°••🍃🌸♥️↻ ° 🌷#هُوَالشَّہید‌ 💢تصور نمیکردم #حزب_اللهی ها اینقدر #شاد و شنگول باشند، اصلا آدم های ریشو را که میدیدم تصور میکردم دپرس و افسرده و مدام دنبال #غم و غصه هستند... 💢محمدحسین یک میز #تنیس گذاشته بود توی خانه ی دانشجویی اش، وارد که میشدیم بعد از #نماز_اول_وقت، بازی و مسخره بازی شروع میشد. یک رسمی هم بین رفقا داشتند، 💢 هرکس که تازه وارد بود و میخواست لباسش را عوض کند، میفرستادند اتاقکی که برای عوض کردن #لباس بود. همین که وارد میشد گاز_اشک_آ‌ور می انداختند داخل اتاقک و درش را از پشت می‌بستند‼️😄 #شهید_محمدحسین_محمدخانی #صبحتون_شهدایی @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

خاطره ای از خطيب ارجمند ، حاج مهدي توكلي *هيئت جاي كشتي گرفتن مداحان نيست بلكه محل ادب است* شهید غلامعلی رجبی(1) صفات برجسته و ويژه اي داشتند كه نتيجه ي اخلاص ايشان بود . با وجودي كه اهل ذوق واهل فن در ذكر مصيبت اهل بيت (ع) بود ولي در مجالس غالبا مستمع بود. يادم مي آيد يكبار در منزل يكي از دوستان با اصرار صاحب خانه شروع به خواندن كرد اما چون مداح ديگري در آن مجلس جلوه كرده بود سعي كرد خودش جلوه نكند . به خاطر همين به چند بيت اكتفا و دعا كرد. با وجوديكه با آمادگي كامل به آن مجلس آمده بود . بعد از جلسه صاحب خانه از آقا غلامعلي گلايه كرد كه چرا بيشتر و بهتر از فلاني نخواندي ؟! ايشان گفتند: هيئت جاي كشتي گرفتن مداحان نيست بلكه محل ادب است . ۱-شهید غلامعلی رجبی شاعر مداح و رزمنده لشگر۲۷...شهادت عملیات مرصاد بارها هنگام زیارت حرم رضوی، ناخودآگاه این بیت را زیر لب زمزمه کرده‌ایم: «قربون کبوترای حرمت/قربون این همه لطف و کرمت امام رضا»، شاعر این ابیات شهید غلامعلی رجبی ازشهدای عملیات غرورآفرین «مرصاد» است. #سالروز_شهادت /۵ مرداد ۱۳۶۷ #سالگرد_عملیات_مرصاد @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

