🔘 حوزه و خلأ مدرس‌ها ♦️ غفلت حوزوی و دار انگلیسی/2 🔷 با وجود گذشت بیش از چهل سال از انقلاب اسلامی هنوز هم #معممین_بی‌خبر_از_دنیا در حوزه علمیه هستند که دخالت روحانیت در سیاست را با عناوین مختلف؛ از جمله «لزوم پرهیز از آلودگی سیاسی»، «عدم ورود به مسائل جناحی»، «پرداختن به مباحث عمیق علمی» و... زیر سؤال می‌برند. شکی نیست که روحانیت در همه جا باید نماد #تقوا باشد؛ به مسائل جناحی و شخصی ورود نکند و پایبند به مبانی علمی عمیق باشد امّا عدم ورود روحانیت به سیاست باعث می‌شود که قوای حکومتی به تدریج فاسد شوند و #نظام_اسلامی از درون تهی شود و به عقب بازگردد: 🔶 «هر چه به سر اين #ملت_مظلوم در طول زمان، پس از مشروطيت تا دوره آخر انتصابات ستمشاهى آمد، به طور قاطع از مجلسهاى فاسد بود كه ملت در انتخاب نمايندگانش يا هيچ دخالت نداشت، يا دخالت بسيار ناچيزى داشت. روحانيون را يكسره از دخالت بر كنار كردند؛ و با #توطئههاى_موذيانه و تبليغات مسمومِ مُلهم از غرب، كه توسط روشنفكران و غرب و شرقزدگان خائن يا نفهم صورت مىگرفت، مجلس را در نظر روحانيون و متدينين به گونهاى ساخته بودند كه دخالت در #انتخابات از معاصى بزرگ و اعانت به ظلم و كفر بود! و روحانيت بكلى از صحنه خارج شد و به انزوا كشيده شد؛ و دست قلدران و شرق و غربزدگان باز شد؛ و كشور را به آنجا كشاندند كه ديديد و ديديم. 🔷 مع الأسف امروز هم آن افكار پوسيده در نادرى از معممين بيخبر از دنيا ديده مىشود. در حالى كه اگر در هر شهرى و استانى چند نفر مؤثر افكار، مثل #مرحوم_مدرس شهيد، را داشتند، مشروطه به طور مشروع و صحيح پيش مىرفت، و قانون اساسى با متمم آن، كه مرحوم حاج شيخ فضل اللَّه در راه آن شهيد شد، دستخوش افكار غربى و دستخوش تصرفاتى كه در آن شد نمىگرديد، و اسلام عزيز و مسلمانان مظلوم ايران آن رنجهاى طاقت فرسا را نمىكشيدند.» (صحيفه امام، ج18، ص: 335) 🔶 بنابراین وظیفه عقلی و شرعی روحانیون برجسته و فضلای جوان آن است که به نحو مؤثری با تز استعماری جدایی روحانیت از سیاست مقابله کند و بازماندگان این تفکر پوسیده را از مراکز حساسی چون حوزه علمیه قم به حاشیه و انزوا برانند. 🗂 پرونده بنیاد تاریخ‌پژوهی در رابطه با نسبت حوزه علمیه، شهادت شیخ فضل‌الله و انحراف مشروطه 🆔 @Bonyadtarikh 🏢 بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم. 🌐 @Peirovir