╭━═━⊰🍃🌼🍃⊱━═━╮ #حدیث_نور ✨ امام علی (ع) فرمودند: به زير دست خود رحم كن تا بالا دستت به تو رحم كند و خطاى او را با خطاى خودت و نافرمانى‏‌اش از تو را با نافرمانى خود از پروردگارت و احتياج او به ترحم تو را به احتياجت به رحمت و بخشايش خدايت بسنج.✨

‌#در_خانه_بمانیم مسافرت های غیر ضروری ممنوع لطفا تا پایان بحران کرونا حتی از تردد غیر ضروری در شهر هم اجتناب کنیم. #کرونا_را_شکست_میدهیم

❤️در محضر شیخ محمداسماعیل دولابی ❤️ آهنگر ها یک گیره دارند و وقتی می خواهند روی یک تکه کار کنند ، آن را در گیره می گذارند . خدا هم همینطور است . اگر بخواهد روی کسی کار بکند ، او را در گیره مشکلات می گذارد و بعد روی او کار می کند . گرفتاری ها نشانه عشق خداوند است . ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 💕💕💕

💖خونه تکونی رو از دلهامون شروع کنیم برای نـو شدن،منتظر عیدنمونیم 💖با یک لبخند 🌸با یک فکر مثبت 💖بایک کمی صبر 🌸بایک کمی گذشت 💖بایک کمی محبت 🌸بایک کمی آرامش 💖میشه کلی غبار رو از خیلی چیزا پاک کرد.

اسفند همیشه،تجلی گر احساسے نو و روزگارے نو و سالے نو است گامهاے زیباے ۹٩ را با تغییرهاے ڪوچک از همین حالا شروع ڪنید !

بهار عزیزم سلام می دانم سرت شلوغ است و داری چمدانت را برای آمدن،آماده می کنی خواستم بگویم میان باران وروزهای افتابی بلندی که داری توی چمدانت میگذاری برای همه ی آدم ها یک دشت آرزوی برآورده شده بگذار توی چمدانت،که امسالمان سال بغض بود حالا که داری از راه می رسی توی آغوشت برایمان عشق بیاور توی چشمهایت برایمان اشک شوق بیاور. بهار عزیزم لطفا آنقدر خوب باش تا تمام روزهای سال به یمن آمدنت غصه ها را به در کنند. ❣️لطفا زودتر بیا که دلمان به آمدنت خوش است.❤️ 💕💕💕

مدام میگن از قم و مشهد و اتفاقاتی که افتاده حرف بزن! من چرا چیزی بگم؟ بنظرم همه حرفها در این👆 کلیپ کوتاه گفته شده. ما با کسی که میاد پشت در حرم و در را می‌شکنه و با فحش و ناسزا به خادمان و جمهوری اسلامی، و با نعره حیدر حیدر (دقیقا مثل نعره های دراویش گلستان هفتم پاسداران) وارد حرم میشه و همین حالا هم نشسته کنج صحن و داره سینه زنی میکنه و عمه مظلومم عمه مظلومم میگه، کار نداریم. 👈 با اونی کار داریم که گفته «حرم نباید بی حبیب باشه و پاشید برید از حضرت معصومه به خاطر اهانت حکومت و تعطیلی حرم معذرت خواهی کنین!» ما با اون کار داریم. #سلام_فتنه_گر_! #سلام_هزینه_تراش_تشیع #حدادپور_جهرمی #دلنوشته_های_یک_طلبه

🌷به نامحرم نگاه نکنیدوعفیف باشید یغضو من ابصارهم ویحفظو فروجهم..۳۰ نور 🌷به ۳ چیز نگاه کنیدودرآن فکرکنید: 🌷۱.به خلقت خودتان فلینظرالانسان مم خلق...‌......۵ طارق 🌷۲.به خلقت خوردنیها فلینظرالانسان الی طعامه.......۲۴ عبس 🌷۳. ببینید چه میکنیدوچه می‌فرستید ولتنظرنفس ماقدمت لغد......۱۸ حشر این کانال راببینید 💕💕💕

🔵⁠⁣ چند عبارت منفی که هرگز نباید به خودتان بگویید: ❌ برای من دیگر خیلی دیر شده است، پس چرا خود را به زحمت بیندازم؟ ❌ ای کاش این‌قدر بدشانس نبودم. ❌ آنها درباره‌ من چه فکری خواهند کرد؟ ❌ هرگز کسی عاشق من نخواهد شد. ❌ من از بدن خودم متنفر هستم. ❌ من در سطح او نیستم. ❌ این کار بیش از حد دشوار است. ❌ من نمی‌توانم به دیگران اعتماد کنم، چراکه بیش از حد ضربه خورده‌ام. 💕💕💕

💓🕊 ❤️🍃 #عاشقانه_بهشتی همسر شهید همت: مشغول آشپزی بودم، آشوب عجیبی در دلم افتاد، 😢 مهمان داشتم، به مهمانها گفتم: شما آشپزی کنید من الان بر می گردم. 🚶‍♀ رفتم نشستم برای ابراهیم نماز خواندم، دعا کردم، گریه کردم که سالم بماند، یک بار دیگر بیاید ببینمش. 😭 ابراهیم که آمد به او گفتم که چی شد و چه کار کردم. رنگش عوض شد و سکوت کرد،🤔 گفتم: چه شده مگر؟ 😲 گفت: درست در همان لحظه می خواستیم از جاده ای رد شویم که مین گذاری شده بود😱. اگر یک دسته از نیروهای خودشان از آنجا رد نشده بودند، می دانی چی می شد ژیلا؟ خندیدم. 😬باخنده گفت: تو نمی گذاری من شهید بشوم، تو سدّ راه شهادت من شده ای؟ بگذر از من!🙂🙃 #تاثیر_دعا😍😍😍 #به_روايت_همسر_شهيد 💚 💕💕💕

احوال خوب نعمت است واحوال بد تلنگر کاش یادمان بماند هردو مهمانند وگذرا لحظه هارا به مهر خدا نفس بکش وراضی باش به رضای حق 💕💕💕

┄┄┄┄┄❅✾❅┄┄┄┄┄ اگه بهت گفتن؛ رویاهات دست نیافتنیه... بهشون بگو؛ افکار تو قدشون کوتاهه! ┄┄┄┄┄❅✾❅┄┄┄┄┄

#برنامه_ترک_گناه و رسیدن به #لذت_بندگی قسمت ۴۳ 🔴➖⚪️➖🔵✔️ #برای_عبد_شدن ۱۰ ""ترک تکبر" 🔴تکبر مثل علف هرز هست. به طور روزانه رشد میکنه. ⭕️این همه ما مبارزه با نفس میکنیم برای چیه؟! ✅برای ""زدن تکبر"" نفسه دیگه. تکبر باعث میشه که روح انسان کوچک بشه. ⭕️🚫⭕️ 🔴روح کوچک آمادگی ملاقات با مولا رو پیدا نمیکنه. ✅خداوند متعال میخواد بنده هاش👈 در اوج وسعت روحی باشن تا موقع ملاقات با خدا👈 به بالاترین لذت های عالم برسن. 💖💕💝 چرا خدا میفرماید گناه نکن؟! ⛔️چون گناه، روح انسان رو کوچک و ضعیف میکنه. ❓حاج آقا! ما میخوایم بزرگ بشیم این خواسته ی خوبی نیست؟! 😒 💠چرا عزیزم این خوبه اما از راه درست💯 راه درستش چیه؟ ✅ اینه که عبد بشی... ✅

سلام صبحتون به طراوت شبنم و به شادابی و زیبایی گلها در زندگی هیچ چیز مهم تر از این نیست که قلباً در آرامش باشیم الهی همیشه قلبتون پر از عشق و آرامش باشه صبحتون بخیر و نیکی 🌼

⭕️شعبون بی مخ های جریان صادق شیرازی که زمان دفاع از حرم حضرت زینب تو سوراخ موش بودن یا قمه زنی میکردن یا امروز که بسیجی ها و انقلابی ها میرن بیمارستان به مردم کمک میکنن این ها میرن حرم لیس میزنن ، اومدن دم حرم حضرت معصومه راه زن و بچه مردم رو میبندن که در حرم رو بشکونن وقتی مردم اعتراض میکنن به مردم میگن شما شیعه درباری و شیعه جمهوری اسلامی هستید

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_سی‌_و_چهارم بغضم دوباره سرباز ڪرد.پشیمون شدم ڪه چرا اینها رو گفتم.روم نمیشد سرمو برگردونم و به فاطمه ای ڪه تا اون لحظه در سڪوت مطلق به اعترافاتم گوش میداد نگاه کنم. گفتم:میدونم الان دارے چه فکرایے درموردم میکنی! میدونم چقدر ازم بدت اومده.آره من یک دختر کثیفم.وهنوز هم دارم به کارهام ادامہ میدم حالا فهمیدے چرا آقام اون حرفو بهم زد؟ به سمت فاطمه با صورت اشڪبار برگشتم و گفتم: -حالا فهمیدی چرا اون‌طورے عین دیوونه ها تو دوڪوهه میدویدم؟! من میخوام بشم رقیه سادات.میخوام آقام روشو ازم برنگردونه ولے یه حسےبهم میگه دیره. فاطمه همچنان ساڪت بود..شاید فکر میکرد اگر چیزے نگه بهتر باشه.و آخہ چی داشت ڪه بگه؟!شاید اصلا هیچ وقت جوابم رو نده. پشیمان شدم از گفتن همه ی ماجرا.کاش صحبت نمیڪردم.کاش این راز، سر به مهر میموند. اما قبلا هم گفتم در حضور فاطمه سخت بود دروغ گفتن! چند قدم نزدیڪ فاطمه رفتم تا حالات صورتش رو ببینم.با صداے آهستہ ونادمی پرسیدم:ازم بدت اومدنہ؟! فاطمه باز ساڪت بود.دلم شکست ڪاش حرف میزد.فخشم میداد. بیرونم میڪرد ولے سکوت نه! ڪنار تخت روی زمین نشستم و سرم رو روے سینہ اش گذاشتم و آروم گریستم: -میدونم ازم بدت اومده.میدونم.حق داری حرف نزنے باهام صداے خواب آلود و نگرانش بلندشد: -چیشده؟ چرا باز گریہ میکنے سرم را بلند ڪردم و وزیر نور ماه بہ صورتش خیره شدم.او روے تخت نشست و با ناراحتے گفت : نمیدونم ڪی خوابم برد.. پرازحسهاے عجیب وغریب شدم. نمیدونستم خوشحال باشم یا ناراحت! یا اصلا نمیدونستم باور ڪنم یا نه! با ناباورے پرسیدم:تا ڪجا شنیدے او که هم شرمنده بود هم ناراحت، ڪمی فکر ڪرد و گفت: -نمیدونم والاوای خدا منو ببخشه..چرا خوابم برد؟ پرسیدم: یادت نمیاد تا ڪجاشو شنیدی؟ -اممممم چرااا صبر کن.تا اونجایے کہ گفتی اون پسر بدترڪیبه تو اون مهمونی شبونہ بهت گفت چہ سرے چہ دمی عجب پایے یک نفس راحت ڪشیدم وخوشحال شدم که باقے جریان رو نشنید.و از ته دلم از خدا ممنون بودم ڪه او رو که الان مجسمه ی شرمندگے و خجالت از چرت حکمت آمیزش بود پی بہ گناه بزرگم نبرد و تا همونجای قصہ را شنید. این افکار موجب شد لبخند رضایت بخشی بزنم و اورا وادار ڪنم دوباره عذرخواهے کند.گفت: ببخشید تو رو خدا.اصلا باورم نمیشه کہ خوابم برده باشه!الان با خودت فڪر میکنی چقدر بے معرفت و نارفیقم من ته دلم ایمان داشتم ڪه حکمتیه و این رو به زبان هم آوردم. وقتی دیدم خیلے خود خورے میکنہ گفتم:اشکال نداره. حتما صلاحے بوده.ان شالله یہ روز دیگہ فاطمه از جا بلند شد و رو بہ من گفت: -خانوم اسکندرے دیر ڪرد.بریم تا نیومده بخوابیم. نزدیک خوابگاه رسیدیم ڪه پرسید:الان حالت خوبه؟ حالم خوب بود.اعتراف بہ گناه یجورایے برام شبیه توبہ بود.و شاید اگر فاطمه این توبہ رو میشنید الان آروم نبودم.سرم رو با رضایت تڪون دادم و باهم داخل رفتیم.اوبا صداے آهستہ گفت: حق با توست!! وقتے اینقدر عحیب خوابم برد حتما حکمتے بوده!شاید بهتر باشه حالا که آرومے دیگہ برام تعریف نکنے اگہ بنابود بشنوم میشنیدم. او روے تختش قرار گرفت و بدون فوت وقت خوابید.ومن در این فڪر بودم کہ چقدر این دختر بے نقص و خاص است! وقتے در سڪوت خوابگاه قرار گرفتم افکار مختلفے ذهنم رو درگیر ڪرد.چطور میشد ڪه در اوج قصه فاطمه خوابش ببرد؟نکنہ او وانمود کرد ڪہ خواب بوده؟ ولے چرا باید چنین ڪاری میکرد؟ اگر واقعا حدسم درست بوده باشه و او همہ ی حرفهایم رو شنیده باشه چے؟ ادامـہ_دارد… نویسنده:#ف_مقیمی

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_سی‌_و_پنجم روز بعد ڪاملا حواسم بہ رفتارات فاطمہ بود تا بہ یقین برسم ڪہ از چیزے خبرنداره . ولے همہ چیز مثل دیروز بود و حتے او با من مهربانتر وصمیمے ترشده بود.ترجیح دادم من هم دیگر بہ روے خودم نیاورده و حرفے از دیشب بہ میان نیاورم.روزهاے باقے مانده ما رو بہ فڪہ وشلمچہ واروندرود بردند.مسیر گرم و غذاهاے بے ڪیفیت اردوگاه اصلا با معده ے من سازگار نبود و روزے ڪہ ما را بہ شوش زیارتگاه دانیال نبے بردند حال مساعدے نداشتم. ناهارم رو نخورده بودم و بہ پیشنهاد فاطمہ دربازارهاے اونجا دنبال یڪ رستوران یا اغذیہ فروشے میگشتیم تا بتونم چیزے بخورم.من ڪہ واقعا حالم مناسب نبود بہ فاطمہ التماس میڪردم بہ زیارتگاه برگردیم تا استراحت ڪنم.ولے فاطمہ میگفت اگر چیزے بخورم حالم بهتر میشہ!! در راه ،خاڪ شیر مهمانم ڪرد و گفت : -گرما زده شدے.اینو بخورے حالت خوب میشہ.خاڪ شیر راڪہ خوردم فقط چند قدم تونستم راه بیام و در شلوغے بازار گوشه اے نشستم. فاطمہ ڪنارم نشست و با نگرانے پرسید : -چیشد؟ حالت بدتر شد؟ حالت تهوع مانع پاسخم میشد.و فقط سر تڪان دادم.بدنم خیس عرق شده بود و دلم میخواست همانجا دراز بڪشم .بے چادر!! سرم رو تڪیہ دادم بہ دیوار و آهسته نالہ زدم.چشمانم سیاهے میرفت وتمام سعیم این بود ڪہ بالا نیارم.فاطمہ شانہ هایم را ماساژ میداد.نمیدانم آب از ڪجا آورده بود وروے صورتم میپاشید.چندنفرے دوره ام ڪرده بودند و نظرے مے‌دادند. میان آن همہ صدا ولے یڪ صداے آشنا زنده ام ڪرد: -یا الله! !چیشده خانوم بخشے؟! فاطمہ صداش نگران و مستاصل بود: -نمیدونم.حاج آقا.حالشون بہ هم خورده رنگ بہ رو ندارن -هیچے نیست..گرما زده شدن.با خانمها ڪمڪشون ڪنید ببریمشون یڪ مرڪز پزشڪے! چشمان نیمہ بازم رو بہ سوے صدا چرخاندم.نیم رخ زیبا و پر ابهت او را دیدم ڪہ گوشے موبایلش روڪنار گوشش قرار داده بود و با ڪسے چیزے را هماهنگ میڪرد. انگار داشت درباره ے من حرف میزد.میگفت شما منتظر ما نمونید.ما اگر رسیدیم با یڪ وسیلہ ے دیگر خودمونو بهتون میرسونیم. تا همین چند دقیقہ پیش آرزو میڪردم هرچہ زودتر حالم خوب شود و بتونم سرپا بشم ولے حالا تمام سلولهام خداروشاڪر بود بخاطر این حال خراب.!! نمیدانم دیگران هم از چشمان نیمہ بازم متوجه میشدند ڪہ من بہ چہ ڪسے نگاه میڪنم؟ فاطمہ شانہ ام رو گرفت و با مهربانے پرسید ڪہ آیا میتونم راه برم یا نہ؟ صدای یڪے از بومے هاے آنجا رو شنیدم ڪہ خطاب بہ حاج مهدوی گفت: -حاج آقا خواهرمونو سوار ماشین من ڪنید برسونمتون درمونگاه. حاج مهدوے گفت:خیر ببینید و چندثانیہ بعد من بہ ڪمڪ فاطمہ داخل اون ماشین بودم.تڪانهاے ماشین وگرماے بیش از حد صندلیها وضعم را بغرنج تر ڪرد.دستم را جلوے دهانم گرفتم تا محتویات معده ام خالے نشود.با نالہ واشاره بہ فاطمہ فهماندم چہ اتفاقے در شرف افتادن است.فاطمہ سراسیمہ بہ ڪیفش نگاه ڪرد وگفت تحمل ڪن من چیزے همراهم ندارم. راننده ڪہ متوجہ گفتگوے ما شده بود بہ فاطمہ گفت: تو زیب صندلے باید یڪ پلاستیڪ باشہ. فاطمہ با عجلہ دنبال پلاستیڪ گشت ومن پشت سر هم آب دهانم را قورت میدادم تا بالا نیاورم.بدترین لحظات عمرم همان لحظات بود.چون اگر این اتفاق مے افتاد نمیتونستم تو روے هیچ ڪدامشون نگاه ڪنم.تافاطمہ پلاستیڪ را جلوے دهانم گرفت حالم بہ هم خورد و معده و روده ام از شدت حملہ ے محتویات بہ سمت بالا میسوخت ودرد گرفت.. ولے بعدش ڪمے آرام گرفتم وسبڪ شدم.روے صندلے ولو شدم و با صداے نسبتا بلندے نالہ میڪردم. دستانم خواب رفتہ بود و گلویم مإ‌سوخت. فاطمہ کمے بهم آب داد.و با ڪتاب دعایش بادم میزد. نگاهم رو بسمت حاج مهدوے ڪہ ڪنار راننده نشستہ بود دوختم و خوشحال از اینڪہ او بخاطر من اینجا بود اشڪهایم روان شد.طفلڪ فاطمہ فڪر میڪرد اشڪهایم بخاطر حالم است، خبر نداشت ڪه من وقتے بہ این مرد نگاه میڪنم دنیا رو فراموش میڪنم.نمیدانم چرا دست از این عشق دوراز دسترس برنمیداشتم و چرا هربار با دیدن قدو بالاے حاج مهدوے دست وپایم رو گم میڪردم و دنیارو زیبا میدیدم.چرا با اینڪہ حاج مهدوے ڪوچڪترین توجهے بہ من نداشت باز هم گرفتارش بودم.بہ درمانگاه رسیدیم .حاج مهدوی مقابلم قرار گرفت و با نگرانے پرسید : -بهترید خانوم ان شالله؟ -من تکیہ بہ شانہ ے فاطمہ زدم و با اشاره ے چشم وسر پاسخش را دادم. او با رضایت گفت:خوب الحمدالله..الان میریم پزشڪها یڪ نگاه میندازن بهتون.احتمالا سرمے هم تزریق میڪنند وبهتر میشید. دلم میخواست بخاطر مزاحمتم عذرخواهے ڪنم ولے ناے صحبت نداشتم. دقایقے بعد من در بخش اورژانس بسترے بودم و طبق پیش بینے حاج مهدوی بهم سرم آمپولهاے تقویتے تزریق ڪردند. ادامه دارد... نویسنده:#ف_مقیمی

#رمان #رهایی_از_شب #قسمت_سی‌_و_ششم در مدتے ڪہ زیر سرم بودم از فرط خستگے بیهوش شدم.در خواب، حاج مهدوے را دیدم ڪہ با ناراحتے به سمتم مے آمد و با نگاهے ملامت گر ڪنار بسترم ایستاد. گوشیم در دستاتش بود وزنگ میخورد. با ترس و اضطراب ازش پرسیدم : -چیشده حاج اقا؟ چرا ناراحتید؟ او با ناراحتے  پاسخ داد: -از درمانگاه ڪہ بیرون آمدیم یڪ راست بلیط میگیرید و میرید تهران.!!!این پسر ڪیہ؟! با من من گفتم : -ن ..نمیدونم… او نفس عمیقے ڪشید و گفت: -مهم نیست!!!خانم بخشے همہ چیز را راجع بہ شما بهم گفت. من با ناباورے و شرمندگے بہ فاطمہ ڪہ ڪنار تختم بود نگاه ڪردم و گفتم: -فڪر میڪردم رازدارے..تو ڪہ گفتے چیزے نشنیدے؟؟!!! فاطمہ سرے با تاسف تڪان داد و گفت: -متاسفم!!ولے اگہ تا حالا هم سڪوت ڪردم بہ حرمت جدت بود.فڪر میڪردم میخواے عوض شے.ولے تو از اعتماد ما سواستفاده ڪردے تو وجهہ ےڪاروان رو خراب میکنے. من با بغض و اشڪ بہ آن دو نگاه میڪردم و گفتم: -من من توبہ ڪردم.. حاج مهدوے گفت:خواهر من! !!این چہ توبه ایہ ڪہ نامحرم بہ موبایلتون زنگ میزنہ وسراغتونو از من میگیره؟ ! اصلابہ فرض ڪہ توبہ ڪرده باشے.جواب اینهمه دل شڪستہ و نفس های لگام گسیختہ وبیدارشده رو چے میدے؟ حالا هم ڪہ اومدے سراغ من.!فڪر ڪردے نمیدونم چندوقتہ منو تا دم منزل تعقیب میڪنے؟ من گریہ ڪردم و دل بہ دریا زدم: -بخدا حاج آقا حساب شما سواست..من شما رو دوست دارم.شما براے من منجے هدایتید… فاطمہ اخم ڪرد.. حاج مهدوے تسبیحش رو پرت ڪرد روے تختم وبا عصبانیت گفت :خجالت بڪش خانوووم!! من از شرم داشتم آب میشدم.گوشے موبایلم همچنان زنگ میخورد.عکس ڪامران روے صفحہ افتاده بود. فاطمہ با بدجنسے گوشے رو بہ سمتم دراز ڪرد وگفت: -بفرما خانووم عاشق پیشہ ے توبہ ڪار!! صید جدیدتونہ!! من با گریہ و التماس رو بہ آنها گفتم: -بخدا اشتباه فڪر میڪنید.من دیگہ نمیخوام ڪامرانو ببینم .من تو دوکوهہ توبہ ڪردم.دیگہ اینڪارو نمیڪنم. زنگ موبایل قطع نمیشد… میان گریہ والتماس از خواب پریدم. فاطمہ مهربان و آروم ڪنارم نشستہ بود و نوازشم میڪرد. قلبم محڪم بہ دیواره هاے سینہ ام میڪوبید.ولے صداے زنگ موبایل همچنان از میان ڪابوسم در گوشم ضربہ میزد. -گوشیت خیلے وقته داره زنگ میزنہ عسل جان..خواستم جوابشو بدم گفتم بے ادبیہ هنوز تصاویر خوابم مقابل چشمانم بود. فاطمہ گوشیم رو بہ سمتم دراز ڪرد و گفت: -آقا ڪامرانہ!! قلبم هرے ریخت… فاطمہ اسم او رو دیده بود.. واے چہ آبرو ریزے ای شد.حالا چہ ڪار باید میڪردم؟ فاطمہ با اصرار نگاهم ڪرد وگفت:جواب بده دیگہ. شایدڪارواجبے داشتہ باشہ باهات.بنده خدا خیلے وقتہ داره زنگ میزنہ من با تردید بہ گوشے ڪہ در دست او بود نگاه میڪردم و واقعا نمیدانستم باید چہ ڪنم؟ از یڪ طرف با جواب دادن گوشے خط بطلان میڪشیدم بہ توبہ ے خودم..واز طرف دیگہ اگر جواب نمیدادم کامران ول کن معامله نبود و وقت وبے وقت زنگ میزد تا علت بے پاسخ ماندن تماسش را بفهمد.فقط او نبود. مسعود و نسیم هم در این مدت هرچہ تماس گرفتند تلفنم را جواب ندادم.ولے پاسخ ندادن تلفنها ڪار درستے نبود.باید شهامتش را پیدا میڪردم و براے همیشہ خودم رو از بازے آنهاڪنار میڪشیدم.ولے این ڪار امڪان پذیر نبود.تا زمانیڪہ از جانب حمایت دایمے فاطمہ وبہ دست آوردن دل حاج مهدوے مطمئن نمیشدم قدرت چنین ریسڪے را نداشتم.سرنوشت چقدر شرایط سختی درمقابلم قرار داده بود.و من در هیچ ڪدام این شرایط حق انتخابے نداشتم.چون تنها یڪ سر قصہ من بودم.نہ در ادامہ ےرابطه ام باڪامران حق و قدرت انتخاب داشتم ونہ امیدے بہ وصال حاج مهدوے داشتم!! عشق بے منطق ویڪ طرفہ ے من نسبت بہ حاج مهدوے همچون سرابے بود ڪہ از دور مرا امیدوار میڪرد ولے میترسیدم هرچہ نزدیڪتر بہ او شوم او ازمن دورتر و دورتر شود. فاطمہ ڪہ بہ نگاه مردد من با تعجب چشم دوختہ بود گفت: -عسل.!! اون بدبختے ڪہ پشت خطہ از نگرانے مرد..چرا جوابشو نمیدے؟ مگہ آشنات نیست؟ هنوز هم ارتعاش رگهایم براثر ڪابوس چند دقیقہ ے پیش در جانم باقے مانده بود.با صدایے خش دار گفتم: -تو ڪہ بهتر از هرکسے میدونے من آشنا ندارم.نمیخوام جوابشو بدم فاطمہ میدانست ڪہ ڪامران دوستم است ولے نمیدانم چرا خودش را بہ کوچہ ے علے چپ میزد.گاهے اوقات ڪارهاے فاطمہ را درڪ نمیڪردم.مخصوصا حالا ڪہ بجاے گفتن حرفے از ڪنار بسترم بلند شد و برایم از بستہ ے روے تخت مقداری آبمیوه داخل لیوان یڪبار مصرف ریخت و تعارفم ڪرد.!! ادامہ دارد... نویسنده:#ف_مقیمی

راحت خودت تو خونه نون بپز😋 آسون و بی دردسر 👍 #نان بربری خانگی