هر عملی آدابی دارد. اعمال واجب، آدابی واجب دارد. اما آیا اعمال مستحب، اعمال و آدابی که واجب باشد دارند؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

🎤باید وضعی و باید تکلیفی(1): هر عمل عبادی، چه واجب باشد و چه مستحب، شامل مجموعه ای از نیت، اعمال و اذکار است. در این میان، برخی از این اعمال و اذکار، نقش اساسی در تحقق عمل دارد و بدون آن، عمل محقق نمی شود، اما برخی، تنها فضیلت آن را بیشتر می کند و در تحقق عنوان خاص آن عمل نقشی ندارد که معمولا از آن به عنوان "آداب" آن عمل نام برده می شود. مثلا نماز، چه مستحب و چه واجب، بدون نیت، تکبیره الاحرام، رکوع و سجود محقق نمی شود و "باید" این اعمال و ذکر آنها بجا آورده شود تا عنوان نماز صدق کند، اما ذکر صلوات پس از ذکر رکوع یا سجده، تنها فضیلت نماز را فزونی می بخشد و نقشی در تحقق عنوان نماز ندارد. 💠در مستحبات، مثلا در نوافل نمازهای واجب یومیه "باید" ارکان اصلی عمل -که در بالا گفتیم- محقق شود تا بتوان کار انجام شده را "نماز" نامید. "باید"، در این حالت به معنی "وجوب تکلیفی" نیست تا در صورت تخلف از آن، حرام و گناهی صورت گرفته باشد، بلکه "باید وضعی" است، یعنی به تحقق عمل خاص و صدق عنوان نماز بر آن مربوط است، نه ثواب و عقاب داشتن. با بیان بالا، مشخص شد که: 1. معمولا "آداب" عمل، جزو واجبات آن نیست، بلکه فضیلت عمل را بیشتر می کند. مثلا آداب نماز واجب، فضیلت آن را فزونی می بخشد. 2. آنچه گاهی عرف، با مسامحه، بدان "آداب واجب" می گوید، یا همان ارکان عمل است که تحقق اصل عمل به آن بستگی دارد (مانند رکوع) یا چیزی است که وجود آن در عمل، ضرورت دارد (مانند تشهد و سلام). 3. عمل یا ذکر مستحب، "آداب واجب" ندارد. 4. برای تحقق عمل یا ذکر مستحب، "باید" برخی اجزا و شرایط انجام داده شود و بدون آن، عمل خاص محقق نشده و ثواب و نتیجه ای بر آن مترتب نمی شود. 5. "باید" بر دو نوع تکلیفی و وضعی است. "باید" تکلیفی به معنی وجوبی است که تخلف از آن، عقاب و مواخذه الهی به دنبال دارد، اما "باید" وضعی مربوط به تحقق عمل و صدق عنوان خاص بر آن می باشد. 6. "باید" وضعی، هم برای مستحبات و هم واجبات، بکار می رود و نباید آن را با "باید تکلیفی" اشتباه گرفت. 📚پی نوشت: 1. حکم تکلیفی، احکام خمسه واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح است. هر حکم دیگر غیر از آن را مانند ملکیت، جزء بودن، رکن بودن و ...، حکم وضعی گویند، چون موضوع حکم تکلیفی قرار می گیرد. «الأحكام الخمسة التكليفية، و هي الوجوب و الاستحباب و الحرمة و الكراهة و الإباحة ... الحكم الوضعي كل حكم مجعول منشأ لم يكن بحكم تكليفي كالملكية والزوجية ونحوهما مما يأتي مفصلا وتسميته بالحكم الوضعي لكونه غالبا موضوعا للحكم التكليفي». مشكينى اردبيلى، على، اصطلاحات الأصول و معظم أبحاثها - قم، چاپ: ششم، 1374 ش. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔊‍ كليپ صوتی 🎙🌸استادآيت الله #ناصری (حفظه الله) 🔵 موضوع： آیا ما از منتظرانیم؟ ✅ خیلی تأثیر گذار 👌👌 بسیار شنیدنی حتما گوش کنید 📩 #درس_اخلاق 🔰 @p_eteghadi 🔰

❗️با خدا باش، پادشاهی کن 🔻رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله: يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي وَ عَظَمَتِي وَ نُورِي وَ عُلُوِّي وَ ارْتِفَاعِ مَكَانِي لَا يُؤْثِرُ عَبْدٌ هَوَايَ عَلَى هَوَاهُ إِلَّا اسْتَحْفَظْتُهُ مَلَائِكَتِي وَ كَفَّلْتُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ رِزْقَهُ وَ كُنْتُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ كُلِّ تَاجِرٍ وَ أَتَتْهُ الدُّنْيَا وَ هِيَ رَاغِمَةٌ خداى عزوجل می‌فرمايد: و سوگند به‌عزّت و جلال و بزرگى و نور و برترى و بلندى مقامم كه هيچ بنده‌ای نیست که دلخواه مرا بر خود مقدم ندارد، مگر آنكه فرشتگان من از او نگاهبانى كنند و آسمان‌ها و زمين‌ها متكفّل رزق و روزى او می‌شوند و در تجارت هر تاجرى، پشتيبان و نگران او خواهم بود و دنيا هم در حالى كه او نمی‌خواهد، به‌جانب او رو می‌كند. 📚 الكافی، ج ‏۲، ص ۳۳۵

✅حجه الاسلام عالی 👌اراده خداوند و مخلوق ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

گرفته از سخنرانی استاد شهید مرتضی #مطهری (ره) 🔵👈 با موضوع بزرگی و بزرگواری روح 👈 اگر کسی روح بزرگی داشته باشد کم کم سختی ها و عذابش شروع می گردد . کوچکی روح با آرامش و طول عمر همراه است اما روح بزرگ با بیماری و کوتاهی عمر روبرو خواهد شد. 👈 هر بزرگی ظاهری بزرگواری نیست بلکه کسانی که دارای همت عالی هستند به جای بالا خواهند رسید. همت بزرگ در روح بزرگ است و برخی به خاطر کم بودن همت دیگران را مسخره می کنند و آنها را به دنیا پرستی محکوم می کنند. امام علی (ع) نمونه ی روشن یک انسان بزرگ است که با همت بزرگی که دارد به نیازمندان کمک می نماید. 👈 در مقابل می توان اسکندر را انسانی با روح بزرگ نامید اما روح بزرگوار با روح بزرگ تفاوت های بسیاری دارد. روح بزرگ اسکندر مانند شاخه ای بی ثمر است .   👈 انسانی با روح بزرگ، فقط در یک جنبه می تواند روح خود را رشد دهد اما روح علی (ع) چند بعدی بوده و او همزمان می توانست در هر زمینه ای روح خود را گسترش دهد. در بزرگی خودپرستی وجود دارد اما در بزرگواری انسان به انسانیت خود برمی گردد و روحش احساس شرافت می کند. بزرگواری نقطه ی مقابل پستی است. 👈 انسان بزرگوار دوست دارد همه ی مردم در مقام شیر بوده و قدرتمند باشند. از نگاه او نباید هیچ انسان ضعیفی وجود داشته باشد تا توسط شیر نابود شود. او خواهان احساس کرامت نفس است که هم برای او باشد و هم برای دیگران.   🌹امام علی (ع) به فرزندش امام حسن (ع) می فرماید : «پسرم روح خود را گرامی بدار از هر کار پستی که وجود دارد. روح تو بزرگ تر از هر چیز دیگر است.»  👈التماس به دیگران از بزرگی و ارزشمندی #روح می کاهد.  امام علی (ع) در جای دیگر می فرمایند : «اگر بمیرید و پیروز باشید زنده اید اما اگر زنده باشید و مغلوب دشمن شوید مرده اید.»  👈 ایشان ریشه ی #اخلاق بد را دنائت می دانند و برای مثال در باب غیبت می فرمایند که انسان های ضعیف النفس دست به این کار می زنند و این منتهای همت عاجزان است. احساس شرافت موجب می شود تا انسان غیبت نکند 🔰 @p_eteghadi 🔰

در بیانات ارباب سلوک و معرفت، به عباراتی چون جنود حقیقت قلبی و اطوار حقیقت قلبی اشاره شده است. لطفا در این باره توضیحاتی بفرمایید و این دو عبارت را شرح دهید. ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

