#حدیث_غدیر♥️ ✨حضرت محمد ﷺ فرمودند: 🌸كسي كه می خواهد زندگي و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه ای كه پروردگارم به من وعده كرده ، ساكن شود ، ولايت علی بن ابی طالب (ع) را انتخاب كند ، زيرا او هرگز شما را از راه هدايت بيرون نبرده ، به گمراهی نمی‌كشاند #فقط_حیدر_امیرالمؤمنین_است💚 #ڪپۍ‌با‌ذڪر‌صلوات‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.. ❥🌼━┅┄┄ #دلـتـنـگـے🥀 💕💛💕

🏖پسر بچه فقیری وارد کافی شاپ شد.. و پشت میز نشست؛ خدمتکار برای سفارش گرفتن به سراغش رفت، پسرک پرسید: بستنی شکلاتی چند است؟ خدمتکار گفت 50 سنت، پسرک پول خردهایش را شمرد بعد پرسید: بستنی معمولی چند است؟ خدمتکار با توجه به این که تمام میزها پرشده بود و عده نیز بیرون کافی شاپ منتظر بودن با بی حوصلگی گفت : 35 سنت ! پسر گفت برای من بستنی معمولی بیاورید. خدمتکار بی حوصله یک بستنی از ته مانده های بستنی های دیگران آورد و صورت حساب را به پسرک داد و رفت، پسر بستنی را تمام کرد صورتحساب را برداشت و پولش را به صندوق پرداخت کرد و رفت... هنگامی که خدمتکار برای تمیز کردن میز رفت گریه اش گرفت ،پسر بچه بر روی میز در کنار بشقاب خالی 15سنت انعام گذاشته بود در صورتی که میتوانست بستنی شکلاتی بخرد...! شکسپیر زیبا میگوید: بعضی بزرگ زاده می شوند، برخی بزرگی را بدست می آورند، و بعضی بزرگی را بدون اینکه بخواهند با خود دارند. 💕🧡💕

#افزایش_ظرفیت_روحی 154 ❇️ اگه خود ما هم بخوایم به این موضوع منطقی نگاه کنیم دقیقا به همین موضوع میرسیم. واقعا اگه سیستم خلقت چیزی غیر از این بود نشان از بی عدالتی خدا بود. 💢 این خیلی مسخره هست اگه خداوند متعال به یه نفر مثلا خصلت ذاتی خساست رو بده و بعد روز قیامت اون رو به خاطر خساستی که داشته مجازات کنه! 🔹 یا به یه نفر خصلت ذاتی خوش اخلاقی رو بده و بعد روز قیامت بخواد به خاطر این خوش اخلاقی به اون فرد جایزه بده! 🔶 سیستم پاداش و جزای خداوند متعال به این شکل هست که به هر کسی بنا به مبارزه با نفس هایی که میکنه پاداش یا جزا میده و براش تعداد زیاد کار خوب و یا گناه مهم نیست.

🍐‌زیر درخت گلابی،گلابی نخور!🍐 ◀️يکي از مردان نيک خدا نقل مي‌کرد که در مسيري به باغي رسيدم که درخت گلابي داشت. ◀️در زير اين درخت، خواستم گلابي بخورم، به فکر رفتم که اگر کسي مرا در اين حالت ببيند، مي‌گويد فلاني از ميوه مردم مي‌خورد، پس از خوردن آن منصرف شدم. ◀️امام علي مي‌فرمايند: «كسى كه خود را در معرض اتهام و بدگمانى قرار دهد، نبايد آن كس را كه به او گمان بد برد، سرزنش كند.» 📚ترجمه شرح نهج البلاغه ابن ميثم، ج ۵، ص ۵۶۳ ◀️با توجه به مطالب گفته شده، بايد در رفتارمان دقت عمل داشته باشيم، تا خدايي نکرده در جايگاه اتهام قرار نگيريم و مصداق آش نخورده و دهن سوخته نشويم. ما هم به عنوان يک مهدي ياور نبايد جوري رفتار کنيم که مورد سوء ظن قرار بگيريم؛ زيرا اين اتهام مي‌تواند در راهي که انتخاب کرده ايم، سنگ اندازي کند. #اخلاق_مهدوي ۳۶

