‹ ﷽ ›
#مَه‌آنا🤍
#قسمت۱۶🤌🏻
نویسنده: فاطمه مولایی🌱✍🏻
آن روز ها مثل برق و باد گذشت...
یک روز زهرا طی یک تماس تلفنی با مهدیا ،از او خواسته بود که به جشن تکلیف یکی از دختران حوزه بروند و آنجا يکديگر را دیدار کنند..
گفته بود کار مهمی با او دارد.
جشن تکلیف دخترِ مشکات،بهترین لحظات را برای بشری به همراه داشت.
دخترک،،۹ ساله شده بود و شادمانی می‌کرد..از اینکه همه به او بابت فرا رسیدن محدوده‌ی سنی ای که او را آماده‌ی بر عهده گرفتن تکالیف الهی،،تبریک می‌گفتند و آن را خجسته می‌نهادند.
مهدیا هم با دین آن لحظات یاد روزی افتاد که چادر رنگی،،مملو از پروانه‌اش را به سر کرده بود و حجاب را از همیشه بیشتر پاس داشته بود.
با مرور آن اتفاقات،لبخندی روی لب مهدیا نشست.
زهرا هدیه یک روسری و یک گیره و مهدیا یک چادر رنگی و یک عطر حرم امام رضا را برای بشری کنار گذاشته بودند.
بعد از مماشاتی که با هم داشتند مهدیا پرسید:
+«کار مهمت چی بود سید؟»
زهرا دستانش را بهم مالید و شروع کرد:
-«ازدواجت!»
مهدیا بهت زده به زهرا چشم دوخته بود و تکه ای از شیرینی ای که در دهانش بود،در حلقش پرید.
چند سرفه کرد و متعجب پرسید:
+«چی گفتی؟»
زهرا لیوانی آب ریخت و به دست مهدیا داد:
-«مهدیا ببین من بلد نیستم مقدمه چینی کنم...ببین..من می‌خوام یه بنده خدایی رو بهت معرفی کنم.
ازش مطمئنم..مثل چشمام.همونطور که تو رو تو این چند ماه شناختم و ازت مثل چشمام مطمئنم،از اونم همینطور مطمئنم!
مهدیا خنده ای کرد و گفت:
+«خوب اون کیه که اینقدر ازش اطمینان داری و مطمئنی؟»
زهرا سادات مکثی کرد و گفت:
+«برادرم!»
❌کپی و نشر به هر شکل حرام است❌
