#سخن_هفته
❇️ هم‌زمان با داغ شدن مجدد بحث مذاکره با آمریکا، خط حزب‌الله سرانجام این موضوع را بررسی می‌کند:
📝 #بی‌فایده، #باضرر
💢 اين يک واقعيت انکارناپذير است که آمريکايي‌ها به #مذاکره با ايران احتياج دارند. چرا؟ حداقل به دو دليل عمده: اول آنکه قدرت هژموني ايالات متحده، روز به روز در حال افول است، پس نياز دارند به افکار عمومي جهان نشان دهند که هم‌چنان قدرت برتر دنيا و محور تحولات آن هستند. دوم آنکه جمهوري اسلامي به‌عنوان يک قدرت نوظهور دست‌کم منطقه‌اي، توانسته است در سال‌هاي اخير، عمق راهبردي خود را روز به روز گسترش داده و در عين حال، سياست مستقل بودن خود از نظام سلطه را هم به معرض نمايش بگذارد، پس کشاندن چنين کشوري به ميز مذاکره، براي مقامات آمريکايي از اهميت زيادي برخوردار است.
♨️ اما چرا با آمريکا مذاکره نمي‌کنيم؟
⁉️اين سؤالي کليدي است و اين روزها توسط برخي از سياسيون و رسانه‌هاي داخلي مطرح مي‌شود. براي پاسخ به آن اما بياييد سؤال را برعکس کنيم و بپرسيم که اگر فرضا (فرض محال) با آمريکا مذاکره کنيم چه اتفاقي مي‌افتد؟ در اين صورت، طبعا نتيجه‌ي آن از سه حالت خارج نيست:
⚫️ #اول، دو طرف پاي ميز مذاکره بروند و بعد از ساعت‌ها و روزها گفتگو کردن، به دليل تعارض شديد #ديدگاه‌ها و #رويکردها، به نتيجه‌اي نرسند و ميز مذاکره را ترک کنند. واضح است که در اين حالت، نه تنها چيزي عايد کشور نمي‌شود بلکه هم فرصت‌هاي کشور به هدر مي‌رود، و هم فضاسازي‌ها عليه ايران به شکل سنگين‌تري از سر گرفته خواهد شد که ايران نمي‌خواهد مذاکرات به نتيجه برسد و به اصطلاح مي‌شود کالاول!
⚪️ #دوم، دو طرف بعد از مذاکرات فشرده و بحث‌هاي فراوان، در بهترين حالت به توافقي شبيه همين توافق موسوم به #برجام برسند. در اين حالت، سؤال آن است که آيا منافع ايران از اين متن حاصل خواهد شد؟ آيا برجام منتهي به برداشتن #تحريم‌ها شد که حالا مجددا چيزي شبيه آن را تجريه کنيم؟ از اين مهم‌تر، اساسا چه تضميني وجود دارد که دولت بعدي ايالات متحده، مانند دولت فعلي، برخلاف همه‌ي قواعد و قوانين حقوقي عمل نکند و با اين ادعا که اين توافق به ضرر کشور آمريکا است، به‌طور يک‌جانبه از آن خارج نشود؟ و اصلا چرا بايد مسيري را که يک بار آزموده‌ايم و به نتيجه‌اي هم نرسيده‌ايم، مجددا تکرار کنيم؟
🔴 #سوم هم اينکه آمريکا به مذاکرات، به صورت يک بسته‌ي کامل که فراتر از موضوع هسته‌اي نگريسته و خواستار #مذاکرات_جامع با ايران، بر سر ساير موضوعات مهم مانند #فعاليت‌هاي_منطقه‌اي ايران، #تسليحات_موشکي، #حقوق_بشر، حمايت ايران از #گروه‌هاي_محور_مقاومت هستند. مثل روز روشن است که پيامد چنين مذاکره‌ای نیز تهي کردن کشور از #مؤلفه‌هاي_قدرت خود است و در اين صورت، کشور بيش از هر زمان ديگري به گزينه‌ي #حمله‌ي_نظامي نزديک‌تر خواهد شد. بنابراين هيچکدام از سه حالت فوق، در بردارنده‌ي #منافع_ملي کشور و مردم نخواهد بود.
🔰 پس چه بايد کرد؟
حال که مشخص شد مذاکره با آمريکا، «بي فايده و باضرر» است، بايد به اين سؤال پاسخ داد که پس چه بايد کرد و راه چاره چيست؟ جواب اين سؤال را به تفصيل، رهبر انقلاب در مراسم سالگرد رحلت امام خميني(ره) بيان کردند: رساندن کشور به #نقطه‌ي_بازدارندگي. «هدف #مقاومت عبارت است از رسيدن به نقطه‌ي بازدارندگي. هم در اقتصاد، هم در مسائل سياسي کشور، هم در مسائل اجتماعي، هم در مسائل نظامي بايد به نقطه‌اي برسيم که اين نقطه بازدارنده باشد، يعني بتواند جوري خود را نشان بدهد که دشمن را از تعرّض به ملّت ايران در همه‌ي زمينه‌ها منصرف کند؛ دشمن ببيند فايده‌اي ندارد و با ملّت ايران نمي‌تواند کاري بکند.»
💥امنیت آوری انتخابات چگونه؟
✍عبدالله گنجی
💥اینکه گفته می‌شود مشارکت بالاتر موجب امنیت کشور می‌شود شاید مخالفانی نداشته باشد، اما بیشتر جنبه انتزاعی آن به ذهن متبادر می‌شود. اینکه رهبری می‌فرمایند: کسانی که بنده یا جمهوری اسلامی را قبول ندارند برای کشورشان مشارکت کنند یعنی چه؟
جمهوری اسلامی ایران از بدو پیروزی، بازی نظام سلطه در قاعده سلطه‌گر – سلطه‌پذیر یا جهان آزاد و قرنطینه را به هم زد. چنین امری در شأن ملت کهن ایران بود، اما پرهزینه هم بود.
در این میدان مبارزه بین عوامل قدرت عرفی و ظاهری ایران و امریکا فاصله زیادی است. اگر وسعت، ثروت و جمعیت را مهم‌ترین عوامل قدرت یا ابرقدرتی یک کشور بدانیم طبیعی است که فاصله ایران و امریکا چند برابر است.
👇 اما مقاومت ۴۲ ساله ایرانیان از دو عامل قدرت نامتقارن سرچشمه می‌گیرد؛
#اول تجربه تاریخی ملت و
#دوم ایمانی که این ملت بر آن استوارند.
دشمن و رقیب امروز ما – غرب به ماهو غرب- جایگاه مردمی این نظام را از صندوق رأی می‌فهمد.
راهپیمایی روز قدس، یا ۲۲ بهمن و... را امری تبلیغی، هیجانی و توده‌ای ارزیابی می‌کند که در رسانه بزرگ‌نمایی یا کوچک‌نمایی می‌شود.
اما رأی اینگونه نیست، جنبه کمی، کیفی و جهت‌گیری تک تک آرا روشن می‌شود و میزان مشارکت – که به معنی رفراندوم به جمهوری اسلامی است- جایگاه دشمن را تنظیم می‌کند.
این باور ساده‌اندیشانه یا به خاطر کم‌اطلاعی است که هنگام مشارکت پایین (مانند انتخابات ۱۳۹۸) به مثال‌آوری از کشور‌های اروپایی پناه ببریم.
🔻در غرب اندیشمندانشان این هنر را داشته‌اند که برای مردم انگاره‌ای بسازند که لیبرال دموکراسی یا سوسیال دموکراسی پایان تاریخ است و مردم هیچ راهی برای رسیدن به نظام سیاسی دیگری سراغ ندارند و نمی‌بینند؛ بنابراین مشارکت پایین در غرب را مرتبط با ضعف برنامه، قبول نداشتن کاندیدا، نامقبول بودن حزب، بی‌ربط دانستن سیاست‌ها و... می‌دانند، اما درشرق و خصوصاً در ایران چنین تحلیل نمی‌کنند.
در غرب به خاطر اینکه پذیرفته‌اند لیبرال دموکراسی پایان تاریخ است، چیزی به نام انقلاب، براندازی و اپوزیسیون بی‌معناست و کاهش مشارکت را در پارادایم فاصله مردم و حاکمیت تحلیل نمی‌کنند، اما در شرق و ایران اینگونه نیست.
✔️بنابراین، مشارکت حداکثری خصوصاً بعد از سه سال فشار حداکثری امریکایی‌ها به مثابه میوه‌چینی ایرانیان یا دشمنان تلقی می‌شود. دشمن می‌خواهد تأثیر فشار خود را ببیند و جمهوری اسلامی می‌خواهد تأثیر فشار دشمن به ناکامی منجر شود.
👇مثالی از امنیت آوری انتخابات بسیار مهم است و عینیت مشارکت و امنیت را رقم می‌زند.
انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۷۲ در اوج نارضایتی اقتصادی و تورم ۵/۴۹ درصدی برگزار شد، ایرانیان حدود ۵/۱۵ میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند و این مشارکت به‌رغم حضور احمد توکلی به عنوان مخالف سرسخت هاشمی بود.
رئیس‌جمهور نیز ۵/۱۰ میلیون رأی آورد که از ۱۴ سال قبل بنی‌صدر کمتر بود.
رأی رئیس‌جمهور در سال ۷۲ پایین‌ترین حد نصاب انتخاب یک رئیس‌جمهور در ایران پس از انقلاب است.
چهار سال بعد در خرداد ۷۶ که اولین انتخابات رقابتی جدی در کشور بود (و این روند تاکنون ادامه داشته است) ۲۸ میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند و رئیس‌جمهور منتخب نیز حدود ۲۰ میلیون از رأی را به خود اختصاص داد. بعد از انتخابات هم خاتمی و هم مقام‌معظم رهبری تأکید کردند که این مشارکت بالا و این حماسه بزرگ یک تهدید بزرگ نظامی را از کشور دور کرد. تأکید مشترک رئیس‌جمهور وقت و رهبری بر این موضوع قطعاً صحت آن را قطعی می‌نماید.
اما این موضوع نشان می‌دهد که دشمن براساس میزان مشارکت ۱۳۷۲ جلو آمده بوده است و با انتخابات چهار سال بعد مجدداً خود را با جایگاه مردمی نظام جمهوری اسلامی تنظیم کرده است.
🔻در همه انتخابات‌های ۲۴ سال گذشته مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری نمره قابل قبولی داشته و رقابت واقعی وجود داشته است.
🔴 امسال به جهت تثبیت ویروس کرونا و فشار اقتصادی سه ساله، پیش‌بینی می‌شود این مهم تقلیل یابد، به همین دلیل مردم و حاکمیت نمی‌توانند طبق روال عادی با مسئله برخورد کنند.
اگر مشارکت بالاتر و حداکثری امنیت‌آور است- که هست- باید زمینه‌های حضور حداکثری فراهم شود، البته ملت می‌داند که مشارکت بالا خط پایان محاصره سه ساله ملت ایران است و تو دهنی را ان‌شاءلله خواهد زد. اما وجود
⚡️ رقابت جدی،
⚡️مناظره حقیقی،
⚡️برنامه باور پذیر
⚡️کنترل حداکثری کرونا
چهار عنصری هستند که می‌توانند بخشی از مشارکت را اصلاح و نسبت به ۱۳۹۸ جبران کنند.
👇امنیت‌آوری انتخابات روی دیگری نیز در داخل دارد.
برخی انتخابات را نه پروسه‌ای برای چرخش نخبگان که بستری برای مبارزه با نظام جمهوری اسلامی می‌دانند.
بستری را می‌بینند که به
روش‌های مختلف می‌شود در آن چالش و هزینه تولید و اصل انتخابات را به سخره گرفت.
#پژواک_هادی