↬❥(:⚘ جمعہ‌ها‌دلگـــیر‌نیسٺ‌⇩ شاید‌دلمان‌ پیش‌ڪسے‌هست‌کہ‌نیسٺ...💔 #امام_زمان #پاسـڊاران‌بۍ‌پلاڪ

یـڪ عـمرچـو‌شمـــ🕯ــع بـسوزیم ڪـم‌اسـت دݪ‌سـوخـتھ‌ عـمࢪ‌ڪم‌فـاطـمھ‌ایـم🥀

°𖦹 ⃟💔° مـا‌بۍ‌خیـاݪ‌غـربـت‌⤎مـادر⤏نمۍشویـم🥀 هـرگـز‌جـدا ازدامـن⤎حـیدر⤏نمۍشویـم🥀 #فاطمیھ|#پاسـڊاران‌بۍ‌پلاڪ

♥هوالمحبوب♥ #قسمت_پنجاه_پنج بيشتر مراقب خودت باش نگارخانم. نگار همچنان روي صورتش اخم بود. همراه آقاي دكتر از اتاق بيرون اومديم. آقاي دكتر: به نظر يه چيزي رو دروغ ميگن! شكستگي پا و ضربهي واردشده به دستش هم جوريه كه انگار از پله افتاده؛ اما نه به قصد خودش! انگار كسي هلش داده! - چطور ممكنه؟! - بايد بفهمم! حواستون رو جمع كنيد. بيشتر مراقبش باشيد. - چشم. نگاهي بهم انداخت و گفت: - پس خانم رفيعي شماييد! با تعجب نگاهش كردم كه گفت: - آقاي دكتر خيلي تعريفتون رو ميكردن. اميدوارم همون اندازه كه تعريفتون رو شنيدم آدم مسئوليت پذيري باشيد. آقاي دكتر نسبت به من خيلي لطف دارن. اونقدرا هم تعريفي نيستم. سري تكون داد و دور شد. بهسمت ايستگاه پرستاري رفتم و چارت بيمار رو سر جاش گذاشتم و روي صندلي نشستم. - نظرت چي بود؟ به فاطمه نگاه كردم كه بالاي سرم ايستاده بود. - راجع به چي؟ - دكتر ديگه! - نظري ندارم. - واه! شوخي نكن تو رو خدا! درسته تو الان شوهر داري؛ ولي اين صورت جذاب و اين پرستيژ بايد برات جذاب بوده باشه ديگه! - من حتي نتونستم بهش نگاه كنم. - يعني اون چشماي كهرباييش رو نديدي؟ حرفا ميزنيا! مگه من زل زدم ببينم چشماش چه رنگيه؟! كلافه سري تكون داد و روي صندلي كنارم نشست. - چاي ميخوري؟ - آره. ليوان چاي رو همراه با دو حبه قند به سمتم گرفت. - واي! چقدر حـ*ـلقهت خوشگله! - ممنون. به حـ*ـلقهي طلايي داخل دستم خيره شدم! زيبا بود. وارد اولين مغازه ي طلافروشي كه ديديم شديم و بلافاصله چشمم گرفتش و خريديمش. چايم رو سر كشيدم و از روي صندلي بلند شدم. بايد مريض ها رو چك ميكردم. - مبينا؟ بله؟! - حـ*ـلقه ت افتاده. به دستم نگاه كردم كه حـ*ـلقه توش نبود و بعد هم به حـ*ـلقه ي افتاده روي زمين. - گشاده بيرون مياد. حـ*ـلقه رو از روي زمين برداشتم. - بذارش يه جايي كه گم نشه. باشه اي گفتم و گذاشتمش داخل جيب روپوشم تا بعد از اينكه سرم خلوت شد ببرم طلافروشي برام درستش كنن. *** •احسان• سردرگم شده بودم. هرجايي كه ميرفتم به بن بست ميخوردم. بايد ذهنم رو متمركز ميكردم روي وكيلي كه زن برادر و بچه هاي برادر آقاي صالحي رو فراري داده بود. بايد ميفهميدم كه كي بوده و چه ربطي بهشون داشته. از اون طريق ميتونستم يه سر نخي پيدا كنم. اما هيچ ردي ازش نبود. فقط يه اسم و يه فاميل كه شبيهش صدتا فقط توي تهران وجود داره! با يادآوريش مثل برق از روي صندلي بلند شدم و تلفن رو برداشتم و زنگ زدم. چند تا بوق خورد و رفت روي پيغامگير. - سلام احمد! احسانم. هر وقت تونستي يه زنگ بهم بزن، كار واجبي دارم. تلفن رو قطع كردم و دوباره به پروندههاي روبه روم خيره شدم. صداي در زدن اومد. - بفرماييد. خانم قدبلندي كه مانتوي قرمز و مشكي پوشيده بود و تاري از موهاي رنگ كرده ش رو بيرون گذاشته بود داخل اتاق شد. - سلام. از روي صندلي بلند شدم. - سلام. شما؟ نویسنده:فاطمه عبدالله زاده #ادامه_دارد #پاسـڊاران‌بۍ‌پلاڪ

🕊⁐𝄞 ۅقتے‌دلم‌از‌ زمۅنہ‌خستہ‌میشہ↯ میام‌تۅ‌گلزار‌میشینم...♡

°.• ❥ ⃟✨⠀ ⤎اے‌شہـــ🥀ــید‌باید‌بہ‌تۅ زنجیر‌ڪنم‌ بند‌دلم‌ࢪا...💔 #شهدا #پاسـڊاران‌بۍ‌پلاڪ

