✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️شیوه های درمان «سخن چينی» چيست؟
🔹براى مبارزه با اين پديده شوم #سخن_چینی و قطع ريشه هاى آن از درون جان آدمى، قبل از هر چيز بايد به سراغ انگيزه هاى آن رفت؛ به يقين تا عواملی همانند: #حسد، #دنياپرستى، #نفاق، #انتقام_جويى و #حالت_آزاردهى (سادیسم)، كه از عوامل اصلى پديده شوم نميمه و #سخن_چينى مى باشد، از بين نرود، اين #رذيله_اخلاقى از وجود انسان برچيده نمى شود. ممكن است با اراده و تصميم هاى قوى، مدتى محدود يا منتفى گردد، لکن در موقعیت های مناسب خود را نشان خواهد داد.
🔹فراموش نكنيم بسيارى از فضايل و يا رذايل اخلاقى، در يكديگر تأثير متقابل دارند، هر كدام مى تواند سبب و یا مسبّب ديگرى گردد، و اين در حالات و شرايط مختلف روى مى دهد. از سوى ديگر دقت در پيامدها و آثار سوء نمّامى، #سخن_چينى و سعايت، و نقش ويرانگر آنها در سطح #جامعه و درون #خانواده، و عواقب ناگوارى كه از اين رهگذر دامن همه را مى گيرد، عامل بازدارنده ديگرى است. #افراد_سخنچين به ويژه كسانى كه به آن عادت كرده اند، بايد آثار شوم اجتماعى و #كيفرهای_الهى اين عمل را هر روز از نظر بگذرانند، و سرانجام نمّامى و #سخن_چينى را پى در پى به خود یادآوری كنند، وگرنه #وسوسههاى_شيطانى و هوا و هوس آنها را آسوده نخواهد گذاشت.
🔹برخورد مردم با ايمان با #افراد_نمّام و سخن چين مى تواند عامل بازدارنده ديگرى باشد. زيرا هنگامى كه به گفته هاى آنها اعتنا نشود، و از سوی مردم نیز #طرد شوند، به زودى در مى يابند كه سخنان آنها نه تنها خريدارى ندارد، بلکه سبب بدبينى و نفرت مردم مى شود. همين امر اراده آنها را در اين كار زشت تضعيف مى كند. اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) در حديثى میفرماید: «اَكْذِبِ السِّعايَةَ و الَّنميمَةَ باطِلَةً كانَتْ اَوْ صَحِيحَةً» [۱] (سعايت و #سخن_چينى را تكذيب كن، خواه باطل باشد يا صحيح). یعنی اگر دروغ باشد بايد تكذيب شود، و اگر راست باشد با بى اعتنایی روبرو گردد.
🔹در حديث ديگرى نقل شده، مردى نامه اى را به #امام_على (عليه السلام) تقدیم کرد كه در آن درباره كسى #سخن_چينى شده بود. امام به او فرمود: «اِنْ كُنْتَ صادِقاً مَقَتْناكَ وَ اِنْ كُنْتَ كاذِباً عاقَبْناكَ وَ اِنْ اَحْبَبْتَ الْقِيلَةَ اَقَلْناكَ، بَلْ تُقيلُنى يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ» [۲] (اگر آنچه را نوشته اى #راست باشد ما تو را #مبغوض مى داريم، و اگر #دروغ باشد ما تو را #مجازات مى كنيم، و اگر توبه كنى توبه تو را مى پذيريم؛ آن مرد عرض كرد توبه مى كنم اى اميرمؤمنان توبه مرا بپذير».
🔹اين نكته نيز قابل توجه است؛ كسانى كه #سخن_چينى ديگران را نزد تو مى كنند، درباره تو نزد ديگران نيز سخن چينى خواهند كرد. همان گونه كه #امام_صادق (عليه السلام) می فرماید: «وَ مَنْ نَمَّ اِلَيْكَ سَيَنُمُّ عَلَيْكَ» [۳] (كسى كه نزد تو #سخن_چينى كند، بر ضد تو نيز سخن چينى خواهد كرد). سخن آخر: بسیاری از #مفاسد_اخلاقى، از ضعف ايمان ناشى مى شود، و هر قدر پايه هاى ايمان به #روز_جزا در دل محكمتر گردد، اين #رذايل كمرنگتر و كمرنگتر خواهد شد.
پی نوشتها؛
[۱] غرر الحكم و درر الكلم، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۱۴۶، قصار ۲۱۶؛
[۲] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۷، ص ۷۸؛
[۳] تحف العقول، ابن شعبه حرانى، جامعه مدرسين، چ ۲، ص ۳۱۶؛
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب (ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ اول، ج ۳، ص ۳۱۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#سخن_چینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در روايات اسلامی چه آثاری برای «کفران نعمت» ذکر شده است؟
🔸در روايات اسلامى به طور وسيع و گسترده، از #كفران_نعمت، زشتى و آثار شوم آن، و از زيبايى #شكر و بركات جالب آن بحث شده است، از جمله:
1⃣رسول خدا (صلى الله عليه و آله) در حديثى مى فرمايند: «اَسْرَعُ الذُّنُوبِ عُقُوبَةً كُفْرانُ النِّعْمَةِ». [۱] (گناهى كه زودتر از همه گناهان عقوبتش دامان انسان را مى گيرد #كفران_نعمت است).
2⃣امام على (عليه السلام) در اين رابطه مى فرمايند: «سَبَبُ زَوالِ النِّعَمِ الْكُفْرانُ». [۲] (آنچه باعث زوال نعمتها مى شود #كفران است).
3⃣آن حضرت در حديث ديگرى می فرمايند: «كُفْرُ النِّعْمَةَ مُزيْلُها وَ شُكْرُها مُسْتَديمُها». [۳] (#ناسپاسى_نعمت آن را از بين مى برد، و #شكر نعمت سبب دوام آن است).
4⃣اميرالمومنين (عليه السلام) در حديثى مى فرمايند: «كُفْرانُ النِّعَمِ يُزِلُّ الْقَدَمَ وَ يَسْلُبُ النِّعَمِ». [۴] (#كفران_نعمت سبب لغزش قدمها [و به زمين خوردن در زندگى] و موجب #سلب_نعمتها مى گردد).
5⃣آن حضرت در حديث ديگری می فرمايند: «آفَةُ النِّعَمَ الْكُفرانُ»؛ [۵] (آفت نعمتها، #ناسپاسى است).
6⃣اميرمؤمنان #امام_على (عليه السلام) می فرمايند: «كافِرُ النِّعمَةِ كافِرُ فَضْلِ اللهِ». [۶] (#كفرانكنندهنعمت، منكر فضل الهى است).
7⃣يكى از مجازات هاى الهى مجازات #استدراج است، و مفهوم آن اين است كه خداوند برای مجازات بعضى از #افراد_طغيانگر و ظالم، آنان را مشمول #نعمت هاى خود قرار مى دهد؛ هنگامى كه نعمت بر او فوق العاده زياد شد، ناگهان نعمت را سلب مى كند تا شديداً احساس درد و عذاب كند. از اين رو امام حسين (عليه السلام) درحديثى مى فرمايند: «اَلاِسْتِدْراجُ مِنَ اللهِ سبحانه لِعَبدِهِ اَنْ يُسْبِغَ عَلَيْه النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْر». [۷] (#استدراج در نعمت و غافلگير كردن خداوندى اين است كه به بنده اش نعمت فراوان مى دهد و توفيق #شكرگزارى را او سلب مى كند [ناگهان به زمين مى خورد و همه چيز را از دست مى دهد]).
8⃣امام سجّاد (عليه السلام) در اين رابطه مى فرمايد: «اَلذُّنُوبُ الَّتى تُغَيِّرُ النِّعَمَ البَغْىُ عَلَى النّاسِ وَالزَّوالُ عَنِ الْعادَةَ فِى الْخَيْرِ وَاصْطِناعُ الْمَعْرُوفِ، وَكُفْرانُ النِّعَمِ وَ تَرْكُ الشُّكْرِ». [۸] (گناهانى كه #نعمتهاى_الهى را تغيير مى دهد، ظلم بر مردم و تغيير دادن عادت در امور خير و #كفران_نعمت و ترك شكر است).
9⃣اميرمؤمنان امام على (عليه السلام) در حديث ديگرى مى فرمايند: «كُفْرُ النِّعْمَةِ لُؤْمٌ وَ صُحْبَةُ الاَحمق شُؤْمٌ». [۹] (#ناسپاسى_نعمت نشانه پستى است و دوستى با احمق سبب سر افكندگى است).
🔟اين بحث را با حديثى از امام صادق (عليه السلام) در بيان جنود عقل و جهل (لشكر عقل و نادانى) پايان مى دهيم. امام (عليه السلام) به اصحاب شان دستور مى دهند، #عقل و لشكريانش را بشناسند، و از #جهل و لشگريانش نيز باخبر باشند، و هنگامى كه بعضى از ياران توضيحات بيشترى مى خواهند #امام (عليه السلام) مى فرمايند: خداوند براى #عقل هفتاد و پنج لشكر قرار داده كه ضد آنها، جنود #جهل است، و در ضمن اين هفتاد و پنج لشكر كه در صدر كلام امام (عليه السلام) واقع شده مى فرمايند: «وَالشُّكْرُ وَ ضِدُّهُ الْكُفْرانُ». [۱۰] (يكى از لشكريان عقل #شكر است و ضد آن #كفران است).
💠تعبيراتى كه در روايات دهگانه بالا آمده به خوبى نشان مى دهد كه تا چه اندازه اين #رذيله_اخلاقى خطرناك است و تا چه حد #آثار_سوء آن در زندگى فردى و اجتماعى نمايان است و چگونه انسان را از اوج نعمت بر #خاك_مذلّت مى كشاند، #توفيقات را سلب مى كند و مايه دورى از خدا و نزديكى به #شيطان است.
پی نوشتها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ۲ ج ۶۶ ص۷۰. [۲] غررالحكم و درر الكلم، دار الكتاب الإسلامی، چ۲ ص۳۹۵ قصار ۸. [۳] همان، ص۵۳۸ قصار ۱۰. [۴] همان، قصار۲۰. [۵] همان، ص۲۷۸، قصار ۳. [۶] ص ۵۳۹، قصار ۳۶. [۷] بحارالأنوار، همان، ج ۷۵ ص ۱۱۷. [۸] همان، ج ۷۰، ص ۳۷۵. [۹] غررالحكم و درر الكلم، ص ۵۳۸، قصار۲۱. [۱۰] بحارالأنوار، همان، ج۱، ص۱۱۰
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن أبیطالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ ۱، ج ۳، ص ۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شکر #کفران
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد