👇👇👇 ♨️سوال: 🔰فلسفه ي دعا کردن چيه 🔰چرا هرچي دعا ميکنيم هيچ اتفاق خاصي نميفته؟ ✍️پاسخ: ✅گاهی با همه سهل‌الوصول بودن اجابت و تأکید بر صرف خواندن خدا برای مستجاب شدن، دعاهای ما اجابت نمی شود. یعنی همانی که می‌خواستیم برایمان اتفاق نمی‌افتد یا اوضاع همان جور که ما دل مان می‌خواهد پیش نمی‌رود. فراموش نکنیم که برای اجابت دعایمان، در ابتدا باید موانع را از میان برداشت. گناه گاهی تیرگی ها و کدورت هایی که از گناه های ما به وجود می آید علتی می شود برای بالا نرفتن دعا و عدم اجابت آن. یعنی توی نظام علت و معلولی دنیا ، گناه یکی از مانع هایی است که می ایستد سر راه اجابت دعا. امام باقر (علیه السلام) فرمود: «انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می شود. خداوند به مأمور اجابت دعا امر می کند خواسته اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را برانگیخت و شایسته بی اعتنایی گردید.» با وجود این که خداوند قدرت بی انتها و بی مرزی دارد ولی رسمش این است، یعنی نظریه جهان داری اش این است که همه امور را از مجرای خودش و با همین راه هایی که آفریده انجام دهد. اگر محتوای دعا خواستن چیزی خلاف قانون دنیا و اسباب عادی آن باشد، خدا معذور است از اجابت آن. از حضرت علی (علیه السلام) سوال شد: کدام دعا گمراهی است؟ فرمود: دعا کردن و خواستن کارهای نشدنی و غیرممکن. خدا هیچ وقت سرعت در اجابت را فدای به هم ریختن مصلحت و نظم زندگی بنده اش نمی کند. هر وقت سرعت در اجابت با مصلحتی که خدا برای کل جریان زندگی و پازل زندگی آدم ها در نظر گرفته، تناقض داشته باشد اجابت شکلش عوض می شود. یا می افتد به تأخیر یا نوعش عوض می شود. چه بسا چیزی بر شما ناخوشایند باشد، در حالی که خیر و صلاح شما در آن است (و شما نمی دانید) و همچنین شاید چیزی را دوست داشته باشید که ضرر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید. (بقره/ 216) عده‌ای از دعاها بنا به نظم کلی زندگی آدم ها که هیچ جوره خدشه بردار نیست، سریع اجابت نمی شوند. زمان لازم است تا به بهترین شکل ممکن و در عالی ترین شرایط و زمان ها محقق شود. یعنی گاهی اجابت دعا در همان لحظه زیان های دیگری برای آدم دارد و بهتر است که در زمان خودش مستجاب شود و به همین دلیل اجابت مدتی عقب می افتد. حرف زدن و مناجات با خدا، یکی از مهم ترین نیازهای آدم است. خدا در قرآن به دعا و دعا کردن تأکید کرده و در آیه های مختلفی اهمیت اصل مسئله دعا را، صرف نظر از کمیت و کیفیتش، تذکر داده است. در جریان داستان حضرت یونس (علیه السلام) و گرفتار شدنش در شکم ماهی و نجات او، بعد از این که کل ماجرا را مو به مو توضیح می دهد، داستان را این طور تمام می کند که: « و کذلک ننجی المومنین » (انبیاء/88) یعنی نه فقط این بنده (حضرت یونس) بلکه همه آدم های تاریخ و آن هایی که بعد از او خواهند آمد را همین طوری نجات می دهیم ، همین طور که او را با دعایی که از ته قلب کرده بود نجات دادیم. ** نتیجه گیری: نهایت این که خداوند در کل قرآن، روی اصل مسئله دعا کردن تاکید می کند و راه دعا کردن را ساده و بی تکلف ترین راه ها معرفی می کند. موفق باشید. 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اخلاقی

امام على(ع): 🍃منفورترين بندگان نزد خداوند سبحان دانشمند مغرور و متكبّر است 📚ميزان الحكمه ج1 ص 572 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا نبايد نام امام زمانمان را به زبان بياورم؟ چه اشکالي وجود دارد؟ ✍️پاسخ: ✅در قرون اولیه غیبت، دستگاه های حکومتی به دنبال امام زمان عج می گشتند تا او را به شهادت برسانند. لذا بردن نام ایشان برای مؤمنان خطر داشت. از این رو امر شد که نام ایشان را بر زبان نیاورند. امروزه برخی بر اساس همان سنت، بردن نام ایشان را اجازه نمی دهند. 🔺به عبارتی؛ در بعضی از روایات، نهی شده نام حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء برده شود. در برخی دیگر، این محدود به زمان غیبت است و در برخی روایات، نهی به دلیل تقیه و ترس، مطرح شده است. 🔹بعضی از علماء شیعه بر این اعتقاد بوده اند که تا زمان ظهور امام زمان علیه السلام بردن نام ویژه حضرت که همان نام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است، جایز نیست و تنها می توان از القاب ایشان بهره برد که معروف ترین آنها مهدی و قائم و صاحب الامر علیه السلام است. 🖊در این باره حضرت آیت الله مکارم شیرازی در کتاب قواعد فقهیه بحث مفصلی دارند که خلاصه آن چنین است: «مشهور بین محدثان، حرمت تسمیه به اسم شریف حضرت است، لکن در آن احتمالاتی وجود دارد». سپس ایشان سه قول را مطرح می کند: 1⃣ حرمت تسمیه به دوران غیبت صغری اختصاص داشت؛ 2⃣ حرمت تسمیه دائر مدار «تقیه و خوف» است. این رأی و نظر علامه حر عاملی است؛ 3⃣ حرمت تسمیه مطلق و تا زمان ظهور است: کسانی مانند شیخ مفید، علامه مجلسی و شیخ صدوق... این نظر را مطرح کرده اند. 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اعتقادی

امام علی(ع): 🍃هركس سفره احسانى بچيند ومردم رابه مهمانى دعوت كندونظرش مفاخرت ونشان دادن شكوهمندى خودباشد وبدان فخر فروشد،خداوندروزقيامت او راسياه روى بعرصه محشرآورد. 📚ثواب الاعمال ص 581 و 582 🔹 @pasokhgoo1 👈

🍃 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها: شیعَتُنا مِنْ خِیارِ اءهْلِ الْجَنَّةِ وَكُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالى اَوْلیائِنا وَ مُعادى اعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.(بحارالا نوار: ج ۶۸، ص ۱۵۵، س ۲۰، ضمن ح ۱۱.) شیعیان و پیروان ما، و همچنین دوستداران اولیاء ما و آنان كه دشمن دشمنان ما باشند، نیز آنهایى كه با قلب و زبان تسلیم ما هستند بهترین افراد بهشتیان خواهند بود. 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

سوال: 🔰چرا خداوند در قرآن به شيطان ميگه جن کافر در حالي که شيطان هم خدا رو قبول داشت و هم پيامبرارو؟ ✍️پاسخ: ✅ما در فرهنگ خود فقط به کسی که خدا را قبول نداشته باشد کافر میگوییم در حالی که در فرهنگ قرآن، کافر معنی گسترده تری دارد مثلا اهل کتابی که قائل به تثلیث باشند کافرهستند1 و حتی اگر مسلمانی حکم خدا را نپذیرد کافر است.2 بنابراین کفر به معنی آگاه نبودن نیست بلکه به معنی ملتزم نبودن است. یعنی میشود کسی کاملا به همه امور دین اگاه باشد و بداند خدا و پیامبر وجود دارد ولی معتقد و ملتزم نباشد، این افراد کافر هستند. البته چون در عاقت کار با کفار یکسان هستند اطلاق کافر میشود. شیطان هم با تمام آگاهی که داشت؛ عملا التزام و اعتقاد نداشت 1- لَقَدْ كَفَرَ الَّذينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ.... (73)..مائده آنها كه گفتند: «خداوند، يكى از سه خداست» (نيز) بيقين كافر شدند همچنین: آنها كه گفتند: «خدا، همان مسيح بن مريم است»، بطور مسلّم كافر شدند17 مائده 2- وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ (44)مائده و آنها كه به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نمىكنند، كافرند 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #قرآن_حدیث

امام صادق عليهالسلام : 🍃هرگاه دو شخص مؤمن يكديگر را ببينند، برترين آن دو، كسى است كه برادرش را بيشتر دوست می‌دارد 📚المحاسن، ج1، ص411 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

