#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به امام حسن(عليه السّلام)
بارزترين صفاتش حلم و بردبارى است، و از جمله آثار اين صفت:
سكون و آرامش داشتن و سبكسرى نكردن در مواقعى است كه شخص از ديگران نارواها ببيند، و اگر در ناراحتى‌ها و ابتلاهاى شديد مولا حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] از دست رعيّتش تأمل كنى، حلم و بردبارى آن بزرگوار برايت روشن مى‌شود، به‌طورى‌كه از احدى به اين كيفيت، اين صفت ظاهر نگرديده است.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۰
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به امام حسين(عليه السّلام)
حضرت حسين(عليه السّلام) ترسان از مدينه بيرون رفت و در مكّه نزول كرد، سپس به سوى كوفه حركت فرمودند؛ حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز نظير همين برايش اتفاق مى‌افتد كه در خبر صحيحى از امام ابوجعفرباقر(عليه السّلام) آمده: پس سفيانى عدّه‌اى را به مدينه مى‌فرستد، و مهدى[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] از آن‌جا به سوى مكّه كوچ مى‌كند، به ارتش سفيانى خبر مى‌رسد كه حضرت مهدى [عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به مكّه رفت، لشكرى در تعقيب آن حضرت مى‌فرستد، ولى به او نمى‌رسند تا اين‌كه ترسان وارد مكّه شود - به همان روش موسى بن عمران(عليهما السلام) - لشكر سفيانى در بيداء فرودمى‌آيد، پس منادى از جانب آسمان ندا مى‌كند: «يا بيدآء أبيدي القوم»؛ اى بيداء! اين گروه را نابود كن.
پس زمين آن‌ها را فرومى‌برد، و فقط سه نفر از آن‌ها باقى مى‌ماند كه خداوند صورت‌هايشان را به عقب برمى‌گرداند، و آن‌ها از قبيلۀ كلب هستند.
بحارالأنوار،جلد ۵۲، صفحه ۲۳۸
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۶
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت امام حسین(علیه‌السّلام)
مصيبت آن دو بزرگوار سخت‌ترين مصيبت‌ها است.
اما مصيبت امام حسين(عليه السّلام) كه در گفتگوى آدم و جبرئيل آمده كه گفت: اى آدم اين فرزند تو به مصيبتى دچار مى‌گردد كه مصيبت‌ها در كنار آن كوچك خواهد بود.
بحارالأنوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۴۵
و امّا قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] از اين جهت كه مصيبتش طولانى و محنتش شديد است.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۵
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت
حسين(عليه السّلام)
امام حسین(علیه‌السّلام) هنگامى كه مى‌خواست از مكّه به سوى عراق خروج كند، يارى خواست و فرمودند: هرآن‌كه حاضر است جان خود را در راه ما بخشد و خودش را مهياى لقاءالله نمايد، با ما بيايد كه ان شاءالله من فردا حركت مى‌كنم.
امام قائم حجّة بن الحسن[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز، هنگامى كه در مكّه ظهور مى‌كند، يارى مى‌طلبد، چنان‌كه از امام پنجم حضرت باقر(عليه السّلام) در حديثى طولانى و صحيح چنين آمده:... در آن روز قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] در مكّه است، پشت خود را به بيت‌الله‌الحرام تكيه زده و به آن پناه برده، بانگ مى‌زند: اى مردم! ما از خداوند يارى مى‌جوييم، هركه مى‌خواهد ما را اجابت كند كه ما خاندان پيغمبر شما هستيم، و نزديك‌ترين مردم به خدا و محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) هركس دربارۀ آدم با من بيعت دارد [بيايد] كه من نزديك‌ترين افراد به آدم هستم و هركه دربارۀ نوح با من محاجّه دارد، من نزديك‌ترين كسان به نوح هستم، و هركه دربارۀ ابراهيم با من بيعت دارد، من نزديك‌ترين افراد به ابراهيم هستم، و هرآن‌كه دربارۀ محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) با من گفتگو دارد من نزديك‌ترين افراد به محمّد(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) هستم، و هركه دربارۀ پيغمبران بحث دارد بيايد كه من نزديك‌ترين مردم به پيغمبران هستم، مگر نه خداوند در كتاب محكم خود مى‌فرمايد:
إِنَّ اَللّٰهَ اِصْطَفىٰ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْرٰاهِيمَ وَ آلَ عِمْرٰانَ عَلَى اَلْعٰالَمِينَ ذُرِّيَّةً بَعْضُهٰا مِنْ بَعْضٍ وَ اَللّٰهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ؛
(سوره آل عمران، آيه ۳۳)
البتّه خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برگزيد، فرزندانى هستند برخى از نسل برخى ديگر و خداوند شنواى داناست.
