من «مـــریـــم»،یک عمر تنها هستم❗️ 👪پدر و مادرم خودشان تصمیم گرفتند که فقط یک بچه داشته باشند. هم به این خاطر که خانواده‌هایشان پرتعداد بودند و هم به خاطر اینکه معتقد بودند اگر یک بچه داشته باشند بهتر و بیشتر می‌توانند به او برسند. بچه که بودم هم خیلی احساس تنهایی می‌کردم و هم اینکه همبازی نداشتم. 🙍‍♀مشکلی که همه بچه‌های تک‌فرزند با آن مواجه هستند. 🔅مخصوصاً این دوره که خانواده‌های فامیل هم از هم دور هستند و دیربه‌دیر می‌توانند همدیگر را ببینند، این دور بودن و همبازی نداشتن، بچه‌هایی که تنها هستند را بیشتر اذیت می‌کند. مثلاً ما شرایط زندگی‌مان طوری بود که دایی‌ها و خاله‌هایم شهرهای دیگر زندگی می‌کردند و بچه‌هایشان که هم‌سن و سال من بودند را دیر به دیر می‌دیدم. درواقع شرایط زندگی الآن، هم خانواده‌ها را از هم دور کرده و هم تعداد بچه‌ها هم نسبت به قبل کمتر شده است. و این واقعاً تنهایی تلخ و آزاردهنده‌ای را برای بچه‌هایی که تک‌فرزند هستند، به وجود می‌آورد. ✴️در دوره‌های مختلف زندگی، شکل نیاز آدم به خواهر و برادر متفاوت است؛ من وقتی کوچک‌تر بودم به یک همبازی نیاز داشتم که در محیط امن خانواده بتوانیم باهم بازی کنیم و خوش بگذرانیم و حتی با هم دعوا کنیم. زمانی که بزرگ‌تر شدم، به یک هم‌کلام نیاز داشتم؛ کسی که اندازه پدر و مادرم با او احساس نزدیکی داشته باشم و بتوانیم در مورد اتفاقات ریزودرشت زندگی‌مان باهم گپ بزنیم و درد دل کنیم.👥 خیلی وقت‌ها آدم توی زندگی‌اش حرف‌هایی دارد که نمی‌تواند به صمیمی‌ترین دوستش یا حتی به پدر و مادرش بگوید. این‌جور مواقع بهترین همدل و همراز، خواهر و برادر آدم هستند که هم به خاطر فاصله سنی کم‌، حرفش را می‌فهمد و به عنوان عضوی از خانواده می‌شود به او اعتماد و تکیه کرد. 😔 ما که تک‌فرزند هستیم، در تمام طول مدت زندگی‌مان یک‌چیزی کم داریم که رسیدگی و توجهات بیشتر پدر و مادر هیچ‌وقت نمی‌تواند این جای خالی را پر کند. 📑ادامه دارد .... #تجربه #تک_فرزندی #کاهش_جمعیت @payame_kosar