#کـلـیـپ_مـهـدوے اگـه آقـامـون نـیـومد نـذاریـم دلا بـمـیره انـتـظار مـهـدے امـروز هـمـه حـرف غـدیـر 🎤#عـلـے_فـانـے

📚 #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده 👈 خداوند مشتاق کیست؟ خداوند به یکی از صدیقین وحی فرمود که من در میان بندگانم کسانی را دارم که مرا دوست دارند و من هم آنها را دوست دارم. آنها مشتاق من هستند و من نیز مشتاق آنها. مرا همواره یاد می کند، من نیز به یاد آنها هستم. در تمام کارها به من نظر دارند، من هم توجهم به آنهاست.  آن صدیق گفت: معبود من! نشانه آنها که مورد توجه تو هستند چیست؟  فرمود: آنها کسانی هستند که در انتظار غروب آفتاب هستند تا شب فرا برسد و تاریکی همه جا گسترده شود و آنها در دل شب با من به راز و نیاز بایستند. صورتهاشان را از روی خضوع روی خاک بگذارند و به مناجات بپردازند. در دل شب به خاطر نعمتهایی که به آنها داده ام مرا خالصانه سپاس می گویند. تا سحر با ضجه و استغاثه در قیام و رکوع و سجودند. به خاطر عشقی که به من دارند، خودشان را در رنج و سختی می اندازند. اولین چیزی که به آنها می دهم این است که از نور خود به دلهاشان می تابانم تا به واسطه آن نسبت به من معرفت یابند. 📗 #رساله_لقاء_الله، ص 133 ✍ میرزا جواد آقا ملکی تبریزی 💕💛💕

#شکلات_آلمانی سلام یک شیرینی ساده و راحت و که بدون فر و سه سوته آماده میشه 🙂😉. فقط کافی که همین الان پاشید و دست به کار بشید درست کردنش که خیلی راحته و تایم هم بدید توی فریزر و بعد برش بدیدو فقط موقع برش عجله نکند چاقوتون هم تیز باشه 🤗. بیسکویت پتی بور 130 گرم (حدودا یک و یک و نیم بسته) تخم مرغ 1 عدد پودرشکر یا پودر قند 70 گرم (نصف لیوان) کره 100 گرم وانیل 1/4 ق چ شکلات تخته ای 100 گرم مواد به دمای محیط برسد . تخم مرغ و پودر شکر ( پودر قند) رو با همزن خوب زدم تا کرم رنگ بشه و بعد وانیل رو اضافه کردم . شکلات تخته ای رو روی حرارت غیر مستقیم (بن ماری) قرار دادم تا آب بشه و بعد کره رو داخلش ریختم و مخلوط کردم . مخلوط تخم مرغ و شکر رو هم بهش اضافه کردم و مدام هم زدم تند تند هم زدم چون روی حرارته نبنده ، حدودا دو تا پنج دقیقه به این صورت باشه تا تخم مرغ گرمی ببینه و خام نمونه . مواد رو از حرارت برداشتم و کنار گذاشتم تا از دما بیفته . بیسکویت ها رو خرد کردم و داخلش ریختم و مخلوط کردم . بیسکویت ها نه خیلی ریز و نه خیلی درشت نباشه ، اگر شل بود باز بیسکویت میشه اضافه کرد . ممکنه کمتر یا بیشتر لازم بشه . مواد رو داخل کیسه فریزر ریختم و پهن کردم به شکل استوانه ای و لوله در اوردم و داخل فریزر قرار دادم . حدودا 2 تا 3 ساعت موند و بعد برش دادم و به دلخواه داخل پودر نارگیل ( پسته و ...) غلتوندم . نکته به میزان شکر توجه کنید اگر شکلاتتون تلخ نیست و شیرین هست شکر کمتر استفاده شود . از بیسکویت پتی بور ساده بهتره استفاده بشه تا موقع برش بهتر دیده بشه . داخلش می تونید از هر نوع مغزی مثل گردو و پسته و ... هم استفاده کنید . می تونید پودر کاکائو هم بریزید داخلش و اگر دوست داشتید جای شکلات 2 ق غ کاکائو بریزید. بعدا نوشت : دوستان می تونید مواد تخم مرغی رو روی حرارت بزارید تا کمی بیشتر تخم مرغ بپزه من مدت زیادی روی حرارت کتری قرار دادم و مدام هم زدم تا تخم مرغ خام نمونه. می تونید تخم مرغ رو هم حذف کنید نگران نباشید 🤗 💕💚💕