🦋#کتاب_تا_شهادت🦋 🌴چهل روایت از آنان که توبه کردند راه حق را پیمودند و تا شهادت رفتند. 《انتشارات شهید ابراهیم هادی》 #منزل_بیست_و_نهم/ تحول پای صحبت یکی از فرماندهان دفاع مقدس نشستیم. کسی که با رزمندگان گردانش حماسه آفریده بود. از ایشان پرسیدم: از شهدای تواب، کسانی که هیچ کس فکر نمی‌کرد با شهادت از دنیا بروند در گردان شما کسی بود؟ لبخندی زد و گفت: به دنبال که سوژه‌های آمده اید؟ باید بگویم که سه عامل در جبهه‌ها بود که هر انسانی با هر پیشینه‌ای وارد می‌شد، تغییر رویه می‌داد. اول اینکه همه کسانی که در جبهه بودند، مرگ را به خود نزدیک می دیدند. ما در روایات داریم که یاد مرگ، انسان را از گناه آن باز می دارد. یا اینکه اگر کسی زیاد یاد مرگ باشد، با مقام شهادت از دنیا خواهد رفت. دوم اینکه رزمندگان در جبهه حلال بود. آنجا چیزی برای خرید وجود نداشت. همان غذایی برای گردان می‌آوردند را همه می خوردند. سوم اینکه اشتغالات دنیای وجود نداشت. مداحی تمدن امروزه نظیر تلویزیون و.... که باعث غفلت می‌شود، در آنجا راه نداشت. برای همین، همه کسانی که با پیشینه منفی وارد چنین فضایی می‌شدند، گذشته خود را رها کرده و انسان دیگری می شدند. یکی از نیروهای گردان ما چنین ویژگی‌هایی را داشت. بسیار تنومند و قوی بود. حرفی از گذشته اش نمی زد اما مشخص بود برای اولین بار در چنین جوی قرار گرفته. یک ماه با هم بودیم. بعد به شهر برگشتیم و قرار شد روز بعد، به دیدار خانواده شهدای گردان برویم. سر یک چهار راه قرار گذاشتیم. من به همان دوستی که از او یاد می کنم، زودتر از بقیه به سر قرار آمدیم. با تعجب دیدم هرچی آدم لات اوباش از کنار ما رد می‌شود، ادب سلام می کند! من هم جواب می دادم، اما نمی‌دانستم اینها با من چه سنخیتی دارند!؟ که یکی دیگر از دوستان آمدند و آرام به من گفت: این افراد به شما سلام می کنند، اینها رفقا و نوچه های قدیم فلانی هستند. با اشاره به چشم، به همان شخص پشت سر هم اشاره کرد. آمدم عقب دیدم بله، هر کدام از این آدم های خاص که رد می‌شود، به این دوست ما ابراز ارادت می کنند. وقتی به منطقه برگشتیم، دنبال فرصتی میگشتم تا با این شخص صحبت کنم. هر روز می‌دیدم که در اوقات بیکاری، یک کتاب را در دست می‌گیرد و مشغول مطالعه است. چون جلد کتاب را با روزنامه پوشانده بود، نام کتاب را نمی‌توانستم بخوانم. چند بار از کنارش رد شدم و فهمیدم کتاب "استعاذه"شهید دستغیب است؛ کتابی درباره توبه واقعی. اوهمین طور کتاب میخواند و اشک میریخت. روزها گذشت‌. احساس این بنده خدا کمتر با رزمندگان می‌گردد. اوبه تنهایی اُنس پیدا کرده بود. تا اینکه به سراغش رفتم و باب دوستی را باز کردم . همانی بود که فکر می کردم و به قول خودش دوران جهالت را سپری کرده و با توفیق الهی در میان بهترین، بندگان خدا قرار گرفته بود. کمی از رفاقت ما گذشت، بعضی مطالب را از گذشته خودش برای من بیان کرد. اینکه در چه شرایطی بوده و اکنون چقدر خدا در حق او لطف داشته. خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و به کتاب "استعاذه" اشاره کرد گفت: در این مدت تصمیم گرفتم که توبه واقعی داشته باشم، برای همین خالکوبی‌های روی دستم را آتش سیگار سوزاندم. چشمانم از تعجب گرد شد و گفتم: چیکار کردی؟ او هم سکوت کرد.... در حدیث قدسی آمده که خداوند فرمود: اگر گناهکارانی که به من پشت کردن می‌دانستند که من چه اندازه انتظار دیدن آنها را می‌کشم و چه مقدار مشتاق توبه و بازگشت آنها هستم هر آینه از شدت شوق نسبت به من جان می دادند و تمام بند بند اعضای شان به خاطر عشق به من از هم جدا می شد.(اصرار الصلوه، صفحه ۱۹) جوان رزمنده ای که با او دوست شده بودم، این احادیث را برایم می‌خواند و اشک می‌ریخت. روزهای بعد بیشتر به کارهای او دقت کردم. خیلی روی نفس خودش کار می‌کرد. کم حرف شده بود. نماز شبهای این جوان دیدنی بود. میرفت یک گوشه که از دید دیگران دور باشد، اما از هق هق گریه اش می توانستم محل نماز او را پیدا کنم. در شب های جمعه در مراسم دعای کمیل حضور داشت ابتدای دعا سر خود را به سجده می گذاشت و انتهای دعا سر از سجده برمی داشت. محلی که صورتش را روی زمین گذاشته بود از شدت گریه او خیس میشد. روزها و شبها طی شد؛ تا به ایام عملیات والفجر ۸ در منطقه فاو رسیدیم. وقتی با این جوان خداحافظی کردم، حال و هوای عجیبی داشت؛ هیجان زده بود روی پایش بند نمی شد. من را کشید کنار و از من خداحافظی کرد. می‌دانست که زمان ملاقات رسیده و برای همین از همه حلالیت طلبید. وصیت نامه اش را که شامل حلالیت طلبیدن از همه دوستان و فامیل بود تنظیم کرد و حرکت کردیم ، ساعاتی بعد او از اولین شهدای گردان ما شد. #پایان_منزل_بیست_و_نهم @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

