «لطفی صافيت» اى بحر سخا به ولايت، دل محكم دارم پس چه باكی‌ ز جهنم دارم بسته‌ سنبل گيسوى توام فخرم اين بس كه سگ كوى توام من نجف را به جهان نفروشم سر كويت به جنان نفروشم حَرَمت روضه‌ی رضوان من است دين و دنياى من ايمان منست @varesoon

#ببینید شعرخوانی (عالم، امشب سیه به تن دارد) 🎥 مراسم مناجات شب بیستم ماه #رمضان 🗓 یکشنبه ۱۲ اردیبهشت‌ ۱۴۰۰ 🎙 #حاج_محمود_کریمی 📍 حرم #امام_رضا (علیه‌السّلام) #امام_علی [حاج محمود کریمی] @HajMahmoud_Karimi

او به من جامی بدهکار است و من جانی به وی... #فاضل_نظری

عباسعلی براتی‌پور شاعر بلندآوازه انقلاب درگذشت 🔹عباسعلی براتی‌پور، شاعر انقلاب، دفاع مقدس و اهل‌بیت دیشب بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. 🔹بهت نگاه، وعده دیدار، کتیبه شکیب، سینای سبز عشق، با شقایق‌ها برادر، عطش عشق، داغ تشنگی، سوار مشرقی، در ساحل علقمه، ماه در فرات، گزیده ادبیات معاصر ۲۴ و ... بخشی از آثار زنده‌یاد براتی‌پور هستند. او ۱۳ سال مدیریت جلسات شعر رمضان در محضر رهبر انقلاب را نیز برعهده داشت. @Farsna - Link

به مادرم دکترها در آن زمان گفتند که بچه‌ی تو به قطع و یقین نمیماند و در جواب همه مادرم فقط میگفت مُحب فاطمه بارش زمـین نمی‌ماند ومادر از همه‌جا دل بریدو رفت‌حرم سلامتـی مرا خواست از #امـام_رضـا هنوز بر سر ماندن نماندنم شک بود گذاشت نام مرا مادرم #غلامرضا

رد پایے تازه از پشت صنوبر ها گذشت... #دکلمه #فاضل_نظری

سجاده‌ی شعرم اگرچه اشکبار است هرچند جان واژه‌هایم بی‌قرار است دارد به آخر می‌رسد عمر زمستان مضمون باران بعد از این شرح بهار است عرض ارادت می‌کند بر ساحت عشق اینجا همیشه عشق، صاحب اختیار است ای قاصدک پیغام من را می‌رسانی؟ بر محضر شاهی که ثقل روزگار است هرجمعه نه هر روز دل در سینه‌ی من از شوق دیدار شما در اضطرار است سرچشمه واگویه‌هایم بی‌قراریست این شعر اصلا، بغض تلخ انتظار است #مهتاب_بهشتی #غزل_انتظار اللهم عجل لولیک الفرج

کوشا: ،،خلقت عجیب،، نام تورا به عرش معّلا نوشته اند مشتق زنام عالی اعلا نوشته اند۰ دربارگاه قدسِ الهی فرشتگان مدح تورا به گنبد مینا نوشته اند نفس نفیس وصهر رسول مکرمی فخر تو را به سوره ی طاها نوشته اند از خلقت عجیب تو ادراک مانده است آنجاکه ازفضایل مولا نوشته اند آن مکتب معارف آیین مرتضاست در آستان رحمت یکتا نوشته اند آیینه های صبح سعادت ز روی توست, این جلوه رابه مظهر و مجلا نوشته اند شیرین شود به حبّ شما کام تلخ ما شهد شما به کام مسیحا نوشته اند نامت سکوت بود و به چشمت جفای خار این ظلم و فتنه را همه یکجا نوشته اند مارا به خاطرست که با حق چه کرده اند آن داغ جانگزا که ز اعدا نوشته اند از ما مدار چشم عنایت علی ،علی مهر تو را چو وسعت دریا نوشته اند خواهم چوگرد ره بنشینم به دامنت این راه عاشقی ست به کوشا نوشته اند سید محمد صالحی کوشا

به پیشگاه ائمه بقیع و امام زمان (عج) مدینه ی ظهور .......................... ای که هستی در پی حیّ علی خیر العمل می رسد روزی که می گیری حرم را در بغل «هر که بامش بیش برفش بیشتر»، نَقلِ دل است می روی تا که محقق گردد این ضرب المثل روبرویت گنبد پیغمبر است و کوچه ای - کوچه ای که از دلش می آید «الغوث»، «العجل» سر که می چرخانی از شوقت می افتی بر زمین هشت گلدسته به پایت ایستاده؛ بی بدل باب علم و فقه، باب باقر است و صادق است باب ایمان، سهم سجاد است از روز ازل ذوالفقاری هست آویزان از ایوان حسن تا نمادی باشد از شیر خدا، شیر جمل فکر کن از «باب قاسم» وارد صحنش شوی آن زیارت می شود شیرین تر از شهد و عسل فکر کن زانو زدی در محضر بابُ الکرَم آن عبادت که عبادت نیست، شعر است و غزل در قنوت خالی ات، پُر می شوی از انتظار دل به دریا می زنی و می شوی در اشک، حل در خودت حس می کنی او را... همانکه می رسد تا جهان خالی شود از قاب های مبتذل سبز خواهد شد تمام کوچه های شهرمان می رسد روزی... چراغان می شود کل محل محمد عابدی