💠نشستن اعضای غسل 💬ســوال: اگر کسی پس از غسل ، بفهمد جایى از بدن را نشسته یا مانعى مانند لاك، ریمل و مانند آن در بدنش بوده، تكلیفش چیست؟ ✳️ پاسخ: 🔸آیت الله خامنه ای :‌ اگر از طرف چپ بدن باشد، شستن همان مقدار كافى است و اگر از سمت راست باشد، احتیاط (-(واجب )-)آن است كه باید بعد از شستن آن مقدار، دوباره طرف چپ را بشوید و اگر از سر و گردن باشد، باید بعد از شستن آن، دوباره طرف راست و چپ را بشوید. 🔹آیت اللَّه مكارم: همان جایى كه نشسته و یا مانع وجود داشته، بشوید كافى است. 🔸آیت الله سیستانی: اگر از سر و گردن باشد، باید بعد از شستن آن، بقیه بدن و اگر سمت راست یا چپ است : همان جایى كه نشسته و یا مانع وجود داشته، بشوید كافى است. 🔹آیت الله وحید:‌ مسأله ۳۶۷ ـ در غسل ترتيبى بايد به نيّت غسل ، اوّل سر و گردن ، بعد بدن را بشويد ، و بنابر احتياط واجب اوّل طرف راست و بعد طرف چپ بدن را بشويد ، و اگر عمداً يا از روى فراموشى و يا به واسطه ندانستن مسأله سر را بعد از بدن بشويد ، كفايت مى كند بدن را دوباره بشويد ،واگر طرف راست را بعد از طرف چپ بشويد ، بنابر احتياط واجب طرف چپ را دوباره بشويد ، و تحقّق غسل ترتيبى به حركت دادن هر يك از سه عضو زير آب به قصد غسل محلّ اشكال است. @pasokhsara

فال گرفتن و خبر از‌ آینده شیطان وعده فریب انسان را داده است و هر لحظه در حال عمل کردن به وعده خویش است. او با انواع و انحاء روشها قصد فریب انسان را دارد و تمام تلاشش را برای دور کردن انسان از معنویات بکار می‌گیرد. شیطان برای رسیدن به هدفش، از آنچه که انسان لذت می‌برد بهرمند می‌شود. گاهی غفلت را دست‌آویز رسیدن به اهدافش می نماید و گاه، حس کنجکاوی انسان را نسبت به آگاه شدن از آینده وخبر از اسرار و ناگفته ها تحریک می‌نماید.فریب خوردن انسان از شیادانی که ادعای خبر داشتن از آینده را یدک می‌کشند ناشی از همین نیاز انسان در پاسخ به حس کنجکاوی است که به بدترین شکل پاسخ داده می‌شود. در آموزه‌های اسلام تنها خداوند عالم به غیب و ناگفته‌هاست و علم غیب به صورت تمام و کمال در اختیار خداوند متعال است؛ زیرا او احاطه همه جانبه بر تمامی عالم دارد. خداوند به صورت ذاتی و استقلالی علم به غیب دارد و جز خداوند کسی توانایی آگاهی بر اسرار را ندارد. بنابراین فال گرفتن و خبر از آینده در نگاه دین هیچ جایگاهی ندارد. #کارشناس_اخلاق #فال @pasokhsara

🔵 نوجوان بودم. حسین آقامون برای کنکور با جدیت و بدون اغراق، شبانه روز درس می خوند. خدا رحمت کنه مادرم را. یه روز با لحنی توبیخ گونه به حسین اقا گفت: بسه دیگه! چقدر درس میخونی؟ 🟪 این لحن توبیخی مادر، از محبت مادریش بود که اذیت شدن فرزندش را نمی تونست ببینه. 🔺بر اساس شأن نزول آیات اولیه ی سوره ی تحریم، پیامبر مهربانی ها به خاطر رضایت همسرانشون، نوعی خوراکی را برای خودشون ممنوع می کنه. 🔸خدایی که مهربان ترین هست و البته پیامبر را از همه بیشتر دوست داره با لحنی توبیخی اما بر آمده از رحمت به رسول خودش میگه: چرا حلال خدا را برای خودت حرام میکنی و از خوردنی های مختلف استفاده نمی کنی؟ 🔵«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغي‏ مَرْضاتَ أَزْواجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ»؛ «اى پيامبر! چرا چيزى را كه خدا بر تو حلال كرده بخاطر جلب رضايت همسرانت بر خود حرام مى‏كنى؟! و خداوند آمرزنده و رحيم است‏». (تحریم/1). ✍️ جواد_حیدری #عصمت_انبیاء #کارشناس_کلام @pasokhsara