پس من باقيماندۀ از آدم و ذخيرۀ از نوح و برگزيدۀ از ابراهيم و پاكيزۀ خالص از محمد(صلّى‌الله‌عليهم‌اجمعين) مى‌باشم. هرآن‌كه دربارۀ كتاب خدا با من محاجّه كند من نزديك‌ترين مردم به كتاب خدا هستم، و هركه دربارۀ سنّت رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با من بيعت كند من به سنّت رسول‌خدا از همه نزديك‌ترم. كسانى كه سخن امروز مرا شنيدند آنان را به خدا سوگند مى‌دهم كه به كسانى كه غايب بوده‌اند برسانند، و از شما مى‌خواهم كه به حقّ خدا و به حقّ رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و به حقّ خودم بر شما - كه حقّ قرابت به رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مى‌باشد. اين‌كه ما را كمك كنيد و كسانى كه به ما ظلم مى‌كنند از ما منع نماييد، كه ترسانيده شديم و به ما ظلم شده و از شهر و فرزندانمان رانده شديم و بر ما سركشى كردند و از حقّمان كنارمان زدند و اهل باطل بر ما افترا بستند، خدا را خدا را دربارۀ ما، كه ما را وامگذاريد و يارى‌مان نماييد كه خداوند شما را يارى كند.
بحارالانوار، جلد ۵۲، ۲۳۸
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۶
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت على‌بن‌الحسين(عليه السّلام)
بارزترين صفاتش عبادت مى‌باشد كه به «زين العابدين» و «سيّد العابدين» و «ذوالثفنات» ناميده شد، وجه ناميده شدنش به «ذوالثفنات» اين بود كه بينى آن حضرت ساييده، و پيشانى و زانوها و كف دست‌هايش از اثر عبادت مداوم برآمدگى پيدا كرده بود (پينه بسته بود)، و مولاى ما حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] از جدّ بزرگوارش سيّدالعابدين(عليه السّلام) الگوى خوبى دارد، كه از حضرت ابوالحسن موسى‌بن‌جعفر(عليه السلام) آمده، در وصف حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] فرمودند: با آن چهرۀ گندمگون، زردى بى‌خوابى شب نيز آميخته است، پدرم فداى آن‌كس كه شبش را در حال سجود و ركوع و ستاره‌شمارى (كنايه از بيدارى) خواهد گذراند...
بحارالانوار، جلد ۸۶، صفحه ۸۱
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۲
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت ابوجعفرمحمدبن‌على باقر (عليه السّلام)
حضرت امام باقر(علیه‌السّلام) بارزترين صفاتش، شباهت به رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود؛ لذا جابر انصارى هنگامى كه نگاهش به آن حضرت افتاد گفت: به پروردگار كعبه قسم شمائل پيغمبر است - چنان‌كه در چند روايت از او نقل شده -
با اين‌كه جابر پيش از امام باقر، حسن و حسين و على بن الحسين (عليهم السّلام) را ديده، ولى چنين سخنى دربارۀ آن‌ها نگفته بود.
مولاى ما حضرت صاحب الزمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز شبيه به پيغمبر است بلكه شباهتش به پيغمبر بيشتر و كامل‌تر مى‌باشد. به دليل روايات بسيارى از طرق خاصّه و عامّه از رسول اكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در وصف امام قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] نقل شده كه آن حضرت فرمود: شبيه‌ترين مردم به من است در شمائل و اقوال و افعالش؛ كه مقدارى از اين روايات گفته شد.
بحارالأنوار، جلد ۴۶، صفحه ۲۲۳
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۱
.
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت ابوعبدالله صادق(عليه السّلام)
حضرت امام صادق(علیه‌السّلام) بارزترين صفاتش، كشف علوم و بيان احكام براى مردم بود؛ به‌طورى‌كه براى امامان پيش از آن حضرت اين امر ميسّر نشد،
يكى از اهل حديث گفته: چهار هزار نفر از افراد مورد اعتماد از آن حضرت روايت كرده‌اند.
مناقب ابن شهرآشوب، جلد ۳، صفحه ۳۷۲
با اين‌حال تمام علومى كه نزد آن حضرت بود كشف نشده و براى ظهور قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] به تأخير افتاده كه آن حضرت تمام احكام را بيان خواهد ساخت و آنچه گذشتگان از امامان و پيغمبران اهليّت و شايستگى آن را در مردم نديدند فاش خواهد كرد.
اميرالمؤمنين(عليه السّلام) گاهى به سينۀ خود اشاره مى‌كرد و مى‌فرمود: «إن هيهنا لعلما علما جمّا لو أصبت له حملة...»؛ در اين‌جا علم بسيارى هست اگر براى آن حاملانى بيابم...
