eitaa logo
پاسخ‌ سرای اصفهان
1.5هزار دنبال‌کننده
471 عکس
106 ویدیو
4 فایل
سرایی برای پاسخ به سوالات شما در موضوعات عقاید، اخلاق، احکام و مشاوره. وابسته به دفتر تبليغات اسلامی اصفهان💐 ارتباط با مدیر: @alijani110 ✅ فقه و احکام: @yahagh2 ✅ مشاوره: @Maharat123 ✅ کلام و عقاید: @khameneieshQ ✅ اخلاق و تربیت: @islamic_ethic
مشاهده در ایتا
دانلود
گناهان کوچک را هم جدی بگیریم: یکی از اموری که منجر به جسارت انسان بر انجام گناهان بزرگ می شود نادیده گرفتن گناهان کوچک است. از جمله روش‌های شیطان برای فریب انسان، همین کوچک جلوه دادن گناه در نظر اوست؛ تا جایی که انسان با انجام گناهان کوچک، پتانسیل لازم برای ارتکاب گناهان بزرگ‌تر را بدست می‌آورد و اگر این رویه ادامه پیدا کند حتی ممکن است بدترین گناهان را نیز مرتکب شود. گناه هر چند كوچك باشد چون نافرمانى خداست، بزرگ است. رسول اكرم صلّى الله عليه وآله در سخنى به ابوذر فرمودند: «يَا أَبَا ذَرٍّ لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِيئَةِ وَلَكِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَيْتَ» «اى اباذر به كوچك بودن گناه نگاه نكن و لكن نگاه كن كه چه كسى را معصيت مى كنى».(1) و در روایتی دیگر از ایشان آمده است: «إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَرَى ذَنْبَهُ كَأَنَّهُ تَحْتَ صَخْرَةٍ یَخَافُ أَنْ تَقَعَ عَلَیْهِ وَ الْكَافِرَ یَرَى ذَنْبَهُ كَأَنَّهُ ذُبَابٌ مَرَّ عَلَى أَنْفِهِ» «مؤمن گناه خود را چونان تخته سنگ بزرگى بر بالاى سرش مى‌بيند كه مى‌ترسد به روى او بيفتد و كافر گناه خويش را مانند مگسى مى‌بيند كه از جلوى بينى‌اش رد شود».(2) بنابراین راه برون رفت از این حالت، حفظ احساس ندامت و پشیمانی از گناه و اقدام در جهت جبران آن است.این که انسان بفهمد گناه کرده و دغدغه رفع آن و از بین بردن عوارض آن را داشته باشد نعمت بزرگیست. البته دقت کنیم که صرف وجدان درد داشتن به هنگام گناه و یا بعد از آن کفایت نمی‌کند بلکه باید سریعا توبه و استغفار نمود و جبران مافات کرد. پی نوشت‌ها: 1. المحدّث النوري، مستدرك الوسائل، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث، ج 11، ص 330 2. الشيخ الطوسي، الأمالي، ط دار الثقافة ،ج 1، ص 527 @pasokhsara
نهی از بدی‌ها در قرآن برای نهی انسان از بدی‌ها تعبیرات مختلفی بکار رفته است در برخی از آیات انسان را به انجام ندادن امری دعوت کرده است و در برخی دیگر از تعبیرات او را به ترک آن کار توصیه نموده است. اما یکی از تعبیرات مهمی که در رابطه با نهی از بدی‌ها بکار رفته است واژه‌ی لاتقربوا می‌باشد این نهی نه تنها به معنی انجام ندادن و ترک کردن، بلکه به معنی این است که هرگز نزدیک آن کار نشوید. در واقع این تعبیر نوعی آژیر خطر برای گناه است. 《وَ لاتَقرَبوا الفَواحِشَ ما ظَهَر مِنها وَ ما بَطن به كارهاى زشت خواه آشكار و خواه پنهان نزديك نشويد.》(1) بنابراین برخی از گناهان چنان خطرناک هستند که اگر انسان شرایط نزدیک شدن خود را به آن گناه فراهم کند ممکن است به طور سریع و آنی در پرتگاه آن گناه سقوط نماید؛ لذا انسان هرگز نباید خود را به حریم برخی از گناهان نزدیک نماید. پی‌نوشت: 1نحل / آیه 36 @pasokhsara