هدایت شده از ازاوبگو
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت الياس(عليه السّلام)
خداوند متعال به دعای حضرت الیاس(علیه‌السّلام) حضرت يونس پيغمبر(علیه‌السّلام) را درحالى‌كه كودك بود بعد از چهارده روز از فوتش زنده كرد - چنان‌كه در حديث آمده -
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، خداوند متعال به بركتش و به دعايش مردگان بسيارى را زنده خواهد كرد پس از گذشت سال‌ها از مرگشان،
از جمله اصحاب كهف، بيست و پنج نفر از قوم موسى(عليه‌السّلام) - كه به حقّ قضاوت مى‌كنند و با آن عدالت مى‌نمايند - و يوشع بن نون وصىّ حضرت موسى(ع)، و مؤمن آل فرعون و سلمان فارسى و ابودجانۀ انصارى و مالك اشتر، كه در بحار و غير آن از امام صادق(عليه السّلام) روايت شده است.
و الياس(عليه السّلام) هم از ياران حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] است.
بحارالانوار، جلد ۵۳، صفحه ۹۰
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۳۹
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت ذوالقرنین(علیه‌السّلام)
جابر انصارى روايت كرده كه: شنيدم رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مى‌فرمودند: ذوالقرنين(ع) بندۀ صالحى بود كه خداوند او را بر بندگان حجّت قرار داده بود، پس قوم خود را به سوى خدا و تقوى فراخواند(چون او را آزردند) از نظرشان مدّتى غايب شد تا اين‌كه درباره‌اش گفتند: هلاك شد يا در كدام بيابان رفت؟ سپس ظاهر شد و به سوى قومش بازگشت...
و در ميان شما (امّت مسلمان) نيز كسى هست كه بر سنّت و روش او است(قائم‌عجل‌الله‌تعالی)، و به درستى كه خداوند - عزّ و جلّ - ذو القرنين را در زمين مكنت داد و براى او از هرچيزى سببى عنايت فرمود تا به شرق و غرب زمين رسيد.
خداوند - تبارك و تعالى - سنّت او را در قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] از فرزندانم نيز جارى خواهد ساخت، تا به شرق و غرب زمين دست يابد، تا جايى كه هيچ آبگاه و جايگاهى از آن - هموار و ناهموار، كوه و دشت - باقى نماند مگر اين‌كه زير پاهاى او قرار دهد، و خداوند - عزّ و جلّ - گنجينه‌هاى زمين و معادن آن را برايش آشكار مى‌سازد، و او را به وسيلۀ رعب يارى مى‌كند، و زمين را به او پر از عدل و قسط مى‌نمايد چنان‌كه از ظلم و جور پر شده باشد.
ذو القرنين، مابين مشرق و مغرب را گرفت و تصرف كرد. قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز، مشرق و مغرب زمين را به تصرف درخواهد آورد.
کمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۳۹۴
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۲
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت ذوالقرنین(علیه‌السّلام)
ذوالقرنين پيغمبر نبود ولى به او وحى شد - چنان‌كه در حديث آمده - قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] همچنين پيغمبر نيست ولى - چنان‌كه در حديثى نقل شده - به او وحى مى‌شود.
ذوالقرنين بر ابر سوار شد. قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز، بر ابر مى‌نشيند. دليل بر آن روايتى است كه مرحوم مجلسى در بحار از بصائر و اختصاص نقل كرده كه به سند خود از عبد الرحيم از حضرت ابوجعفرباقر(عليه السّلام) آورده‌اند كه فرمودند: ذوالقرنين ميان دو ابر مخيّر شد، ولى او ابر رام را انتخاب كرد، و ابر سخت براى صاحب شما ذخيره گرديد.
راوى گويد: عرض كردم: سخت كدام است؟ فرمودند: هرآن ابرى كه در آن رعد و صاعقه يا برق باشد، صاحب شما بر آن سوار مى‌شود، بارى، او سوار ابر مى‌شود و به سبب‌ها مى‌رسد، سبب‌هاى آسمان‌هاى هفتگانه و زمين‌هاى هفتگانه، پنج معمور و دو بخش ويران.
بحارالأنوار، جلد ۱۲، صفحه ۱۸۲
الاختصاص، صفحه ۱۹۴
و در بصائر الدرجات به سند خود ازامام باقر(عليه السّلام) مثل همين روايت را آورده است.