کیک شیفون شکلاتی آرد قنادی 1 و یک سوم لیوان شکر دانه ریز 1لیوان پودرکاکائو 3 ق غ آب جوش نصف لیوان نشاسته ذرت 3 ق غ بکینگ پودر 1ق غ سرصاف روغن مایع 1لیوان تخم مرغ 4 عدد تمام مواد رو یکساعت زودتر آماده کرده و روی میزمیچینیم،حالا تخم مرغ و شکر و وانیل رو خوب هم میزنیم تا حجیم بشه و رنگش روشن ومیذاریم کنار،بعد سریع مواد خشک رو با هم مخلوط و الک میکنیم اینم میذاریم کنار،حالا روغن مایع رو اضافه کرده و هم میزنیم و بعد از اون آبجوش رو کم کم اضافه کرده و تند تند هم میزنیم و در نهایت مواد خشک رو الک کرده و اضافه میکنیم و دورانی هم میزنیم تا یکدست بشه،توی قالب ریخته و در فر 180 درجه به مدت 45تا 50 دقیقه قرار میدیم تا بپزه،قالب مناسب برای این کیک 18الی 20سانت هستش که اینجوری تا لبه قالب کیک بالا میاد،خودم قالب 22سانت داشتم و توی اون ریختم و حدودا 7سانت پف کرد،بعدم میذارم روی توری تا خنک بشه و برش بزنم و فیلینگ بذارم و تزیین کنم 💕💙💕

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همی #شهریار

🌸قطعه استودیویی: "لحظه های شیدایی" 🎊به مناسبت ایام غدیر🎊 🌸با صدای: علی فانی و امید روشن بین

🏖ﻫر ﮐﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ، ﺑﺎﻭﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ : ‏« ﻣﻦ ﺁﺩﻡ ﺯﺭﻧﮕﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ‏» ، ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺣﮑﻢ ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻨﻔﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯾﺖ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﮐﻨﺪ؛ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮﯼ ﺫﻫﻨﯽ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﺍﺭﯼ، ﮐﻼﻡ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻊ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﭼﻮﻥ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ، ﭼﻨﺪﺑﺮﺍﺑﺮﺵ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﺍﻭﻝ ﺫﻫﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻦ ﻭ ﺑﺒﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮﺍﻭﻗﺎﺕ ﺧﻮﺩﮔﻮﯾﯽ ﻫﺎﯾﺖ ﻣﺜﺒﺖ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﻨﻔﯽ؛ ﭼﻮﻥﺯﯾﺮﺑﻨﺎﯼ ﻫﺴﺘﯽ، ﺗﻔﮑﺮ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﻭ ﻣﺜﺒﺖ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﭘﯿﺶﺑﯿﺎﯾﺪ . ﻧﮕﺮﺵ ﻭ ﺫﻫﻨﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺪﻩ ﻭ ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﺩ ﺩﺭﺻﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺕ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﺕﺑﻪ ﻧﻮﻉ ﻧﮕﺮﺵ ﺗﻮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﻩ ﺩﺭﺻﺪ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ. 💕💛💕

#سخنےازشھید . میگفت: ڪمتر‌عطرمےخریدم.. هرگاه‌میخواستم‌معطࢪ‌شوم✨ ازتہ‌دل‌مےگفتم"حسیـــن‌جان" آنگاه‌فضامعطࢪمےشد( : . شهیدبزرگوار مشلب🌹 💕🧡💕

