eitaa logo
پاسخ‌ سرای اصفهان
1.4هزار دنبال‌کننده
400 عکس
91 ویدیو
4 فایل
سرایی برای پاسخ به سوالات شما در موضوعات عقاید، اخلاق، احکام و مشاوره. وابسته به دفتر تبليغات اسلامی اصفهان💐 ارتباط با مدیر: @alijani110 ✅ فقه و احکام: @SALEHIAMIR ✅ مشاوره: @Maharat123 ✅ کلام و عقاید: @khameneieshQ ✅ اخلاق و تربیت: @islamic_ethic
مشاهده در ایتا
دانلود
در كتاب تحرير الوسيله امام خمينى در مورد معيار گناهان كبيره، چنين آمده است: 1. گناهانى كه در مورد آنها در قرآن يا روايات اسلامى وعده‌ى آتش ‍ دوزخ داده شده باشد. 2. از طرف شرع، به شدت از آن نهى شده است. 3. دليل، دلالت دارد كه آن گناه بزرگتر از بعضى از گناهان كبيره است. 4. عقل، حكم كند كه فلان گناه، گناه كبيره است. 5. در ذهن مسلمينِ پایبند به دستورات الهى، چنين تثبيت شده كه فلان گناه، از گناهان بزرگ است. 6. از طرف پيامبر صلّى اللّه عليه و آله يا امامان عليهم‌السلام در خصوص گناهى تصريح شده كه از گناهان كبيره است. اکثر گناهانی که امروزه ما مرتکب می‌شویم دارای یکی از ویژگی‌های مذکور است و در دایره‌ی گناهان کبیره قرار دارد . پی نوشت: 1.تحرير الوسيله، ج‏۱ ص ۲۷۴، ۲۷۵ @pasokhsara
انتخابات مصداق عمل صالح در نگاه اسلام حق و باطل، معیارهای خاص خودش را دارد. وقتی انسان به حقانیت مکتب اسلام اعتقاد پیدا کند، اعلامِ انزجار و دوری از مکتب باطل بر او لازم می‌گردد. یعنی نمی‌شود حق را بشناسی و بپذیری؛ در عین‌حال نسبت به امر باطل بی‌تفاوت باشی! پس عمل صالح در آیین اسلام دوگونه مصداق دارد. یکی عملی که منجر به تقویت حق می‌گردد و دیگری عملی که به تضعیف باطل می‌انجامد. در باطل بودن دشمنان ایران و اسلام شکی نیست. بیش از یک قرن است که دشمنی خود را در قالب‌های متعدد نظامی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به اثبات رسانده‌اند. از هر حربه‌ای که توانستند بهره بردند تا مسلمانان را از هویت دینی خویش دور سازند. شرکت در انتخابات، مصداقِ تقویت حق و تضعیفِ باطل است. هر عمل مشروعی که به تقویت حق و تضعیف باطل کمک نماید مصداقی از عمل صالح است. @pasokhsara
خودباوری وقتی دست به انتخاب می‌زنیم، یعنی خودمان را باور داریم. یعنی پذیرفته‌ایم که من هم موثرم و این بسیار ارزشمند است. پس کسانی که رای نمی‌دهند یا مردم را از انتخابات دلسرد می‌کنند به این خودباوری نرسیده‌اند؛ گویا دشمن اعتماد‌به‌نفسشان را کم کرده و آن‌ها را دچار اعتماد‌به‌نفس کاذب نموده است. رای دادن، نوعی اثرگذاری را در ماهیت خود دارد؛ اصلا موثر بودن، ذاتی رای دادن است. پس وقتی رای نمی‌دهی یعنی اثرگذار نیستی؛ یعنی نمی‌خواهی اثر بگذاری و این ریشه در عدم‌خودباوری تو دارد. @pasokhsara
امر و نهی یک نکته‌ای در بابِ امر‌به‌معروف و نهی‌ازمنکر وجود دارد و آن این است که انسان در هر کجا و در هر جایگاهی که باشد، اگر شرایط برای امر و نهی، موجود باشد باید به انجام این فریضه‌ی الهی اقدام نماید. دعوت مردم به شرکت در انتخابات، از مصادیقِ دعوت به معروف است؛ بنابراین هر کس هر مخاطبی را که دارد باید به انجام آن، ترغیب کند. پدر، فرزندش را معلم، دانش‌آموزش را استاد، شاگردش را نویسنده، خواننده‌‌اش را فروشنده، مشتری‌اش را و در کل همگان باید برای انجام این مهم گام بردارند. @pasokhsara
سلام، سلامتی می‌آورد! این را زیاد شنیده‌ایم. دلیلش هم این است که سلام یکی از نام‌های خداوند است: قرآن می‌فرماید: هُوَ اَللّٰهُ اَلَّذِي لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ اَلْمَلِكُ اَلْقُدُّوسُ اَلسَّلاٰمُ اَلْمُؤْمِنُ اَلْمُهَيْمِنُ اَلْعَزِيزُ اَلْجَبّٰارُ اَلْمُتَكَبِّرُ سُبْحٰانَ اَللّٰهِ عَمّٰا يُشْرِكُونَ سلام نوعی تحیت است و تحیت ریشه در حیات دارد یعنی درخواست زندگی و سلامتی برای دیگران. وقتی به کسی سلام می‌کنیم: ۱. هم نامِ خدا را بر زبان آورده‌ایم، ۲. هم به‌دیگران امنیت می‌دهیم که از جانبِ ما ضرری به‌شما نمی‌رسد ۳. و هم با سلام گفتن برایش دعا کرده‌ایم و از خدا خواسته‌ایم که او را در امنیت و سلامت قرار دهد. معادل فارسی سلام، همان درود است. البته به‌کارگیری کلمه‌ی درود اشکالی ندارد اما طبیعتا کلمه‌ی درود نامِ خداوند نیست و آنچه در نفس واژه‌ی سلام نهفته است، در واژه‌ی درود وجود ندارد. @pasokhsara
برای افزایش عزت نفس لازم است: ۱. از تغييرات كوچك شروع كنيد. این تغییر می‌تواند در امور ساده زندگی یا هر کار دیگری باشد. ۲. تفريح و سرگرمي داشته باشید. به راههايي فكر كنيد كه موجبات لذت و خوشي را براي شما فراهم مي‌سازند. ۳. زندگي را براي خود رضايت بخش و خوشايند بسازيد. ۴.چيزهاي تازه ياد بگيريد. در هر زمینه‌ای که علاقه دارید آموزش ببینید. ۵.مراقب جسم خود باشيد. متناسب غذا بخوريد. ۶. به اندازه نياز بخوابيد. ۷. ورزش مي تواند اعتماد به نفس را تقويت و به شما كمك كند تا احساس خوبي نسبت به خود داشته باشيد. ۸. وقتی کار خوبی انجام دادید به خود پاداش دهيد. ۹. از افراد و شرايطي كه موجب مي‌شوند شما احساس بدي نسبت به خود داشته باشيد، دوري و وقت بيشتري را صرف پرداختن به تجربه هاي مفيد و ارزشمند كنيد. ۱۰. از خود انتظاري بيش از حد نداشته باشید. @pasokhsara
برخی معتقدند که چون به وضع موجود معترضیم، پس رأی نمی‌دهیم! آنچه در ماهیت اعتراض نهفته است، جنگیدن معترض است برای بازپس‌گیری حقی که از او تضییع شده. پس فعال بودن، بخش اجتناب‌ناپذیر اعتراض است و منفعلانه عمل کردن هیچ سنخیتی با اعتراض ندارد! نتیجه‌ی آنچه گفته شد این است که رأی دادن عملکردی فعال است برای بیان اعتراض، اما رأی ندادن یعنی منفعلانه عمل کردن! پس وقتی رأی ندهید، یعنی هیچ اعتراضی ندارید! @pasokhsara
بازار تخریب داغ است! ببینید در برابر چیزی که تخریب می‌کنید چه چیز را به‌دست می‌آورید؟! ارزشش را دارد؟! مبادا، انتخابات تمام شود و گناه تخریب‌ها بر گردنتان بماند! هیچ وقت برای دنیای کسی، آخرت‌تان را نفروشید! @pasokhsara
روزه‌داری دارای مراتب و درجات گوناگونی است. پرهیز از خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها و مبطلات روزه گام اول روزه‌داری است؛ اما اگر انسان بخواهد به‌مراتب بالاتر دست یابد علاوه بر این‌که باید تخلیهٔ روح از رذایل اخلاقی مدنظر گرفته شود، تحلیه روح به فضائل اخلاقی نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد. پرهیز از بدخلقی و تمرین برای بالا بردن سعه‌صدر و صبر و همچنین تحمل سختی‌هایی که به‌واسطه روزه گرفتن و یا افطاری دادن و یا حتی خدمت رساندن به دیگران با زبان روزه بر انسان تحمیل می‌شود از مهم‌ترین توصیه‌های اخلاقی این ماه است تا انسان مؤمن در سایه این دستورات اخلاقی موفق به تهذیب گردد. روزه تمرینی یک‌ماهه برای خودسازی است. در مسیر خودسازی گاهی انسان مجبوراست تشنگی را تحمل کند و گاه گرسنگی را، گاهی مجبور است عفو و گذشت در برابر دیگران داشته باشد و گاه مجبور است از تن و جسم خود بیشتر کار بکشد و بیشتر خدمت‌رسانی کند، گاهی نیز تحمل سختی برای دیگران مثل فراهم کردن سحری و افطاری و خدمت به روزه‌داران می‌تواند در مسیر خودسازی انسان را جلو بیندازد. برخی از افراد ممکن است در جهت تهذیب نفس ماه‌ها تلاش به خرج دهند اما چیز کمی عایدشان شود ولی همین تلاش‌ها در ماه مبارک رمضان ارزش‌افزوده دارد و چه‌بسا همین تحمل و صبر و خدمت‌رسانی‌ها باب توفیقات مضاعفی را به روی انسان بگشاید. @pasokhsara
یقین(۱) رسیدن به هر مقام و منزلتی نیازمند پیش‌زمینه‌هایی است و تا انسان بستر مناسب را فراهم ننماید قادر نخواهد بود که قدم در آن مسیر بگذارد. برای ایمان انسان مؤمن، درجات متعدد و مراتب گوناگونی وجود دارد. یکی از بالاترین مقام‌ها و منزل‌ها برای اهل ایمان مرتبهٔ یقین است. مؤمن رنگ یقین را نخواهد دید مگر اینکه تمام تلاش خویش را در جهت ترک گناه و دوری از رذایل و تقویت فضائل اخلاقی به کار گیرد. انسان برای حفظ ایمان خویش به دو عامل نیازمند است: یکی شناخت و دیگری انگیزه. هرچقدر شناخت انسان بیشتر شود، انگیزه‌اش نیز افزون می‌شود و به‌تبع آن درجهٔ ایمانش بالاتر می‌رود. یقین داشتن از مقولهٔ شناخت است و در روایات به‌عنوان یکی از ستون‌های عبادت از آن یادشده است. یقین اعتقاد و باور محکم و استواری است که مطابق با حقیقت باشد و به‌هیچ‌وجه امکان زوال و احتمال خلاف در او راه ندارد. مراتب یقین برای یقین مراحل و مراتبی وجود دارد. در رابطه با یقین سه مرتبه ذکرشده است که عبارت‌اند از: علم‌الیقین، عین‌الیقین و حق الیقین اولین مرحله برای اینکه انسان از گذرگاه شک عبور نماید و به‌یقین برسد مطالعه و تحقیق و تفکر است. هر کس متناسب با توانمندی خویش می‌تواند از طریق تحقیق و تفکر به معرفت برسد و این‌گونه ذهن خود را از شبهات پاک نماید. انسان مؤمن پیش از اینکه بخواهد ایمان خویش را تقویت کند باید از پل یقین رد شود. تا وقتی انسان نسبت به وجود خدا و حقیقت آفرینش مشکوک باشد نمی‌تواند ادعای ایمان نماید. در حقیقت انسان در این مرتبه به‌واسطه تفکر درمی‌یابد که خدایی هست. این مرتبه پایین‌ترین مرتبهٔ یقین یعنی علم‌الیقین است. حصول این مرتبه از یقین جز به کمک دانش و علم و استدلال و منطق میسّر نیست و به همین دلیل آن را یقین نظری و علمی می‌نامند. ادامه دارد... @pasokhsara
یقین(۲) دومین مرتبهٔ یقین، عین‌الیقین است. منظور از عین‌الیقین این است که انسان بعد از مرحلهٔ اول و کسب شناخت و معرفت از طریق تقویت ایمان به مرتبه‌ای می‌رسد که علاوه بر دانستن حقایق، به دیدن حقایق نیز نائل می‌گردد. نام دیگر این مرتبه یقین قلبی و شهودی است و راه رسیدن به آن تزکیه و تهذیب نفس می‌باشد. از رسول خدا (ص) نقل است که: «اگر نبود شیاطینی که اطراف دل‌های بنی‌آدم را احاطه کرده‌اند، آن‌ها حقایق ملکوت آسمان‌ها و زمین را مشاهده می‌نمودند». یعنی گناه و رذایل اخلاقی مانع رسیدن به مقامات معنوی،‌ ازجمله یقین می‌شود و برای رهایی از گناه باید قدم در مسیر تهذیب و پاک‌سازی روح از رذایل نهاد. ادامه دارد... @pasokhsara
اما بالاترین و عالی‌ترین مرتبهٔ یقین حق الیقین است. بدین معنا که انسان به‌واسطهٔ تقویت ایمان به حقایق مخفی و نادیدنی عالم دست پیدا می‌کند. گویی وجود او با حقایق اتحاد می‌یابد و یکی می‌شود. بنابراین هرچقدر ایمان خود را تقویت نماییم یقین ما به این مرحله نزدیک‌تر خواهد شد. در روایت آمده است: «رسول خدا (صلی‌الله علیه واله) با حارثة بن مالک بن نعمان انصاری روبرو شد، و به او فرمود: ای حارثة! در چه حالی هستی؟ گفت: ای رسول خدا! مؤمن حقیقی‌ام که به‌یقین رسیده‌ام. رسول خدا (صلی‌الله علیه واله) فرمود: هر چیزی را حقیقتی است، حقیقت گفتار تو چیست؟ گفت: ای رسول خدا! به دنیا بی‌رغبت شده‌ام، شب را (برای عبادت) بیدارم و روزهای گرم را (در اثر روزه) تشنگی می‌کشم و گویا عرش پروردگارم را می‌نگرم که برای حساب گسترده گشته و گویا اهل بهشت را می‌بینم که در میان بهشت یکدیگر را ملاقات می‌کنند و گویا ناله اهل دوزخ را در میان دوزخ می‌شنوم. رسول خدا (صلی‌الله علیه واله) فرمود: حارثه، بنده‌ای است که خدا دلش را نورانی کرده است. سپس به حارثه فرمود: بصیرت یافتی، ثابت باش. حارثه عرض کرد: ای رسول خدا! از خدا بخواه که شهادت در رکابت را به من روزی کند، پیامبر (صلی‌الله علیه واله) فرمود: خدایا! به حارثه شهادت را روزی کن. چند روزی بیش نگذشت که رسول خدا لشکری برای جنگ فرستاد و حارثه هم به میدان جنگ رفت و پس از کشتن تعدادی از افراد دشمن، شهید شد». ادامه دارد... @pasokhsara
نشانه‌های یقین در روایات نشانه‌هایی برای اهل یقین ذکرشده است ازجمله: 1. تسلیم محض بودن در برابر خواست خدا 2. قطع امید از غیر خدا و امید داشتن به خدا 3. رسیدگی به‌حساب خویش قبل از مرگ 4. پایدار بودن بر بندگی خدا در ظاهر و باطن ادامه دارد... @pasokhsara
راه رسیدن به‌یقین خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَاعْبُدْ رَبَّک حَتَّیٰ یأْتِیک الْیقِینُ» «و دائم به پرستش خدای خود مشغول باش تا یقین بر تو فرارسد». راه رسیدن به‌یقین عبادت است. البته منظور از عبادت، بندگی خدا و زندگی بر مدار بندگی‌ست، نه صرفاً انجام اعمال عبادی؛ اگرچه انجام اعمال عبادی مقدمهٔ عبودیت و بندگی است. در روایت آمده است: «إِنَّ الْإِسْلَامَ هُوَ التَّسْلِیمُ وَ التَّسْلِیمَ هُوَ الْیقِینُ وَ الْیقِینَ هُوَ التَّصْدِیقُ وَ التَّصْدِیقَ هُوَ الْإِقْرَارُ وَ الْإِقْرَارَ هُوَ الْعَمَل وَ الْعَمَلَ هُوَ الْأَدَاءُ» «اسلام (حقیقی) عبارت است از تسلیم شدن در برابر حق‌تعالی، و تسلیم همان یقین است و یقین، اعتقاد راستین و باور راستین، همان اقرار درست و اقرار درست، انجام مسئولیت‌ها، و انجام مسئولیت‌ها همان عمل کردن به احکام دین است». بنابراین رسیدن به‌یقین کار ساده‌ای نیست و همت والایی می‌طلبد چنانچه در روایت دیگری می‌خوانیم: «مَا قُسِمَ فِی النَّاسِ شَی‌ءٌ أَقَلُّ مِنَ الْیقِینِ در میان مردم چیزی کمتر از یقین تقسیم‌نشده است». حضرت علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «الْیقِینُ مِنْهَا عَلَی أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَی تَبْصِرَةِ الْفِطْنَةِ وَ تَأَوُّلِ الْحِکمَةِ وَ مَوْعِظَةِ الْعِبْرَةِ وَ سُنَّةِ الْأَوَّلِینَ فَمَنْ تَبَصَّرَ فِی الْفِطْنَةِ تَبَینَتْ لَهُ الْحِکمَةُ وَ مَنْ تَبَینَتْ لَهُ الْحِکمَةُ عَرَفَ الْعِبْرَةَ وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ فَکأَنَّمَا کانَ فِی الْأَوَّلِینَ». «یقین نیز بر چهار پایه استوار است: بینش زیرکانه، دریافت حکیمانه واقعیت‌ها، پند گرفتن از حوادث روزگار، و پیمودن راه درست پیشینیان. پس آن‌کس که هوشمندانه به واقعیت‌ها نگریست، حکمت را آشکارا بیند، و آن‌که حکمت را آشکارا دید، عبرت‌آموزی را شناسد، و آن‌که عبرت‌آموزی شناخت گویا چنان است که با گذشتگان می‌زیسته است». بینش و بصیرت که در این روایت با عنوان فطنه از آن یادشده یکی از مهمتری لوازم یقین است. انسان اهل بصیرت با تأمل در وقایع به حکمت می‌رسد و کسی که از نعمت حکمت برخوردار گردد از گذشتگان عبرت می‌گیرد. انسان گاهی از روی آثار و علائم به وجود چیزی پی می‌برد و به بودنش یقین پیدا می‌کند. این پایین‌ترین مرتبهٔ یقین است. اما گاه در اثر تقویت ایمان، شخص علاوه بر استدلال به وجود چیزی آن را به عینه می‌بیند و درک می‌کند. با ازدیاد ایمان شخص مؤمن از این مرتبه نیز عبور کرده و نه‌تنها باعقل و روح خویش وجود حقیقت را دریافته بلکه فانی و غرق در آن امر می‌گردد. این بالاترین مرتبهٔ یقین است و طبق روایات افراد بسیار اندکی قادرند به این مرتبه نائل گردند چرا که تنها راه رسیدن به‌یقین ثابت ماندن در مسیر بندگی‌ست. @pasokhsara
امروز ‎روز دروغ اول آوریل است. ریشه‌ی این روز به رسمی قدیمی در مورد شوخی با دوستان و‌ اطرافیان باز می‌گردد. در چند دهه‌ی گذشته همزمان با دروغ اول آوریل، ‎دروغ سیزده نیز رایج شده است! در نگاه اسلام دروغ گفتن حتی به شوخی مورد نهی قرار گرفته است؛ چرا که روح از عملِ انسان تاثیر می‌پذیرد‌ و از این حیث تفاوتی میانِ عملِ واقعی و غیرواقعی نیست! امام سجاد عليه‌السلام می‌فرمایند: «اِتَّقُوا الكَذِبَ الصَّغيرَ مِنهُ وَ الكَبيرَ، فى كُلِّ جِدٍّ وَ هَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا كَذِبَ فِى الصَّغيرِ اجتَرَأَ عَلَى الكَبيرِ» «از دروغ كوچك و بزرگش، جدّى و شوخي‌اش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز كوچك دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مى‌كند». @pasokhsara
همسایه داری زندگی اجتماعی یک ضرورت حتمی است و گریزی از آن نیست. ارتباط با همسایگان نیز بخشی از زندگی اجتماعی ماست. رعایت عدالت در برخوردها و احترام به قانون و اخلاق در روابط منجر به سعادتمندی انسان‌ها می‌شود. در برخورد با همسایگان اصل اول رعایت انصاف است بدین معنا که هر آنچه برای خود می‌پسندیم برای او نیز بپسندیم و آنچه برای خود نمی‌پسندیم برای همسایگان نیز ناپسند بدانیم. اما مهم‌تر از اصل انصاف، اصل ایثار است. بدین معنا که اگر همسایه‌ای اهل آزار بود ما در برابر خطای او اهل گذشت باشیم. تحمل همسایهٔ خطاکار، اجر فراوانی دارد و زمینه را برای رسیدن به درجه‌های بلند معنوی فراهم می‌کند. البته جایی که گذشت و ایثار منجر به جری‌تر شدن اهل خطا شود برای حفظ عزت مؤمن باید جدی‌تر عمل نمود. @pasokhsara
سوال: دخترم 8 سالشه هر کجا میریم خونه ی فامیل اگه دخترشون باحجاب باشه دخترم روسری سرش میکنه ولی اگر دخترشون بی حجاب باشه دختر منم نگاه میکنه به اون و روسریشو بر میداره. میشه راهنماییم کنین. پاسخ: در این سن، کودکان بسیار تحت تأثیر دوستان و همسالان خود هستند و اغلب رفتارهای آنها را تقلید می‌کنند. این یک بخش طبیعی از رشد اجتماعی آنها است. به عنوان والدین، می‌توانید از این فرصت برای آموزش ارزش‌ها و انتخاب‌های شخصی استفاده کنید. گفتگوی باز: با دخترتان در مورد اهمیت حجاب و دلایلی که برای شما مهم است، صحبت کنید. این گفتگو باید متناسب با سن او و به زبانی ساده باشد. نمونه‌های مثبت: به دخترتان نمونه‌هایی از زنان و دخترانی که حجاب دارند و در عین حال در فعالیت‌های مختلف موفق هستند را نشان دهید تا الگوهای مثبتی برای او باشند. تقویت اعتماد به نفس: به دخترتان کمک کنید تا اعتماد به نفس داشته باشد و در مورد انتخاب‌های شخصی خود احساس خوبی داشته باشد. محیط حمایتی: سعی کنید محیطی حمایتی در خانه ایجاد کنید که در آن محیط او احساس امنیت کند تا در مورد احساسات و انتخاب‌های خود صحبت کند. به یاد داشته باشید که هر کودکی منحصر به فرد است و نیاز به زمان دارد تا ارزش‌های خود را درک کند و به آنها پایبند باشد. با صبر و محبت، می‌توانید به دخترتان کمک کنید تا درک کند که حجاب بخشی از هویت و ارزش‌های شخصی اوست. @pasokhsara
پاسخ‌ سرای اصفهان
سوال: دخترم 8 سالشه هر کجا میریم خونه ی فامیل اگه دخترشون باحجاب باشه دخترم روسری سرش میکنه ولی اگر
سوال: چطوری اعتماد به نفسشو تقویت کنم؟ پاسخ: اعتماد به نفس در کودکان یکی از اساسی‌ترین جنبه‌های رشد آن‌ها است و می‌توانید با روش‌های زیر به تقویت آن کمک کنید: تشویق و تحسین: دخترتان را بابت تلاش‌ها و رفتارهای خوبش تشویق و تحسین کنید، حتی اگر کوچک باشند. این کار به او کمک می‌کند تا احساس ارزشمندی کند. فعالیت‌های مستقل: به او فرصت‌هایی بدهید تا کارهایی را به تنهایی انجام دهد. این امر می‌تواند به او کمک کند تا احساس استقلال و توانایی کند. گوش دادن فعال: وقتی دخترتان صحبت می‌کند، با دقت گوش دهید و به او نشان دهید که نظراتش مهم و ارزشمند هستند. مدل‌سازی مثبت: به عنوان والدین، شما الگویی برای دخترتان هستید. نشان دادن اعتماد به نفس در رفتار خودتان می‌تواند تأثیر مثبتی بر او داشته باشد. تعیین اهداف قابل دستیابی: کمک کنید تا اهداف کوچک و قابل دستیابی برای خود تعیین کند و وقتی به آن‌ها دست یافت،برای او جشن بگیرید. ورزش و فعالیت‌های بدنی: ورزش منظم می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس کمک کند، زیرا در بهبود سلامت جسمی موثر است. آموزش مهارت‌های جدید: یادگیری مهارت‌های جدید می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس کمک کند. این مسأله می تواند شامل هنر، ورزش یا هر فعالیت دیگری باشد که او به آن علاقه دارد. محیط امن و حمایتی: اطمینان حاصل کنید که خانه محیطی امن و حمایتی برای او است، جایی که می‌تواند بدون ترس از قضاوت، خود واقعی‌اش باشد. با پیروی از این روش‌ها و نشان دادن عشق و حمایت مداوم، می‌توانید به دخترتان کمک کنید تا اعتماد به نفس قوی‌تری پیدا کند و احساس امنیت کند تا در مورد انتخاب‌های شخصی خود ایستادگی کند. @pasokhsara
سوال: میشه لطف کنید اگه مواردی در مورد راه‌های دست یابی حسن ظن به خدا را دارید برام بفرستید اینکه کلا مصداق یه انسانی که به خدا حسن ظن داره و یه انسانی که حسن ظن نداره؟ پاسخ: حسن ظن به خدا یکی از مفاهیم مهم در تقویت ایمان است. حسن ظن به معنای داشتن نگرش مثبت و اعتماد به خداوند، حتی در شرایط دشوار است. در اینجا چند راهکار برای تقویت حسن ظن به خداوند ارائه می‌دهیم: تفکر و تأمل در آیات قرآن: مطالعه و تدبر در قرآن می‌تواند به شما کمک کند تا با مهربانی‌ها و رحمت‌های خداوند آشنا شوید و این امر می‌تواند حسن ظن شما را تقویت کند. دعا و نیایش: دعا کردن و خواستن کمک از خداوند در زمان‌های سختی و نیاز، می‌تواند احساس نزدیکی به خداوند و اعتماد به او را افزایش دهد. یادآوری نعمت‌ها: به یاد آوردن نعمت‌هایی که خداوند به شما داده است، می‌تواند به شما کمک کند تا از نگرش مثبتی برخوردار شوید و به خداوند اعتماد کنید. شکرگزاری: هر روز لحظه‌ای را به یادآوری نعمت‌هایی که خداوند به شما ارزانی داشته است، اختصاص دهید. این کار می‌تواند شکرگزاری و اعتماد به خداوند را در شما تقویت کند. مطالعه سیره اولیاء الهی: مطالعه زندگی انبیاء و اولیاء، به ویژه داستان‌هایی مانند حضرت ایوب (ع) و حضرت زینب (س)، می‌تواند الهام‌بخش باشد و به شما کمک کند تا در شرایط دشوار نیز به خداوند امیدوار باشید. تأمل در آفرینش: نگاهی به طبیعت و آفرینش پیرامون خود بیندازید و در عظمت و حکمت خلقت تأمل کنید. این کار می‌تواند به شما یادآوری کند که همه چیز تحت کنترل و حکمت الهی است. انسانی که به خدا حسن ظن دارد، معمولاً امیدوار، مثبت‌اندیش و صبور است و در مقابل، کسی که حسن ظن ندارد ممکن است ناامید، منفی‌نگر و بدبین باشد. این تفاوت در نگرش می‌تواند تأثیر زیادی بر روی کیفیت زندگی و روابط فرد با دیگران داشته باشد. @pasokhsara