♨️صداقت سبب برکت در زندگی 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤حجت الاسلام #عالی @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

🍂🍁🍂🍁 🍁🍂🍁 ﴾﷽﴿ 🍂🍁 🍁 #رمان #طعم_سیب #قسمت_9 رو به مادر بزرگ کردم و جوابش فقط نگاه های تلخ و ناراحت من بود.مادربزرگ آهی کشید و رفت... منم بانگاه آخر به پنجره ی اتاق علی زیر لب زمزمه کردم.چه سرنوشت تلخی... بعد هم با قدم های آروم رفتم سمت اتاقم.درو بستم روی تخت دراز کشیدم.خیره به سقف شدم.هنوز هم شوکه بودم. بعد از چند دقیقه بغض اومد سراغم پتورو کشیدم روی سرم و چشمامو بستم... بعد از حس تلخی که دیشب داشتم صبح حدودای ساعت 9 بلند شدم.سردرد عجیبی داشتم.دستو صورتمو شستم.مادربزرگ توی آشپز خونه مشغول درست کردن صبحونه بود.رفتم کنارش. یه لبخند تلخ نشست روی لبام و روبه مادربزرگ گفتم: -سلام مادرجون. مادر بزرگ با حالت نگران اما خنده رو گفت: -سلام عزیز مادر.بیا بشین.بیا بشین صبحونه بخوریم. نفس عمیقی کشیدم و با ته لبخندی رفتم کنارش نشستم. مادر بزرگ دستشو کشید روی موهام و گفت: -قربون نوه ی گلم بشم.نبینم غصه میخوریا.تو به این خوشگلی به این جوونی به این باهوشی حیفی الان اینجوری پر پر شی. چشمامو بستم یه لبخند عمیق نشست روی لب هام ولی خیلی زود ناپدید شد. جواب من به حرف مادر بزرگ فقط همین بود. توی فکر بودم که یه دفعه یاد مامان و بابا افتادم. سکوتو شکستمو گفتم: راستی مادر جون.مامان و بابا پس چرا نیومدن؟؟ مادر بزرگ همینجور که لقمه میذاشت توی دهنش گفت: -آهان خوب شد گفتی.نیم ساعت پیش که خواب بودی.مریم زنگ زد گفت دوروز دیگه برمیگردن.بین راه یه سر رفتن پیش خاله سمیه. -آهان.دلم خیلی براشون تنگ شده. -ان شاءالله زود تر میان و دلتنگیت رفع میشه. جواب آخرین حرف مادربزرگ باز هم لبخند بود. (مریم مادرمه و اسم پدرم هم مصطفی.یه برادر کوچیک تر از خودم هم دارم که ده سالشه.و اسمش امیرحسین.حدود یه ماهی میشه که برای مراقبت از مادر بزرگم(مادر پدرم)رفتن شهرستان و من به دلیل درس و دانشگاه پیش مادر بزرگم(مادر مادرم)موندم.) بعد از خوردن صبحونه و جمع کردن سفره.یاد صبح افتادم که ماشین علی جلوی در بود.با عجله دوویدم سمت پنجره دیدم که ماشینش هنوز هم پشت دره.ته امیدی به دست آوردم.من نباید میذاشتم اینجوری همه چی تموم بشه.باید از علی عذر خواهی کنم باید براش توضیح بدم.رفتم سمت اتاق تا آماده شم برم بیرون به هوای اینکه توی راه باعلی برخورد کنم. مادر بزرگ که از این حرکت من تعجب کرده بود اومد جلوی در اتاق و گفت: -کجا به سلامتی؟انقد تند دوویدی فک کردم زلزلست. -مادر جون ببخشید باید برم یه کار نیمه تموم دارم. مادر بزرگ دستشو گذاشت روی کمرشو گفت: - چه کار نیمه تمومی که نتیجش دوویدن دم پنجره و دید به اتاق علی آقاست؟؟؟ چشمام گرد شد رفتم سمت مادر بزرگ و گفتم: -مادر جون این چه حرفیه من که چیزیو از شما پنهون نمیکنم.سر فرصت همه چیو بهتون میگم. مادر بزرگ آهی کشید و گفت: -امیدوارم موفق باشی عزیزم. پیشونی مادربزرگو بوسیدم و با یه لبخند دل نشین دلشوآروم کردم... #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #مریم_ســرخہ‌ای👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