🎤جنود در فرهنگ واژگان به معنای کمک کاران و یاری رسانان است. (1) و در فرهنگ دینی، فلسفی، و عرفانی به معنای آلات، خوادم، اعوان، قوا، اخلاق، ملکات مواد و خصال به کار می رود. در سخن امام صادق (علیه السلام) از خصال یاد شده است. «فَلَا تَجْتَمِعُ‏ هَذِهِ‏ الْخِصَالُ‏ كُلُّهَا مِنْ أَجْنَادِ الْعَقْلِ إِلَّا فِي نَبِيٍّ أَوْ وَصِيِّ نَبِيٍّ أَوْ مُؤْمِنٍ قَدِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَان‏ (2) پس تمام این خصال (هفتاد و پنجگانه) که لشکریان عقلند جز در پیغمبر و جانشین او و مؤمنى که خدا دلش را با ایمان آزموده جمع نشود.» «ملا صالح مازندرانی» در شرح این فراز از روایت می گوید: «این جنود از آن رو خصال نام دارد که با آن فرد نمایان گردد و به سوی نیکی ها پیشی گیرد و از آن رو صفات گویند که بر حقیقت قلبی عارض گردند و از آن رو احوال گویند که در آن حقیقت راسخ نشده اند و از آن رو اخلاق و ملکات گویند که با تمرین و تکرار در آن حقیقت نفوذ پیدا کند و از آن رو که مطیع عقل است و از حکمش خارج نمی شود به آن خادم گویند و از آن رو که نگاهبان عقل است و از آن از آفات محافظ می کند رعایا گویند و از آن رو که به عقل مدد می دهد تا با جهل بجنگد جنود گویند.»(3) ❇️جنود خصالی بر دو قسم جنود جهل و جنود عقل تقسیم می‌ شود: جنود جهل از دامنه نقص در انسانیت خبر می دهند و جهت نفسانی و قبح ذاتی و عقلی دارند و بر اثر تبعیت از هوای نفس و بر اثر ادبار از حضرت سبحانه و در صراحت ضلالت ظهور پیدا می کنند و لذا در صراط سلوک باید از آن گذر کرد زیرا موجب بُعد از خدا می شود. جنود عقل از دامنه کمال در انسانیت خبر می دهند و جهت روحانی و حسن ذاتی و عقلی دارند و بر اثر تبعیت از فرمان الهی و بر اثر اقبال به حضرت حق سبحانه در صراط هدایت ظهور پیدا می کنند و لذا باید در صراط سلوک در صدد فعلیت آن ها برآمد تا با واسطه یا بی واسطه موجب تقرب الهی گردند به جنود عقل در فرهنگ دینی مواد حکمت گویند. جنود عقل بر دو قسم اند: الف: جنود اخلاقی فضایل و کمالات انسانی و روحانی هستند که حسن ذاتی و عقلی داشته، و در حوزه روابط انسان با خویشتن و دیگران نقش آفرینند مانند مدارا با خود و دیگران. ب: جنود سلوکی منازل و کمالاتی هستند که حسن ذاتی و عقلی دارند، و در حوزه روابط انسان با خدا نقش می آفرینند مانند شکر و توکل. ارباب سلوک و معرفت با پشتوانه اندیشه هستی شناسی و انسان شناختی، باید بکوشند جنود عقل را که به صورت بالقوه در حقیقت قلبی وجود دارد به فعلیت برسانند. جهت تحصیل این هدف باید پس از برطرف نمودن موانع، توجه هر یک از آن جنود را با اسمی از اسمای حسنای خداوند مواجهه و همسو سازند، و تعامل دهند، و بر آن اسم تمرکز کنند و همواره در موقعیت های سلوکی قرار گیرند. بر این اساس عارفان بزرگی مانند «ابوطالب مکی» بر این باورند که آن سان که سالک مثلا در مقام «مراقبه» گام می نهد به اسم «رقیب» چشم می دوزد، و آن گاه که در مقام «محاسبه» جای می گیرد به اسم «حسیب» خیره می شود، و آن گاه که در مقام «توکل» قرار می گیرد به اسم «وکیل» نظاره می کند.(4) جایگاه جنود جهل در منطقه نفسانی و جایگاه جنود عقل در منطقه روحانی است، و البته منشأ رشد جنود جهل در منطقه نفسانی هوای قوای نفسانی است، و منشأ رشد جنود عقل در منطقه روحانی اقبال عقلی و توجه قلبی است. نکته: حق سبحانه به اندازه جنود عقل در منطقه روحانی، جنود جهل در منطقه نفسانی قرار داده تا توازن قدرت در تقابل و تضاد آنان برقرار باشد.(5) 📚پی نوشت ها: 1. ر.ک. محمدبن مکرم، ابن منظور، لسان العرب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1408ق، ج3، ص132. 2. كلينى، محمد بن يعقوب‏، الكافي( ط- الإسلامية)، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، دار الكتب الإسلامية تهران‏، 1407ق، ج 1، ص22. 3. مازندرانی، ملاصالح، شرح اصول کافی، محقق و مصحح ابوالحسن شعرانی، تهران، نشر مکتبة اسلامیة، 1382ق، ج1، ص374. 4. ر.ک. ابوطالب مکی، محمد بن علی بن عطیه حارثی، قوت القلوب فی معاملة المحبوب،بیروت، دارالکتب العلمیة، 1417، ج1، صص190-192 و ج2، صص16 و 26. 5. برای اطلاع بیشتر ر. ک: فضلی، علی، پیش انگاره‌ های انسان شناختی علم سلوک، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی،1397، صص251 و 268. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🙏زیارت امام رضا علیه السلام با پای پیاده/ شاه عباس صفوی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️آیا قبل از ظھور حجت جنگ وآشوب رخ میدھد واین جنگ و خونریزیها به نزدیکی ظھور دلالت دارد؟ ⭕️پاسخ: استاد ابراهیم #افشاری 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔴 مهدی‌باوران و مهدی‌یاوران در انتظار شهادتند 🔵 ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﺮﺩﺍﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻨﺪ [ﻭ ﺁﻥ ﺛﺒﺎﺕ ﻗﺪم ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺗﺎ ﻧﺜﺎﺭ ﺟﺎﻥ ﺑﻮﺩ] ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﻭﻓﺎ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ [ﻭ ﺑﻪ ﺷﺮﻑ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﺎﻳﻞ ﺷﺪﻧﺪ] ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ [ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺍ] ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ می‌ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻠﻲ [ﺩﺭ ﭘﻴﻤﺎﻧﺸﺎﻥ]ﻧﺪﺍﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ. 📚 احزاب آیه ۲۳ 🌕 آیت‌الله العظمی بهجت (ره) 🔺 اگر کسی هدف خلقت انسان را بفهمد، بسیار برایش شیرین است که هفتاد بار زنده شود، و دوباره شهید شود! 📚 فریادگر توحید، ص ١٨٧ ▪️ شهید فخری زاده به یاران شهیدش پیوست 🔰 @p_eteghadi 🔰

ادب چیست و چگونه بدست می آید؟ نشانه های آن در چه اعمالی است؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

💠«ادب» عبارت است از مراقبت کردنِ نفس از اعمال زشت و ناپسند، و همچنین پایبندی به محاسن و فضائل در اعمال، رفتار و گفتار. «ابن منظور» آن را راهنمای مردم به سوی کار پسندیده، و بازدارنده آن ‌ها از کار زشت می ‌داند.(۱) امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرموده اند: «أفضَلُ الأَدَبِ أن يَقِفَ الإِنسانُ عِندَ حَدِّهِ ولا يَتَعَدّى قَدرَهُ»؛ برترين ادب آن است كه انسان در حدّ خود بايستد و از اندازه خويش فراتر نرود.(۲) علامه طباطبایی (رحمه الله علیه) در تعریف ادب می ‌فرمایند: «ادب، هیأت زیبا و پسندیده است که طبع و سلیقه چنین سزاوار می‌داند که هر عمل مشروعی چه دینی باشد مانند دعا و امثال آن و چه مشروع عقلی باشد مانند دیدار دوستان بر طبق آن هیأت واقع شود. به عبارت دیگر: ادب عبارتست از ظرافت‌ عمل.»(۳) امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) فرمودند: «العَقلُ حَباءٌ مِنَ اللّهِ و الأدَبُ كُلفَةٌ، فَمَن تَكَلَّفَ الأدَبَ قَدَرَ عَلَيهِ، و مَن تَكَلَّفَ العَقلَ لَم يَزدَدْ بِذلكَ إلاّ جَهلاً»؛ خرد بخششى از جانب خداست و ادب (تربيت) با زحمت و كوشش به دست مى آيد؛ پس، هر كه در راه كسب آداب (تربيت) زحمت كشد به آن دست يابد و هر كه در راه افزودن بر خرد، خود را به زحمت اندازد، جز بر نادانيش افزوده نشود.(۴) اما در نشانه های ادب،‌ امیرالمومنین علی (علیه السلام) به پرهیز از گناه اشاره کرده و فرموده اند: «أحسَنُ الآدابِ ما كَفَّكَ عنِ المَحارِمِ»؛ نيكوترين ادب آن است كه تو را از حرام ها باز دارد.(۵) و رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز فرموده اند: «أحسَنُ الأَدَبِ أن لايَفخَرَ المَرءُ بِأَدَبِهِ»؛ نيكوترين ادب، آن است كه آدمى به ادب خويش فخر نفروشد.(۶) هم چنین امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «كَمالُ الأَدَبِ وَ المُروءَةِ سَبعُ خِصالٍ: العَقلُ وَ الحِلمُ وَ الصَّبرُ وَ الرِّفقُ وَ الصَّمتُ و حُسنُ الخُلُقِ وَ المُداراةُ»؛ كمال ادب و مروّت در هفت چيز است: خردمندى، بردبارى، شكيبايى، ملايمت، خاموشى، نيك خويى و مدارا.(۷) در احادیث، ادب به معانی متعددی معنا شده است که همه آن ها در نهایت به یک امر ختم می شوند و آن ادب بندگی و مراعات شریعت است. امیرالمومنین على (عليه‏ السلام) در دیوانی که منسوب به ایشان است فرموده اند: «أدَّبتُ نَفسي فَما وَجَدتُ لَها بِغَيرِ تَقوَى الإلهِ مِن أدَبِ في كُلِّ حالاتِها»؛ به ادب و تربيت نفس خود پرداختم و براى آن ادبى بهتر از تقوای الهی نيافتم، در تمام حالاتش.(۸) و نیز فرمودند: «اَحْسَنُ الآْدابِ ما كَفَّكَ عَنِ الْمَحارِمِ»؛ بهترينِ ادب ‏ها آن است كه تو را از حرام ‏ها باز دارد.(۹) نتیجه ادب در برابر پروردگار بهره مندی از الطاف و فیض اوست. امام صادق (عليه ‏السلام) فرمودند: «فَبَشِّرِ الْمُطيعينَ المُتَأَدِّبينَ بِاَدَبِ اللّه‏ِ وَ الاْآخِذينَ عَنِ اللّه‏ِ اَنَّهُ حَقٌّ عَلَى اللّه‏ِ اَنْ يُنْجيَهُ مِنْ مُضِلاّتِ الْفِتَنِ»؛ پس فرمان‏بردارانِ ادب شده به ادب خدا و اطاعت‏ كنندگان دستورهاى او را بشارت ده كه بر خداست كه آن ها را از فتنه ‏هاى گمراه ‏كننده برهاند.(۱۰) و نیز فرمود: «ما خَسِرَ وَ اللّه‏ِ مَنْ اَتى بِحَقيقَةِ السُّجودِ ... وَ لَا بَعُدَ أَبَداً عَنِ اللَّهِ مَنْ أَحْسَنَ تَقَرُّبَهُ فِي السُّجُودِ وَ لَا قَرُبَ إِلَيْهِ أَبَداً مَنْ أَسَاءَ أَدَبَهُ وَ ضَيَّعَ حُرْمَتَهُ بِتَعْلِيقِ قَلْبِهِ بِسِوَاه»؛ سوگند به خدا، هر كس كه حقيقت سجده را به‏ جاى آورد، زيان نكرد و كسى كه در سجده، به خوبى به خداوند نزديك شد، هرگز از خداوند دور نيست؛ و آن‏ كه به ساحت مقدس او بى ‏ادبى كرد و حرمتش را زير پا گذاشت و به غير او دل بست، هرگز به او نزديك نشد.(۱۱) 🎤پی نوشت ها: ۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، انتشارات دار صادر، بیروت،‌ لبنان، ج ۱، ص ۲۰۶ ۲. محمدی ری شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حديث، مترجم آژیر، حمید رضا، انتشارات دارالحدیث، قم ۱۳۹۱، ج ۲، ص ۲۱۸ ۳. طباطبائی، محمد حسین، تفسیر المیزان، مترجم موسوی همدانی، سید محمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، قم، ۱۳۸۹، ج ۶، ص ۲۵۶ ۴. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، مترجم شیخی، حمیدرضا، انتشارات دارالحدیث، قم ۱۳۸۹، ج ۷، ص ۵۱۸ ۵. همان؛ ج ۱، ص ۱۰۱ ۶. دانشنامه قرآن و حديث، پیشین، ج ۲، ص ۲۲۰ ۷. همان؛ ص ۲۱۸ ۸. دانشنامه قرآن و حديث، پیشین، ج ۲، ص ۲۱۶ ۹. میزان الحکمه، پیشین، ج ۱، ص ۱۰۱ ۱۰. همان، ص ۲۱۴ ۱۱. همان، ص ۲۳۰ 🔰 @p_eteghadi 🔰

مسافر: 🔑سبک زندگي پيامبر اکرم(سلام الله علیه) 🔸سيرة #پيامبر_اکرم اين‌گونه بود که با اهانت‌ها و بي‌اخلاقي‌هايي که نسبت به شخص خودشان مي‌شد، کريمانه برخورد مي‌کرد. اين برخورد کريمانه و نرم و منعطف، تا جايي است که تمجيد و تحسين الهي را در پي داشته است. اخلاق پيامبر از سوي خداي متعال به عنوان اخلاق عظيم ياد شده است:«وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظيم‏ (قلم، آيه 4)» 🔸در توصيفي که هند بن ابي هاله، براي #امام_حسن از سبک زندگي پيامبر اکرم کردند، چنين مي‌خوانيم که: 🌹«كَانَ دَائِمَ الْبِشْرِ سَهْلَ‏ الْخُلُقِ‏ لَيِّنَ الْجَانِبِ لَيْسَ بِفَظٍّ وَ لَا غَلِيظٍ؛ دائماً بشاش و خنده‌رو بود؛ اخلاقي ساده داشت؛ نرم و مهربان بود؛ خشن و سنگدل نبود.» 🔸اما وقتي که مقررات و قوانين اسلامي و اجتماعي اسلام ناديده گرفته مي‌شد، به هيچ وجه اغماض نمي‌کرد. هيچ نوع قانون‌شکني‌ و تخلفي را ناديده نمي‌گرفت. چنين نبود که مثلاً اگر ثابت مي‌شد که کسي شراب خورده يا دزدي کرده است، خلق عظيم پيامبر و نرم‌خويي و محبتش به خلق خدا موجب شود اين جرم را ناديده بگيرد و حد الهي را دربارة او جاري نکند! پيامبر اکرم به شدت با نقض مقررات اسلامي برخورد هيچ واسطه و شفيعي را براي اجراي حدود الهي نمي‌پذيرفت. هند بن ابي هاله در ضمن توصيفاتي که از #سبک_زندگي پيامبر اکرم دارد دربارة چگونگي برخورد آن حضرت با حق‌کشي‌ها و ظلم‌ها مي‌گويد: 🌹و لَا تُغْضِبُهُ الدُّنْيَا وَ مَا كَانَ لَهَا فَإِذَا تُعُوطِيَ الْحَقَّ لَمْ يَعْرِفْهُ أَحَدٌ وَ لَمْ يَقُمْ لِغَضَبِهِ شَيْ‏ءٌ حَتَّى يُنْتَصَرَ لَهُ؛ دنيا و ناملايمات آن هرگز او را به خشم در نمي‌آورد، و وقتي که حقي پايمال مي‌شد از شدت خشم کسي او را نمي‌شناخت و از هيچ چيزي پروا نداشت تا آنکه حق را ياري مي‌کرد و احقاق حق مي‌نمود. احمدحسین شریفی #اخلاق_اسلامی #اللّهُمَّ_عَجِّل_لِولیِّکَ_الفَرَج 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔷 فضایل شهادت و چگونگی کسب توفیق شهادت ♦️ استاد ابراهیم #افشاری 🔰 @p_eteghadi 🔰

* #سلوک #تلاش 💠 پیچ و خم های سلوک 🔺حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 🔻مسير كمال خیلی پر پيچ و خم و پر نشيب و فراز است؛ يک «يا على» محكم مى‏ خواهد و يک همت بلند و يک سعى و تلاش طولانى و يک انتظار به فضل و رحمت الهى. 🔸گاهى در كمتر از يک ثانيه جبران زحمات چهل ساله مى‏ شود؛ كمتر از يک ثانيه... اما انسان را پير مى‏ كند. 🔹آن قدر شب هايى پيش مى‏ آيد كه بعد از سال ها انسان به سرش مى ‏زند و مى ‏گويد ديگر فايده ‏اى ندارد و به خدای خودش می گوید خدايا ديگر امشب اگر آنجور نكنى آنجور مى‏ شود... اما باز فردا دوباره از اول باید بدود؛ موانعش مانند سدّ يأجوج و مأجوج در مقابلش است؛ پیوسته زحمت مى ‏كشد و سعى مى ‏كند تا اين كوه را نازک ‏كند. همین که مى‏ آيد آن را کنار بزند و از بین ببرد تا ديگر آزادى بيايد؛ خوابش مى ‏برد. 🔸صبح مى‏ بيند دوباره كوه قوى شده و بزرگ شده است. دوباره شروع كن؛ دوباره شروع كن تا... ولى بالاخره حق تعالى گاهى هم در اين بين ناز رهروان راهش را مى‏ خرد؛ اينجورى هم نيست و نمى‏ ماند ولي يک خورده زحمت و تلاش لازم دارد. پناه به خدا می بريم. ‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔻 #مستحبات و #مکروهات را بشناسیم .... 💢 #استحباب گفتن صد مرتبه ذکر شریف لا اله الا اللّه و استغفار پیش از خواب از حضرت صادق سلام الله علیه منقول است که: هرکه پیش از خواب صد مرتبه لا اِلهَ اِلّا اللَّهُ بگوید، خدا خانه ای در بهشت برای او بنا کند و هرکه صد مرتبه استغفار کند، گناهانش می ریزد، چنانچه برگ از درختان می ریزد. 📚 کتاب #حلیه_المتقین باب هشتم فصل پنجم #آداب_خوابیدن #سیره_اهلبیت_سلام_الله_علیهم 🔰 @p_eteghadi 🔰

👌اهتمام به زبان عربی به عنوان زبان دین ✅استاد شهید مطهری 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔹حجه الاسلام #محمدی پرسش و پاسخ اعتقادی جلسه 11 - تعریف عصمت و اقسام آن 🔰 @p_eteghadi 🔰

برای ازبین بردن چشم زخم چه کنیم؟ همسرم عمل سختی در پیش دارد، اگر ذکر و دعای خاصی برای بهبود و بی خطری عمل دارید برایم بفرستید. 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

📚پی نوشت ها: 1. کلینی، الكافي، محقق/مصحح: غفاری و آخوندی، انتشارات دارالکتب اسلامیه ـ تهران، 1407ق، چاپ چهارم، ج ‏2، ص 569، ح 3. 2. ابن طاووس، على بن موسى، المجتنى من الدعاء المجتبى‏، محقق/مصحح: كرمانى و محرر‏، ناشر: دار الذخائر ـ قم‏، 1411ق، چاپ اول‏، ص 28. 3. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق‏، ناشر: الشريف الرضي‏ ـ قم، 1370 ه.ش، چاپ چهارم، ص 386؛ مجلسی، بحار الأنوار، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏ ـ بيروت‏، 1403 ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏60، ص 26. 4. بحار الأنوار، پیشین، ج ‏60، ص 25. 5. ابن حيون، دعائم الإسلام‏، محقق/مصحح: فيضى، ‏ناشر: مؤسسة آل البيت (عليهم السلام) ـ ‏قم، ‏1385 ق، ‏چاپ دوم‏، ج ‏2، ص 141؛ بحار الأنوار، پیشین، ج ‏60، ص 18. 6. مكارم الأخلاق، پیشین، ص 386؛ بحار الأنوار، پیشین، ج ‏60، ص 26. 7. مكارم الأخلاق، پیشین، ص 386. 8. بحار الأنوار، پیشین، ج ‏92، ص 129. 9. مکارم الاخلاق، پیشین، ص 363. 10. الكافي، پیشین، ج ‏2، ص 82، ح 17. 🔰 @p_eteghadi 🔰

وَ قَالَ (علیه السلام) :‏ «إِذَا تَهَيَّأَ أَحَدُكُمْ تَهْيِئَةً تُعْجِبُهُ فَلْيَقْرَأْ حِينَ يَخْرُجُ مِنْ مَنْزِلِهِ الْمُعَوِّذَتَيْنِ فَإِنَّهُ لَا يَضُرُّهُ شَيْ‏ءٌ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى»؛ در روایت دیگری آمده: هرگاه بخواهید با هیئتی آراسته و چشم گیر از خانه بیرون روید، معوذتین (سوره های فلق و ناس) بخوانید؛ پس به اذن الهی، هیچ چیزی (چشم زخمی) در شما اثر نمی کند.(7) «سَأَلْتُ الرِّضَا (علیه السلام) ... وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْعَيْنِ فَقَالَ هُوَ حَقٌّ فَإِذَا أَصَابَكَ ذَلِكَ فَارْفَعْ كَفَّيْكَ بِحِذَاءِ وَجْهِكَ وَ اقْرَأِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ امْسَحْهُمَا عَلَى نَوَاصِيكَ فَإِنَّهُ نَافِعٌ بِإِذْنِ اللَّهِ‏»؛ امام رضا (علیه السلام) در پاسخ سؤال راوی که پرسید آیا چشم زخم واقعیت دارد؟ فرمودند: آری، هرگاه تو را چشم زنند، کف دستت را مقابل صورتت قرار ده و سوره «حمد» و «قل هو الله احد» و «معوذتین(ناس و فلق)» را قرائت کن و هر دو کف را به صورتت بکش. خداوند تو را از گزند آن حفظ می‌ کند.(8) 💠دعا برای شفای بیمار یا در امان ماندن از بلایا در این زمینه، بطور فهرست وار، مواردی خدمتتان عرض می شود: ـ خواندن سوره «حمد» هفت مرتبه و نیز هفتاد مرتبه، بسیار سفارش شده است: «مَنْ نَالَتْهُ عِلَّةٌ فَلْيَقْرَأْ عَلَيْهَا أُمَّ الْكِتَابِ سَبْعَ‏ مَرَّاتٍ‏ فَإِنْ‏ سَكَنَتْ‏ وَ إِلَّا فَلْيَقْرَأْهَا سَبْعِينَ مَرَّةً فَإِنَّهَا تَسْكُن‏»؛ برای کسی که بیماری به او رسیده است، هفت مرتبه سوره حمد را بخوانید، اگر تسکین نیافت، هفتاد مرتبه بخوانید، تسکین می یابد (خوب می شود).(9) 💠ـ دعای سریع الاجابة در روایت داریم که امام صادق (علیه السلام) فرمودند شخصی محضر امام علی (علیه السلام) آمد و از دیر شدن استجابت دعایش شکایت کرد، حضرت فرمودند چرا دعای «سریع الاجابة» (دعایی که زود به استجابت می رسد) را نخواندی؟ عرض کرد آن دعا چیست؟ حضرت فرمودند بگو: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ‏ الْمَخْزُونِ‏ الْمَكْنُونِ‏ النُّورِ الْحَقِّ الْبُرْهَانِ الْمُبِينِ الَّذِي هُوَ نُورٌ مَعَ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ وَ نُورٌ فِي نُورٍ وَ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ وَ نُورٌ فَوْقَ كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ يُضِي‏ءُ بِهِ كُلُّ ظُلْمَةٍ وَ يُكْسَرُ بِهِ كُلُّ شِدَّةٍ وَ كُلُّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ وَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ لَا تَقِرُّ بِهِ أَرْضٌ‏ وَ لَا تَقُومُ بِهِ سَمَاءٌ وَ يَأْمَنُ بِهِ كُلُّ خَائِفٍ وَ يَبْطُلُ بِهِ سِحْرُ كُلِّ سَاحِرٍ وَ بَغْيُ كُلِّ بَاغٍ وَ حَسَدُ كُلِّ حَاسِدٍ وَ يَتَصَدَّعُ لِعَظَمَتِهِ الْبَرُّ وَ الْبَحْرُ وَ يَسْتَقِلُّ بِهِ الْفُلْكُ حِينَ‏ يَتَكَلَّمُ بِهِ الْمَلَكُ فَلَا يَكُونُ لِلْمَوْجِ عَلَيْهِ سَبِيلٌ وَ هُوَ اسْمُكَ الْأَعْظَمُ الْأَعْظَمُ الْأَجَلُّ الْأَجَلُّ النُّورُ الْأَكْبَرُ الَّذِي سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ وَ اسْتَوَيْتَ بِهِ عَلَى عَرْشِكَ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ أَسْأَلُكَ بِكَ وَ بِهِمْ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا» (10) توجه: به جاى «كذا و كذا» حاجت خود را ذكر كنید. ⏺ـ خواندن «آیة الکرسی» ـ خواندن آیات ابتدایی سوره «حدید» تا «وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُور»؛ آیات آخر سوره «حشر» از «لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآن‏...» تا آخر سوره و... ـ توسل کردن مانند شبهای قدر (قرآن بر سر گذاشتن و خداوند متعال را به حق قرآنش و خودش و چهارده معصوم، قسم دادن) ـ نذر کردن ـ قربانی کردن ـ صدقه دادن ـ زیاد استغفار کردن ـ مداومت در ذکرهای «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّه‏» «اللَّهُ‏ أَكْبَر» «لَا حَوْلَ‏ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيم‏» «مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه‏» و... ـ خواندن نماز جعفر طیار ـ خواندن نماز روز پنجشنبه ـ خواندن نماز امام زمان (علیه السلام) ـ ...

❇️در ابتدا نکته ای خدمتتان عرض کنم و آن این که چشم زخم واقعیت دارد ولی دلیل نمی شود هر اتفاقی را از اثرات چشم زخم دانسته و فکر و ذهنمان را درگیر آن کرده و به دنبال شناسایی چشم زننده یا راه های رهایی از چشم زخم باشیم. بله، در روایات و منابع دینی، برای در امان ماندن از چشم زخم و یا برای درمان آن، توصیه هایی شده است که به برخی اشاره می شود. ◀️درمان یا دفع چشم زخم ـ برخی از ادعیه و اذکار عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام) :‏ رَقَى النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) حَسَناً وَ حُسَيْناً فَقَالَ: "أُعِيذُكُمَا بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ وَ أَسْمَائِهِ الْحُسْنَى كُلِّهَا عَامَّةً مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ وَ مِنْ‏ شَرِّ كُلِ‏ عَيْنٍ‏ لَامَّةٍ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ"؛ ثُمَّ الْتَفَتَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) إِلَيْنَا فَقَالَ هَكَذَا كَانَ يُعَوِّذُ إِبْرَاهِيمُ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ (علیهم السلام)»؛ امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: امير مؤمنان (علیه السلام) فرمود: پيامبر (صلی الله علیه و آله) براى حسن و حسين "رقيه"[دعا، حرز، تعویذ] گرفت و اين دعا را خواند: شما را به تمام كلمات و اسماء حسناى خداوند از شر مرگ و حيوانات موذى، و هر چشم بد، و حسود آن گاه كه حسد ورزد مى ‏سپارم. سپس پيامبر (صلی الله علیه و آله) نگاهى به ما كرد و فرمود: اين چنين ابراهيم براى اسماعيل و اسحاق (علیهم السلام) تعويذ نمود.(1) ⤴️لذا کسی که برای خودش بخواهد این خرز را بخواند، چنین بگوید: «أُعِيذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ، وَ أَسْمَائِهِ الْحُسْنَى كُلِّهَا عَامَّةً، مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ، وَ مِنْ‏ شَرِّ كُلِ‏ عَيْنٍ‏ لَامَّةٍ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ» 🔷در روایت دیگری آمده که جبرئیل (علیه السلام) به پیامبر (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: برای رفع چشم زخم از حسنین (علیهما السلام) این دعا و ذکر را بگو: «اللَّهُمَّ يَا ذَا السُّلْطَانِ الْعَظِيمِ وَ الْمَنِّ الْقَدِيمِ وَ الْوَجْهِ الْكَرِيمِ، يَا ذَا الْكَلِمَاتِ التَّامَّاتِ‏ وَ الدَّعَوَاتِ‏ الْمُسْتَجَابَاتِ‏، عَافِ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ مِنْ أَنْفُسِ الْجِنِّ وَ أَعْيُنِ الْإِنْس‏»؛ پس از خواندن این تعویذ، اثر چشم زخم از بین رفت و حسنین (علیهما السلام) بلند شده و به بازی مشغول شدند. پیامبر (صلی الله علیه و آله) به اصحاب فرمودند زنان و فرزندانتان را با این تعویذ، در امان بدارید.(2) لذا کسی که بخواهد این تعویذ را بخواند می تواند به جای نام حسن و حسین، نام شخص مورد نظر را بگوید. ـ یاد خدا و ذکر گفتن عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ: «الْعَيْنُ حَقٌّ وَ لَيْسَ تَأْمَنُهَا مِنْكَ عَلَى نَفْسِكَ وَ لَا مِنْكَ عَلَى غَيْرِكَ فَإِذَا خِفْتَ شَيْئاً مِنْ ذَلِكَ فَقُلْ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ ثَلَاثاً»؛ از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است: چشم حق است و در امان نیستی از آن بر خودت و بر غیرت (یعنی هم می توانی خودت را چشم بزنی و هم دیگری را)، اگر ترسیدی از چشم زخم، سه بار بگو: «مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ»(3) 💠عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ: «أَلَا إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ الْعَيْنُ حَقٌّ فَمَنْ أَعْجَبَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْ‏ءٌ فَلْيَذْكُرِ اللَّهَ فِي ذَلِكَ فَإِنَّهُ إِذَا ذَكَرَ اللَّهَ لَمْ يَضُرَّهُ‏»؛ امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: چشم حقیقت دارد، اگر کسی چیزی در برادرش دید که چشم گیر بود (چشمش را گرفت)، ذکر خدا را بگوید، پس اگر ذکر خدا را بگوید ضرری به او نمی رساند.(4) «فَإِذَا نَظَرَ أَحَدُكُمْ إِلَى إِنْسَانٍ أَوْ إِلَى دَابَّةٍ أَوْ إِلَى شَيْ‏ءٍ حَسَنٍ فَأَعْجَبَهُ فَلْيَقُلْ آمَنْتُ‏ بِاللَّهِ‏ وَ صَلَّى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَإِنَّهُ لَا تُضِرُّ عَيْنُهُ»؛ از پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده که فرمودند: هرگاه یکی از شما انسان یا حیوان یا چیزی را ببیند که از آن خوشش آید بگوید: «آَمَنتُ بِاللهِ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ اَلِه» تا چشم او به آن زیان نرساند.(5) 🔷ـ حرز و تعویذ امام رضا (علیه السلام) می فرمایند: «إِنَّ الْعَيْنَ‏ حَق‏ فَاكْتُبْ فِي رُقْعَةٍ الْحَمْدَ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ اجْعَلْهَا فِي غِلَافِ الْقَارُورَةِ»؛ چشم [بد] حقیقت دارد، پس بنویس در رقعه ای سوره های حمد، توحید، ناس، فلق و آیة الکرسی را و آن را در ظرف و حفاظی قرار بده.(6)