پرسش: پسرکوچکم ۱۴سالشه قبلا"که کوچکتربود گهگاه نمازمیخوند واگربهش میگفتیم نمازبخون میخوند ولی مدتیه دیگه به سختی حاضرمیشه نمازبخونه وهمش میگه نمازیه کار تکراریه واصلا"برام جذاب نیست بااین پسرم چکارکنم؟ پاسخ: نوجوانان در سنین گذار و جستجوی هویت، گاهی اوقات به دنبال تجربیات جدید هستند و ممکن است کارهای تکراری را کسل‌کننده بیابند. با او در مورد احساساتش صحبت کنید و به او نشان دهید که درک می‌کنید نماز ممکن است برای او تکراری به نظر برسد. از او بپرسید که چه چیزی می‌تواند برای او جذابیت نماز را افزایش دهد. به او پیشنهاد دهید که نمازهای مختلف را در مکان‌ها و زمان‌های متفاوتی بخواند تا تجربه‌ای تازه کسب کند. مثلاً نماز در مسجدی که قبلاً نرفته است.این تغییر محیط می‌تواند تجربه نماز را برای او جذاب‌تر کند. تشویق کنید که در مورد معانی و فلسفه نماز بیشتر بیاموزد. دانستن اینکه هر حرکت و ذکر در نماز چه معنایی دارد، به او کمک می کند تا ارتباط عمیق‌تری با نماز برقرار کند. اگر امکان دارد، او را تشویق کنید تا در فعالیت‌های گروهی مذهبی شرکت کند که نماز جماعت بخشی از آن است. این امر می‌تواند حس تعلق و انگیزه برای نماز خواندن را در او افزایش دهد. اپلیکیشن‌هایی وجود دارند که به نوجوانان کمک می‌کنند تا با معانی نماز بیشتر آشنا شوند. ممکن است استفاده از این ابزارهای مدرن برای او جذاب‌تر باشد. همانطور که قبلاً هم اشاره کردم، صبر و دعا بسیار مهم است. نوجوانان در حال رشد هستند و نیاز به زمان دارند تا خودشان را پیدا کنند و به ارزش‌هایی که برایشان مهم است، پایبند باشند. شرکت در کلاس‌های دینی یا گروه‌های مطالعاتی که در آن‌ها نماز و اهمیت آن به شکل جذاب بیان می‌شود، می‌تواند نگاه او را نسبت به نماز تغییر دهد. داستان‌هایی از ائمه و بزرگان دین که در آن‌ها به اهمیت نماز و تأثیر آن بر زندگی اشاره شده است، می‌تواند برای او الهام‌بخش باشد. بازی‌هایی که مضامین دینی و اسلامی دارند و در آن‌ها نماز به شکلی سرگرم‌کننده ترویج می‌شود، می‌تواند برای نوجوانان جذاب باشد. به جای تمرکز صرف بر نماز، بر ارزش‌های اخلاقی و انسانی که در اسلام تأکید شده است، مانند صداقت، مهربانی، و کمک به دیگران تأکید کنید. این ارزش‌ها می‌توانند به نماز و دیگر عبادات معنا ببخشند. @pasokhsara
پرسش: برای مراقبت و کنترل زبان مدتهاست دغدغه دارم و اقدام می کنم ولی موفق نیستم چکار باید بکنم؟ انگار به پرحرفی عادت عمیق دارم که طبیعتا زیادی کلام، بیهوده گوئی ، گناه غیبت هم همیشه همراهشه. پاسخ: چند راهکار عملی برای کنترل زبان و پرهیز از پرحرفی: بیان جزئیات ممنوع: سعی کنید در صحبت‌هایتان به نکات اصلی بپردازید و از دادن جزئیات اضافی خودداری کنید وسط حرف دیگران نپرید: اجازه دهید دیگران صحبت‌های خود را به پایان برسانند. این کار به شما کمک می‌کند تا بهتر گوش دهید و در نتیجه کمتر حرف بزنید. هنر خوب گوش دادن: تمرین کنید که به حرف‌های دیگران با دقت گوش دهید. این کار باعث می‌شود که ارتباط بهتری برقرار کنید و از پرحرفی جلوگیری کنید. تامل کنید: قبل از اینکه در مورد موضوعی صحبت کنید، لحظه‌ای تأمل کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا کلامتان را سنجیده‌تر بیان کنید مختصر بگویید: وقتی نوبت به شما می‌رسد که صحبت کنید، سعی کنید موضوع را به شکلی مختصر و مفید بیان کنید. تمرین خلاصه‌گویی: می‌توانید تمرین کنید که داستان یا موضوعی را در زمان محدودی بیان کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا مهارت خلاصه گویی و هوش کلامی خود را تقویت کنید. نوشتن افکار: به جای پرحرفی کردن، صحبت‌هایتان را بنویسید. این کار به شما کمک می‌کند تا افکارتان را سازماندهی کنید و از پرحرفی جلوگیری کنید. @pasokhsara ..
پرسش: من خیلی دلم میخواد انس باقرآن داشته باشم و درطول شبانه روز چنددقیقه ای باخدا خلوت کنم وحرف بزنم ولی هرچه میخوام هرشب یه صفحه قرآن بخونم نمیتونم ویا میزارم همه ی کارهام تموم بشه بعد بدون اشتیاق بعضی وقتا یه صفحه قرآن میخونم وقت آزادهم دارم .به نظرتون باید چیکارکنم که وقتی وقت آزاددارم وگوشی را بامیل واشتیاق برمیدارم باقرآن وخلوت باخدا هم رفتارم اینگونه باشد؟ پاسخ: اینکه می‌خواهید در زندگی روزمره خود لحظاتی را به خلوت و گفتگو با خدا اختصاص دهید، بسیار ارزشمند است. برای ایجاد این ارتباط و حفظ اشتیاق، از روش‌هایی زیر بهره ببرید: ۱. تعیین زمان مشخص: سعی کنید زمان مشخصی در طول روز را به خواندن قرآن اختصاص دهید، مثلاً صبح‌ها پس از نماز صبح یا قبل از خواب شبانه. ۲.محیط آرام: مکانی آرام و بدون حواس‌پرتی برای خواندن قرآن و خلوت با خدا انتخاب کنید. ۳. تفکر و تدبر: پس از خواندن هر آیه، چند لحظه‌ای را به تفکر در مورد معنی و پیام آن اختصاص دهید. ۴. استفاده از برنامه‌های یادآوری: اپلیکیشن‌هایی وجود دارند که می‌توانند به شما یادآوری کنند تا در زمان‌های مشخص به خواندن قرآن بپردازید. ۵. هدف‌گذاری کوچک: به جای خواندن یک صفحه کامل، می‌توانید با خواندن چند آیه شروع کنید و به تدریج مقدار خواندن خود را افزایش دهید. ۶. انگیزه‌ی معنوی: دائما با خود مرور کنید که چرا می‌خواهید با قرآن و خداوند ارتباط برقرار کنید و این انگیزه را به عنوان نیروی محرکه‌ی خود قرار دهید. دقت کنید که تغییر عادات و ایجاد روتین جدید ممکن است زمان‌بر باشد. مهم این است که خود را سرزنش نکنید و با صبر و پشتکار به تلاش خود ادامه دهید. @pasokhsara
پرسش: نمازهامو هم همیشه اول وقت میخونم ولی اصلا اون توجه وشور ونشاط رادرنماز ندارم وانگارعادت شده برام. پاسخ: برای افزایش توجه و حضور قلب در نماز از راه‌کارهای زیر بهره ببرید: ۱.تمرکز بر نیت: قبل از شروع نماز، چند لحظه‌ای را صرف تفکر در مورد نیت و اهمیت نماز کنید. ۲.آگاهی از حضور: سعی کنید در هر حرکت و قرائت نماز، آگاهی خود را از حضور در مقابل خداوند افزایش دهید. ۳. تغییر برنامه: گاهی اوقات تغییر جزئیات کوچک مانند مکان نماز می‌تواند به ایجاد حس تازگی کمک کند. ۴.مطالعه و تدبر: مطالعه در مورد معانی ذکرها و سوره‌هایی که در نماز می‌خوانید، می‌تواند به شما کمک کند تا ارتباط عمیق‌تری با آن‌ها برقرار کنید. ۵. مشارکت در جماعت: اگر امکان دارد، در نماز جماعت شرکت کنید تا از انرژی و حضور دیگران الهام بگیرید. ۶.دعا و ذکر: پس از نماز، زمانی را به دعا و ذکر اختصاص دهید تا ارتباط شما با خداوند تقویت شود. هر قدم کوچکی که برای افزایش حضور قلب و توجه در نماز برمی‌دارید، می‌تواند تأثیر مثبتی در تجربه معنوی شما داشته باشد. @pasokhsara
برای دوری از غیبت، می‌توانید از این راهکارها استفاده کنید: آگاهی و دانش: افزایش دانش و آگاهی درباره تعالیم اسلامی و عواقب غیبت می‌تواند به شما کمک کند تا از این عمل دوری کنید. دوری از محیط‌های آلوده: اجتناب از مکان‌ها و جمع‌هایی که در آن‌ها غیبت صورت می‌گیرد، می‌تواند به شما کمک کند تا در معرض این گناه قرار نگیرید. تغییر موضوع گفتگو: هنگامی که مکالمه به سمت غیبت می‌رود، می‌توانید با تغییر موضوع یا ابراز عدم تمایل به ادامه بحث، از غیبت دوری کنید. تمرکز بر خودسازی: به جای تمرکز بر عیوب دیگران، روی بهبود خود و رفتارهای خود تمرکز کنید. یادآوری عواقب غیبت: به یاد داشته باشید که غیبت نه تنها در دنیا بلکه در آخرت نیز عواقبی دارد. معاشرت با دوستان صالح: داشتن دوستانی که خود از غیبت پرهیز می‌کنند و شما را به سمت رفتارهای نیک هدایت می‌کنند، می‌تواند مفید باشد. دعا و توسل: دعا کنید و از خداوند بخواهید که شما را از این گناه دور نگه دارد و به شما صبر و استقامت بدهد. نهی از منکر: اگر شاهد غیبت دیگران هستید، با مهربانی و احترام، آن‌ها را از این کار باز دارید. @pasokhsara ..
زندگی اجتماعی یک ضرورت حتمی است و گریزی از آن نیست. ارتباط با همسایگان نیز بخشی از زندگی اجتماعی ماست. رعایت عدالت در برخوردها و احترام به قانون و اخلاق در روابط منجر به سعادتمندی انسان‌ها می‌شود. در برخورد با همسایگان اصل اول رعایت انصاف است بدین معنا که هر آنچه برای خود می‌پسندیم برای او نیز بپسندیم و آنچه برای خود نمی‌پسندیم برای همسایگان نیز ناپسند بدانیم. اما مهم‌تر از اصل انصاف، اصل ایثار است. بدین معنا که اگر همسایه‌ای اهل آزار بود ما در برابر خطای او اهل گذشت باشیم. تحمل همسایهٔ خطاکار، اجر فراوانی دارد و زمینه را برای رسیدن به درجه‌های بلند معنوی فراهم می‌کند. البته جایی که گذشت و ایثار منجر به جری‌تر شدن اهل خطا شود برای حفظ عزت مؤمن باید جدی‌تر عمل نمود. @pasokhsara