✍نگرانی والدین از آینده فرزند نوجوان: اگر به عنوان یک والد، دارای نوجوان هستید؛ حتماً تا به حال به این مسأله فکر کرده اید که برخی از نوجوانان امروز نه تنها آنچه والدین شان از نظر اعتقادی، تحصیلی و رفتاری می خواهند، نیستند؛ بلکه در بسیاری موارد اصلاً شبیه پدر یا مادر خودشان هم نشده اند! عوامل بسیاری دست در دست هم به این شرایط دامن می زنند. متخصصین علوم رفتاری کشور، اینترنت، حضور در شبکه های اجتماعی و وب گردی، تأثیرات برنامه های ماهواره، دوستان ناباب، سبک والدگری سهل گیر و یا سخت گیرانه را در شکل گیری شیوه ی زندگی نوجوان امروز مؤثر می دانند. اینترنت با ایجاد تنوع تفکر در کاربران خود، اطلاعات بی شماری را پیش روی آنان قرار می دهد، که مستلزم توانایی کاربر در انتخاب و گزینش اطلاعات مطلوب و مفید می باشد و این مهم تنها حاصل نوعی بلوغ فکری است. برخی از متفکرین معتقدند، گرایش به مدهای غربی، مصرف مواد مخدر، منفعل بودن، کم توجهی و کم علاقگی به مسائل دینی، از خودبیگانگی نسبت به خود و پیرامون و هزاران مورد دیگر، از مظاهر از خودبیگانگی و وجود بحران هویت در بین جوانان امروز است. گروهی هم بر این باورند که کاهش تعداد فرزندان خانواده و رفاه زدگی و مصرف گرایی نوجوانان، موجب ایجاد رفتارهای غیرمسئولانه و بی انگیزه گی در آنان است. با ما بمانید.... #کارشناس_مشاوره #نگرانی_آینده_نوجوان @pasokhsara

⭕️چرا در مدرسهٔ دخترانه‌ای که همه دختر هستند باید مقنعه و حجاب داشته باشیم؟ 🔶 اول: در مدرسهٔ دخترانه درست است محیط دخترانه است و رعایت‌ نکردن حجاب از لحاظ شرعی اشکالی ندارد؛ ولی قانون کشور و مدرسه رعایت‌کردن حجاب است پس باید رعایت شود هر چند محیط دخترانه باشد. 🔷 دوم: علاوه بر قانون به‌خاطر نظم و انضباط مدرسه دختران باید لباس یک‌شکل و شبیه به هم بپوشند و نمی‌شود هر کسی هر طوری دوست دارد لباس بپوشد. 🔶 سوم: شاید در مدرسه شخص نامحرمی باشد مثل؛ معلم آقا یا خدمتکار آقا یا اینکه اولیای دانش‌آموزان برای کار خاصی به مدرسه بیایند، نمی‌شود که هر روز پشت بلندگو اعلام کنند که اولیای دانش‌آموز داخل مدرسه هست حجابتان را رعایت کنید. 🔷 چهارم: یا اینکه از اداره بازرس یا کارشناسی برای بازدید به مدرسه بیاید. 🔶 پنجم: یا اینکه مدرسه در جایی باشد که همسایگان به محیط مدرسه دید داشته باشند و دانش‌آموزان را داخل مدرسه ببینند. 🔷 ششم: یا خدایی ناخواسته اتفاقی در مدرسه بیفتد و بخواهند فیلم دوربین‌های مدرسه را بررسی کنند یا در فضای عمومی برای مردم انتشار دهند تا واقعیت را دشمنان طوری دیگر نشان ندهند مثل جریان مسمومیت دختران در مدرسه. پس دختران در مدرسه‌ای که محیطش دخترانه است هم باید حجاب را داشته باشند. 🔶 هفتم: حجاب داشتن در مدرسه خودش یک نوع تمرین قانونمداری الهی و ملی است. چون دانش آموز در مدرسه در حال آموزش است وقتی حجاب را رعایت می‌کند یاد می‌گیرد که قانون خدا و قانون کشورش را در جاهای دیگر هم رعایت کند. #سوالات_دانش_آموزی #کارشناس_کلام #حجاب @pasokhsara