‌‌•-🕊⃝⃡♡-• بَر‌حاشیہ‌ برگ‌شقـــ🥀ــایق‌بنۅیسید... #فاطمیه #پاسـڊاران‌بۍ‌پلاڪ

°𖦹 ⃟💔° نمـیخـواهم‌بࢪنـجانـم‌دلـت‌را‌بـۍسبـب‌امـا..🥀

‌‌•-🕊⃝⃡♡-• رفتی و بچـھ‌ ها ز ⇦غَـمَـت⇨ گـریھ مـۍڪنند🥀 هـرشـب بھ یـاد ⇦قـد‌خَـمَـت⇨ گـریھ مـۍڪنند🥀 #پاسـڊاران‌بۍ‌پلاڪ

♥هوالمحبوب♥ #قسمت_پنجاه_شش دستش رو به سمتم دراز كرد. - محمدي هستم. منشيتون. يه تاي ابروم بالا رفت و با دقت براندازش كردم. دستش همچنان توي هوا مونده بود. با عشـ*ـوه نگاهي بهم كرد. دستش رو گرفتم و سريع ول كردم و داخل جيب شلوارم كردم. با دست خودم رو به ميز تكيه دادم. - به جناب صالحي گفته بودم كه منشي نياز ندارم. - ايشون گفتن كه به خاطر پرونده ي جديدي كه داريد حتماً به كمك نياز پيدا ميكنين. - بسيار خب. تشريف بياريد پشت ميزتون. وظايفتون رو خدمتتون عرض ميكنم. تار جلوي چشمش رو پشت گوشش گذاشت و لبخند كشداري روي چهره ش نشوند. - چشم. سري تكون دادم و به سمت ميز منشي رفتم. يه سري از كارها رو براش توضيح دادم كه مطمئنم هيچكدوم رو متوجه نميشد و فقط بهم زل زده بود. حال و حوصله ي عشـ*ـوه گري هاش رو نداشتم. چون اين تريپ از دخترها رو خوب ميشناختم. الان مطمئناً تا بچه دار شدنمون رو هم خيال كرده! اخمي روي چهره م نشوندم و سعي كردم كه جدي توضيح بدم. با ديدن اخمم يه كم مؤدب تر نشست و بيشتر گوش ميداد. - ضمناً قراراي كاريم روي نظم و روال باشه. هر كاري رو هم كه ميگم سر موقع انجام بشه. از بيبرنامگي خوشم نمياد. ساعت هشت صبح داخل شركت حاضر بشيد تا ساعت يك هم سر كار هستيد. سري تكون داد و گفت: - متوجه شدم. از ميزش فاصله گرفتم و به اتاقم برگشتم. به پرونده ها خيره شدم كه گوشيم زنگ خورد. جواب دادم. - سلام داداش. - سلام احمدآقا. خوبي؟ چه ميكني با زحمتاي ما؟ - اختيار داري. شما رحمتي. ‌-شرمنده مزاحمت هم شدم. - نه داداش اين حرفا رو نزن. در خدمتم. - راستش يه سؤالي داشتم. من بايد يه نفر رو پيدا كنم؛ يعني يه جورايي خيلي حياتيه. جريان رو بعداً برات تعريف ميكنم؛ ولي فقط ازش يه اسم و فاميل دارم و يه سابقه ي كاري خيلي مختصر. راهي هست كه بشه آدرسي چيزي ازش پيدا كرد؟! - راستش خودت كه بهتر ميدوني. بايد روال قانونيش رو طي كني. - كه حدوداً يه سالي دستم بنده. خيلي ضروريه. بايد توي همين يكي-دو ماه پيداش كنم. - باشه يه كاريش ميكنم. - چاكريم داداش. - اختيار داري. فقط هر چي رو كه ازش ميدوني برام بفرست. - باشه الان اسناد رو برات ايميل ميكنم.بسيار خب. - خيلي لطف كردي. انشاءاالله كه بتونم جبران كنم. - نزن اين حرف رو. - قربونت برم. امري نيست با من؟ - لطف داري. خداحافظ. - خداحافظ. گوشي رو قطع كردم و داخل جيب كتم سر دادم. اسناد رو براش ايميل زدم و خدا رو شكر كردم كه حداقل يه اميدي پيدا كردم. *** •مبينا• خسته تر از هر روز بودم. امروز بيمارستان خيلي شلوغ بود، مجبور شدم كه دو شيفت توي بيمارستان كار كنم؛ حتي ظهر هم خونه نيومدم. فقط موقع ناهار به احسان پيام دادم كه «غذا توي يخچال هست» و اون هم جواب داد كه «ترجيح ميدم برم رستوران» من گفتم «نوش جونت.» كليد رو توي در چرخوندم. خونه كاملاً تاريك بود. يعني تا الان احسان خونه نيومده؟! كليد برق كنار در رو زدم و لامپ روشن شد. كيفم رو روي مبل انداختم. مقنعه م رو از سرم درآوردم. دكمه ي مانتوم رو باز كردم. از بس كه امروز گرمم بود چيزي زير مانتوم نپوشيده بودم. توي بيمارستان هم روپوش نپوشيدم. سمت يخچال رفتم. بطري آب رو از داخل يخچال برداشتم. حوصله نداشتم تو ليوان بريزم و همونطور بطري رو سر كشيدم. با شنيدن صدايي آب توي گلوم پريد و به سرفه افتادم. تموم تنم از ترس ميلرزيد. با وحشت به پشت سرم نگاه كردم. - با بطري آب ميخوري؟ با ديدنش نميدونستم خوشحال باشم كه دزدي چيزي نبوده يا اينكه به خاطر ترسوندنم سرش جيغ بكشم؟! نفسم رو با صدا بيرون دادم. - قلبم ايستاد! تو خونه بودي؟ نویسنده:فاطمه‌عبدالله‌زاده #ادامه_دارد #پاسـڊاران‌بۍ‌پلاڪ