eitaa logo
بنیاد بین المللی غدیر قزوین
2.6هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
2.7هزار ویدیو
179 فایل
﷽ 💠کانال بنیاد بین المللی غدیر استان قزوین ویژه اطلاع رسانی ⁦✍️⁩ #مسابقات_ملی_کتابخوانی⁦ ⁦✍️⁩ #کلاس_های_نهج_البلاغه ⁦✍️⁩ #اخبار_غدیری_و_بازتاب_خبری به دوستداران خدمت به مکتب اهل بیت(ع) ارتباط با ادمین و مسئول تبادل و تبلیغات https://eitaa.com/Hosein7174
مشاهده در ایتا
دانلود
ترجمه حدیث ۱۲۷ امام صادق(عليه‌السّلام) فرمودند: نام حضرت نوح(عليه‌السّلام) عبدالغفّار بود، ولى چون بسيار بر نفس خود نوحه و زارى داشت «نوح» ناميده شد.
ترجمه حدیث ۱۲۸ امام صادق(عليه السّلام) فرمودند: نام حضرت نوح عليه السّلام عبدالملك بود ولى چون پانصد سال را به نوحه و زارى گذراند نوح ناميده شد.
ترجمه حدیث ۱۲۹ امام صادق(عليه السّلام) فرمود: نام حضرت نوح(عليه السّلام) عبدالاعلى بود ولى چون پانصد سال را به نوحه و زارى گذراند نوح ناميده شد. (حضرت نوح چندین لقب داشتند)
ترجمه حدیث ۱۳۰ امام باقر(عليه السّلام) از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روايت كند: هيچ چيزى نيست جز اينكه معادلى دارد مگر خداوند كه هيچ چيز معادل او نيست؛ و هيچ سخنى معادل و برابر «لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰه» نيست، و اشكى كه از خوف خدا ريخته شود هم وزنى ندارد پس اگر بر چهرۀ شخص جارى گردد، پس از آن هرگز آن روى را گرفتگى و تيرگى فرا نمى‌گيرد.
ترجمه حدیث ۱۳۱ امام صادق(عليه السّلام) از پدر بزرگوارشان روايت کردند كه حضرت باقر(علیه‌السّلام) فرمودند: رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: خوشا به حال چهره‌اى كه خداوند به او نظر دارد، آن چهره‌اى كه بر گناهى كه هيچ كس جز خدا بر آن اطلاعى ندارد از خوف خدا مى‌گريد.
ترجمه حدیث ۱۳۲ رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: هر چشمى در روز قيامت گريان است مگر سه چشم: ۱) چشمى كه از خوف خدا بگريد ۲)و چشمى كه [از ديدن] حرامهاى الهى فرو بسته شود ۳)و چشمى كه در راه خدا شب‌زنده‌دارى كند.
ترجمه حدیث ۱۳۳ امام رضا(عليه السّلام) فرمودند: در ضمن رازگويى خداوند با حضرت موسى(عليه السّلام) چنين آمده است: كسانى كه به من نزديك گشته‌اند به واسطۀ هيچ عملى همانند گريستن از خوف من به من نزديك نشده‌اند؛ و آنان كه طوق بندگى مرا در گردن دارند به واسطۀ هيچ عملى همانند باز ايستادن از ارتكاب حرامهاى من مرا بندگى ننموده‌اند؛ و آنان كه خود را آراسته‌اند به واسطۀ هيچ عملى همانند پيشه نمودن زهد و بى‌رغبتى نسبت به آنچه كه بى‌نيازى از آن در دنيا مورد اهميّت است، خود را براى من نياراسته‌اند. حضرت موسى(عليه السّلام) عرض كرد: اى گرامى‌ترين گراميان! چه چيزى آنان را در اين راه ثابت قدم و پا بر جا نموده‌؟ خداوند فرمودند: اى موسى! امّا آنان كه به واسطۀ گريستن از خوف من به من نزديك گشته‌اند آنان در مرتبۀ همجوارى با رفيق اعلى(معشوق و دوست برتر) هستند و هيچ كس در اين مقام با آنان شريك نيست؛ و امّا آنان كه به واسطۀ باز ايستادن از ارتكاب حرامهاى من مرا بندگى نموده‌اند من در قيامت از آنان شرم دارم كه در مورد اعمالشان كنجكاوى و دقّت به خرج دهم در حالى كه اعمال همۀ مردمان را به دقّت وارسى خواهم كرد؛ و امّا آنان كه خود را به واسطۀ بى‌رغبتى به دنيا برايم آراسته‌اند تمامى بهشت را براى آنان مباح و روا مى‌سازم كه در هر جاى بهشت خواستند جاى گيرند.
ترجمه حدیث ۱۳۴ امام صادق(عليه السّلام) فرمودند: به درستى كه [آگاه باشد] بين آدمى و بهشت به خاطر گناهان زيادش فاصله‌اى بيش از فاصلۀ زمين تا عرش باشد؛ پس چنين كسى را چاره‌اى نيست جز اينكه از خوف خداى عزّ و جلّ بگريد و بر گناهان خويش اشك ندامت بريزد تا فاصلۀ او و بهشت نزديكتر از فاصلۀ پلك چشم تا مردمك چشم شود.
ترجمه حدیث ۱۳۵ امام صادق(عليه السّلام) فرمودند: هيچ چيزى نيست جز اينكه پيمانه و وزنى دارد مگر اشكها، زيرا يك قطره اشك درياهايى از آتش را خاموش مى‌كند. پس هر گاه چشم پر آب شد و در اشك خود غرق گشت چنين چهره‌اى را كدورت و تيرگى فرا نمى‌گيرد و هر گاه اشك آن جارى شود، خداوند آن ديده را بر آتش حرام مى‌گرداند و اگر در بين يك امّت يك نفر [با اخلاص و از خوف خدا] بگريد آن امّت همگى مورد رحمت الهى واقع مى‌شوند.
ترجمه حدیث ۱۳۶ از امام صادق(عليه السّلام) مانند حديث گذشته روايت شده است با اين تفاوت كه در آغاز آن آمده است: هيچ چشمى نيست مگر اينكه در روز قيامت گريان است به جز چشمى كه از خوف خدا گريسته است و هيچ چشمى از خوف خداى عزّ و جلّ پر آب نشده است، مگر اينكه خداوند ساير بدن او را بر آتش حرام مى‌گرداند.
ترجمه حدیث ۱۳۷ امام باقر(عليه السّلام) فرمودند: هيچ قطره‌اى در نزد خداوند[ عزّ و جلّ ] دوست داشتنى‌تر و محبوبتر از قطرۀ اشك‌هايى كه در تاريكى شب و از خوف خدا، با اخلاص كامل ريخته مى‌شود، نيست.
ترجمه حدیث ۱۳۸ امام صادق (عليه السّلام) فرمودند: هر چشمى در روز قيامت گريان است مگر سه چشم: يكى چشمى كه از ديدن آنچه خداوند ديدنش را بر او حرام نموده فرو بسته شود و ديگرى چشمى كه در طاعت خدا بيدار بماند و ديگرى چشمى كه در دل شب از خوف خدا بگريد.