eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
145 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
6هزار ویدیو
100 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ چرا خدا از خودش می‌گوید؟ 🔻 ساده‌دلی را دیدم که به و اعتراض داشت. می‌گفت مگر خدا نمی‌گوید از خود تعریف نکنید، مگر نمی‌گوید منم نزنید، پس چرا هر جای قرآن را باز می‌کنی او از خودش می‌گوید که چه کرده‌ام و چه نکردم و فقط از خودش دم می‌زند؟ 🔸 گفتم ما از بس خودمان را پیچیده‌ایم و به و چشم دوخته‌ایم، او می‌خواهد خودش را نشان بدهد، که من هستم که جلوه کرده‌ام و تو هستی که در جلوه‌ها مانده‌ای و آن‌ها را بت ساخته‌ای و در آن مانده‌ای. راه بیفت! این شیرهای آب، اگر منبع‌ها نبودند، آبی به تو نمی‌دادند و جز قرقر و بادگلو چیزی نداشتند و این اوست که منبع‌ها را سرشار کرده است: «وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَآئِنُه»ُ (حجر، ۲۱) 🔺 کاری که قرآن در رابطه با ما دارد همین نکته است که او را در تمامی بت‌های ما و حجاب‌های ما نشان بدهد، که تو با او پیوند بخوری و از بیرون بیایی. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۳۵ @pellake8
🔆 سنگِ راه نباش! 🔻 یعنی همین دقت در برخورد؛ که آلوده نشوی و آلوده نسازی؛ که اسیر نشوی و اسیر ننمایی. حجاب، فقط این نیست که زن خود را بپوشاند؛ که زن و مرد، هر دو باید در این دنیایی که راه است و میدان حرکت است و کلاس و کوره است، سنگ راه نباشند و دیگران را در خود اسیر نسازند و چشم‌ها و دل‌ها را نگه ندارند و در دنیا نمانند. 👤 📚 از کتاب @pellake8
🔆 سنگِ راه نباش! 🔻 یعنی همین دقت در برخورد؛ که آلوده نشوی و آلوده نسازی؛ که اسیر نشوی و اسیر ننمایی. حجاب، فقط این نیست که زن خود را بپوشاند؛ که زن و مرد، هر دو باید در این دنیایی که راه است و میدان حرکت است و کلاس و کوره است، سنگ راه نباشند و دیگران را در خود اسیر نسازند و چشم‌ها و دل‌ها را نگه ندارند و در دنیا نمانند. 👤 📚 از کتاب @pellake8
✳ علی ما را بیشتر از خودمان دوست دارد 🔻 مالک می‌دانست که ، بیش از خود او، او را دوست دارد. علاقه‌ی من به خودم، علاقه‌ی مالک به خودش، یک علاقه‌ی است و علاقه‌ی علی علیه السلام، علاقه‌ای از روی است. مالک، خودش را برای خودش می‌خواهد و علی، مالک را برای خدا می‌خواهد. و تفاوت علاقه‌ها به همان اندازه است که انگیزه‌ی علاقه‌ها با هم تفاوت دارند. 🔸 و آن‌ها می‌دانستند و مالک می‌دانست که ولی، بیش از او به او آگاهی دارد. آخر، دید ما محدود است؛ خیلی که ببیند بیش از این گذرگاه هستی -این محدوده‌ی هفتاد ساله- و این فرصت از زمان را نمی‌بیند، از قانون‌ها، از عوامل حاکم بر تمام هستی آگاهی ندارد و چه بسا که آن‌چه در این محدوده و در این هفتاد سال مفید باشد، در مجموعه‌ی حیات‌ها و زندگانی‌های ما جز ضرر چیزی نداشته باشد. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 صفحات ۱۷ و ۱۸ ❤ #⃣ @pellake8
🔆 مواظب باش اسیر چشم‌ها و زبان‌ها نشوی! 🔻 تو سعی کن دنیا باشی، نه آن. اگر بخواهی امیر باشی و در باتلاق نمانی، باید را فراموش نکنی و از چشم نپوشی. باید سنگ راه دیگران نباشی و گرد و خاک بلند نکنی. 🔸 در ، و ریشه‌دار است. می‌خواهد چشم‌ها را به خودش جلب کند و زبان را به دنبال خود بکشد. مواظب باش اسیر چشم‌ها و زبان‌ها نشوی و سعی کن تا به گونه‌ای حرکت کنی که خلق خدا را گرفتار حالت‌ها و رفتارت نسازی و آن‌ها را اسیر ننمایی؛ که اگر کسی آلوده شد، این آلودگی دامان تو را می‌گیرد و تو را رها نمی‌سازد. 👤 📚 از کتاب 📖 صص ۱۳۳-۱۳۲ #⃣ @pellake8
✳ ولایت علی، نه علی را دوست‌داشتن که فقط علی را دوست‌داشتن است! 🔻 هر کس با هر مشربی و عقیده‌ای می‌تواند دوستدار علیه السلام باشد. در علی، علم و عشق، تدبیر و شمشیر، حریّت و عبودیت، نجوای دل و آتش سخن، زمزمه‌ی شب و فریاد روز، قدرت و عزت و تواضع و ذلت، نرمش و آشنایی و خشونت و پایداری، در علی این همه هست و این همه به‌خاطر حق است و برای اوست و این است که همه‌ی او دوست‌داشتنی است و حتی دشمنش در دل، شیفته‌ی اوست و مخالفش در پنهان، شیدای او. ✅ علی، نه علی را دوست‌داشتن که فقط علی را دوست‌داشتن است. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 صفحات ۱۱ و ۱۲ @pellake8
✳️ فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ؟! 🔻 انسان نمی‌تواند آرام بگیرید. حتی راکدترین آدم‌ها طالب چیزی هستند که امروزه ندارند. آدمی هیچ‌وقت در آنچه دارد خلاصه نمی‌شود. این خصوصیت اوست که به بیرون از خودش، بیرون از حالش و جدای از امروزش فکر می‌کند. 🔸 ...پس در این بحثی نیست که انسان، و در حال است. بحث در این است که به سمت چه چیزی حرکت می‌کند؟ «فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ» (تکویر، ۲۶) کجا می‌رود؟ به چه روی می‌آورد؟ می‌خواهد با چه چیزی پیوند بخورد؟ و حتی اگر خودش را خرج می‌کند، می‌خواهد آخرین خط وجود او چه چیزی را امضا کند؟ با آن امضایی که می‌کند، می‌خواهد چه چیزی را تثبیت کند و به‌دست بیاورد؟ اگر خودش را می‌دهد، چه چیزی را به‌دست می‌آورد؟ 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۴ و ۲۵ #⃣ @pellake8
✳️ خودت را خرج چه می‌کنی؟ 🔻 انسان نمی‌تواند آرام بگیرد. حتی راکدترین آدم‌ها طالب چیزی هستند که امروزه ندارند. آدمی هیچ‌وقت در آنچه دارد خلاصه نمی‌شود. این خصوصیت اوست که به بیرون از خودش، بیرون از حالش و جدای از امروزش فکر می‌کند. 🔸 ...پس در این بحثی نیست که انسان، و در حال است. بحث در این است که به سمت چه چیزی حرکت می‌کند؟ «فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ» (تکویر، ۲۶) کجا می‌رود؟ به چه روی می‌آورد؟ می‌خواهد با چه چیزی پیوند بخورد؟ و حتی اگر خودش را خرج می‌کند، می‌خواهد آخرین خط وجود او چه چیزی را امضا کند؟ با آن امضایی که می‌کند، می‌خواهد چه چیزی را تثبیت کند و به‌دست بیاورد؟ اگر خودش را می‌دهد، چه چیزی را به‌دست می‌آورد؟ 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۴ و ۲۵ #⃣ @pellake8
✳️ بهترين راه براى به كار انداختن فكر 🔻 بهترين راه براى به كار انداختن «فكر»، طرح «سؤال‌هايى حساب‌شده» است. انسان در برابر سؤال‌ها مى‌خواهد جوابى بياورد و براى به‌دست آوردن جواب ناچار است كه فكر كند و دست و پا كند. و درنتيجه، فكر به جريان افتاده و حركت كرده است. در صورتى كه سؤال‌ها حساب‌شده و دقيق باشند، فكر زودتر به «شناخت‌ها» و به «عقيده» و «علاقه» و به «حركت» و «عمل» منتهى مى‌گردد. 🔸 طرح سؤال براى حركت فكرى، راهى است كه پيامبران از آن‏جا رفته‌اند و قرآن از آن خبر مى‌دهد و مى‌بينيم سؤال‏هايى را كه تلنگرهاى محرك فكر هستند و در قرآن به كار گرفته شده‌اند. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۸۸
✳ تو شروع نکرده‌ای، او تو را صدا زده! 🔻 نکته‌ی اول در «سلوک» همین است که بفهمی تو شروع نکرده‌ای؛ او تو را صدا زده و تو را می‌خواهد. تو هنگامی که در میان تمام دعوت‌کننده‌ها قرار گرفتی و با گوش دلت شنیدی که نفْس تو را می‌خوانَد، شهوت، غضب و اوهام تو را می‌خوانند، دنیا تو را می‌خواند، ماشین‌ها و موتورها تو را می‌خوانند، استخرها و توپ‌ها تو را می‌خوانند، غذاها و رنگارنگ‌ها تو را می‌خوانند... در این هنگام که ازدحام دعوت‌ها را دیدی و اقتدار دعوت حق را در میان تمامی دعوت‌ها یافتی که او بی‌نیاز، تو را می‌خوانَد تا به تو ببخشد و دیگران می‌خوانند تا از تو بگیرند، چگونه می‌توانی لبیک نگویی و به سوی او نیایی؟ 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۵۹ و ۶۰ #⃣ @pellake8
🔆 زمینه و ریشهٔ تحقق حجاب چیست؟ 🔻 «حجاب» حکمی از احکام اسلام است. تحقق این حکم، «زمینه»ای می‌خواهد و «ریشه»ای. زمینه‌اش «جهان‌بینی» است و آن بینش و نگرش دربارهٔ انسان و هستی و جهان و نقش انسان در این هستی؛ ریشه‌اش هم «عشق» به حق و عشق به رشد خلق است. کسی که عاشق حق شد، عاشق خلق می‌شود و می‌خواهد آن‌ها حرکت کنند. عاشق حق نمی‌تواند خلق را به سمت خودش بکشد و باتلاق آن‌ها بشود. ادامه دارد... 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۵ و ۲۶ @pellake8
✳️ خود را خرج چه کرده‌ای؟ 🔻 دقت کنیم که عمر خود را، هستی خود را در این دنیا خرج چه چیزی کرده‌ایم؟! ما مضطرّیم و داریم خودمان را خرج می‌کنیم. از سرمایه‌های ما بی‌بروبرگرد دارد خرج می‌شود. این‌طور نیست که اگر خرج نکنیم، چرخ این عالم متوقف شود؛ که از لحظه‌ها و ایام ما می‌گذرد. ۳۸، ۳۹، ۴۰ سال از عمر ما گذشته، خیال می‌کنیم که لحظه‌ای است. جدّاً گذشت، و چیزی ته دستمان باقی نمانده است. بچه‌های دیروز بودیم و پیرهای امروز شده‌ایم. فردا هم خاکیم، خاک! و ای کاش خاک بودیم؛ «يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا»؛ چون خاک رویشی دارد و از آن چیزی سبز می‌شود. اما آتش می‌گیریم؛ ابولهبیم و از نسل ابولهب شده‌ایم. گویا که با ابوتراب پیوندی نداشته‌ایم! 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۵۹ و ۶۰ #⃣ @pellake8