🕊بنام پروردگار هستی بخش🕊 📦#صندوق_کمکهای_مردمی💌 🖇درخواست از نیکوکاران و خیرین برای کمک رسانی فوری، آگاهانه و مستقیم 📩 📌در راستای پیشرفت و گسترش مجموعه و برنامه های فرهنگی نیـازبه تبلیغ بزرگ‌و گسترده هست 🚺 لذا از همراهان عزیز درخواست دارم بـه نیت چهارده معصوم وبرآورده شـدن حوائج کمکهای نقدی خود را به شماره حساب زیر پراخت نمایند⤵️ 💳 ‏6037997291276690 💌 ❣#خداخیرتون_بده. 🌷 اَللهُ یُبٰارِڪُ فیــِڪ❣ ❤️🌺🌸💕⚜✨

#یاامام‌حسن‌مجتبی یک روز می‌آید تمامِ نوکران تو با گنبد و ایوان طلایت عکس می‌گیرند ... ▪️أَین الطّالب بدم المقتول بالبَقیع #صبحتون_امام حسنے🌺 @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

🦋#کتاب_تا_شهادت🦋 🌴چهل روایت از آنان که توبه کردند راه حق را پیمودند و تا شهادت رفتند. 《انتشارات شهید ابراهیم هادی》 #منزل_سی_ام / حُرّ مازندران نمیدونم از بهروز (جعفر شیرسوار) چی بگم که هرچه قلم بزنم بازم کمه، حاج جعفر از خیلی از لاتهای الان من که آوازش اون گوش یکسری ترسوها رو کرده لات تر بود، میگم لات تر بود یعنی خیلی کله خراب بود و اهل شر و شور بود میتونیم بریم از محمد موسوی که تو خیابان تهران قائمشهر سوپر پروتئینی داره سوال کنید حاج جعفر چقدر اهل دعوا بود و به قول امروزی ها چقدر برای خودش طیب بود. اون بهتر میدونه بهروز کی بود. چه جوری چهارراه حسن آباد را می بست. ولی چی شد!؟ لات خیابان تهران قائمشهر؛ شد فرمانده گردان ویژه شهدا. این یعنی چی؟ مگه میشه؟ چاقوکش خیابان تهران، بهروز شیرسوار، اونی که همه از اسمش میترسیدن، اونی که هیچ کی جرات نداشت تو چشاش نگاه کنه، میشه سردار شهید حاج جعفر شیرسوار! عزیز میشه، میشه محبوب، میشه الگوی همه رزمنده‌های لشکر ۲۵ کربلا، سخنران شهر را بعد از عملیات والفجر ۸ که مجروح شده بود در خیل عظیم رزمندگان و مردم قائمشهر سخنرانی کرد. فیلمس هست. حاج مرتضی قربانی میگه شیرسوار در عملیات آزادسازی مهران یک تنه با نیروهایش قلاویزان را آزاد کرد. میگه امام به تکلیف کرده که مهران باید آزاد بشه و من مهران را آزاد نکنم به منزل بر نمیگردم. میشه شهیدی که آوینی عزیز میاد براش فیلم درست میکنه. اما این انسان عجیب که چگونه این مسیر سخت را پیمود چگونه راه خدا را پیدا کرد. حاج عبدالله پدر شهید می‌گوید: "زمانی که جعفر با دانشجوی شهید نجفعلی کلامی آشنا شد مسیر زندگی او دستخوش تحول گردید. به نجفعلی قول داد که به مذهب روی آورد و همواره در خط ولایت فقیه بماند و تا آخرین لحظات به عهد خود وفادار باشد. در این زمینه پیشرفت فراوانی کرد..." تا جعفر تحت تاثیر دانشجویی والامقام نجفعلی کلامی که خودش هم عاقبتش ختم به شهادت شد، تغییر کرد. او آغاز انسانیت و حُرّ خمینی شدن را در روح و جان بهروز دمید این شد که حاج جعفر شد حُرّ لشکر ۲۵ کربلا. خودش در نامه‌ای خطاب به فرزندش درباره روزهای قبل از انقلاب می نویسد "در سال ۱۳۵۶ با یکسری از برادران مبارز آشنا شدم و این آشنایی مرا به طور مستقیم وارد مبارزات انقلاب کرد." اما زندگی بهروز شیرسوار اینگونه بود در سال ۱۳۳۴ در شهرستان قائمشهر در خانواده‌های کم درآمد به دنیا آمد. او در خانواده بهروز خوانده می‌شد. دوره ابتدایی را در سال ۱۳۴۱ در مدرسه شاپور سابق در قائمشهر آغاز کرد، مدرسه‌ای که بعد از شهادت به نام خودش متبرک شد. با علاقه و پشتکار و با کسب نمرات خوب این دوره را گذراند. دوران دبیرستان را در هنرستان انوشیروان در بابل سپری کرد، و موفق به اخذ دیپلم رشته برق شد. جعفر ۲۱ سال داشت که در اثر آشنایی با یک دانشجوی مومن و انقلابی گذشته خود را رها کرد و به مسائل دینی و مذهبی علاقه مند شد. او به خاطر جذابیت گفتار ضمن روشنگری درباره امور دینی و سیاسی دیگران را به سوی دین و امور معنوی هدایت می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با تشکیل کمیته انقلاب ابتدا به عضویت کمیته درآمد و پس از آن همراه با عده ای اقدام به تشکیل سپاه پاسداران قائمشهر مسئولیت امور فرهنگی و انسجام نیروهای رزمی در گیلان و مازندران را به‌عهده گرفت. در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد در سال ۱۳۵۹ اولین افرادی بود که سپاه پاسداران آستارا پایه‌گذاری کرد و مدتی نیز فرماندهی آن را بر عهده داشت. در جریان درگیری‌های منافقین قدرت مدیریت خود را به خوبی نشان داد و هم به گروه شهید چمران و بعد به واحدهای مختلف نظامی در جبهه ملحق شد. او در سال ۱۳۶۲ به حج رفت و پس از بازگشت به سِمت جانشین تیپ یکم لشکر ۲۵ کربلا منصوب شد. بارها به جبهه رفت و در عملیات های مختلف از جمله عملیات والفجر ۸ شرکت داشت در این عملیات مجروح شد در آزمون دانشکده فرماندهی و ستاد برای دوره دافوس پذیرفته شد؛ اما نرفت میگفت: "درس همیشه هست ولی جنگ همیشه نیست.." او برای چندمین بار مجروح شد زمانی که حاج جعفر شیرسوار در بیمارستان بود شهر مهران به دست بعثیون عراقی افتاد، در همان روزها حضرت امام دستور دادند که مهران باید آزاد شود. @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

شهید امیر عباس طهماسبی متولد ۸\۷\۱۳۴۱ در چهار محال و بختیاری دیده به جهان گشود.ایشان تحصیلات ابتدایی را در روستای محل تولد گذرانید وبه دلیل عدم امکانات ادامه تحصیل، ناگزیر ترک تحصیل نمود.ایشان در سن ۱۸ سالگی در عملیات والفجر ۸‌ فاو در تاریخ ۲۸\۱۱\۶۴ براثر اصابت ترکش به ناحیه شکم مجروح و سپس شهید شد. 🍂🥀🍂🥀🍂 ای کسانی که ایمان اورده اید و مسلمان شده اید اسلام فقط حرف و شعار نمیخواهد بلکه "عمل" هم میخواهد،با مال و جان خود جهاد کنید و به ندای حسین(ع) زمان لبیک بگویید.مردم بدانید که من این راه را با اگاهی انتخاب کردم و خداوند راشکر میکنم که شهادت این فوز عظیم را نصیبم کرد.🌸 #فرازی از وصیت نامه #شهید_امیرعباس_‌طهماسبی🥀 @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

🥀🖤🥀🖤🥀 ای باقر علم نبی،فرزند حیدر🥀 از ما شفاعت کن اماما ،روز محشر🥀 کی میشود قبر تو را در بر بگیرم🥀 پروانه سان دورت بگردم تا بمیرم🥀 #شهادت_‌امام_‌محمد باقر(ع) @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

🍂🍁🍂🍁 🍁🍂🍁 ﴾﷽﴿ 🍂🍁 🍁 #رمان #طعم_سیب #قسمت_10 سریع تر لباسامو تنم کردم بعد هم چادرمو سرم کردم واز خونه رفتم بیرون. باترس و لرز رسیدم جلوی در دستمو گذاشتم روی دستگیره ی در نفس عمیقی کشیدم و درو باز کردم سرم پایین بود.یواش یواش سرمو بلند کردم. ولی یه دفعه رنگم پرید... پاهام سست شد... ماشین علی دیگه جلوی در نبود. از مردی که توی کوچه وایستاده بود پرسیدم. -اقا...اقا ببخشید...شما این ماشینی که اینجا پارک بود رو ندیدی؟؟یه پراید نوک مدادی... - تا چند دقیقه ی پیش با یه چمدون از خونه اومد بیرون و در قفل کردو رفت... آب دهنمو قورت دادم و گفتم: -دقیقا چند دقیقه ی پیش؟؟ گفت: -پنج دقیقه ی پیش... بغضم گرفت و با صدای یواش به اون مرد گفتم: -ممنون... نفس عمیقی کشیدم یه نگاهی به در خونه ی علی اینا انداختم.دقیقا با گذشتن من پنج دقیقه ی پیش از جلوی پنجره علی سوار ماشین شده و رفته...دیگه هیچ چیز قابل برگشت نیست... بغضم ترکید اشکام یواش یواش اومدن پایین... اصلا توان برگشتن به خونه رو نداشتم خصوصا اگر مادر بزرگ حالمو ببینه خیلی بهم میریزه.تصمیم گرفتم برم قدم بزنم.برام مهم نبود کجا فقط دلم میخواست تنها باشم... راه افتادم و خیابونارو قدم زدم.هیچی نمیفهمیدم فکرم خیلی درگیر بود...هیچ صدایی نمیشنیدم همینجوری که داشتم میرفتم رسیدم به یه پارک.صدای خنده بچه ها توی گوشیم پیچید... یاد اون روز افتادم که علی توی پارک با اون دوتا موتور سوار درگیر شد.یاد وقتی که تموم لباسش خونی بود. دلم خیلی گرفت... رفتم داخل پارک.شروع کردم به قدم زدن.به هر طرف نگاه میکردم بچه های قدو نیم قدو می دیدم که داشتن بازی میکردن. با خودم گفتم خوش به حالشون چقدر شادن.هیچ دل مشغولی ندارن.فقط دلشون به بازی خوشه. همینجوری که قدم میزدم روی یکی از نزدیک ترین نیمکت های پارک نشستم عمیق توی فکر بودم... دلم میخواست همیشه روی همین نیمکت بمونم... بعد از چند دقیقه متوجه شدم یکی داره با دست چادرمو میکشه... برگشتم رو بهش دیدم یه پسر بچه فال فروشه... با چشمای معصومش گفت: -خاله...یه فال ازم میخری من فقط نگاهش کردم. دوباره گفت: -خاله یه فال بخر ازم.مطمئن باش درست در میاد خاله... بازم نگاهش کردم. گفت: -خاله با شمام یه فال ازم بخر.توروخدا خاله. لبخند تلخی زدم و گفتم باشه فال ها چنده؟ -دونه ای دوتومن. -خودم بردارم؟یا خودت برام برمیداری؟ -خودت بردار خاله.بخت خودته! -باشه... نیت کردم و یه فال از بین اون فال ها برداشتم.از کیفم یه دوتومنی درآوردم و دادم به اون پسر بچه اونم رو کرد به من و گفت: -امیدوارم به اونی که دوسش داری برسی... بعد هم دووید و رفت... و من به دوویدنش خیره شدم... نفس عمیقی کشیدم و فال رو باز کردم... درد عشقی کشیده ام که مپرس/ زهر هجری چشیده ام که مپرس/ گشته ام در جهان و آخر کار/ دلبری برگزیده ام که مپرس/ کسی را دوست داری برایت از همه چیز و همه کس عزیز تر است...او هم تورا دوست دارد.مطمئن باش به موقعش به هم می رسید... خودت را سررنش مکن که دردو رنج ها پایان می پذیرد.غصه ها تمام می شود و خوشی و امنیت جایش را می گیرند... اشک هام چکید روی برگه ی فال...دلم گرفت...با خودم گفتم حافظ علی رفت تموم شده...امیدی نیست...اگر دوستم داشت میمومد...رفت و دیگه برنمیگرده... ما هیچوقت به هم نمی رسیم... #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #مریم_ســرخہ‌ای👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆

صبـــح سر می‌کِشد از پشت درختان خورشیـد .. تا تماشا کند ، این بزم تماشائی را ... #شهید_حسن_باقری و جمع یاران 📎سلام ، صبـحتون شهـدایـی🌺 @ebrahim_navid_delha @ebrahim_rasoul_asemani @ebrahim_reza_shahadat @hadi_hazrat_madar @shohadaa_sticker ═══°✦ ❃ ✦°═══ ❀#انتشاربادرج_لینک_مجازاست.👆