بصائر الدرجات، صفحه ۳۰۸
و به سند آن دو (بصائر و اختصاص) از حضرت أبوعبدالله صادق(عليه السّلام) روايت است كه فرمودند:
خداوند به ذوالقرنين اختيار داد كه از دو ابر رام و سخت يكى انتخاب كند، او رام را برگزيد، و و آن ابرى است كه برق و رعدى در آن نيست، و اگر سخت را اختيار مى‌كرد، برايش ميسّر نمى‌شد، زيرا كه خداوند آن را براى قائم[عجل‌الله‌تعالی] ذخيره فرموده است.
بحارالأنوار، جلد ۱۲، صفحه ۱۸۳
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت شعيب(عليه السّلام)
شعيب(عليه السّلام) قوم خود را به سوى خدا دعوت كرد تا اين‌كه عمرش طولانى و استخوان‌هايش كوفته شد، سپس از نظرشان غايب گشت - تا آن‌جا كه خدا خواسته بود - و دوباره به صورت جوانى به آن‌ها بازگشت، اين را مجلسى(رحمه الله) در بحار از اميرالمؤمنين(عليه السّلام) روايت كرده است.
بحارالانوار، جلد ۱۲،صفحه ۳۸۵
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز باوجود طول عمر به صورت جوانى ظاهر مى‌شود كه كم‌تر از چهل سال دارد، در بحار از حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) آمده: آن‌كه از چهل سال بيشتر داشته باشد، صاحب اين امر نيست.
بحارالانوار، جلد۵۲، صفحه ۳۱۹
و اخبار متعددى به همين مضمون رسيده است.
شعيب(عليه السّلام)، چنان‌كه در حديث نبوى(صلّى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم) آمده، از محبت خداوند آن‌قدر گريست كه ديدگانش از بين رفت، خداى - عزّ و جلّ - چشمانش را بازگرداند. دوباره گريست تا آن‌كه نابينا شد، باز خداوند ديدگانش را بينا كرد باز هم گريست تا كور شد، بار ديگر خداوند بينايى را به او بازگرداند.
بحارالانوار، جلد ۱۲،صفحه ۳۸۰
قائم[عجل‌الله‌تعالی] در زيارت ناحيه [خطاب به جدّش حسين عليه السّلام] چنين گفته است: «و لأبكينّ عليك بدل الدّموع دما»؛ و به جاى اشك بر تو خون مى‌گريم.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
https://eitaa.com/az_o_bego
هدایت شده از ازاوبگو
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت شعيب(علیه‌السّلام)
شعيب(عليه السّلام) در قوم خود گفت: بَقِيَّتُ اَللّٰهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛
(سوره هود، آيه ۸۶)
آنچه خداوند باقى گذارده برايتان بهتر است اگر ايمان داشته باشيد.
در كمال‌الدين آمده كه حضرت امام باقر(عليه السّلام) فرمودند: هنگامى كه قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] خروج كند به كعبه تكيه مى‌زند، و سيصد و سيزده مرد نزدش حاضر مى‌شوند، پس اولين سخنى كه به زبان مى‌آورد اين آيه است:
بَقِيَّتُ اَللّٰهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
سپس مى‌گويد: من بقية الله در زمين و خليفۀ خدا و حجّت او بر شما هستم.
پس هيچ مسلمانى بر او سلام نمى‌كند، مگر اين‌كه چنين مى‌گويد: «السّلام عليك يا بقيّة الله في أرضه» و چون شمارۀ يارانش به يك عقد كه ده هزار نفر است رسيد، خروج مى‌كند. پس در زمين هيچ معبودى جز خداوند - عزّ و جلّ - باقى نمى‌ماند، بت‌ها و اصنام و غير اين‌ها نابود مى‌شود و آتش در آن‌ها مى‌افتد، و اين امر پس از غيبتى طولانى خواهد بود تا خداوند معلوم سازد چه‌كسى در غيبت ايمان مى‌آورد و اطاعت مى‌كند.
كمال‌الدين، جلد۱، صفحه ۳۳۱
شعيب(عليه السّلام)، تكذيب‌كنندگانش به آتشى كه از ابرى كه در آن‌ها سايه افكنده بود بيرون آمد و سوختند، چنان‌كه خداوند - عزّ و جلّ - مى‌فرمايد:
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذٰابُ يَوْمِ عَظِيمٍ؛
(سوره شعراء، آيه ۱۸۹)
پس او را تكذيب كردند و آن‌گاه عذاب روز سايبان [ابر صاعقه‌خيز] آنان را فروگرفت كه همانا آن عذاب روز بزرگى بود.
قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز، تمام بت‌ها و معبودهاى غير خدا در زمان ظهورش خواهند سوخت، چنان‌كه در حديث قبلی(بالا) بیان شد.
مکیال‌المکارم، جلد۱،صفحه ۲۴۴
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
https://eitaa.com/az_o_bego
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی]به حضرت موسى(عليه السّلام):
موسى(عليه السّلام)، دوران حملش مخفى بود؛ قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز همين‌طور، دوران حملش مخفى بود.
موسى(عليه السّلام)، ولادتش مخفيانه صورت گرفت؛ قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز، ولادتش مخفيانه انجام شد.
موسى(عليه السّلام) از قومش دو غيبت داشت كه يكى از ديگرى طولانى‌تر بود؛ غيبت اوّل از مصر بود و غيبت دوم هنگامى كه به سوى ميقات پروردگارش رفت، مدت غيبت نخستين بيست و هشت سال بود، چنان‌كه در روايت شيخ صدوق در كمال‌الدين به سند خود از عبدالله‌بن‌سنان آمده كه گفت: شنيدم، حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) مى‌فرمودند: در قائم[عجل‌الله‌تعالی] سنّتى از موسى‌بن‌عمران هست. عرضه داشتم: سنّتى كه از موسى‌بن‌عمران در او هست چيست؟ فرمودند: مخفى بودن ولادتش و غيبت از قومش.
گفتم: موسى‌بن‌عمران چند وقت از قوم و اهلش غايب بود؟ فرمودند: بيست و هشت سال.
(كمال‌الدين، جلد۱، صفحه ۳۴۰)
و مدت دومين غيبت چهل شب بود، خداوند متعال فرموده: فَتَمَّ مِيقٰاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً؛
(سوره اعراف، آيه ۱۴۲)
كه ميقات [وعده‌گاه] پروردگارش چهل شب به پايان رسيد.
قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز، دو غيبت داشته يكى از ديگرى طولانى‌تر - چنان‌كه گذشت -
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۵
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
خداوند تعالى با حضرت موسی(عليه السّلام) سخن گفت و چنين فرمود: إِنِّي اِصْطَفَيْتُكَ عَلَى اَلنّٰاسِ بِرِسٰالاٰتِي وَ بِكَلاٰمِي فَخُذْ مٰا آتَيْتُكَ وَ كُنْ مِنَ اَلشّٰاكِرِينَ؛
(سوره اعراف، آيه ۱۴۴)
همانا من به وسيلۀ رسالت‌ها و كلام خودم تو را بر مردم برترى دادم، پس آنچه به تو دادم بگير و از سپاسگزاران باش.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز همين‌طور، خداوند متعال با او سخن گفت، هنگامى كه آن حضرت را به سراپردۀ عرش بالا بردند، چنان‌كه در بحار از حضرت ابومحمدعسكرى(عليه السّلام) آمده كه فرمودند: هنگامى كه پروردگار من، مهدى[عجل‌الله‌تعالی] اين امت را به من موهبت فرمود، دو فرشته فرستاد او را به سراپردۀ عرش بردند تا اين‌كه او را در پيشگاه خداوند - عزّ و جلّ - نگهداشتند، از جانب خداوند خطاب آمد:
مرحبا به تو اى بندۀ من، براى يارى دينم و آشكار نمودن امر و راهنمايى بندگانم، [برگزيده شده‌اى] سوگند خورده‌ام كه به [خاطر] تو بگيرم و به [راه] تو بدهم و به تو ببخشايم و به تو عذاب كنم.
بحارالأنوار، جلد ۵۱، صفحه ۲۷
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۵
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
موسى(عليه السّلام)، از قوم خود و ديگران از ترس دشمنانش غايب شد، خداوند - عزّ و جلّ - مى‌فرمايد:
فَخَرَجَ مِنْهٰا خٰائِفاً يَتَرَقَّبُ؛
(سوره قصص، آيه ۲۱)
پس از آن [ديار] ترسان و نگران بيرون رفت.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز از ترس دشمنان از قومش و غير آن‌ها غايب شد.
موسى(على‌نبيّناوآله‌وعليه السّلام) وقتى غايب شد، قومش در منتهاى رنج و فشار و مشقت و ذلّت واقع شدند، كه دشمنانشان پسران آن‌ها را مى‌كشتند و زنانشان را زنده مى‌گذاشتند.
قائم[عجل‌الله‌تعالی]، نيز شيعيانش و دوستانش در زمان غيبتش در منتهاى سختى و فشار و ذلّت مى‌افتند (تا خداوند كسانى را كه ايمان آورده‌اند پاك كند و كافرين را هلاك سازد).
(سوره آل عمران، آيه ۱۴۱)
در كمال‌الدين از حضرت باقر(عليه السّلام) در بيان شباهت حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی] به جمعى از پيغمبران آمده است كه فرمودند: و امّا روش موسى(عليه السّلام) ترس مداوم و طول غيبت و پنهان بودن ولادت و رنج و زحمت شيعيان بعد از او بر اثر آزار و خوارى كه از دشمنان ببينند تا آن‌گاه كه خداى - عزّ و جلّ - ظهور حضرتش را اجازه دهد و او را يارى كند و بر دشمنش تأييد نمايد.
کمال‌الدین، جلد ۱، صفحه ۳۲۷
و در بحار از شيخ نعمانى به سند خود از اميرالمؤمنين(عليه السّلام) روايت شده كه فرمودند: بر اين شيعه روزى بيايد كه مانند بزهايى باشند كه شير درنده نداند روى كدام يك از آن‌ها دست بگذارد، عزّت آن‌ها از دست رفته و احترامى برايشان نمانده و تكيه‌گاهى نداشته باشند.
بحارالانوار، جلد ۵۱، صفحه ۱۱۴
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۵ و ۲۴۶
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
https://eitaa.com/az_o_bego
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
بنى اسرائيل منتظر قيام موسى(عليه السّلام) بودند، چون به آن‌ها خبر داده شده بود كه فرج آن‌ها به دست او است.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، شيعيانش منتظر هستند، زيرا كه به آن‌ها خبر داده‌اند كه فرجشان بر دست آن حضرت است.
موسى(عليه السّلام)؛ خداوند متعال درباره‌اش مى‌فرمايد: وَ لَقَدْ آتَيْنٰا مُوسَى اَلْكِتٰابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ؛
(سوره هود، آيه ۱۱۰)
ما به موسى كتاب را داديم پس در آن اختلاف شد.
طبرسى در مجمع البيان گفته: منظور اين است كه قومش در آن اختلاف كردند، يعنى در صحّت كتابى كه بر او فرود آمد.
(مجمع البيان، جلد ۵، صفحه ۱۹۸)
قائم[عجل‌الله‌تعالی] نيز همين‌طور، در كتابى كه با او است - كه اميرالمؤمنين(عليه السّلام) جمع كرد، يعنى همان قرآنى كه نزد حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] هست - اختلاف مى‌شود، دليل بر آن روايتى است كه در روضۀ كافى به سند خود از حضرت ابوجعفر باقر(عليه السّلام) دربارۀ آيۀ: وَ لَقَدْ آتَيْنٰا مُوسَى اَلْكِتٰابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ
(سوره هود، آيه ۱۱۰)
ما به موسى كتاب را داديم پس در آن اختلاف شد. آمده كه آن حضرت فرمودند: در آن اختلاف كردند هم‌چنان‌كه اين امت در كتاب اختلاف نمودند، و در كتابى كه با قائم[عجل‌الله‌تعالی] هست نيز اختلاف خواهند كرد تا جايى كه مردم بسيارى آن را منكر خواهند شد، كه...
روضه كافى، صفحه ۲۸۷
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۸
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
و در بحار از شيخ طوسى به سند خود از حضرت امام صادق(عليه السّلام) مروى است كه فرمودند:
اصحاب موسى(عليه‌السّلام) به نهرى آزمايش شدند و اين همان است كه خداوند تعالى مى‌فرمايد:
إِنَّ اَللّٰهَ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ؛
(سوره بقره، آيه ۲۴۹)
همانا خداوند شما را به نهر آبى خواهد آزمود.
اصحاب قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز به مانند آن مبتلا خواهند شد.
(بحارالأنوار، جلد۵۲، صفحه ۳۳۲)
موسى(عليه السّلام)؛ خداوند متعال او را عصايى عنايت فرمود، و آن را معجزۀ آن جناب قرار داد.