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۲
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت ابوابراهيم موسى‌بن‌جعفر(عليه السّلام)
حضرت امام کاظم(عليه السّلام) دچار تقيّه و شدّت ترس از دشمنان بود - بيش از آنچه پدران گرامى‌اش بدان دچار بودند - و اين مطلب براى كسى كه در احوال زندگى آن حضرت دقّت كند واضح است.
مولاى ما حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز همين‌طور است.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۲
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت ابوالحسن على‌بن‌موسى‌الرضا(عليه السّلام)
خداوند رياست و مقام ظاهرى را براى حضرت امام رضا(علیه‌السّلام) قرار داد به‌طورى‌كه براى پدران طاهرينش واقع نشده بود، و تقيّه و ترس در زمان آن حضرت تا حدودى برداشته شد،
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز خداوند متعال ترسش را به امنيّت بدل خواهد ساخت و او را در زمين اقتدار و تسلّطى خواهد داد كه براى احدى از پيشينيان ميسّر نشده است، و غلبۀ آن حضرت بر تمام جهان مانند غلبۀ سلطان روز است بر سلطان شب تار.
على بن ابراهيم به سند صحيحى از حضرت ابوجعفرباقر(عليه السّلام) دربارۀ آيۀ:
وَ اَلنَّهٰارِ إِذٰا تَجَلّٰى؛
سوگند به روز آن‌گاه كه تجلّى نمايد.
(سوره لیل، آیه ۲)
آورده كه فرمودند:
«روز» همان قائم ما اهل‌البيت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] است كه هرگاه بپاخيزد، بر دولت باطل پيروز مى‌شود...
تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۴۲۵
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۲
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت ابوجعفر محمدبن‌على‌تقى (عليه السّلام)
امامت وقتی به حضرت جواد الائمه(علیه‌السّلام) رسيد كه، به سنّ مردان نرسيده و عمرش از هشت بهار نگذشته بود؛
حضرت حجّت[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز همين‌طور بود، كه در سنين طفوليّت لواى امامت را به دست گرفت - چنان‌كه گذشت -
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت ابوالحسن على‌بن‌محمد هادى (عليه السّلام)
حضرت امام هادی(علیه‌السّلام) هیبتی داشته كه نظير آن را احدى نداشته به‌طورى‌كه دشمنان آن حضرت احترام‌ها و تعظيم‌هايى براى آن جناب انجام مى‌دادند كه براى هيچ كس آن احترام‌ها را انجام نمى‌دادند، كه اين امر بر اثر هيبت آن حضرت بود نه از روى محبت و علاقه به آن بزرگوار.
قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز همين‌طور است كه - به ويژه در دل دشمنان - هيبت و رعب خاصى دارد.
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل
#یادتوآرامش‌جان‌من‌است
#نام‌تو‌ذکرسحرگاه‌من‌است
شباهت حضرت صاحب‌الزّمان[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه] به حضرت ابومحمد امام حسن عسكرى(عليه السّلام)
حضرت امام عسکری(عليه‌السّلام) نيز، همين صفت هیبت را داشته است.
مرحوم مجلسى رحمه‌الله به سند خود آورده كه: عباسيان و صالح بن على و گروهى از منحرفين از مسير اهل بيت (عليهم السّلام) بر صالح بن وصيف، هنگامى كه امام حسن عسكرى(عليه السّلام) نزد او زندانى بود بر او وارد شدند و به او گفتند: بر آن حضرت سخت بگير و در وضع او رفاه و آسايشى فراهم مكن.
در جواب گفت: با او چكار كنم درحالى‌كه از بدترين افرادى كه توانسته‌ام بر او گماشته‌ام ولى آنان در نماز و عبادت به جايگاه بلندى رسيده‌اند.
سپس آن دو نفر گماشته را احضار كرد و به آن‌ها گفت: واى بر شما! دربارۀ اين شخص چه فكر مى‌كنيد؟
گفتند: چه بگوييم دربارۀ مردى كه روزش را روزه‌دار و شبش به عبادت مى‌گذرد، نه سخن مى‌گويد و نه غير عبادت به كارى مشغول مى‌شود، هرگاه به ما نظرى بيفكند لرزه بر اندام ما افتد، و به‌طورى هيبت او در دلمان واقع شود كه خوددارى نتوانيم كرد. هنگامى كه عباسيان اين گفتار را شنيدند با خوارى و سرافكندگى رفتند.
حضرت قائم[عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف] نيز اين صفت را از پدر بزرگوار خود به ارث برده‌اند.
بحارالأنوار، جلد۵۰، صفحه ۳۰۸
مکیال‌المکارم، جلد۱، صفحه ۲۷۳
#اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفرَج
#اَللّٰهُمَّ‌الْعَنِ‌الْجِبْتَ‌وَالطّٰاغُوتَ‌وَالنَعثل