دلم پرواز می‌خواد. یک فرورفتگی به صورت تابعی اکیدا صعودی ولی به سمت بی‌نهایت. #Eye_catching

پارادوکس از سرتاسر این دو جمله می‌باره ولی این تناقضاتش حقیقتی بیش نیستند. همینش باعث می‌شه بهشون حب بورزم.

بهار می‌رسد از راه و من هنوز بر آنم که در بُرودَتِ پاییز با تو چای بنوشم((': #رضا_باباخانی #سبزینه_های_خیال

چهارصد و دو داره نفس های آخرش رو می‌کشه. چهارصد و دو رو قراره زیادی دوست داشته‌باشم. از اون توده‌ی غم، استرس، ناامیدی و یأس، بی‌حسی، نگرانی و دست و پا زدن‌های بی‌هدف خبری نبود بر خلاف چهارصد و یکی که سرتاسرش از این حجم پر بود. من از تغییر کردن لذت می‌برم و این چیزی بود که چهار صد و دو تو تمام لحظاتش بهم هدیه داد. فراز و نشیب‌ها، جیغ و فریادهای از سر خوشحالی و یا اندوه و زجر بی‌حد و حساب، پنجره‌ای که چهارصد و دو تو ذهنم باز کرد، طریق جدید نظاره به محیط و مسائل، تغییر فازهای مدامی که تو زندگیم ایجاد شد از همون آغازش تا به انتهاش، ورود و خروج بسته‌ای از افراد، سفرهای بی‌دغدغه، گشت و گذارهای شبانه و عبور از مسیرهای ناشناس، وقتی به همه‌ی این‌ها تو این نفس نفس زدن‌های آخر چهارصد و دو برمی‌گردم نگاه کنم، یک لبخند عمیق می‌زنم و شوق و لذت تو خونم منتشر می‌شه. دلیل اول بخاطر سایه‌ای هست که همواره از سر لطف زیاد خدا و اهل‌بیت(علیهم الصلوة و السلام) روی سرم بوده. دلیل دومش اما اثر حضور بود. فراموش نکردن نقطه‌ی شروع و اینکه چه مسیری رو با چه شرایطی تونستم با کمک عبور کنم وگرنه... اینجایی نمی‌ایستادم که از لحظه لحظه‌ی این سال لذت برده‌باشم و بی دغدغه تو آینه به خودم نگاه کرده‌باشم، بی حس گناه و بعد از ته دل لبخند بزنم تو دوربین صحنه‌های زندگیم. چهارصد و دو بدون رویداد تلخ نبود، ولی شیرینی و حلاوتش می‌چربه و اون تلخی‌ها رو هم برام شیرین می‌کنه. این رشد عظیمی که حاصل شده برام رو مدیون چهارصد و دو هستم و مطمئنم این مسیر سال به سال قراره برام پربارتر بشه. اوج و فرودهای این سال برام زیاد بود. ولی جالب این که قدر این اوج و فرودها رو می‌دونم، حالا می‌دونم چجوری با اشتباه‌هایم رو به رو بشم و درمانشون کنم، چجوری پیداشون کنم و دیگه اجازه‌ی تکرار رو بهشون ندم. اگر برای سال چهارصد و دویی که برای من گذشت بخوام یک آهنگ انتخاب کنم- چون غالب صحنه‌های زندگیم رو به آهنگ گره می‌زنم- اون آهنگ رو همینی انتخاب می‌کنم که ریپلای کردم؛ تجمع ذره‌ایِ اشتیاق و انرژی و مسیر رو به بالاش تا برسه به نقطه‌ی اوج و به ثمر بنشینه و بعد کم کم با تسلط و یک کاهش ارتفاع ثابت به مسیر اولیه برگرده و مثل یک موج آروم شده به جمع آوری دوباره انرژی و اشتیاق بپردازه، چون انرژی هیچگاه از بین نمیره، بلکه ما تصمیم می‌گیریم کجا مسیرش رو جهت بدیم و در نقطه‌ی دیگری سرمایه گذاریش کنیم. مشتاقانه و مسر پیگیر آرزوهاتون باشید و سند امسال رو به نام خودتون بزنید. برای تغییر از منبع بینهایت انرژی و انگیزه استفاده کنید و در مسير رودخانه‌ی ترس و ناامیدی یک سد محکم بسازید. از فرو‌رفتن تو خروش‌ها و پیچ و خم مسیر زندگی واهمه نداشته باشید. به خودتون بابت ترمیم زخم‌ها اجازه بدید و اجازه بدید که برای اندوه‌ها و از دست دادن‌هاتون سوگواری کنید. درس‌هایی که از سابق به ذهن دارید رو فشرده سازی کنید و به سرحد یک عقیق انگشتر برسونید، حالا همیشه اون عقیق رو تو دست راستتون حفظش کنید. برای هممون آرزو می‌کنم تو این سال جدید، حجم زیادی اطلاعات و دیتاهای سودمند توی ذهنمون جاگیر بشوند و بتونیم به خوبی هرچه تمام‌تر ازشون تمام استفاده رو ببریم. ارادت و التماس دعا #ریوجی #روشن‌ترین_رنگ_لحظه‌ها

Appartient à la romance des mathématique(((((((((: How can u not fall for it?=)) *نمودار ترکیب توابع اکسپونشنال و مثلثاتی و چندجمله‌ای. #University #Fact_time #Eye_catching

معادلش خورده ریزه داره🤡🤡 تو میپل هرچی می‌زنم در نمیاد فقط سینوسای مثبت رو می‌گیره🤦🏽‍♂🗿

گوشیتون رو برای تجربه‌ی بهتر بچرخونید:))) *ریوجی‌ساز🗿 تو دو تا نرم افزار زدم ولی چون خر بودن نگرفتن کدامو😔😂 به دسموس، رفیق شفیق دبیرستان متوسل شدوم 😂😂 #University #Fact_time #Eye_catching

اصلا نگم براتون از فیزیک2 و ریاضی2:)))))))) #University

It was NiCe😁👍🏻 #University

نمی‌دانم شاید یک روزی به کاج‌ها پیوستم... 1403/01/03 #Aesthetic #عبور_از_روز