✍نگرانی والدین از آینده فرزند نوجوان: ...اما چگونه می توان به نوجوان امروز کمک کرد؟ از آن جا که شخصیت نوجوان تحت تأثیر رابطه ی او با مردم و اتفاقات زندگی شکل می گیرد؛ تدریس مستقیم صفات اخلاقی امکان پذیر نیست و هیچ کسی نمی تواند با سخنرانی درس وفاداری و با کتاب و نوشته، درس شجاعت و با نامه درس انسانیت بدهد. همان طور که حضرت علی(ع) می فرمایند: «آداب و رسوم خود را به فرزندان تان تحمیل نکنید، زیرا آنان برای زمانی غیر از زمان شما آفریده شده اند.» پرورش شخصیت مستلزم حضوری است که در عمل و به طور عینی خصوصیات شاخص اخلاقی را به نوجوانان منتقل کند. نوجوان از حوادث بالفعل زندگی درس می گیرد و از تجربه ها راهش را انتخاب می کند. برای او روحیه ی ما در حکم پیام، و رفتار ما به منزله ی مواد خام و ارتباط در حکم نتیجه ی نهایی است. همه می خواهیم نوجوان خود را انسانی شایسته، مملو از محبت و تعهد و شهامت و شجاعت تربیت کنیم. می خواهیم از او شخصیتی بسازیم که منصفانه در برابر سختی زندگی استوار و قائم بایستد. رسیدن به این اهداف انسانی مستلزم روش های انسانی است. عشق تنها کافی نیست. بینش و علم و آگاهی هم کافی نیست. پدر و مادر خوب محتاج مهارت اند؛ مهارتی که می باید یاد گرفته شود. از نگاه والدین پاره ای از رفتارهای نوجوان و همراهان نوجوان، در زمره ی جلوه های ناخوشایند بلوغ قرار می گیرند. فائق آمدن بر این مشکلات، نیازمند آگاهی، بردباری و به کار بستن شیوه های صحیح حل مشکل است. این روش ها زمانی کارآیی دارند که ارتباط گیری و اعتمادسازی به اندازه ی کافی انجام شده باشد. هم چنین در برخی از مشکلاتی که تبدیل به یک اختلال شده یا نیازمند مداخله در جنبه های خانوادگی نوجوان است، حتماً باید از متخصصان بهره گرفت. #کارشناس_مشاوره #نگرانی_آینده_نوجوان @pasokhsara

پرسش: تکبر چه حالتی هست و چرا بعضی از افراد دچار تکبر می‌شوند؟ پاسخ: یکی از رذایل مهم اخلاقی که ‌ام‌الفساد و ریشه سایر مفاسد اخلاقی است تکبر است. تکبّر در لغت به معنای خودبرتربینی و بزرگی فروختن به دیگران است. (1) و در اصطلاح اخلاق، تکبّر بدین معنا است که آدمی خود را بالاتر از دیگری ببیند و معتقد شود که بر غیر، برتری و رجحان دارد و دیگری را کوچک شمارد. (2) بنابراین در تکبر نوعی مقایسه کردن خود با دیگران وجود دارد. در بیشتر موارد تکبر جایی اتفاق می‌افتد که انسان، صاحب فضیلت و برتری مادی و معنوی است و در این حالت، شخص نسبت به آنچه خداوند از رزق مادی و معنوی نصیبش کرده شکرگزار و متواضع نبوده و به خاطر دارا بودن آن فضیلت، خود را برتر از دیگران می‌داند. فضائلی همچون علم، اعمال و رفتار نیک و یا برتری‌های ظاهری همچون اصل و نسب و حسب، جمال و زیبایی و حسن ظاهر، داشتن مال و ثروت فراوان و یا قدرت و نیروی جسمانی و مقام و منصب و موقعیت‌های سیاسی و اجتماعی همه و همه ازجمله مواردی است که می‌تواند در ایجاد تکبر در شخص مؤثر باشد. وقتی انسان به جایگاه و شأن واقعی و حقیقی خود پی نبرده نباشد و امتیاز خود به‌عنوان خلیفه‌الله بودن در زمین را ارزش ننهد، به دنبال کسب ارزش از امتیازات مادی و معنوی در زندگی است تا بدین‌وسیله آن امور را ابزاری برای خودبرتربینی بکار گیرد. تکبر، قدرت و نیروی تواضع در انسان را تقلیل داده تا جایی که حتی به انسان اجازه نمی‌دهد که در برابر حق تسلیم گردد. بنابراین انسان برای از بین بردن تکبر در وجود خویش باید به وجود خودش نگاهی اندازد و سرآغاز و سرانجام خود را نیک بنگرد تا بدین‌وسیله به ناچیز بودنش یقین پیدا نماید. همان‌گونه که در روایت آمده است: «عَجِبْتُ لِابْنِ آدَمَ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِیفَةٌ وَ هُوَ قَائِمٌ بَیْنَهُمَا وِعَاءً لِلْغَائِطِ ثُمَّ یَتَکَبَّرُ»(3) «از فرزند آدم تعجب می‌کنم که آغاز او نطفه [بدبو] و آخرش مردار [گندیده] و وسط آن دو، ظرفی برای مدفوع است؛ بااین‌حال، تکبر می‌ورزد!» انسان می‌تواند با ابراز بندگی و تعبد در برابر خداوند و مخصوصاً از طریق نماز و همچنین سجده کردن بسیار و نهادن بالاترین عضو از بدن یعنی پیشانی بر خاک در کاهش تکبر و خودبرتربینی گام بردارد. پی‌نوشت‌ها: 1. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ‌5، ص 126 2. فیض کاشانی، المحجة البیضاء ج 6، ص 233 3. الشیخ الحر العاملی، وسائل الشیعة،، ج 1، ص 235 #کارشناس_اخلاق #تکبر @pasokhsara