سوال: 🔰منظور از حق نفس چيست؟ ✍️پاسخ: ✅يكي از حقوق كه در رساله نوراني امام سجاد عليه السلام آمده و براي همگان آموزنده و مفيد است جريان حقوق نفس است كه به چند نمونه از آن حقوق اشاره ميشود حضرت فرمود: حق نفست بر تو اين است كه كاملاً او را در اطاعت خدا بگماري به زبانت حقش را بپردازي و بگوشت حقش را بپردازي و هم چنين ساير اعضايت، بعد فرمود: 1. حق زبانت آن است كه آن را از دشنام حفظ نمايي و به سخن خوب عادتش بدهي و مؤدبش داري و آن را نگاهداري مگر در جايي كه نياز به گفتن باشد و سخن گفتن براي دنيا و يا دين شما مفيد باشد. و آن را از پرگويي و ياوه سرائي كم فايده حفظ كني، زبان گواه خرد و دليل عقل است و آراستگي انسان به زيور عقل و خوشي زبان اوست. 2. حق گوش پاك داشتن اوست از شنيدن هر چيزي مگر خبر خوبي كه در دلت خير پديد آورد. اخلاق نيك نصيبت نمايد، گوش دروازة دل است هر نوع معني خوب يا بدي را به آن ميرساند. 3. حق چشمت اين است كه از هر چه روا نيست آن را بپوشاني و مبتذلش نسازي مگر بدان محل عبرت آوري كه از آن بينا شوي يا دانشي بدست آوري زيرا ديده وسيله عبرت است. 4. حق دو پايت اين است كه با آنها به جايي كه روا نيست نروي و آنها را به راهي كه باعث سبكي راه رونده است نكشاني زيرا آنها تو را حمل مي كنند و ترا به راه دين مي برند و پيش مي اندازند. 5. حق دست تو اين است كه آن را به ناروا دراز نكني تا بدست اندازي بدان گرفتار عقوبت آخرت خدا شوي و گرفتار سرزنش مردم در دنيا و آن را از كاري كه به تو واجب كرده نبندي ولي آن را احترام كني با اين كه از محرمات بسيارش بسنده و بسياري از آنچه هم كه بر او واجب نيست، به كار اندازي و چون دست تو در اين دنيا از حرام باز ايستاد و خود را شريف داشت يا با عقل و شرافت به كار رفت در آخرت ثواب خوب دارد. 6. حق شكمت اين است كه آن را ظرف كم و يا بيش از حرام نكني و از حلال هم باندازه اش بدهي و از حد تقويت به حد شكم خوارگي و بي مروتي نرساني، و هر گاه گرفتار گرسنگي و تشنگي شد، او را ضبط كني زيرا سيري بي اندازه شكم را بياشوبد و كسالت آورد كه مايه باز ماندن و دور شدن از هر كار نيك و ارجمند است(1). همانطوري که ميبينيد عمده حقوق اعضا درباره به کارگيري آنها رد اطاعت خدا و اجتناب آنها از ارتکاب گناه است. البته انسان حق آسيب زدن به بدن را ندارد اما فرسودگي اعضا در صورت کار و به مرور زمان تا حدي طبيعي است. مگر اينکه اين آسيب و فرسودگي در امور باطل و لغو به وجود آمده باشد که فرد گناهکار شناخته ميشود. البته شايد در همين مورد در قبال تضييع عمر مسئوليت بيشتري داشته باشد. به هر حال در مورد هر گناهي بايد از خداوند استغفار و طلب بخشش شود. پی نوشت: 1. ابن شعبه حراني، حسن، تحف العقول، همان، ص 361 ـ 278. موفق باشيد. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اخلاقی

🍃 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها: إلهى وَ سَیِّدى ، اءسْئَلُكَ بِالَّذینَ اصْطَفَیْتَهُمْ، وَ بِبُكاءِ وَلَدَیَّ فى مُفارِقَتى اَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شیعَتى ، وَشیعَةِ ذُرّیتَى .(كوكب الدّرىّ: ج ۱، ص ۲۵۴.) خداوندا، به حقّ اولیاء و مقرّبانى كه آنها را برگزیده‌اى، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ایشان ، از تو مى خواهم گناه خطاكاران شیعیان و پیروان ما را ببخشى. 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

پيامبر خدا (صلی الله علیه و اله): 🍃هر كه مال خود را به اختيار از نيكان دريغ كند، خداوند مالش را به اجبار نصيب بدان گرداند 📚 الحكمه جلد12 صفحه 385 🔹 @pasokhgoo1 👈 #حدیث

⚜در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران ، نرم افزار اندروید پرسمان انقلاب اسلامی توسط انجمن های گفتگوی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی رو نمایی شد. ⚜امکان ارسال سوالات دینی + مسابقه کتابخوانی همراه با جایزه ✅دریافت نرم افزار به صورت مستقیم👇👇👇

نرم افزار اندروید پرسمان انقلاب اسلامی