هرچند در زشتی گناهان کبیره شکی نیست؛ اما بزرگ شمردن گناهان کبیره نباید ما را نسبت به گناهان کوچک‌تر جسور نماید چرا که اصرار بر گناهان صغیره منجر می‌شود تا آن گناه در دایره‌ی کبائر قرار گیرد. منظور از اصرار بر گناه صغیره، تکرار مداوم آن است به این ترتیب که کسی گناه کوچکی را مرتکب شود و در صدد توبه و استغفار برنیاید. در واقع وقتی انسان بعد از انجام گناه پشیمان نشود و توبه و استغفار نکند، یعنی عزم و تصمیمی بر ترک گناه ندارد و همین عدم تصمیم جدی بر ترک گناه صغیره، نوعی اصرار بر گناه محسوب می‌شود و اصرار بر این گناه نیز منجر به کبیره شدنش خواهد شد. پس دلمان خوش نباشد که تنها یکی دو گناه کوچک را مرتکب می‌شویم و بس زیرا همین ارتکاب بدون استغفار، گناه کوچک ما را به گناهان کبیره مبدل می‌سازد. خداوند در قرآن می فرماید: 《وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا آنان آگاهانه بر گناهانشان، اصرار نورزند.(1) امام باقر عليه‌السلام در شرح اين آيه فرمود: اصرار، عبارت از اين است كه كسى گناهى كند و از خدا آمرزش ‍ نخواهد و در فكر توبه نباشد.(2) در روایتی دیگر پیامبر عزیزمان می‌فرمایند: 《لَا كَبِيرَ مَعَ الِاسْتِغْفَارِ وَ لَا صَغِيرَ مَعَ الْإِصْرَار هيچ گناهى، با توبه و استغفار واقعى، نابخشودنى نيست و هيچ گناهى با تكرار و اصرار، كوچك نيست》.(3) آنچه در جامعه‌ی امروزی شاهدش هستیم حاصل گناهان متعددیست که عاملانش با تصور صغیره بودن گناه‌شان، راه توبه و استغفار را بر خود بسته و ارتکاب کبائر را تجربه نمودند. "الّلهم اَعُوذُ بِكَ مِن الاِصرارِ عَلى المَاءثَم و استِصغار المَعصيَة" پی نوشت‌ها: 1سوره ال عمران، آیه 135. 2 كافى، ج‏2، ص‏288. 3 وسائل الشيعه، ج15، ص312. #کارشناس_اخلاق #اصرار_بر_گناه @pasokhsara