#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
روايتى سيدبنطاووس در فلاح السائل و مجلسى در بحارالأنوار آوردهاند كه عبّادبنمحمد مدائنى گفت: بر حضرت ابىعبدالله صادق(عليه السّلام) در مدينه وارد شدم، هنگامى كه از نماز ظهر فراغت يافته، دستهايش را به سوى آسمان برداشته بود و مىگفت: «أي سامع كلّ صوت...» تا آخر دعا
راوى گويد، عرض كردم: فدايت گردم آيا براى خودت دعا نكردى؟
فرمودند: براى نور آل محمّد(صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)و سابق آنها و انتقامگيرنده به امر خداوند از دشمنانشان دعا كردم.
عرضه داشتم: خروج او[قائم عجلاللهتعالیفرجهالشریف] كى خواهد بود، خدا مرا فداى شما گرداند؟
فرمودند: هروقت آنكه خلق و امر از آن او است، بخواهد.
گفتم: پيش از خروج نشانهاى هست؟ فرمودند: آرى، نشانههاى مختلفى هست.
عرض كردم: مثل چه؟
فرمودند: خروج دابّهاى از مشرق و پرچمى از مغرب و فتنهاى كه اهل زوراء (بغداد يا تهران) را بپوشاند، و خروج يكى از فرزندان عمويم زيد در يمن، و يغما بردن پردۀ خانۀ كعبه و آنچه خدا بخواهد مىكند.
بحارالأنوار، جلد ۸۶، صفحه ۶۲
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۲۹۹
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
در تفسير البرهان و غير آن از جابر بن عبدالله انصارى روايت شده كه فرمود: داخل مسجد كوفه شدم ديدم اميرالمؤمنين(علیهالسّلام) با انگشت چيزى مىنويسد و تبسّم مىكند.
عرض كردم: يا اميرالمؤمنين چه موجب خندۀ شما شده؟
فرمودند: در شگفتم از كسى كه اين آيه را مىخواند ولى به معنى آن بهطورىكه شايسته است معرفت ندارد.
عرض كردم: كدام آيه يا اميرالمؤمنين؟
فرمودند: اَللّٰهُ نُورُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكٰاةٍ
- مشكوة محمد(صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) است
- فِيهٰا مِصْبٰاحٌ - مصباح من هستم(اميرالمؤمنين)
- فِي زُجٰاجَةٍ - حسن و حسين مىباشند
- كَأَنَّهٰا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ - على بن الحسين است
- يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبٰارَكَةٍ - محمد بن على است
- زَيْتُونَةٍ - جعفر بن محمد است
- لاٰ شَرْقِيَّةٍ - موسى بن جعفر است
- وَ لاٰ غَرْبِيَّةٍ - على بن موسى است
- يَكٰادُ زَيْتُهٰا يُضِيءُ - محمد بن على است
- وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نٰارٌ - على بن محمد است
- نُورٌ عَلىٰ نُورٍ - حسن بن على است
- يَهْدِي اَللّٰهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشٰاءُ - قائم مهدى[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] است
وَ يَضْرِبُ اَللّٰهُ اَلْأَمْثٰالَ لِلنّٰاسِ وَ اَللّٰهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ.
(سوره نور، آیه ۳۵)
تفسیر برهان، جلد۳، صفحه ۱۳۶
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۲۹۹
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
در شب معراج نور حضرت قائم[عجلاللهتعالیفرجه] براى حضرت خاتم الانبياء(صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) آشكار شد، چنانكه در غاية المرام از طريق عامّه در وصف معراج آمده: اى محمد! دوست دارى آنها (اوصياى خودت) را ببينى؟ گفتم: آرى اى پروردگار! فرمود: به سمت راست عرش توجه كن. چون متوجه شدم ناگاه على و فاطمه و حسن و حسين و على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على و مهدى(صلواتاللهعلیهمأجمعين) را ديدم كه در رودى از نور ايستاده نماز مىگزارند و او - يعنى مهدى[عجلاللهتعالیفرجه] - در وسط آنها مانند ستارهاى درخشان بود.
(غاية المرام، صفحه ۱۹۴)
در همان كتاب از طريق شيعه در وصف شب معراج از رسولاکرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) چنين آمده: اى محمد! مىخواهى آنها را ببينى؟ گفتم: آرى پروردگارا! پس خداوند فرمود: به پيش رويت برخيز.
برخاستم پيش رفتم ناگاه علىبنابى طالب و حسن بن على و حسين بن على و على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على و حجّت قائم[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] بودند و او - مهدى - در ميان آنان مانند ستارۀ درخشان بود.
غاية المرام، صفحه ۱۸۹
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۰۱
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
شيخ صدوق در كمالالدين از جابرانصارى حديثى روايت كرده كه رسولاكرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) امامان دوازدهگانه را صريحا اسم برده تا آنجا كه فرمودند:... سپس همنام و همكنيۀ من حجّت خدا در زمين و بقيةالله[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] در بندگانش فرزند حسن بن على، آنكه خداوند متعال مشارق و مغارب زمين را به دست او فتح خواهد كرد، آنكه از شيعيان و دوستانش غايب خواهد شد، كه در زمان غيبت بر اعتقاد به امامت او[قائم عجلاللهتعالیفرجهالشریف] ثابت نمىماند مگر كسى كه خداوند دلش را براى ايمان آزموده باشد.
