The result was unexpectedly beautiful!! #Eye_catching

یکی از بامزه‌ترین ماجراجویی های اعداد تو ریاضیات، همین لوپ هایی هست که پیش ‌می‌آد. مثل همین لوپی که داخل ویدئو گفته شد. و اعداد مرموزترین در نوبه‌ی خودشون هستند. #University #Fact_time

گر بیایی دهمت جان و نیایی کُشدم غم. من که بایست بمیرم! چه بیایی چه نیایی. #سعدی #شعر

مداوما شنیدیم که زبان یاد گرفتن ذهن رو بازتر می‌کنه و به توسعه‌ی پرسپکتیو ما از یک مسئله کمک می‌کنه درکنار افزایش کلی اطلاعات و آگاهی ما از فرهنگ‌های گوناگون. چیزی که برامون شاید در دید اول به چشم نیاد این هست که موسیقی، ریاضیات، فیزیک، ادبیات و سایر علوم هم زبان های مختص به خودشون رو دارند و اونا هم با بازکردن درب‌های دیدگاه های جدید، منظر جدیدی رو به ما ارائه می‌دن. و در عین حال ملاحظه کنید چقدر جهانمون وسیع‌تر می‌شه وقتی به زبان‌های گوناگون تسلط داشته باشیم. مثل یک تولد دوباره می‌مونخ و انگار فرصت زیست مجدد بهمون داده می‌شه، به این نحو که تو یک جهان فارغ از دنیایی که در الان و این نقطه هست من در حال زیست هستم. با زبانی دیگر، با الفبایی دیگر، با دایره‌ی جدیدتری از اطلاعات درحال برخورد هستم و این دقیقا به رشد ما داره کمک می‌کنه. همونجایی که هیچگاه انتظارش رو نداریم. #Tuneful

الان واقعا نیاز دارم از تو دنیای معادلات دیفرانسیل، ریاضی و فیزیک 2 و استاتیک منو بکشن بیرون ولی متاسفانه خیلی داره خوش میذگره😂😂😂

I’m dreamin’ of all the possibilities.. I’m kissing all over your body, my Nefertiti And every time I think the plan is aligning, Ur still so close yet so far!(((((":

دلم پرواز می‌خواد. یک فرورفتگی به صورت تابعی اکیدا صعودی ولی به سمت بی‌نهایت. #Eye_catching

پارادوکس از سرتاسر این دو جمله می‌باره ولی این تناقضاتش حقیقتی بیش نیستند. همینش باعث می‌شه بهشون حب بورزم.

بهار می‌رسد از راه و من هنوز بر آنم که در بُرودَتِ پاییز با تو چای بنوشم((': #رضا_باباخانی #سبزینه_های_خیال

چهارصد و دو داره نفس های آخرش رو می‌کشه. چهارصد و دو رو قراره زیادی دوست داشته‌باشم. از اون توده‌ی غم، استرس، ناامیدی و یأس، بی‌حسی، نگرانی و دست و پا زدن‌های بی‌هدف خبری نبود بر خلاف چهارصد و یکی که سرتاسرش از این حجم پر بود. من از تغییر کردن لذت می‌برم و این چیزی بود که چهار صد و دو تو تمام لحظاتش بهم هدیه داد. فراز و نشیب‌ها، جیغ و فریادهای از سر خوشحالی و یا اندوه و زجر بی‌حد و حساب، پنجره‌ای که چهارصد و دو تو ذهنم باز کرد، طریق جدید نظاره به محیط و مسائل، تغییر فازهای مدامی که تو زندگیم ایجاد شد از همون آغازش تا به انتهاش، ورود و خروج بسته‌ای از افراد، سفرهای بی‌دغدغه، گشت و گذارهای شبانه و عبور از مسیرهای ناشناس، وقتی به همه‌ی این‌ها تو این نفس نفس زدن‌های آخر چهارصد و دو برمی‌گردم نگاه کنم، یک لبخند عمیق می‌زنم و شوق و لذت تو خونم منتشر می‌شه. دلیل اول بخاطر سایه‌ای هست که همواره از سر لطف زیاد خدا و اهل‌بیت(علیهم الصلوة و السلام) روی سرم بوده. دلیل دومش اما اثر حضور بود. فراموش نکردن نقطه‌ی شروع و اینکه چه مسیری رو با چه شرایطی تونستم با کمک عبور کنم وگرنه... اینجایی نمی‌ایستادم که از لحظه لحظه‌ی این سال لذت برده‌باشم و بی دغدغه تو آینه به خودم نگاه کرده‌باشم، بی حس گناه و بعد از ته دل لبخند بزنم تو دوربین صحنه‌های زندگیم. چهارصد و دو بدون رویداد تلخ نبود، ولی شیرینی و حلاوتش می‌چربه و اون تلخی‌ها رو هم برام شیرین می‌کنه. این رشد عظیمی که حاصل شده برام رو مدیون چهارصد و دو هستم و مطمئنم این مسیر سال به سال قراره برام پربارتر بشه. اوج و فرودهای این سال برام زیاد بود. ولی جالب این که قدر این اوج و فرودها رو می‌دونم، حالا می‌دونم چجوری با اشتباه‌هایم رو به رو بشم و درمانشون کنم، چجوری پیداشون کنم و دیگه اجازه‌ی تکرار رو بهشون ندم. اگر برای سال چهارصد و دویی که برای من گذشت بخوام یک آهنگ انتخاب کنم- چون غالب صحنه‌های زندگیم رو به آهنگ گره می‌زنم- اون آهنگ رو همینی انتخاب می‌کنم که ریپلای کردم؛ تجمع ذره‌ایِ اشتیاق و انرژی و مسیر رو به بالاش تا برسه به نقطه‌ی اوج و به ثمر بنشینه و بعد کم کم با تسلط و یک کاهش ارتفاع ثابت به مسیر اولیه برگرده و مثل یک موج آروم شده به جمع آوری دوباره انرژی و اشتیاق بپردازه، چون انرژی هیچگاه از بین نمیره، بلکه ما تصمیم می‌گیریم کجا مسیرش رو جهت بدیم و در نقطه‌ی دیگری سرمایه گذاریش کنیم. مشتاقانه و مسر پیگیر آرزوهاتون باشید و سند امسال رو به نام خودتون بزنید. برای تغییر از منبع بینهایت انرژی و انگیزه استفاده کنید و در مسير رودخانه‌ی ترس و ناامیدی یک سد محکم بسازید. از فرو‌رفتن تو خروش‌ها و پیچ و خم مسیر زندگی واهمه نداشته باشید. به خودتون بابت ترمیم زخم‌ها اجازه بدید و اجازه بدید که برای اندوه‌ها و از دست دادن‌هاتون سوگواری کنید. درس‌هایی که از سابق به ذهن دارید رو فشرده سازی کنید و به سرحد یک عقیق انگشتر برسونید، حالا همیشه اون عقیق رو تو دست راستتون حفظش کنید. برای هممون آرزو می‌کنم تو این سال جدید، حجم زیادی اطلاعات و دیتاهای سودمند توی ذهنمون جاگیر بشوند و بتونیم به خوبی هرچه تمام‌تر ازشون تمام استفاده رو ببریم. ارادت و التماس دعا #ریوجی #روشن‌ترین_رنگ_لحظه‌ها