🏖حسادت شغل دوم ماست؟! قبلاً جدی نمی‌گرفتم اما حالا با ایمان می‌گویم که شغل دوم بسیاری از ما ایرانیان، حسادت است! بیشتر ما به هرکس که یک قدم جلوتر رفته باشد، یک پله بالا ایستاده باشد یا حتی یک لبخند بیشتر روی صورتش نشسته باشد حسودی‌مان می‌شود. چون رشد کردن توام با رنج و دشواری است، لم می‌دهیم و به جایش به کسی که درس می‌خواند می‌گوییم خرخوان، به کسی که پول درمی‌آورد می‌گوییم دزد، به آدم مودب و محترم می‌گوییم سوسول! شما نه! شما فرق می‌کنید. اما بغل‌دستی‌تان حسود است. به زیبایی، ظرافت، هوش، سواد، ادب و ... دیگران حسودی می‌کند. به جای اینکه تلاش کند قد خودش را بالا بکشد، انرژی‌اش را صرف این می‌کند که قد دیگران را با حسادت کوتاه نشان بدهد! آدم موفق اما راهش را می‌رود و حسود پشت سرش حرف می‌زند. خون خونش را می‌خورد و وقت و توانش را صرف خراب کردن او می‌کند اما حق با پرتغالی‌هاست که می‌گویند: کاروان می‌گذرد و سگ‌ها فقط عوعو می‌کنند! به جای حسادت کردن به دیگران و تلاش برای کوچک نشان دادن آنها، خودمان را بزرگ کنیم. به رشد خودمان فکر کنیم. این‌طور این همه حرص و البته قرص مُسکن نمی‌خوریم! آدم‌های موفق، چراغ راهند. مثل فانوس‌دریایی. آنها آن سوی توفان ایستاده‌اند، تلاش کنیم از آنها این نکته را یاد بگیریم که ما هم می‌توانیم موفق شویم به شرطی که به جای حسادت، بجنگیم، کار کنیم و راهمان را باز کنیم. به کسانی که پشت سرتان با حسادت حرف می‌زنند لبخند بزنید. آنها جایشان همان جاست؛ درست پشت سرتان! آنها را دوست داشته باشید چون تنها کسانی هستند که موفقیت شما را باور دارند و با حسادت کردن به آن اعتراف می‌کنند! 💕🧡💕

رمامن جدید قسمت اول👇👇

🌸 🌸: 📖 رمان «#جان _شیعه_اهل_ سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت اول صدای قرائت آیت الکرسی مادر، بوی اسفند، اسباب پیچیده در بار کامیون و اتاقی که خالی بودنش از پنجرههای بیپردهاش پیدا بود، همه حکایت از تغییر دیگری در خانواده ما میکرد. روزهای آخر شهریور ماه سال 91 با سبک شدن آفتاب بندر عباس، سپری میشد و محمد و همسرش عطیه، پس از یکسال از شروع زندگی مشترکشان، آپارتمانی نوساز خریده و میخواستند طبقه بالای خانه پدری را ترک کنند، همچنانکه ابراهیم و لعیا چند سال پیش چنین کردند. شاید به زودی نوبت برادر کوچکترم عبدالله هم میرسید تا مثل دو پسر بزرگتر به بهانه کمک خرج شروع زندگی هم که شده، زندگیاش را در این خانه قدیمی و زیبا شروع کرده تا پس از مدتی بتواند زندگی مستقل را در جایی دیگر تجربه کند. از حیاط با صفای خانه که با نخلهای بلندی حاشیه بندی شده بود، گذر کرده و وارد کوچه شدم. مادر ظرفی از شیرینی لذیذی که برای بدرقه محمد پخته بود، برای راننده کامیون بُرد و در پاسخ تشکر او، سفارش کرد : «حاجی! اثاث نوعروسه. کلی سرویس چینی و کریستال و... » که راننده با خوشرویی به میان حرفش آمد و با گفتن «خیالت تخت مادر! » درِ بار را بست. مادر صورت محمد را بوسید و عطیه را گرم در آغوش گرفت که پدر با دلخوری جلو آمد و زیر گوش محمد غرّی زد که نفهمیدم. شاید ردّ خرابی روی دیوار اتاق دیده بود که مادر با خنده جواب داد: «فدای سرشون! یه رنگ میزنیم عین روز اولش میشه! » محمد با صورتی در هم کشیده از حرف پدر، سوار شد و اتومبیلش را روشن کرد که عبدالله صدا بلند کرد: «آیت الکرسی یادتون نره! » و ماشین به راه افتاد. ابراهیم سوئیچ را از جیبش در آورد و همچنان که به سمت ماشینش میرفت، رو به من و لعیا زیر لب زمزمه کرد: «ما که خرج نقاشی مون هم خودمون دادیم ... » لعیا دستپاچه به میان حرفش دوید: «ابراهیم! زشته! میشنون! » اما ابراهیم دست بردار نبود و ادامه داد: «دروغ که نمیگم، خُب محمد هم پول نقاشی رو خودش بده! » همیشه پول پرستی ابراهیم و خساست آمیخته به اخلاق تند پدر، دستمایه اوقات تلخی میشد که یا باید با میانجیگری مادر حل میشد یا چاره گریهای من و عبدالله. این بار هم من دست به کار شدم و ناامید از کوتاه آمدن ابراهیم، ساجده سه ساله را بهانه کردم: «ساجده جون! داری میری با عمه الهه خداحافظی نمیکنی؟ عمه رو بوس نمیکنی؟ » و با گفتن این جملات، او را در آغوش کشیده و به سمت مادر و پدر رفتم: «با بابابزرگ خداحافظی کن! مامان بزرگ رو بوس کن! » ولی پدر که انگار غُر زدنهای ابراهیم را شنیده بود، اخم کرد و بدون خداحافظی به داخل حیاط بازگشت. ابراهیم هم وارث همین تلخیهای پدر بود که بیتوجه به دلخوری پدر، سوار ماشین شد. لعیا هم فهمیده بود اوضاع به هم ریخته که ساجده را از من گرفت و خداحافظی کرد و حرکت کردند. عبدالله خاکی که از جابجایی کارتونها روی لباسش نشسته بود، با هر دو دستش تکاند و گفت : «مامان من برم مدرسه. ساعت ده با مدیر جلسه دارم. باید برنامه کلاسها رو برای اول مهر مرتب کنیم. » که مادر هم به نشانه تأیید سری تکان داد و با گفتن «برو مادر، خیر پیش! » داخل حیاط شد. ساعتی از اذان ظهر گذشته و مادر به انتظار آمدن عبدالله، برای کشیدن نهار دست دست می‌کرد که زنگ خانه به صدا در آمد. عبدالله که کلید داشت و این وقت ظهر منتظر کسی نبودیم. آیفون را که برداشتم، متوجه شدم آقای حائری، مسئول آژانس املاک محله پشت در است و با پدر کار دارد. پدر به حیاط رفت و مادر همچنان به انتظار بازگشت عبدالله، شعله زیر قلیه ماهی را کم کرده بود تا ته نگیرد. بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🌸 🌸: 📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت دوم کار آقای حائری چندان طول نکشید که پدر با خوشحالی برگشت و پیش از اینکه ما چیزی بپرسیم، خودش شروع کرد: «حائری برامون مستأجر پیدا کرده. دیده امروز محمد داره اسباب می‌بره، گفت حیفه ملک خالی بیفته.» صورت مهربان مادر غرق چروک شد و با دلخوری اعتراض کرد: «عبدالرحمن! ما که نمی‌خوایم با این خونه کاسبی کنیم. این طبقه مال بچه‌هاست. چشم به هم بذاری نوبت عبدالله میشه، شایدم الهه.» پدر پیراهن عربی‌اش را کمی بالا کشید و همچنانکه روی زمین می‌نشست، با اخمی سنگین جواب داد: «مسئول خونه الهه که من نیستم، عبدالله هم که فعلاً خبری نیس، شلوغش می‌کنی!» ولی مادر می‌خواست تصمیم پدر را تغییر دهد که از آشپزخانه خارج شد و گفت: «ما که احتیاجی نداریم که بخوایم مستأجر بیاریم. تو که وضع کارت خوبه الحمدالله! محصول خرما هم که امسال بهتر از هر سال بوده. ابراهیم و محمد هم که کمک دستت هستن.» که پدر تکیه‌اش را از پشتی برداشت و خروشید: «زن! نقل احتیاج نیست، نقل یه طبقه ساختمونه که خالی افتاده! خدا رو خوش میاد مال من خاک بخوره که معلوم نیست تو کی میخوای عروس بیاری؟!!!» مادر غمزده از برخورد تلخ پدر، نگاهش را به زمین دوخت و پدر مستبدانه حکم داد: «من گفتم اجاره میدم. حائری رفته طرف رو بیاره خونه رو نشونش بده.» و شاید دلخوری را در صورت من هم دید که برای توجیه فوران خشمش، مرا مخاطب قرار داد: «آخه همچین مادرت میگه مستأجر، خیال می‌کنه الآن یه مشت زن و بچه می‌خوان بریزن اینجا. حائری گفت طرف یه نفره که از تهران برای کار تو شرکت نفت اومده بندر. یه اتاق می‌خواد شب سرش رو بذاره زمین بخوابه. صبح میره پالایشگاه شب میاد. نه رفت و آمدی داره نه مهمونداری.» که صدای باز شدن در حیاط و آمدن عبدالله بحث را خاتمه داد و من و مادر را برای کشیدن غذا روانه آشپزخانه کرد. چند لقمه‌ای نخورده بودیم که باز زنگ خانه به صدا در آمد. پدر از جا بلند شد و با گفتن «حتماً حائریه!» سراسیمه روانه حیاط شد. عبدالله هم که تازه متوجه موضوع شده بود، به دنبالش رفت. مادر که با رفتن پدر انگار جرأت سخن گفتن یافته بود، سری جنباند و گفت: «من که راضی نیستم، ولی حریف بابات هم نمیشم.» و بعد مثل اینکه چیزی بخاطرش رسیده باشد، با مهربانی رو به من کرد: «الهه جان! پاشو دو تا ظرف و قاشق چنگال بیار براشون غذا ببرم. بوی غذا تو خونه پیچیده، خدا رو خوش نمیاد دهن خشک برگردن.» محبت عمیق مادر همیشه شامل حال همه می شد، حتی مستأجری که آمدنش را دوست نداشت. چادرش را مرتب کرد و با سینی غذا از اتاق بیرون رفت. صدای آقای حائری می‌آمد که با لحن شیرینش برای مشتری بازار گرمی می‌کرد: «داداش! خونه قدیمیه، ولی حرف نداره! تو بالکن اتاقت که وایسی، دریا رو می بینی. تازه اول صبح که محل ساکته، صدای موج آب هم می‌شنوی. این خیابون هم که تا تَه بری، همه نخلستون‌های خود حاجیه. حیاط هم که خودت سِیر کردی، واسه خودش یه نخلستونه! سر همین چهار راه هم ماشین داره برا اسکله شهید رجایی و پالایشگاه. صاحب خونه‌ات هم آدم خوبیه! شما خونه رو بپسند، سر پول پیش و اجاره باهات راه میاد.» و صدای مرد غریبه را هم می‌شنیدم که گاهی کلمه‌ای در تأیید صحبت‌های آقای حائری ادا می‌کرد. فکر آمدن غریبه‌ای به این خانه، آن هم یک مرد تنها، اصلاً برایم خوشایند نبود که بلاخره آقای حائری و مشتری رفتند و سر و صداها خوابید و بقیه به اتاق برگشتند. ظاهراً مرد غریبه خانه را پسندیده و کار تمام شده بود که پدر با عجله غذایش را تمام کرد، مدارک خانه را برداشت و برای انجام معامله روانه بنگاه شد. عبدالله نگاهش به چهره دلخور مادر بود و می‌خواست به نحوی دلداری‌اش دهد که با مهربانی آغاز کرد: «غصه نخور مامان! طرف رو که دیدی، آدم بدی به نظر نمی‌اومد. پسر ساکت و ساده‌ای بود.» که مادر تازه سرِ درد دلش باز شد: «من که نمی‌گم آدم بَدیه مادر! من می گم اینهمه پول خدا بهمون داده، باید شکرگزار باشیم. ولی بابات همچین هول شده انگار گنج پیدا کرده! آخه چند میلیون پول پیش و چندرغاز کرایه که انقدر هول شدن نداره!» سپس نگاهی به سینی غذا انداخت و ادامه داد: «اون بنده خدا که انقدر خجالتی بود، لب به غذا هم نزد.» با حرف مادر تازه متوجه سینی غذا شدم. ظرفی که ظاهراً متعلق به آقای حائری بود، خالی و ظرف دیگر دست نخورده مانده بود. عبدالله خندید و به شوخی گفت: «شاید بیچاره قلیه ماهی دوست نداشته!» ✉️ بامــــاهمـــراه باشــید🌹

فقیرےازخداپرسید: چرامن اینقدرفقیر هستم؟ خداپاسخ داد: چون یاد نگرفته ای که بخشش کنی! مردگفت: من چیزی ندارم که ببخشم خداپاسخ داد: داراییهایت کم نیست لبے که لبخندبزنی قلبے که سراے مهر باشد 💕🧡💕

💔حسیـن جان 💔 شبهای جمعه سینه پریشان کربلاست شبهای جمعه روضه فقط، ذکر سر جداست ای مادری ترین پسرِ فاطمه، حسین شبهای جمعه مادرتان زائر شماست...