جابر گفت، عرض كردم: يا رسولالله! آيا در غيبت او براى شيعيانش سودى از او[مهدی عجلاللهتعالیفرجه] مىرسد؟
فرمودند: آرى سوگند به آنكه مرا به پيغمبرى برگزيد، آنها در زمان غيبت به نور او روشنى كسب كرده و به ولايت او نفع مىبرند، مانند استفادۀ مردم از آفتاب هرچند كه آن را ابر بپوشاند. اى جابر! اين از اسرار الهى و علم مخزون خدایی است، از غیر اهلش پنهان کن...
کمالالدين، جلد۱، صفحه ۲۵۳
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۰۶
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
شيخ جليل علىبنابراهيم قمى در تفسير خود مسندا از مفضّل بن عمر روايت كرده كه گفت: از حضرت ابىعبدالله صادق(عليه السّلام) شنيدم كه دربارۀ آيۀ شريفۀ:
وَ أَشْرَقَتِ اَلْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهٰا؛
(سوره زمر، آیه ۶۹)
و زمين به نور پروردگارش روشنى يافت.
مىفرمودند: ربّ الارض يعنى امام الارض؛ پروردگار [مربى] زمين يعنى امام زمين.
عرض كردم: هرگاه ظهور كند[قائم عجلاللهتعالیفرجهالشریف] چه مىشود؟
فرمودند: آن هنگام مردم از نور آفتاب و نور ماه بىنياز مىشوند و به نور امام[مهدی عجلاللهتعالیفرجه] اكتفا مىكنند.
تفسیرالقمی، جلد ۲، صفحه ۲۵۳
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۱۱
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
سيد جليل سيدهاشمبحرانى در كتاب المحجّة، مسنداً از مفضّل آورده كه گفت: شنيدم كه امام صادق(عليه السّلام) مىفرمودند:
وقتى قائم[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] بپاخيزد، زمين به نور پروردگارش درخشان مىشود و بندگان از نور خورشيد بىنياز مىگردند و شب و روز يكى مىشود و مرد در زمان او هزار سال عمر مىكند هرسال برايش يك پسر متولد مىشود، جامهاى به قامت خودش بر او هست که هرچه قدش بلندتر میشود آن لباس هم بزرگتر میگردد به هر رنگی که بخواهد.
المحجة، صفحه ۱۸۴
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۱۱
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
مجلسى(رحمهالله) در بحار از مفضّل روايت كرده كه گفت: شنيدم حضرت ابوعبدالله صادق(عليه السّلام) فرمودند: هرگاه قائم[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] بپاخيزد زمين به نور پروردگارش درخشان گردد، و بندگان از نور خورشيد بىنياز شوند و ظلمت برطرف گردد.
بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۳۳۰
و امّا اشراق نور آن حضرت در آخرت: از حضرت ابىعبدالله صادق(عليه السّلام) است كه دربارۀ آيۀ شريفۀ: يَسْعىٰ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمٰانِهِمْ؛
(سوره حديد، آيه ۱۲)
نور آنان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت است.
فرمودند: ائمه معصومين روز قيامت پيشاپيش و سمت راست مؤمنين مىروند تا به منازل اهل بهشت آنان را منزل دهند.
كافى، جلد۱، صفحه ۱۹۵
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۱۲
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
در تفسير قمى از امام صادق(عليه السّلام) روايت است كه فرمودند: هرامّتى را امام زمانش[ اکنون امام زمان، قائم عجلاللهتعالیفرجهالشریف است] محاسبه مىكند، امامان، دوستان و دشمنانشان را از صورتشان مىشناسند، و همين است فرموده خداى تعالى:
وَ عَلَى اَلْأَعْرٰافِ رِجٰالٌ؛
(سوره اعراف، آيه ۴۶)
و بر فراز اعراف مردانى هستند كه ائمهاند.
يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمٰاهُمْ؛
(سوره اعراف، آيه ۴۶)
هريك را از چهرههايشان مىشناسند. نامههاى دوستانشان را به دست راستشان مىدهند، پس بدون حساب به سوى بهشت مىروند، و نامۀ اعمال دشمنانشان را به دست چپشان مىدهند، پس بدون حساب راهى جهنم مىشوند.
تفسیر قمی، صفحه ۶۹۴
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۱۴
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
در بحار از پيغمبراكرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) منقول است كه فرمودند: امت من در زمان مهدى[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] به نعمتى متنعم خواهند شد كه هيچگاه به مثل آن متنعم نگشتهاند، آسمان باران رحمتش را بر آنها مىبارد و زمين هيچ گياهى را رها نمىكند مگر اينكه آن را برآورد.
بحارالأنوار، جلد ۵۱، صفحه ۸۳
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۱۷
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
در كتاب المحجه در تفسير آيۀ شريفۀ: اَلَّذِينَ إِنْ مَكَّنّٰاهُمْ فِي اَلْأَرْضِ أَقٰامُوا اَلصَّلاٰةَ وَ آتَوُا اَلزَّكٰاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ اَلْمُنْكَرِ وَ لِلّٰهِ عٰاقِبَةُ اَلْأُمُورِ؛
(سوره حج، آیه ۴۱)
كسانى كه هرگاه در زمين، آنان را توانايى دهيم، نماز را بپا دارند، و زكات [به مستحق] برسانند، و امر به معروف و نهى از منكر نمايند، و عاقبت كارها به دست خدا است.
از امام باقر(عليه السّلام) نقل كرده كه فرمودند: اين براى آلمحمّد است، مهدى[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] و اصحاب او، خداوند متعال مشارق و مغارب زمين را به تصرف آنها درآورد، و دين را آشكار سازد و خداوند متعال به وسيلۀ او و يارانش بدعتها و باطل را از بين مىبرد، همچنانكه سفيهان حق را ميرانده باشند، تا جايى كه اثرى از ظلم ديده نشود و امر به معروف و نهى از منكر خواهند نمود، و آخر كارها به دست خدا است.
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۱۹
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
در بحار به نقل از نعمانى به سند خود از ابوبصير از امام صادق(عليه السّلام) آمده كه فرمودند: قائم[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] خروج نمىكند تا اينكه از درون آسمان به نام او، شب جمعه بيست و سوم(ماه رمضان) ندا شود.
عرض كردم: به چه چيز ندا مىشود؟ فرمودند: به نام او و نام پدرش ندا مىشود كه فلان بن فلان قائم آلمحمد(عليهمالسّلام) است؛ سخنش را بشنويد و او را اطاعت كنيد.
آنگاه هيچ جاندارى باقى نماند مگر اينكه آن صدا را بشنود، پس خوابیده را بيدار مىكند كه به حياط خانهاش مىآيد و دوشيزهها را از پشت پردهاش بيرون مىكشد، و قائم[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] از آنچه مىشنود قيام مىكند، اين صيحه و فرياد جبرئيل است.
بحارالأنوار، جلد ۵۲،صفحه ۱۱۹
و در كمالالدين از امام باقر(عليه السّلام) نقل شده كه فرمودند: منادى از آسمان ندا مىدهد كه فلانى فرزند فلانى امام[قائم عجلاللهتعالی] است، و به نامش ندا مىدهد، و ابليس - كه خداى لعنتش كند - از زمين ندا مىدهد، همچنانكه در شب عقبه عليه رسولخدا(صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) ندا داد.
کمالالدين، جلد ۲،صفحه ۶۵۰
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۱
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل
#یادتوآرامشجانمناست
#نامتوذکرسحرگاهمناست
از ابوحمزۀ ثمالى آمده كه گفت: به حضرت ابوعبدالله صادق(عليه السّلام) گفتم:
ابوجعفر حضرت باقر(عليه السّلام) مىفرمودند: خروج سفيانى از امور حتمى است. فرمودند: آرى و اختلاف بنى العباس و قتل نفس زكيه و خروج قائم[عجلاللهتعالیفرجهالشریف] از امور حتمى است.
عرض كردم: آن ندا چگونه است؟ فرمود: منادى اوّل روز از آسمان ندا مىكند: به تحقيق حق با على(عليهالسّلام) و شيعيان اوست، سپس ابليس(لعنهالله) در آخر روز بانگ مىزند كه: به تحقيق حق با عثمان(لعنةاللهعلیه) و پيروان او است، و در آن هنگام باطلجويان به ترديد دچار خواهند شد.
كمالالدين، جلد ۲، صفحه ۵۴۲
در بحار از عياشى از عجلان ابوصالح روايت است كه گفت: شنيدم ابوعبدالله صادق(عليه السّلام) مىفرمودند: روزها و شبها پايان نمىيابد تا اينكه منادى از آسمان بانگ زند: اى اهل حق جدا شويد؛ اى اهل باطل جدا شويد؛ پس ايشان از يكديگر جدا خواهند شد.
راوى مىگويد: عرض كردم: أصلحكالله، آيا پس از اين ندا باز هم اينها با آنها مخلوط مىشوند؟ فرمودند: خير، خداوند در قرآن مىفرمايد:
مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيَذَرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلىٰ مٰا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّٰى يَمِيزَ اَلْخَبِيثَ مِنَ اَلطَّيِّبِ؛
(سوره آل عمران، آيه ۱۷۹)
خداوند مؤمنان را به حالى كه شما در آن هستيد وانگذارد تا اينكه پليد را از پاكيزه جدا سازد.
بحارالأنوار، جلد ۵۲، صفحه ۲۲۲
مکیالالمکارم، جلد۱، صفحه ۳۲۲
#اللّٰھُمَعجلْلِّوَلیڪَالفرَج
#اَللّٰهُمَّالْعَنِالْجِبْتَوَالطّٰاغُوتَوَالنَعثل