قائم[عجل‌الله‌تعالی]، به همان عصا اختصاص يافته است، چنان‌كه در كمال‌الدين از حضرت ابوجعفرباقر (عليه‌السّلام) آمده كه فرمودند:
عصاى موسى از آنِ آدم بود، سپس به شعيب رسيد و آن‌گاه به موسى‌بن‌عمران رسيد، آن عصا نزد ما است و من آن را پيش‌تر ديده‌ام، سبز رنگ است به همان وضعى كه از درختش گرفته شده، و اگر استنطاق شود سخن مى‌گويد؛
براى قائم ما[عجل‌الله‌تعالی] آماده شده، به وسيلۀ آن همان كارها را انجام دهد كه موسى(عليه‌السّلام) انجام مى‌داد، و هرچه مأمور شود انجام مى‌دهد، و هركجا افكنده شود با زبان خود، نيرنگ‌هاى دشمنان را برمى‌گيرد.
کمال‌الدين، جلد ۲،صفحه ۶۷۳
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۴۸ و ۲۴۹
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
موسی(علیه السّلام) باترس از مصر فرار کرد خداوند[ عزّ و جلّ ]به نقل از او میفرماید:
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ
(سوره شعرا، آيه ۲۱)
پس آن‌گاه كه از [كيفر] شما بيمناك شدم از شما گريختم.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، از ترس اشرار از شهرها گريخت و در بيابان‌هاى بى‌آب‌وعلف مسكن گزيد، باوجود اين نزد مردم مى‌آيد، و در ميان آن‌ها راه مى‌رود و از احوالشان باخبر مى‌شود، درحالى‌كه آن‌ها حضرتش را نمى‌شناسند - چنان‌كه گذشت -
از حضرت ابوجعفرباقر(عليه‌السّلام) منقول است كه دربارۀ سفيانى[لعنة‌الله‌علیه]فرمودند: و سفيانى گروهى را به مدينه مى‌فرستد، پس مهدى[عجل‌الله‌تعالی] از آن‌جا به سوى مكّه فرار مى‌كند، به امير ارتش سفيانى خبر مى‌رسد كه مهدى[عجل‌الله‌تعالی] به سوى مكّه رفته، لشكرى در تعقيب آن حضرت مى‌فرستد ولى به آن جناب نمى‌رسند، تا اين‌كه قائم[عجل‌الله‌تعالی] هراسان و ترسان - به روش موسى بن عمران - وارد مكّه مى‌شود و امير ارتش سفيانى در بيابان بيداء فرود مى‌آيد، و جارچى از سوى آسمان به آن بيابان خطاب مى‌كند كه:
«يا بيداء! أبيدي القوم»؛ اى صحراى بيداء! اين گروه را نابود كن،
پس زمين آن‌ها را فرومى‌برد و فقط سه نفر از آن‌ها باقى مى‌مانند كه خداوند چهره‌هايشان را به پشت بازمى‌گرداند و آن‌ها از قبيلۀ كلب هستند، و دربارۀ آن‌ها اين آيه نازل شده:
يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ أُوتُوا اَلْكِتٰابَ آمِنُوا بِمٰا نَزَّلْنٰا مُصَدِّقاً لِمٰا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّهٰا عَلىٰ أَدْبٰارِهٰا؛
(سوره نساء، آيه ۴۷)
اى كسانى كه كتاب به ايشان داده شده، به آنچه فروفرستاده‌ايم و تصديق كنندۀ نشانه‌هايى است كه همراه شما است ايمان آوريد پيش از آن‌كه چهره‌هايى را محو كنيم آن‌گاه به پشت سر بازگردانيم.
بحارالأنوار، جلد۵۲، صفحه ۳۲۸
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۱
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت موسی(علیه‌السّلام)
موسى(عليه السّلام)؛ خداوند دشمنش - قارون - را به زمين فروبرد، چنان‌كه خداوند - عزّ و جلّ - مى‌فرمايد: فَخَسَفْنٰا بِهِ وَ بِدٰارِهِ اَلْأَرْضَ؛
(سوره قصص، آيه ۸۱)
پس او و خانه‌اش را در زمین فرو بردیم.
قائم[عجل‌الله‌تعالی] نیز خداوند متعال دشمنانش -لشگر سفیانی- را در زمین فرو خواهد برد(چنانچه در حدیث گذشته بیان شد)
الغیبة نعمانی، صفحه ۲۸۰
موسى(عليه السّلام)؛ چون دستش را برمى‌آورد مى‌درخشيد و سفيدى آن بينندگان را خيره مى‌ساخت...
(سوره اعراف، آيه ۱۰۸)
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، نورش مى‌درخشد تا جايى كه مردم از نور آفتاب و ماه بى‌نياز شوند كه ان‌شاءالله تعالى در مباحث آینده خواهد آمد.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۵۱
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل