یکی از علت هایی که کار نظام آن طور که میخواهیم پیش نمیرود موضوع زیر است سخنان ناصر اولیایی رئیس صنف قماش چی (پارچه فروش) های ایران در جمع یهودیان ایرانی مقیم امریکا حاوی نکات بسیار مهمی است این شبکه پیچیده و مسلط بر اقتصاد ایران پس از انقلاب چه شد؟ آیا یهودیان مخفی موسوم به آنوسی ها و شبکه بهائیان مخفی هنوز هم فعالند؟ ⁉️ قابل توجه کسانی که *نفوذ* را توهم توطئه می دانند!!! 👈این شخص یهودی است که اقرار می کند با تظاهر به مسلمانی، *۱۴ سال رئیس اتحادیه بنکداران پارچه در بازار* تهران بوده است❗️ 👈او با افتخار و به زبان فارسی، از *نفوذ هم وطن های یهودی اش در شاهراه های حیاتی و جای جای بنگاه های اقتصادی ایران* میگه، و روحیه میده و *تشویق می کنه نسل های بعدیشون رو برای ادامه راهشون!!!

کشتار هفتاد و 5 هزار ایرانی و جشن پوریم(سیزده بدر ما) و اظهارات افتخار آمیز نتانیاهو از نقش آفرینی بانو استر در گرفتن دستور قتل هامان وزیر باشرف ایرانی دربار خشایار با همکاری مردخای قبر استر و مردخای همینک در همدان است . از نظر صهیونیست ها ، اولین هولوکاست در ایران اتفاق افتاده است و بخشی از انتقام آن گرفته شده است( همان کشتار مورد اشاره در بالا) اما انتقام اصلی هنوز باقی مانده است. براستی چقدر شناخت داریم از دشمنی یهود افراطی و صهیونیزم بین الملل و ...

فیلم سینمایی یک شب با پادشاه (به انگلیسی: One Night with the King) نام فیلمی صهیونیستی است که محصول سال ۲۰۰۶ آمریکا است. در ابتدای این فیلم ادعا می شود یهودیان زیادی توسط ایرانی ها قتل عام شده اند و استر ماموریت یافت تا منجی قوم یهود شود.

سخنان نوروزی مقام معظم رهبری

به درخواست تعدادی از مخاطبین / در فهرست سایت ها در آخرین صفحه ، منظور از نزدیک به دولت ، سایت های نزدیک به دولت روحانی می باشد

مباحث مطروحه در دوره کارگاه طرح ملی اعتلا دانشگاه آزاد اسلامی

«پیشرفت» غیر از «توسعه» است تعریفی که رهبر انقلاب برای پیشرفت ارائه می‌کنند، با مفهومی غیر از واژه «توسعه» است. رهبر انقلاب نسخه‌های پیشرفت غربی را برای ساخت تمدن نوین اسلامی کارآمد نمی‌دانند و حتی فراتر از این معتقدند: «نسخه‌های پیشرفت و نسخه‌های غربی و بیگانه، بعضا حتی خائنانه است.» از این رو رهبر انقلاب واژه «پیشرفت» را در نظام بیانات و راهبری خود جایگزین «توسعه» کرده‌اند: «کلمه‌ «پیشرفت» را ما با دقت انتخاب کردیم؛ تعمدا نخواستیم کلمه «توسعه» را به کار ببریم. علت این است که کلمه توسعه، یک بار ارزشی و معنایی دارد؛ التزاماتی با خودش همراه دارد که احیانا ما با آن التزامات همراه نیستیم، موافق نیستیم. ما نمی‌خواهیم یک اصطلاح جاافتاده متعارف جهانی را که معنای خاصی را از آن می‌فهمند، بیاوریم داخل مجموعه کار خودمان بکنیم.» توسعه و پیشرفت در نگاه رهبر انقلاب هر یک چه مختصاتی دارند و چه وجوه اشتراک و تمایزی می‌توان برای آنها یافت؟ الف) نگرش تفاوت در جهان‌بینی تفاوت اساسی «پیشرفت» مدنظر رهبر انقلاب با الگوی رایج توسعه غربی، در نگرش کلی به جهان و حیات است. جهان‌بینی در هر تفکر مولفه‌های مهمی چون «هستی‌شناسی»، «خداشناسی» و «انسان‌شناسی» دارد که شیوه نگاه به هریک از مولفه‌ها، آن را از جهان‌بینی دیگر متمایز می‌کند. وجه برجسته جهان‌بینی غربی که الگوی توسعه ذیل آن تعریف می‌شود، «اومانیستی» بودن آن است. به این معنی که میان مولفه‌های فوق ، "انسان" محور خلقت قرار گرفته است و هیچ‌چیز فراتر از انسان و خواست او وجود ندارد. طبیعی است که چنین نگرشی به شیوه زندگی و هدف‌گزینی در راستای پیشبرد اهداف کلان جهت‌دهی می‌نماید. در مقابل، جهان‌بینی در الگوی پیشرفت «توحیدی» بوده و خداوند محور، خالق و هدایت‌کننده جهان انگاشته می‌شود که همه موجودات بایستی خود را در مسیر خدمت به این وجود مقدس قرار دهند. لذا مشخص است نوع نگاه به جهان در الگوی «توسعه» و «پیشرفت» کاملا متمایز است. رهبر انقلاب در تبیین ضعف الگوهای توسعه از نظر پایه و مبنا این چنین می‌فرمایند: «الگوهای رایج توسعه، از لحاظ مبانی، غلط و بر پایه اومانیسم و اصول غیرالهی هستند و از لحاظ آثار و نتایج نیز نتوانسته‌اند وعده‌هایی را که داده بودند، محقق کنند». تفاوت در ایدئولوژی ایدئولوژی در واقع گرایش و مرامی است که اعتقاد داریم به وسیله آن می‌توان خود را به جهان بینی مدنظر نزدیک کرد. در واقع ایدئولوژی نسبت به جهان‌بینی جنبه‌ای عینی‌تر داشته و روشمند است. ایمان به یک مرام و روش، که بر مبنای آن بتوان شاخص‌های پیشبرد جامعه را بنا نهاد، مساله‌ای طبیعی است و هر تمدنی خواهان ارتقا باشد، گریزی از آن ندارد. رهبر انقلاب می‌فرمایند: «بدون ایمان، پیشرفت در این بخش‌ها امکان‌پذیر نیست؛ کار درست انجام نمی‌گیرد. حالا آن چیزی که به آن ایمان داریم، می‌تواند لیبرالیسم باشد، می‌تواند کاپیتالیسم باشد، می‌تواند کمونیسم باشد، می‌تواند فاشیسم باشد، می‌تواند هم توحید ناب باشد؛ بالاخره به یک چیزی باید ایمان داشت، اعتقاد داشت، به دنبال این ایمان و اعتقاد پیش رفت. مساله ایمان، مهم است. ایمان به یک اصل، ایمان به یک لنگرگاه اصلی اعتقاد؛ یک چنین ایمانی باید وجود داشته باشد». و در جای دیگر اشاره می‌کنند: «‌هیچ‌ملتی که داعیه تمدن‌سازی دارد، بدون ایدئولوژی نمی‌تواند حرکت کند و تا امروز حرکت نکرده است. هیچ ملتی بدون دارا بودن یک فکر و یک ایدئولوژی و یک مکتب نمی‌تواند تمدن‌سازی کند. همین‌هایی که امروز شما ملاحظه می‌کنید در دنیا تمدن مادی را به وجود آورده‌اند، اینها با ایدئولوژی وارد شدند؛ صریح هم گفتند؛ گفتند ما به کمونیستیم، گفتند ما به کاپیتالیستیم، گفتند ما به اقتصاد سرمایه‌داری اعتقاد داریم؛ مطرح کردند، به آن اعتقاد ورزیدند، دنبالش کار کردند؛ البته زحماتی هم متحمل شدند، هزینه‌ای هم بر دوش آنها گذاشته شد. بدون داشتن یک مکتب، بدون داشتن یک فکر و یک ایمان، و بدون تلاش برای آن و پرداختن هزینه‌های آن، تمدن‌سازی امکان ندارد».

الگوهای توسعه اومانیستی غربی تا چند ده سال پیش، حول ایدئولوژی‌های متفاوت و بعضا متعارضی می‌گشتند که «کمونیسم»، «لیبرالیسم»، «فاشیسم» و... برخی از آنهاست. لکن در سال‌های اخیر و با فروپاشی نظام‌های فاشیستی و کمونیستی، تقریبا می‌توان «لیبرالیسم» را به‌عنوان ایدئولوژی متحد در الگوی توسعه غرب به حساب آورد. این ایدئولوژی که مفهوم کلیدی آن «اباحی‌گری» بوده و برخی به اشتباه آن را «آزادی» ترجمه کرده‌اند؛ وجود هرگونه ضوابط و قید و بند در یک جامعه توسعه یافته را برنمی‌تابد و اعتقاد دارد، جامعه‌ای به مرز توسعه می‌رسد که یک فرد در آن آزاد باشد تا هر سخنی را دلش خواست بگوید و هر فعلی را که دلش خواست انجام دهد و تنها مرز این رفتار اباحه‌گرانه، تعارض نداشتن خواست فرد با حقوق دیگر انسان هاست. اما اساسا در الگوی پیشرفت، چنین شاخصی وجود ندارد و از قضا «بندگی» از مهم‌ترین مفاهیم اسلامی است که نشان می‌دهد در مرام اسلام، چارچوب و محدودیت امیال انسان و رجحان خواست خداوند بر خواست انسان مساله‌ای قابل توجه است. رهبر انقلاب این هندسه فکری را برای ساخت تمدن مردود شمرده و می‌فرمایند: «هم در زمینه‌های اقتصادی، هم در زمینه‌های اخلاقی، هم در زمینه‌های سیاسی. همان چیزی که به آن افتخار می‌کردند به‌عنوان لیبرال دموکراسی، امروز مورد انتقاد است؛ پس این هم نقشه پیشرفت نیست». در عوض الگوی پیشرفت مطلوب، بر محور تفکر پویای «شیعی» استوار است که در آن تمسک به «ولایت» به منزله سوار شدن بر کشتی‌ای است که دارای کشتی‌بانی راه‌آشناست و با فهم صحیح از جهان‌بینی توحیدی و ایدئولوژی شیعی، می‌تواند جامعه را به سرمنزل پیشرفت برساند. رهبر معظم انقلاب در ضرورت ولایت‌محوری در الگوی پیشرفت می‌فرمایند: «حکومتی که رشحه‌ای از ولایت معنوی در آن نباشد، اگر جذابیتی هم داشته باشد، جز لعابی از دروغ و فریب و تزویر نیست... این [نظام ولایی]، بسیار پیشرفته‌تر و معنادارتر و ریشه‌دارتر از چیزی است که امروز در لیبرال دموکراسی غربی وجود دارد؛ این از افتخارات ماست؛ این را باید حفظ کرد». ب) نظامات تفاوت در نظام فرهنگی الگوی توسعه غربی، مدل فرهنگی خاصی برای مدیریت جوامع پیشنهاد نمی‌کند و از آنجا که خواست انسان (همان‌طور که بیان شد) محور قرار می‌گیرد، هر فرد مختار است طبق امیال خود سبک زندگی و الگوی فرهنگی پیرامون خود را بسازد. از این منظر می‌توان الگوی توسعه غربی را فاقد هویت و پیوست فرهنگی دانست، حال آن از دیدگاه رهبر انقلاب، پیشرفت کشور بدون حفظ یک «هویت» منسجم و مهندسی شده فاقد ارزش خواهد بود: «صنعتی شدن، فراصنعتی شدن، پیشرفت علمی، پیشرفت خدماتی و پیشرفت‌های بهداشتی و درمانی، باید به‌عنوان شاخص‌های پیشرفت باشد؛ اما اساس اینها باید حفظ هویت ملی باشد. اگر یک کشوری همه اینها را داشت، اما از لحاظ ملی، یک کشور بی‌هویتی بود، فرهنگش وابسته به دیگران بود، از گذشته و تاریخ خود هیچ بهره‌ای نداشت و نبرده بود، یا اگر گذشته‌ای داشت، آن گذشته را از چشمش دور نگه داشتند یا آن را در نظرش تحقیر کردند، این کشور مطلقا پیشرفت نخواهد کرد؛ زیرا هویت ملی، اساس هر پیشرفتی است». از همین رو رهبر معظم انقلاب بُن‌مایه‌‌های فرهنگ اسلامی را معین کردند و معتقدند پیشرفت صرفا در سایه توجه به این اصول ممکن است: «اسلام بُن‌مایه‌های یک چنین فرهنگی را برای ما معین کرده است. بُن‌مایه‌های این فرهنگ عبارت است از خردورزی، اخلاق، حقوق؛ اینها را اسلام در اختیار ما قرار داده است. اگر ما به این مقولات به‌طور جدی نپردازیم، پیشرفت اسلامی تحقق پیدا نخواهد کرد و تمدن نوین اسلامی شکل نخواهد گرفت.» تاکید رهبری بر ضرورت «مهندسی فرهنگی» در جامعه نیز از همین دیدگاه نشأت می‌گیرد. علاوه‌بر هویت شیعی که بخش مهم نظام فرهنگی ما را شکل می‌دهد، ایشان بر هویت ملی ایرانیان نیز در ساخت نظام فرهنگی تاکید ویژه‌ای دارند و معتقدند مسیر توسعه با کمرنگ کردن هویت ملی، در واقع جامعه را از پیشرفت وا می‌دارد: «هویت ملی را سلب کردن و مدل بازی به جای مدل سازی پیشرفت نیست. ما وابسته شدن و غربی شدن را پیشرفت نمی‌دانیم».