6. خطوط : خطوط در ترکیب بندی عکس نقش بسیار مهمی دارند. به کمک آنها می توان فضای مناسب را برای سوژه اصلی و عناصر فرعی مشخص نمود. با کمک خطوط، تاثیرگذاری عکسها به مراتب بیشتر خواهد بود و همچنین خطوط در ترکیب بندی عکس اشکال هندسی را بوجود می آورند که هر کدام مفهومی در خود دارند. خطوط نقش تعیین کننده ای در ایجاد مسیر حرکت چشمان در سطح عکس دارند و می توانند نگاه بیننده را به سمت سوژه هدایت کنند. خطوط در ترکیب بندی عکسها شامل ۳ تقسیم بندی اصلی هستند: -عمودی -افقی -مورب تقسیم بندی فرعی این خطوط شامل : -خطوط مایل -خطوط زیگراگ -خطوط منحنی -خطوط ضمنی می شود. #یاد_بگیریم

° خطوط افقی در ترکیب بندی عکس: ساده ترین شکل خط صاف، خطوط افقی هستند. یک خط تنهای افقی بروی یک سطح فورا خط تمایز افق را تداعی می کند. خط افقی در سطح عکس عنصری سرد، آرام و خشک است. از خطوط افقی برای خلق تعادل، آرامش و سکوت در عکسها استفاده می شود. ° خطوط عمودی در ترکیب بندی عکس: خط عمودی بلندی و استواری را در تضاد با گستردگی خطوط افقی نشان می دهد. خطوط عمودی گرمی و قدرت را تداعی می کنند و در مقابل سردی خطوط افقی، گرما و حرارت را به بیننده منتقل می کنند. با وجود خطوط عمودی متعدد نگاه نمی تواند به آزادی در فضای عکس نفوذ کند و بلافاصله با مانعی برخورد می کند. خطوط عمودی می توانند مفهوم استحکام، ثبات و قدرت را به بیننده القا کنند. ° خطوط مورب و مایل در ترکیب بندی عکس: خط های مورب عناصر میانه رو بین خطوط عمودی و خطوط هستند. این خطوط پویایی و حرکت را در عکسها ایجاد می کنند. خطوط مورب با حرکتی آشکار چشمان را در سطح عکس به حرکت وادار می کنند. اما مشکل اینجاست که گاهی اوقات خطوط مورب نگاه را با حرکتی سریع از کادر خارج می کنند. برای جلوگیری از اتفاق به بازدارنده ای افقی یا عمودی نیاز دارید. اما در غیاب حضور خطوط عمودی و افقی، خط مورب بالارو که از زاویه پایین سمت چپ بسمت زاویه بالای راست عکس حرکت کرده عامل موثری برای تعادل خواهد بود. #یاد_بگیریم

✓نکته: نقش خطوط در عکسها با انتخاب یک ترکیب بندی مناسب اهمیت پیدا می کند. یکی از نکاتی که باید در انتخاب خطوط به آن توجه نمود، خط افق است. بسیاری از عکاسان این خط را ۵۰/۵۰ در نظر گرفته و خط افق را در مرکز تصویر قرار می دهند. این نوع ترکیب بندی ها را می توان ساده و گاها غیر حرفه ای تعریف کرد.

مبینا نعمت‌زاده: 🔹با امام زمان عهد کرده بودم مدال بگیرم مدالم را تقدیم مردم ایران و آقا امام زمان (عج) کنم.. :)

بابت همه تلاش‌هات ممنونیم ازت مبینا خانوم صاحب الزمان همیشه یاورت باشه :) ❤️‍🩹

چقدر امسال تکواندو پر مدال و درخشانه :)) الحمدالله ❤️‍🩹 #آرین_سلیمی

خدایا لطفاً دیگه بسه؛ عاجزانه ازت تقاضا دارم همینطور که عدد سنم داره بالا می‌ره یکم هم چهره‌ام بزرگ بشه! 😀 فروشنده توی سوپرمارکت برگشت اینو داد بهم...😒💔

صادقانه بخوام بگم خبر استعفای آقای ظریف را که شنیدم ناراحت شدم ! چرا که حضور ایشون در ساختار دولت هرچقدر هم که بد باشه ، قطعا حضور یک ظریف در سایه و غیر رسمی مشکلات بیشتری به همراه خواهد داشت..!

جهت ادامه حیات به یک نفس عمیق در هوای گرم و گرفته‌ی عراق نیاز داشته و دارم ؛ در صورت عادی و درست ماجرا الان باید پس از یک زیارت پر از خستگی و سریع در حال رفتن از پیش بابا علی می‌بودم تا برم و برسم به عمود شماره یک و در طول راه هم از دیدن موکب‌ها و حضور دوباره در مسیر عاشفی، هرچقدر هم که سخت و گرم و طاقت فرسا ، نفسی عمیق بکشم و از ته دل بخندم... الان باید در حالی که یکی از آن آب مکعبی‌های خنک و خیس تا نیمه پر در دست دارم با همراهانم در حال گشتن به دنبال موکبی برای استراحت و نماز می‌بودم... من الان نباید اینجا و در خانه می‌بودم..! چه حکمتی در این کنسل شدن دقیقه نودی و جاماندگی دوباره بود خدایا؟!

همیشه معتقد بودم تا گنبد را از دور ندیده‌ام، تا در هوا و اتمسفر حرم نفس نکشیده‌ام و دستانم در در شبکه‌های ضریح محکم گره نکرده ام نباید صرفا بر حسب ظاهر و شواهد مادی اطمینانی به رفتن داشته باشم. همیشه باورم بر این اصل بود و هست اما نمیدانم چه شد و چرا امسال این مهم را به دست فراموشی سپردم و به همه اعلام کردم که میروم و راهی ام. درست است که یک ان‌شاءالله ظاهری هم می‌چسباندم پشت تمام خداحافظی ها و حرف هایم اما ته قلبم اعتماد و باوری عجیب داشتم که امسال حتما میروم و سهمم از اربعین دیدن استوری‌های مسیر و پیام حلالیت گرفتن دیگران نیست ‌. نمیدانم شاید در تصوراتم این بود که یک سال جا ماندن برایم کافی بوده و امسال دیگر دست رد به سینه ام نمی‌خورد، امسال حتما دعوت شده‌ام و خواهد رفت... اما همه این دل آرامی و اطمینان‌ها صرفاً آرامش قبل از طوفانی تنها تا کمتر از ۲۰ ساعت به حرکت بودند ! طوفانی که سریع آمد، همه کاخ آرزو‌هایم را ویران کرد و به همان سرعت هم رفت. آمد تا نشانم بدهد هنوز دعوت نامه مکتوب و رسمی با امضای شهزاده رقیه و مهر عمو عباس ندارم. آمد تا شاید باید برایم یادآور شود که دیگر تا قبل از لمس خنکای کاشی‌های بین‌الحرمین نگویم زائرم و رفتنی..! طوفانی آمد که سفت و محکم در هوای گرفته شهر و آدم‌هایش زمین گیرم کرد و محکوم به حکم سخت خداحافظی و التماس دعا گفتن به هم سفری‌هایم... و در نهایت حال که در عمق غار تاریکی و ناامیدی نشسته‌ام و استوری و عکس‌های دوستان از وصال را میبینم و می‌سوزم. فقط امید دارم سرم را بالا بگیرم و کورسویی هرچند کوچک به رنگ گنبد طلایی و بدون پرچم بابا علی برایم نمایان شود که دستم را دراز کنم و بعد به شکلی معجزه آسا خودم را در خانه پدری و راهی مسیر کرب‌و بلا ببینم.. پ.ن:فیلم از آرشیو... #اربعین #متناقض_نوشت