#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در ضمن حديثى طولانى از حضرت ابوجعفر باقر(عليه‌السّلام) آمده كه فرمودند: پس قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بين ركن و مقام بپاخيزد و نماز گزارد، وزيرش هم با اوست. سپس مى‌گويد:
اى مردم! ما خداوند را به يارى مى‌طلبيم بر كسانى كه به ما ظلم كردند و حقّ ما را غصب نمودند، هر آن‌كه دربارۀ خدا با ما محاجّه دارد من شايسته‌ترين افراد نسبت به خداوند هستم، و هركه دربارۀ آدم با ما گفتگو نمايد من نزديك‌ترين مردم به آدم هستم، و هركه دربارۀ نوح با ما محاجّه كند من نزديك‌ترين افراد به نوح هستم، و هركه دربارۀ ابراهيم با ما محاجّه دارد، من نزديك‌ترين افراد به ابراهيم هستم، و هرآن‌كه دربارۀ محمّد(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با ما محاجّه كند، من نزديك‌ترين افراد به محمّد(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هستم، و هركه دربارۀ پيغمبران با ما محاجّه كند، ما شايسته‌ترين مردم نسبت به انبياء هستيم، و هركس دربارۀ كتاب خدا با ما گفتگو كند، ما نزديك‌ترين مردم به كتاب خداييم،
ما و هرمسلمان امروز شهادت مى‌دهيم كه بر ما ظلم رسيده و رانده شده‌ايم، و به ما ستم كرده‌اند و از شهر و اموال و خاندان خود بيرون شده‌ايم، ما امروز خداوند و تمام مسلمانان را به يارى مى‌طلبيم.
به خدا سوگند! سيصد و چند مرد كه در ميان آن‌ها پنجاه زن وجود دارد، مى‌آيند و در مكّه جمع مى‌شوند بدون وعده‌گذارى قبلى همچون ابرهاى پائيزى پى‌درپى، و همين است كه خداوند مى‌فرمايد:
أَيْنَ مٰا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اَللّٰهُ جَمِيعاً إِنَّ اَللّٰهَ عَلىٰ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ؛
(سوره بقره، آیه ۱۴۸)
هركجا باشيد خداوند همگى شما را مى‌آورد، به راستى كه خداوند بر هرچيزى توانا است.
آن‌گاه مردى از خاندان پيغمبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مى‌گويد: اين است آن آبادى كه اهل آن ستمكارند، سپس او از مكّه خارج مى‌شود درحالى‌كه كسانى كه با او هستند همان سيصد و سيزده نفرند كه بين ركن و مقام پس از ديدن فرمان پيامبرخدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و پرچم و سلاح حضرتش با او[قائم عجل‌الله‌تعالی] بيعت مى‌كنند، و اين درحالى است كه وزيرش همراه اوست، پس منادى در مكّه به نام و امر [ولايت] او از آسمان ندا مى‌دهد تا این‌که اهل زمین صدایش را می‌شنوند.
بحارالأنوار، جلد۵۲، صفحه ۲۲۳
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در غيبت نعمانى از حضرت ابوجعفر باقر(عليه السّلام) روايت شده كه فرمودند: هرگاه از جانب مشرق آتشى شبيه به هردى [بسيار زرد] مشاهده كرديد كه سه يا هفت روز روشن باشد، منتظر فرج قائم آل‌محمد[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] باشيد ان‌شاءالله تعالى كه خداوند شكست‌ناپذير و حكيم است.
سپس فرمودند: صيحه جز در ماه رمضان - ماه خدا - نخواهد بود، و آن صيحۀ جبرئيل است بر اين مردم. آن‌گاه فرمودند: منادى از سوى آسمان به نام حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بانگ مى‌زند كه هرآن‌كه در مشرق و هرآن‌كه در مغرب است آن را مى‌شنود، خوابيده‌اى نماند مگر آن‌كه بيدار شود، و ايستاده‌اى نماند مگر اين‌كه به زانو درآيد، و هيچ نشسته‌اى نماند مگر اين‌كه بپاخيزد از وحشت آن صدا، پس خدا رحمت كند كسى كه از آن صدا عبرت بگيرد و پاسخ‌گوى آن شود، كه آن صداى جبرئيل روح الامين است. و فرمودند: اين صدا در شب جمعه بيست و سوم ماه رمضان خواهد بود، در آن شك نكنيد و بشنويد و اطاعت نماييد و در آخر روز صداى ابليس لعين بلند مى‌شود كه ندا مى‌كند: فلانى مظلوم كشته شد تا مردم را به شك و ترديد اندازد و گرفتارشان كند....
الغیبة نعمانی، صفحه ۲۵۳
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
از عبدالله بن سنان آمده كه گفت: در خدمت حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) بودم كه شنيدم شخصى از [قبيلۀ] همدان مى‌گفت: اين سُنّيان ما را سرزنش مى‌كنند و به ما مى‌گويند: شما مى‌پنداريد كه آواز دهنده‌اى از آسمان به نام صاحب اين امر[قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بانگ خواهد زد، آن حضرت تكيه داده بود، خشمگين شد و راست نشست، سپس فرمودند: اين سخن را از من نقل نكنيد و از پدرم نقل كنيد كه هيچ اشكالى براى شما نخواهد داشت، من شهادت مى‌دهم كه از پدرم (عليه‌السّلام)شنيدم مى‌فرمودند: والله اين مطلب در كتاب خدا كاملا روشن است كه مى‌فرمايد:
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ اَلسَّمٰاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنٰاقُهُمْ لَهٰا خٰاضِعِينَ؛
(سوره شعرا، آیه ۴)
هرگاه بخواهيم از آسمان آيتى فرودآوريم كه گردن‌هايشان در برابر آن خاضع بماند.
پس آن‌روز احدى در زمين باقى نمى‌ماند مگر اين‌كه در مقابل آن نشانه گردن كج كند و همۀ اهل زمين وقتى بشنوند صدايى از آسمان بلند است كه: آگاه باشيد كه حق با على‌بن‌ابى‌طالب و شيعيان او است، ايمان مى‌آورند.
و چون فرداى آن‌روز شود ابليس بر هوا رود تا جايى كه از چشم زمينيان مخفى گردد، آن‌گاه بانگ مى‌آورد كه: توجه كنيد حق با عثمان بن عفان[لعنة‌الله‌علیه] و پيروان او است زيرا كه او مظلوم كشته شد خونش را مطالبه كنيد.
حضرت فرمودند: پس در آن هنگام خداوند مؤمنان را با قول ثابت بر حق استوار مى‌سازد كه همان نداى اوّل است، ولى آن‌ها كه در دلشان مرض هست - كه مرض به خدا قسم دشمنى ما است - در شك مى‌افتند، در آن هنگام از ما دورى جويند و ما را اهانت مى‌كنند و مى‌گويند:
منادى اوّل سِحرى بود از سِحرهاى اين خاندان.
سپس حضرت أبوعبدالله صادق(عليه السّلام) اين آيه را تلاوت كرد:
وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ؛
(سوره قمر، آيه ۲)
و چون آيتى ببينند روى برتابند و مى‌گويند:سِحرهاى پى‌درپى است.
الغيبة نعمانى، ۷۳
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۴
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
از زراره مروى است كه گفت: شنيدم حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) مى‌فرمود: از آسمان گوينده‌اى ندا خواهد كرد كه فلانى[قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] امير است و گوينده‌اى ندا مى‌كند، به تحقيق على و شيعيانش رستگارند.
الغيبة نعمانی، صفحه ۲۶۴
و در بحار در حديثى طولانى از امير المؤمنين عليه السّلام مروى است كه فرمودند: و در ماه رمضان از سمت مشرق هنگام سپيده‌دم آوازدهنده‌اى فرياد مى‌زند:
اى اهل هدايت جمع شويد، و پس از شفق آواز دهنده‌اى بانگ مى‌زند: اى اهل باطل جمع شويد.
بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۲۷۴
از روايت ديگرى كه آن نيز در الغيبه نعمانى آمده معلوم مى‌شود كه اين ندا پيش از خروج سفيانى است. (مؤلف)
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۵
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در كمال الدين از حضرت امام صادق(عليه السّلام) آمده كه فرمودند: نخستين كسى كه با قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] بيعت مى‌كند، جبرئيل است كه به صورت پرندۀ سفيدى نازل مى‌شود و بيعت مى‌كند، سپس يك پاى بر بيت‌الله‌الحرام و پاى ديگر بر بيت‌المقدس مى‌گذارد، آن‌گاه با صداى تيزى كه خلايق مى‌شنوند فرياد خواهد زد:
أَتىٰ أَمْرُ اَللّٰهِ فَلاٰ تَسْتَعْجِلُوهُ؛
(سوره نحل، آيه ۱)
امر الهى آمد پس آن را زود مشماريد.
کمال‌الدين، جلد ۲، صفحه ۶۷۱
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۵
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در بحار از رسول‌اكرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روايت شده كه فرمودند: مهدى[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] ظهور مى‌كند درحالى‌كه ابرى بالاى سرش هست كه در آن آوازدهنده‌اى فرياد مى‌زند: اين مهدى[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] خليفۀ الهى است از او پيروى كنيد.
بحارالأنوار، جلد ۵۱، صفحه ۸۱
و در خبر ديگرى چنين آمده: بالاى سرش ابرى سفيد است كه سايبانى است از آفتاب، به زبان فصيحى كه جنّ و انس و شرق و غرب بشنوند ندا مى‌كند: او مهدى آل‌محمد(عليهم السّلام) است زمين را از عدل پر مى‌كند چنان‌كه از ستم پر شده است.
بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۳۷۸
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۶
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
از عبدالله‌بن‌سنان آمده كه گفت: شنيدم حضرت امام صادق(عليه السّلام) مى‌فرمودند:
مردم را مرگ و كشتار فرامى‌گيرد تا اين‌كه در آن هنگام مردم به حرم پناهنده مى‌شوند.
پس منادى صادقى از شدّت كشتار ندا مى‌كند:
براى چه قتل و كشتار مى‌كنيد صاحب شما فلانى[قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] است.
الغيبة نعمانی، صفحه ۲۶۷
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۵.
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در غيبت نعمانى به روايت حسن‌بن‌محبوب از حضرت رضا(عليه السّلام) آمده كه فرمودند: گويى او[قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] را مى‌بينم كه دل مردم را شاد كند، آوازى بلند مى‌شود كه دور و نزديك آن را بشنوند و آن آواز براى مؤمنين رحمت و براى كافرين عذاب است.
عرض كردم: پدر و مادرم فدايت، آن چيست؟
فرمودند: سه آواز در ماه رجب برآيد؛
اوّل: «ألا لعنة اللّه على الظّالمين»؛ اى لعنت خداوند بر ستمكاران.
دوم: «أزفت الآزفة يا معشر المؤمنين»؛ آنچه مى‌بايست نزديك مى‌شد، نزديك شده است اى گروه مؤمنان.
سوم: بدنى ديده شود كه در پيشاپيش آفتاب آشكار گردد و آواز دهد: خداوند براى براندازى ستمگران فلانى[مهدی آل‌محمد عجل‌الله‌تعالی] را برانگيخت.
در آن هنگام فرج مؤمنين فرامى‌رسد، و خداوند سينه‌هاى آنان را شفا بخشد، و عقده‌هاى دلشان برطرف گردد.
الغيبة نعمانی،صفحه ۱۸۱
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۶
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
از امام نهم حضرت جواد‌الائمه(علیه‌السّلام)از پدرانش از رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده كه فرمودند:
او[قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف]را پرچمى است كه چون هنگام خروجش فرا رسد آن پرچم خودبه‌خود برافراشته گردد، و خداوند - تبارك و تعالى - آن را به نطق آورد و آن پرچم به او بگويد: اى ولىّ خدا! قيام كن و دشمنان خدا را به قتل رسان.
و براى او[قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] دو پرچم و دو علامت هست و براى او شمشيرى است در نيام كه هرگاه هنگام قيام رسد آن شمشير به‌خودى خود از نيام برآيد، و خداوند - عزّ و جلّ - آن را به نطق آورد و آن حضرت را ندا كند كه: اى ولىّ خدا! خروج كن كه ديگر براى تو حلال نيست كه از دشمنان خدا ساكت بنشينى؛ پس خروج مى‌كند و دشمنان خدا را مى‌كشد.
کمال‌الدين، جلد ۱، صفحه ۲۶۸
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۶
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در بحار ضمن حديث مرفوعى از حضرت على‌بن‌الحسين(عليه‌السّلام) دربارۀ امام قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] آمده:
پس زير درخت اقاقيايى مى‌نشيند، جبرئيل به صورت مردى از قبيلۀ كلب نزد او مى‌آيد و مى‌گويد: اى بندۀ خدا! چرا اين‌جا نشسته‌اى؟
مى‌فرمايد: اى بندۀ خدا! من منتظرم تا شب فرا رسد كه به مكّه بروم و در اين گرما خوش ندارم بروم؛ پس جبرئيل مى‌خندد، و چون مى‌خندد آن حضرت او را مى‌شناسد كه جبرئيل است.
پس جبرئيل دست او را مى‌گيرد و با او مصافحه مى‌نمايد، و سلام مى‌كند و به او عرضه مى‌دارد كه: برخيز.
و اسبى كه به آن براق گفته مى‌شود، برايش مى‌آورد. پس آن حضرت سوار مى‌شود سپس به كوه رضوى مى‌آيد.
آن‌گاه حضرت محمد و حضرت على - عليهما الصلوة و السلام - مى‌آيند و براى او فرمان سرگشاده‌اى مى‌نويسند كه بر مردم مى‌خواند سپس به سوى مكه بيرون مى‌رود كه مردم در آن‌جا اجتماع كرده‌اند.
امام سجاد(عليه السّلام) فرمودند: پس مردى از سوى آن حضرت بپاخيزد و ندا كند: اى مردم! اين خواستۀ شما است، آمده شما را دعوت كند به آنچه رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به آن فرامى‌خواند.
پس از جاى خود برمى‌خيزند، آن‌گاه خود آن حضرت برمى‌خيزد و مى‌فرمايد: اى مردم! من فلان فرزند فلان هستم، من فرزند پيغمبر خدايم، شما را مى‌خوانم به آنچه پيغمبر خدا به آن فرا مى‌خواند.
پس عدّه‌اى بپامى‌خيزند كه او[مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] را بكشند، كه سيصد - يا سيصد و چند نفر - از جاى برمى‌خيزند و از اين كار جلوگيرى مى‌كنند، پنجاه نفر از اهل كوفه و بقيه از ساير مردم، همديگر را نمى‌شناسند و بدون قرار قبلى آن‌جا جمع شده باشند.
بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۳۰۶
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۷
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در غيبت شيخ نعمانى از ابان بن تغلب روايت است كه گفت: با حضرت جعفر بن محمد(عليهما السّلام) در مسجد مكه بودم و درحالى‌كه آن حضرت دستم را گرفته بود، فرمودند: اى ابان! خداوند سيصد و سيزده مرد را در اين مسجد شما خواهد آورد، اهل مكّه مى‌دانند كه هنوز پدران و اجداد آن‌ها خلق نشده‌اند، شمشيرهايى در بر آن‌ها است كه بر هرشمشير نام آن مرد و نام پدرش و خصوصيات و نسبش نوشته شده، سپس دستور مى‌دهد آواز دهنده‌اى ندا كند: اين مهدى[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] است به قضاوت داوود و سليمان حكم مى‌كند و از بيّنه نپرسد.
الغیبه‌نعمانی، صفحه ۳۱۳
و در همان كتاب از آن حضرت است كه: و خداوند باد را از هربيابان برانگيزد كه بگويد:
اين مهدى[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] است به حكم داوود قضاوت كند و بيّنه نخواهد.
الغیبه‌نعمانی، صفحه ۳۱۵
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۷
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
در بحار از حضرت ابى‌عبدالله صادق(عليه السّلام) روايت است كه فرمودند: نخستين برنامۀ عدالت كه قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] اجرا مى‌كند اين است كه:
جارچى آن حضرت ندا كند: آنان كه حج و طواف مستحبى مى‌خواهند انجام دهند كنار بروند تا كسانى كه حج و طواف واجب بر عهده دارند، حجر الاسود را استلام نموده و طواف بجاى آورند.
بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۳۷۴
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۸
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل