جمعه‌ای‌که‌نداشتی! داشتم فکر می‌کردم اگر هنوز داشتیمتان، جمعه‌ی بیست‌وسه‌ی‌آذرِهزاروچهارصدوسه برای همه‌ی ما شبیه بیست و سه آذر هرسال بود! هیچ‌کداممان پیِ تاریخ تولد شما نبودیم. از شما، همین که سر ظهر توی اخبار یک تصویر خسته ببینیم لابلای مردم یک شهرستان بس بود! همین که یک لبخند ببینیم گوشه‌ی لبتان و صدایتان را بشنویم که: « درست میشه انشاالله» دلمان گرم می‌شد! اگر داشتیمتان هنوز، گمانم خودتان هم حواستان به این رقم‌های عزیزِ تاریخ ساز نبود. جمعه بود آخر! جمعه‌ها رسم بود چشمتان راه بگیرد توی صورت آفتاب‌سوخته‌ی کارگرها و دستتان برود به سامان دادنِ آشفتگی‌ها! جمعه‌ها عادت کرده بودیم تهِ دلمان ذوق کنیم که قدم می‌زنید میان مردمی که توی عمرشان مسئول به خودشان ندیده‌اند. عادت کرده بودیم که جمعه نداشته باشید! امروز هرکجا که سرک کشیدم عکس شما بود و تبریک تولدتان. لابد تا غروب تسبیح تسبیح صلوات و آیه آیه فاتحه و جعبه جعبه قربان صدقه تا در خانه‌ی بهشتی‌تان قطار شده. اصلا نمی‌دانم خانه بودید یا نه ولی می‌دانم شما عادت ندارید چیزی از جمعه‌ را برای خودتان بردارید! لابد تا تک‌تک هدایا را جبران نکردید سرتان را روی بالش نگذاشتید. لابد نشسته‌اید وسط کادوها و یکی یکی دعاهای مستجاب را پیچیده‌اید و فرستادید روی زمین! بعد هم به حاجت‌های ما لبخند زدید که:« درست میشه انشاالله» احتمالا جمعه‌ی بیست‌وسه‌ی‌آذرِهزاروچهارصدوسه برای شما شبیه همه‌ی جمعه‌هاست. برای ما داغ‌دیده‌ها اما... تولدتان مبارک مردِ جمعه‌های ایران! #شهید_رئیسی‌عزیزم #جمعه‌ای‌که‌نداشتی #حسرت #اولین‌پاییز_بدونِ‌او #تولدت‌مبارک @pichakeghalam