✳️ خدایا از ثواب‌هايم بگذر! 🔻 من گاهى كه مى‌خواهم از خودم جمع‌بندى نمايم، مى‌گويم خدايا! گناهانم كه گناه است براى خودت، ولى تو از ثواب‌هايم بگذر. از طاعاتم بگذر! اين را بدون شوخى مى‌گويم، كه خدايا! تو از اين‌ها بگذر! چون ما مغرور همين طاعات هستيم. ‼️ به حقّ حق قسم! خوبى‌هاى ما، بد است. اين همان تعبيرى است كه «اباعبداللّه» با عرفان در «روز عرفه» مى‌گفتند: «اِلهِى مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِىَ فَكَيْفَ لاتَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِىَ»؛ كسى كه خوبى‌هايش بدى است، پس چطور بدى‌هايش بدى نباشد. 🔺 كارهاى خوب ما مثل كارها و خوبى‌هاى بچّه‌هاست، كه مى‌خواهند كارى بكنند، چيزى بياورند، ولى براى ما رنج‌آور است و مى‌گوييم: بس است. پس واى به بدى‌هاشان! 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۰۴ #⃣ https://eitaa.com/pellake8
🍁🍁🍁 🍁🍁 🍁 ⚠️ مواظب باش اسیر چشم‌ها و زبان‌ها نشوی! 🔻 تو سعی کن دنیا باشی، نه آن. اگر بخواهی امیر باشی و در باتلاق نمانی، باید را فراموش نکنی و از چشم نپوشی. باید سنگ راه دیگران نباشی و گرد و خاک بلند نکنی. 🔸 در ، و ریشه‌دار است. می‌خواهد چشم‌ها را به خودش جلب کند و زبان را به دنبال خود بکشد. مواظب باش اسیر چشم‌ها و زبان‌ها نشوی و سعی کن تا به گونه‌ای حرکت کنی که خلق خدا را گرفتار حالت‌ها و رفتارت نسازی و آن‌ها را اسیر ننمایی؛ که اگر کسی آلوده شد، این آلودگی دامان تو را می‌گیرد و تو را رها نمی‌سازد. 👤 📚 از کتاب 📖 صص ۱۳۳-۱۳۲ #⃣ https://eitaa.com/pellake8
✳️ عشق به معاد 🔻 ما در رابطه با مسئلهٔ معاد، روشی را که قرآن برای طرح و بهره‌برداری از آن مطرح کرده، فراموش کرده‌ایم. معاد در قرآن، نتیجهٔ ادامهٔ انسان و ایمان به آن هم نتیجهٔ ایمان به انسان است. آنچه در قرآن مطرح می‌شود، بحث عشق به معاد است، نه علم به معاد. 🔸 به‌طور كلى مسئله‌اى كه به معاد در قرآن عمق مى‌دهد همين است كه مى‌فرمايد: «يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ اَلْيَوْمِ اَلْآخِرِ»؛ همان‌طورى كه به اللّه عاشقى، به استمرار خودت هم بايد علاقه‌مند باشى. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۳ #⃣ https://eitaa.com/pellake8
✳️ توقف! 🔻 نگوييد ما همهٔ گناهان را نداريم؛ كه هر كس گناهى دارد و همان براى توقف و ماندن او كافى است. لازم نيست كه ذنوب همهٔ عوالم را داشته باشد. 🔸 يک ماشين‏ لازم نيست همه‌جايش خراب‏ شود تا بايستد. ممكن است يك سيم از آن قطع شود و بايستد، يا باد چرخش كم شود و بايستد؛ همان‌طور كه شيطان با يك كبر زمين خورد. آدم با يك حرص زمين خورد. پسر آدم با يك بخل ذليل شد. يونس با يك شتاب ذليل شد. ما كه الحمدللّه همۀ اين‌ها را با هم داريم و احساس ندامتى هم نداريم! 👤 از کتاب 📚 📖 ص ۳۲ #⃣
✳️ انكسار و دلِ شكسته را فراموش نكنيد 🔻 هديه و حرفى كه من براى شما دارم، همين است و كارى هم كه شما مى‌توانيد بكنيد، همان «انابه» است. «اِنابَة المُخبِتين» است. «انكسار» و دلِ شكسته را فراموش نكنيد. به خدا قسم! خدا آن قدر غنى و حميد است، كه وقتى فقر و انكسار تو را ببيند، سرشارت مى‌كند و اصلاً نگاه هم نمى‌كند كه عذر بخواهى. توبيخت هم نمى‌كند كه بسوزى؛ «وَ اعْفُ عَنْ تَوْبيخِى بِكَرَمِ وَجْهِك». كرامت او در حدى است، كه اصلاً نگاه نمى‌كند تا از او عذر بخواهى. خيلى مهربان، خيلى نزديك، خيلى سميع و مجيب و محب است. 👤 از کتاب 📚 📖 ص ۳۳ #⃣
✳️ معيار ارزش، چيزى جز عبوديت نيست! 🔻 معيار ارزش چيزى جز «عبوديت» نيست. نه «نعمت‌هاى خدا» و نه «عمل» و «عبادت» ما، بل عبوديت ما ارزش‌آفرين است؛ و اين عبوديت در هنگام بلا و امتحان مشخص مى‌شود و درصد شرك و خلوص ما در اين فتنه‌ها و كوره‌ها معلوم مى‌گردد. 🔸 بى‌جهت نيست كه در شهادت به رسالت حضرت محمد (ص)، عبوديت پيش از رسالت مطرح مى‌شود؛ چون حتى انبيا، نه با معيار وحى و اين ارتباط وحى، كه با معيار عبوديشان از يكديگر سبقت مى‌گيرند و به رفعت بيشتر مى‌رسند و از قرب خداوند بهره مى‌برند. 🔺 و همين حقيقت است كه هدف خلقت مى‌شود، نه عبادت. «ما خَلَقْتُ اَلْجِنَّ وَ اَلْإِنْسَ إِلاّ لِيَعْبُدُونِ‌»، همين عبوديت را مطرح مى‌كند كه صراط مستقيم و نزديك‌ترين راه تا قرب خداست. 👤 📚 از کتاب «چشم‌های بسته، چشمه‌های کور» 📖 صفحات ۸۰ و ۸۱ #⃣
✳️ امام وسيله است، براى چه‌؟! 🔻 امام وسيله است، براى چه‌؟ براى نان و آب و زن و فرزند؟ اين‌ها كه وسيله‌هايى ديگر دارند. او وسيلۀ رسيدن است، جهت يافتن است، حركت كردن است. پس توسل به او، به كار گرفتن او در جايى است كه جايگاه اوست و در خور اوست. از او بايد حركت، جهت و هدايت گرفت. او را براى اين كارها گذاشته‌اند. 👤 📚 از کتاب 🤲 #⃣
✳️ خدایا از ثواب‌هايم بگذر! 🔻 من گاهى كه مى‌خواهم از خودم جمع‌بندى نمايم، مى‌گويم خدايا! گناهانم كه گناه است براى خودت، ولى تو از ثواب‌هايم بگذر. از طاعاتم بگذر! اين را بدون شوخى مى‌گويم، كه خدايا! تو از اين‌ها بگذر! چون ما مغرور همين طاعات هستيم. 🔸 به حقّ حق قسم! خوبى‌هاى ما، بد است. اين همان تعبيرى است كه اباعبداللّه (علیه‌السلام) با عرفان در روز عرفه مى‌گفتند: «اِلهِى مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِىَ فَكَيْفَ لاتَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِىَ»؛ كسى كه خوبى‌هايش بدى است، پس چطور بدى‌هايش بدى نباشد. 🔺 كارهاى خوب ما مثل كارها و خوبى‌هاى بچّه‌هاست، كه مى‌خواهند كارى بكنند، چيزى بياورند، ولى براى ما رنج‌آور است و مى‌گوييم: بس است. پس واى به بدى‌هاشان! 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣
✳️ رنج امام را کم می‌کنی؟! 🔻 مى‌گوييم مى‌خواهيم امام را ببينيم و اين يك عشق است، ولى باز نشده و شكل نگرفته. عاشق مى‌خواهد راحت معشوق را فراهم كند، نه راحت خودش را، چون راحت خودش، همان راحت محدود و مانده و فانى است. ‼️ پس بايد تو كارهايى كه به عهدۀ امام است، عهده‌دار باشى. مالك، على را نمى‌گرفت كه بايست تا اندامت را ببينيم، كه مى‌رفت تا رنج على را كم كند و سنگينى على را بردارد، حتى اگر فرسنگ‌ها از او دور شود و سال‌ها او را نبيند، كه آن‌ها در جدايى‌شان باهمند و جمعند، ولى ديگران در جمعشان هم از على جدايند. 👤 📚 از کتاب #⃣ 🤲
✳️ لحظه‌ها را دریاب! 🔻 پسرم موسی! مواظب باش تا با گذشت بهارهای عمرت، شکوفه‌های سعادت را بر روی دوش لحظه‌هایت داشته باشی. «لحظه‌ها»، حتی لحظه‌ها را کم نگیر، که آنچه تمامی «بهشت» و تمامی «جهنم» در آن شکل می‌گیرد، کم نیست. و کسی که این سنگینی را در هر لحظه احساس کند، «بی‌کار» نیست، مشغول است و اهتمام دارد؛ که مولای تو می‌گوید: «شُغِلَ مَنِ الْجَنَّةُ وَ النّارُ اَمامَهُ» آن کس که بهشت و جهنم در هر لحظهٔ او نهفته است؛ کسی که هر نگاهش، هر تصمیمش و هر اقدامش، بهشت و یا جهنم را به دنبال می‌کشد، بی‌کار نیست؛ آرام نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۵۵ #⃣
✳️ از چشمهٔ شب سيراب شو! 🔻 آن‌ها كه روز را با خلق خدا به‌سر مى‌برند، بايد شب را با خدا باشند و از قرب او رزق بگيرند و از چشمهٔ شب سيراب شوند، تا بتوانند بار برخوردهاى سنگين و درگيرى‌هاى مستمر روزشان را به دوش بگيرند و همين است كه رسول بايد پيش از قيامش در شب قيام كند و اين ارتباط را برقرار سازد و بايد قرآن را آرام‌آرام بخواند و با ترتيل در وجودش بنشاند؛ چون مى‌خواهد قول ثقيل و رسالت سنگين را به دوش بگيرد. 🔸 اين پيوند شب و ارتباط با خدا چه با دعا و چه با قرائت و چه با قيام، تأمين‌كنندهٔ رزق روزانهٔ آن‌هايى است كه سوخت‌وساز و درگيرى و برخوردهاى شكننده دارند؛ وگرنه به‌زودى احساس مى‌كنند كه خالى شده‌اند و ديگر حرفى ندارند و احساس مى‌كنند كه دارند كم مى‌آورند و از پاى افتاده‌اند. 👤 📚 از کتاب #⃣
✳️ از چشمهٔ شب سيراب شو! 🔻 آن‌ها كه روز را با خلق خدا به‌سر مى‌برند، بايد شب را با خدا باشند و از قرب او رزق بگيرند و از چشمهٔ شب سيراب شوند، تا بتوانند بار برخوردهاى سنگين و درگيرى‌هاى مستمر روزشان را به دوش بگيرند و همين است كه رسول بايد پيش از قيامش در شب قيام كند و اين ارتباط را برقرار سازد و بايد قرآن را آرام‌آرام بخواند و با ترتيل در وجودش بنشاند؛ چون مى‌خواهد قول ثقيل و رسالت سنگين را به دوش بگيرد. 🔸 اين پيوند شب و ارتباط با خدا چه با دعا و چه با قرائت و چه با قيام، تأمين‌كنندهٔ رزق روزانهٔ آن‌هايى است كه سوخت‌وساز و درگيرى و برخوردهاى شكننده دارند؛ وگرنه به‌زودى احساس مى‌كنند كه خالى شده‌اند و ديگر حرفى ندارند و احساس مى‌كنند كه دارند كم مى‌آورند و از پاى افتاده‌اند. 👤 📚 از کتاب #⃣
✳️ لحظه‌ها را دریاب! 🔻 پسرم موسی! مواظب باش تا با گذشت بهارهای عمرت، شکوفه‌های سعادت را بر روی دوش لحظه‌هایت داشته باشی. «لحظه‌ها»، حتی لحظه‌ها را کم نگیر، که آنچه تمامی «بهشت» و تمامی «جهنم» در آن شکل می‌گیرد، کم نیست. و کسی که این سنگینی را در هر لحظه احساس کند، «بی‌کار» نیست، مشغول است و اهتمام دارد؛ که مولای تو می‌گوید: «شُغِلَ مَنِ الْجَنَّةُ وَ النّارُ اَمامَهُ» آن کس که بهشت و جهنم در هر لحظهٔ او نهفته است؛ کسی که هر نگاهش، هر تصمیمش و هر اقدامش، بهشت و یا جهنم را به دنبال می‌کشد، بی‌کار نیست؛ آرام نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۵۵