eitaa logo
قال الصادق:(مکتب الصادق)
541 دنبال‌کننده
583 عکس
41 ویدیو
18 فایل
ا ﷽ ا یا هادی پای مکتب اهل بیت می نشینیم و به قال الباقر و قال الصادق گوش فرا می دهیم که زیبا فرمودند: به شرق و غرب بروید علم صحیحی جز آنچه از نزد ما خارج شود نمی یابید. 🔸فقه روایی 🔸حدیث 🔸مبانی حدیثی 🔸معارف سرآغاز: ۲۵ شوال ۱۴۴۴ ۲۶ اردیبهشت۱۴۰۲
مشاهده در ایتا
دانلود
قال الصادق:(مکتب الصادق)
. 🍀کتابی که خلاصه وسائل الشیعه است👆
ا ﷽ ا 💠 الکافی، مهم‌ترین کتاب حدیثی شیعه 🔹 الکافی از منابع حدیثی شیعه و مهم‌ترین و معتبرترین منبع از کتب اربعه است. 🔸 این کتاب نوشته محمد بن یعقوب بن اسحاق مشهور به کُلینی است که آن را در مدت ۲۰ سال گردآوری کرده‌ است. 🔹 الکافی در سه بخش اصول، فروع و روضه تألیف شده و محل رجوع عالمان شیعه تا کنون بوده است. 🔸 اصول کافی به روایات اعتقادی، فروع آن به اخبار فقهی و روضه کافی به تاریخ می‌پردازد. ❇️ برای دانلود متن عربی و فارسی هر سه بخش این کتاب مهم از لینک‌های زیر استفاده کنید: ✳️ الکافی به زبان عربی (چاپ دارالحدیث) 🔻 اصول کافی ۱. جلد اول 👈 دانلود ۲. جلد دوم 👈 دانلود ۳. جلد سوم 👈 دانلود ۴. جلد چهارم 👈 دانلود 🔻 فروع کافی ۵. جلد پنجم 👈 دانلود ۶. جلد ششم 👈 دانلود ۷. جلد هفتم 👈 دانلود ۸. جلد هشتم 👈 دانلود ۹. جلد نهم 👈 دانلود ۱۰. جلد دهم 👈 دانلود ۱۱. جلد یازدهم 👈 دانلود ۱۲. جلد دوازدهم 👈 دانلود ۱۳. جلد سیزدهم 👈 دانلود ۱۴. جلد چهاردهم 👈 دانلود 🔻 روضه کافی ۱۵. جلد پانزدهم 👈 دانلود 🔹 فهارس عامه 👈 دانلود ✳️ الکافی به زبان فارسی 🔻اصول کافی (ترجمه آیت الله کمره‌ای) ۱. جلد اول 👈 دانلود ۲. جلد دوم 👈 دانلود ۳. جلد سوم 👈 دانلود ۴. جلد چهارم 👈 دانلود ۵. جلد پنجم 👈 دانلود ۶. جلد ششم 👈 دانلود 🔻 فروع کافی (ترجمه جمعی از نویسندگان) ۱. جلد اول 👈 دانلود ۲. جلد دوم 👈 دانلود ۳. جلد سوم 👈 دانلود ۴. جلد چهارم 👈 دانلود ۵. جلد پنجم 👈 دانلود ۶. جلد ششم 👈 دانلود ۷. جلد هفتم 👈 دانلود ۸. جلد هشتم 👈 دانلود ۹. جلد نهم 👈 دانلود ۱۰. جلد دهم 👈 دانلود 🔻 روضه کافی (ترجمه آیت الله کمره‌ای) ۱. جلد اول 👈 دانلود ۲. جلد دوم 👈 دانلود ♻️ این فهرست را به آنان که می دانید برایشان مفید است، ارسال کنید کتاب •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🔹لیست کامل از شروح کتاب شریف الکافی نوشته ثقة الاسلام مرحوم محمد بن یعقوب کلینی(متوفی ۳۲۸ق) تقدیم به همه اعضای محترم کانال کتابخانه 👈الکافی (ط دار الحدیث) 👈الکافی (ط منشورات الفجر) 👈الکافی (ط دار المرتضی) 👈الکافی (ط دار الکتب الاسلامیه) 👈مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول صلی الله علیه و آله(علامه محمد باقر مجلسی) 👈الشافی فی شرح اصول الکافی(ملا خلیل قزوینی) 👈الحاشیه علی اصول الکافی(محمد امین استر آبادی) 👈مجموعه رسائل در شرح احادیثی از کافی(مهدی سلیمانی آشتیانی) 👈شرح اصول الکافی(مولی محمد صالح مازندرانی) 👈شرح فروع الکافی(مولی محمد صالح مازندرانی) 👈الهدایا لشیعة ائمة الهدی علیهم السلام(شرح اصول کافی) 👈البضاعة المزجاة(شرح روضه کافی) 👈الحاشیة علی اصول الکافی(میرزا رفیعا) 👈مستدرک الکافی(دکتر علی عبد الزهره فحام) 👈المعجم المفهرس لالفاظ الاصول من الکافی 👈ترجمه و شرح فارسی کتاب شریف کافی (محمد باقر کمره‌ای) 👈ترجمه و شرح فارسی کتاب شریف کافی (سید مهدی آیت اللهی) 👈ترجمه و شرح فارسی کتاب شریف کافی (محمد علی بن محمد حسن اردکانی) •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 💠 تقابل حوزه قم با حوزه بغداد، آری یا خیر؟ 🔹 بعضی از کسانی که با نگاه تاریخی به علم نگاه می‌کنند، بین حوزۀ بغداد و قم، تقابلی ترسیم می‌کنند و می‌گویند: حوزۀ حدیثیِ بغداد پیرو مکتب است و در مقابل، حوزۀ حدیثی قم حوزۀ حدیثیِ است. حتی بعضی اشاره می‌کنند که منشأ اخباری‌گری، حوزۀ حدیثی قم و امثال شیخ است. 🔸 ولی ما در مقاله‌ای توضیح داده‌ایم که این جداسازی و توهم تقابل، با واقعیت‌های تاریخی سازگار نیست. یکی از دلایل ما این است که: فهرست شیخ و رجال نجاشی و رجال ابن غضائری (که بیشترین داده‌های توصیفی در آنهاست و همه هم‌دوره بوده‌اند، اگر چه نجاشی زودتر از دنیا می‌رود و به تعبیری جوانمرگ شده است) و همگی از مکتب بغداد هستند، توصیفاتی از چهره‌های حدیثی قم (مثل شیخ صدوق) کرده‌اند. 📚 برگرفته از درس رجال استاد شیرازی در مدرسه علمیه شهیدین (1398ش) •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🍀کتاب «فقه الرضا» يا «فقه الرضوى» يا «الفقه» منسوب به امام على بن موسى الرضا 🔸اشاره همان گونه كه از اسم اثر پيداست اين كتاب پيرامون مسائل مختلف فقهى است و البته ضمن مسائل فقهى بعضى از مسائل عقيدتى و اخلاقى نيز بيان شده است. به طور كلى مطالب اين كتاب به چهار بخش قابل تقسيم است: ۱. احكام فقهى، كه قسمت عمدۀ كتاب را تشكيل مى دهد. ۲. مسائل عقيدتى، كه در ابتدا و انتهاى كتاب آمده است، نظير: بحث معرفت، قضا و قدر، استطاعت، جبر و تفويض، مشيت و اراده. ۳. مسائل اخلاقى، نظير: حيا، توكل، سخاوت، قناعت، صبر، تواضع، زهد و... ۴. برخى آداب، همانند: آداب شانه زدن، روغن مالى، حجامت، استشفا به قرآن، سرمه كشيدن، آداب سفر و... اما قسمت اصلى كتاب - كه مسائل فقهى است - مشتمل بر مطالب زير است. مسائل طهارت، نماز، احكام ميت، روزه، زكات، حج، نكاح و طلاق، بيع و اجاره، و شفعه و امثال آن و حدود و ديات به طور مفصل. 🔸شيوۀ نگارش الف - تنظيم مطالب اين كتاب ۱۱۹ باب دارد و تنظيم بابها تقريبا به شيوۀ كتابهاى فقهى است و البته اين تنظيم كاملا دقيق نيست. به عنوان نمونه، برخى از مطالب مربوط به نماز در باب ۵۳، ضمن مباحث معاملات آمده است و يا مطالب مربوط به خمس در باب ۴۹ و پس از مباحث ارث ذكر شده است، همان گونه كه بحث حدّ زنا و لواط جدا از ساير مباحث حدود و ديات، مقدم بر بحث ارث، خمس، صيد و ذباحه آمده است. ازاين رو به نظر مى رسد اين كتاب در تنظيم بابها اندكى دچار به هم ريختگى شده است. ب - كيفيت بيان شيوۀ بيان اين كتاب با روايات معمول و معروف اهل بيت عليهم السّلام اختلاف فاحشى دارد. اين تفاوت سبكها آنقدر زياد است كه برخى آن را دليلى بر عدم صحت انتساب كتاب به امام رضا دانسته اند. اكثر فصلهاى كتاب با عنوان: «اعلم يرحمك الله» يا «اعلموا يرحمكم الله» شروع مى شود. و در موارد متعددى (نزديك به ۲۰۰ بار) رواياتى با اين جملات «نروى عن بعض العلماء، يروى، روى، اروى» يا «قال العالم» و امثال آن نقل شده است كه چنين شيوه اى در ساير كتابها و روايات ائمه بى سابقه است. گاه روايتى را ذكر مى كند و مى گويد: «قيل معناها... » و پس از ذكر يك معنى مى گويد: «و قد فسّر على غير هذا الطريق اهل الباطن». چنين شيوه اى هم در ساير روايات وجود ندارد. 🔸تاريخ كتاب اين كتاب تا قرن يازدهم و زمان علامه محمد تقى مجلسى (مجلسى بزرگ) مشهور نبوده است و او براى اولين بار در كتاب اللوامع القدسيه - كه شرح بر كتاب من لا يحضره الفقيه است - از آن ياد كرده است. سپس علامۀ بزرگوار محمد باقر مجلسى در كتاب بحارالانوار از آن نام برده و آن را معرفى كرده و رواياتش را در فصلهاى مختلف ذكر كرده است. علامۀ محمد تقى مجلسى جريان پيدا شدن اين كتاب را چنين بيان مى كند: سيد فاضل مورد اطمينان، محدث، قاضى امير حسين، ساليانى دراز مجاور بيت الله الحرام بود و چون به شهر اصفهان آمد به خدمتش مشرف شدم و او را زيارت كردم. او به من اظهار داشت: هديۀ نفيسى براى شما آورده‌ام و آن فقه الرضوى عليه السّلام است. زمانى كه در مكه بودم گروهى از مردم قم بدانجا آمدند و با آنها كتابى قديمى بود كه در زمان امام رضا نگاشته شده بود و در برخى مواضع آن خط خود آن حضرت وجود داشت و بر آن عدۀ بسيارى از فضلا اجازاتى نگاشته بودند، به گونه اى كه براى من علم عادى پيدا شد كه اين كتاب تأليف آن حضرت است. و من آن را استنساخ نمودم... آنگاه سيد كتاب را به من داد و من نيز آن را استنساخ نمودم. و آن را به برخى فضلا دادم و فراموش كردم آن را از وى بازپس گيرم و چون شرح عربى من لا يحضره الفقيه، به نام روضة المتقين را به پايان بردم و شرح فارسى را نيز مقدارى نوشتم، آن فاضل كتاب را به من باز پس داد. پس در آن انديشه نمودم و فهميدم كه اين كتاب نزد صدوق و پدرش وجود داشته است و هر چه صدوق بزرگ به فرزندش در رساله اش نگاشته عبارات همين كتاب است؛ مگر موارد اندكى. و نيز هرچه صدوق در كتاب من لا يحضره الفقيه بدون سند ذكر كرده است عبارات همين كتاب فقه رضوى است علامه محمد باقر مجلسى در مقدمۀ كتاب بحارالانوار مى نويسد: سيد فاضل محدث قاضى امير حسين (طاب ثراه) پس از آنكه به اصفهان وارد شد، مرا نسبت به كتاب فقه الرضاء آگاه نمود و گفت: در هنگام مجاورت در كنار بيت الله الحرام جماعتى از اهل قم كه براى گزاردن حج مشرف شده بودند، نزد من آمدند و با آنها كتابى قديمى بود كه تاريخ آن هم عهد با زمان امام رضا بود. و از پدرم «محمد تقى مجلسى» شنيدم كه مى فرمود: سيد به من گفت: بر اين كتاب خط امام رضا وجود داشت و بسيارى از فضلا اجازاتى بر آن كتاب نگاشته بودند و به واسطۀ اين قرائن براى من يقين حاصل شد كه اين كتاب تأليف امام رضا مى باشد. ادامه👇 علیه السلام حضرت علیه‌السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ادامه از👆 پس كتاب را از اهل قم دريافت كرده و آن را استنساخ نمودم. پدرم نيز كتاب را از سيد دريافت كرده و آن را استنساخ نمود و اكثر عبارات آن موافق با سخنانى است كه صدوق در كتاب من لا يحضره الفقيه بدون سند ذكر كرده است و نيز موافق با بيانات پدر بزرگوار صدوق در رساله اى كه به فرزندش نگاشته است و بسيارى از احكامى كه اصحاب ما ذكر كرده و مستندش معلوم نيست، در اين كتاب ذكر شده است، چنانكه در كتب عبادات خواهى ديد 🔸جايگاه كتاب در رابطه با اين كتاب دو نظريۀ عمده وجود دارد: الف - عدۀ زيادى از علما آن را تأليف امام رضا دانسته اند. بنا به قول محدث نورى افزون بر علامه محمد تقى مجلسى و محمدباقر مجلسى برخى ديگر از علما نظير علامه نراقى، فاضل هندى، سيد بحرالعلوم، شيخ يوسف بحرانى، سيد على طباطبائى مؤلف رياض المسائل و وحيد بهبهانى بر اين كتاب اعتماد كرده اند. علامه ملا احمد نراقى در عائد چهل و ششم كتاب عوائد الايام مى نويسد: كتاب فقه الرضا از كتب اخبار محسوب مى شود ب - تعداد بسيارى از علما نيز نسبت اين كتاب به امام رضا را رد كرده و آن را قابل اعتماد ندانسته اند. اسامى برخى از آنها عبارت است از: ۱. شيخ حرّ عاملى، مؤلف كتاب وسائل الشيعه. ۲. شيخ محمد حسين اصفهانى، مؤلف كتاب فصول. ۳. علامه ميرزا عبد الله افندى مؤلف كتاب رياض العلماء. ۴. علامه سيد محسن اعرجى كاظمينى. ۵. علامه محدث نورى، مؤلف مستدرك الوسائل. 🔹برخى از دلايل گروه اول به شرح ذيل است: ۱. جمله اى كه در اول كتاب آمده است «يقول على بن موسى الرضا» ۲. عباراتى كه طىّ كتاب ذكر شده است؛ نظير «نحن معاشر اهل البيت... » يا: «جدّنا امير المؤمنين... » يا: «أروى عن ابى العالم... » ۳. قرائن و شواهدى كه امير قاضى حسين از آنها يقين پيدا كرد كه كتاب تأليف امام رضا است. نظير: تاريخ كتابت، اجازات علما، شهادت گروهى از مردم قم. ۴. موافقت روايات بدون سند - كه در من لا يحضره الفقيه آمده است - با متن اين كتاب و نيز تطابق متن كتاب با برخى فتاوى كه مدرك آنها معلوم نيست. 🔹و اما دلايل گروه دوم بر نفى اين ادعا عبارت است از: ۱. مطرح نبودن اين كتاب تا قرن يازدهم. بدون ترديد اگر كتابى بدين پايه از اهميت وجود داشت علماى سابق بر آن آگاهى مى يافتند و از آن روايتى با يادى در كتابهاى خويش نقل مى كردند. ۲. شيوۀ نگارش: شيوۀ نگارش كتاب با تمامى روايات ائمه: منافات دارد؛ مثلا نزديك به ۲۰۰ مورد عبارات «أروى، نروى، روى عن العالم، روى عن العلما» ذكر شده است كه در ساير روايات چنين عباراتى به كار نرفته است و البته در نسخه اى كه در دست محدث نورى بوده رواياتى از راويانى كه متأخر از زمان امام رضا بودند نيز ذكر شده است. محدث نورى به اين دليل كتاب را تأليف دوران متأخر مى داند و برخى به اين اشكال پاسخ داده اند كه اين روايات مسند مربوط به كتاب نوادر عبد الله بن عيسى اشعرى است كه چون هر دو در يك مجلد بوده به واسطۀ به هم ريختگى اوراق كتاب با يكديگر مخلوط شده است. برخى ديگر از موارد اختلاف شيوۀ اين كتاب با ساير روايات اهل بيت را قبلا در بحث شيوۀ نگارش ذكر كرديم كه از تكرار مجدد خوددارى مى كنيم. ۳. در اين كتاب احكامى مخالف مذهب شيعه و اجماع علماى آن مشاهده مى شود كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم: الف - در نظر گرفتن يكى از ائمه هنگام نماز (چنانچه از صوفيه نسبت به اقطاب خود نقل شده است) ب - كفايت غسل و شستن پا از مسح كردن آن . ج - تعيين اندازۀ آب كر با انداختن سنگريزه در آن كه اگر امواج آن به ديوار چاه برسد «كرّ» نيست و إلاّ «كرّ» است د - دو سورۀ «فلق» و «ناس» (معوذتين) از قرآن نيستند و فقط تعويذند ه - اشتراط وجود دو شاهد در ازدواج 🔸نظريات پيرامون فقه الرضا : ۱. اين كتاب تأليف امام على بن موسى الرضا است. ۲. اين كتاب تأليف برخى از شاگردان آن حضرت است. ۳. اين كتاب همان كتاب شرايع على بن الحسين (صدوق بزرگ) است. ۴. اين كتاب، كتاب التكليف محمّد بن على شلمغانى است. ۵. اين كتاب كتاب المنقبة، امام حسن عسكرى است. 📚فرهنگ کتب حدیثی شیعه علیه السلام حضرت علیه‌السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🍀علی بن ابراهیم بن هاشم قمی این ضریح که در تصویر مشخص است متعلق به علی بن ابراهیم بن هاشم قمی است .واقع در پاساژ الغدیر قم( نزدیک حرم مطهر) علی بن ابرهیم قمی از اصحاب امام حسن عسکری علیه السلام بوده است و استاد مرحوم کلینی. 🔺لذا بیشترین سندی که در کتاب الکافی تکرار شده است این سند است👈علی بن ابراهیم عن ابیه عن النوفلی عن السکونی 🔺طبق تفحص مرحوم خوئی از علی بن ابراهیم هفت هزار و دویست و چهل روایت در منابع شیعه موجود است(معجم الرجال ج ۱۱ ص ۱۹۵) 🔹کتاب تفسیر قمی که الان موجود است از آثار علی بن ابراهیم قمی است. 👌نثار روح این بزرگ مرد فاتحه ای قرائت کنیم🌱 •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا 🍀 ارزش فهم حدیث عن الصّادقُ عليه السلام : حَديثٌ تَدْرِيهِ خَيرٌ مِن ألفِ حَديثٍ تَرْوِيهِ حضرت‌ امام صادق علیه‌السلام: يك حديث بفهمى بهتر است از آن كه هزار حديث [نفهميده ]روايت كنى. 📚معاني الأخبار 2/3 •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🔸  هم‌نشینان بهشتی حمزه سیدالشهداء چه کسانی هستند؟ 💎پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «هرکس علی علیه‌السلام را دوست بدارد، خداوند اعمال نیک او را می‌پذیرد، گناهانش را می‌بخشد و جایگاهش را در بهشت کنار حضرت حمزه، سیدالشهداء، قرار می‌دهد.»💎 📚مائة منقبة من مناقب أمير المؤمنين علی بن أبی‌طالب و الأئمة من ولده علیهم‌السلام، جلد ۱، صفحات ۶۴ تا ۶۷ بحار الأنوار، جلد ۲۷، صفحه ۱۱۴ حضرت علیه‌السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸اَبَوا هذِهِ الاُمَّة محمّدٌ و علیٌّ، یُقیمانِ اَوَدَهُم وُ یُنقذانهِمِ مِنَ العَذابِ الدّائِمِ إن أطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمِ النَّعیمَ الدّائِمَ اِن وافَقُواهُما 🔹محمد و علی پدران این امّتند، کژیهای آنان را استوار می سازند و آنان را از عذاب ابدی نجات می دهند، البته اگر مردم از این دو پیشوا اطاعت کنند، و اگر با آن دو همراهی و موافقت کنند، نعمت جاودانه ی بهشت را روزی آنان می سازند. 📗بحارالأنوار ج23 ص259 🔻شرح حدیث 🔸غیر از پدر نسبی که سبب ولادت انسان است و حق پدری بر گردن فرزند دارد، پدر فکری، روحی و معنوی هم وجود دارد که حق هدایت و نصرت و تعلیم و تربیت بر انسان دارد. 🔸حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم و حضرت امیر علیه السّلام پدر معنوی امت و از پدر دلسوزتر و خیرخواه ترند. 🔸اگر امت از ضلالت و بیراهه نجات یافته اند و به خدا و حق و معنویات گرویده اند، در سایه ی عنایات و دلسوزیهای پدرانه ی پیامبر خدا و جانشین او بوده است. 🔸اگر پدر فرزند را از رنج و سختی دنیا می رهاند، پیامبر و امام وسیله ی نجات و رهایی انسان از عذاب ابدی در آخرتند. 🔸اگر پدر فرزند را سر سفره ی خود می نشاند و آب و غذا و خوراک و پوشاک او را تأمین می کند، پیامبر و امام، امت را بر سر سفره ی معنوی دین می نشانند و از کرامت خدا و نعمت هدایت و بهشت برین برخوردار می سازند. 🔸پیشوایان دین نقش هدایت و منجی را دارند، امّا... شرط رهایی از عذاب قیامت و بهره مندی از نعمتهای بهشت، «اطاعت» و «همراهی» است. 🔸اگر کسی پا به پای رسول و امام راه سعادت و آخرت را نپیماید، آنان چه کنند؟ «گر گدا کاهل بود، تقصیر صاحب خانه چیست؟» 📗منبع: ، جواد محدثی حضرت علیه‌السلام حضرت صلی‌الله‌علیه‌وآله حضرت سلام الله علیها •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قال الصادق:(مکتب الصادق)
ا ﷽ ا #فهرست سوم/۳ #فهرست_موضوعات بنا بر حروف الفبا: ۱- آ #حفظ_آبرو #آداب_دینی #آدم #آخرالزمان #آ
ا ﷽ ا 👌🌱 🔹یکی از مشکلات در کانال‌های ایتا این است که دسترسی به انبوه موضوعات هر کانال سخت و دشوار می باشد، و گاهی ناممکن از این جهت ما سعی کردیم تمامی موضوعات مطرح شده در کانال را در یک فهرست الفبایی منظم گرد آوريم تا همچون یک کتاب فهرست دار ، دسترسی به موضوعات مطرح شده ،آسان و در دسترس باشد . والحمدلله 🔸با طرح موضوعات جدید ، فهرست کانال نیز به روزرسانی می شود.
ا ﷽ ا 🖊بخش اول: 🍀اصحاب اجماع چه کسانی هستند؟ 🔸اصحاب اجماع به گروهی ویژه از روایتگران حدیث گفته می‌شود، عنوان اصحاب اجماع که در مجموع ۲۲ تن از راویان مهم را در برمی‌گیرد، گسترده‌ترین و مهم‌ترین شیوه در میان توثیقات عام به شمار می‌رود. 🔸تعریف اصحاب اجماع عنوان اصحاب اجماع، اصطلاحی در علم رجال است که بر گروهی ویژه از راویان احادیث در سده‌های دوم و سوم هجری قمری که از بزرگان پرورش یافته مکتب امام باقر، امام صادق، امام کاظم و امام رضا (علیهم السّلام) به شمار می‌روند و بر تصدیق روایات‌شان و نیز مقام علمی و فقاهت‌شان اجماع شده است، اطلاق می‌شود. 🔸پیشینه اصطلاح اصحاب اجماع اساس پیدایش این اصطلاح از نظر تاریخی، به اواخر سده سوم و اوائل سده چهارم هجری قمری بازمی‌گردد که در تعبیرات برخی چهره‌های رجالی معروف امامی مانند ابو عمرو کشی در چند جای کتاب رجالی وی آمده و پس از آن در سده‌های بعد میان رجالیان شکل گرفته است. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵] 🔸دیدگاه بزرگان محدث نوری آورده است: «از مباحث مهم رجال مبحث اصحاب اجماع است؛ زیرا طبق برخی از برآوردها هزاران حدیثی که صحیح قلمداد نمی‌شوند به یمن همین بحث، صحیح یا در حکم صحیح تلقی خواهند شد». [۶] [۷] شواهد رجالی نشان می‌دهدکه نخستین بار ابو عمرو کشی (م ۳۲۹) در رجال خود از مساله اصحاب اجماع سخنی به میان آورد. [۸] او در سه جا تحت عنوان نامگذاری اصحاب امام باقر و امام صادق (علیه‌السّلام)، اصحاب امام صادق(علیه‌السّلام) و اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) و امام رضا (علیه‌السّلام)، از اجماع امامیه بر صحیح دانستن روایات گروهی از اصحاب آنان گفت و گو کرده است. به عنوان مثال می‌گوید: «امامیه بر صحیح دانستن روایات صحیح آنان اصحاب (امام صادق (علیه‌السّلام)) بر تصدیق گفتارشان اجماع و به فقاهت‌شان اذعان دارند». [۹] یا درباره‌ی دسته سوم، یعنی اصحاب امام کاظم و امام رضا (علیه‌السّلام) می‌گویند: «اصحاب ما بر تصحیح روایات صحیح آنان و تصدیق ایشان اجماع دارند و به فقه و علم‌شان اذعان نموده‌اند، آنان شش نفرند». [۱۰] پس از کشی شیخ طوسی (۴۶۰) از گفتار او پیروی کرد. شیخ در رجال خودکه تلخیص رجال کشی است از اصحاب اجماع و از شمار آنان سخن به میان آورد. [۱۱] پس از شیخ طوسی ابن شهرآشوب (م ۵۸۸) طبقه نخست و دوم اصحاب اجماع را _ طبق آنچه که در سر کشی آورده بود_ ذکر نمو د. آنگاه علامه حلی (م ۷۲۶) در «خلاصة الاقوال» در توصیف و معرفی هر یک از اصحاب اجماع گفتار کشی را منعکس ساخت. ابن داود (م ۷۰۷) به پیروی از رجالیون متقدم می‌گوید: «امامیه بر ۱۸ تن اتفاق نظر دارد ودر تعظیم آنان اختلافی ندارند، جز آن که آنان را به سه درجه تقسیم می‌کنند». [۱۲] شهید ثانی (م ۹۶۶)، شیخ بهایی (۱۰۳۱)، محقق داماد (م ۱۰۴۱)، محمد تقی مجلسی اول (م ۱۰۷۰)، ملا محمد باقر مجلسی دوم (م ۱۱۱۱) و فخر الدین طریحی (م ۱۰۸۵) از جمله عالمان دیگر شیعه هستند که همگام با رجالیون متقدم از اصحاب اجماع و صحت روایت‌شان سخن به میان آورده‌اند. 🔸وجه حجیت اجماع کشی همان‌گونه که اشاره شد، برای نخستین بار، کشی از اجماع و اتفاق عالمان شیعی و صحیح شمردن روایات و اصحاب اجماع خبر داده است، پس از ایشان سایر عالمان شیعی از وجود چنین اجماعی خبر داده‌اند. به چنین اجماعی اصطلاحا اجماع منقول، آن هم منقول به خبر واحد می‌گویند. برخی چنین اجماعی را مشمول ادله حجیت خبر واحد دانسته‌اند. اما شیخ انصاری و اصولیون متاخر معتقدند: ادله حجیت خبر واحد منحصر به مواردی است که گفتار معصوم از روی حس نقل شود، نه از روی حدس. [۱۳] و اجماع‌های منقول از روی حدس ادعا می‌شود. در این صورت عنوان اصحاب اجماع هیچ تاثیری در توثیق راویان نخواهد داشت. 🔸اسامی اصحاب اجماع به قول مشهور شمار اصحاب اجماع هجده نفر است: «زُرارة بن اَعیُن، معروف بن خرّبوذ، برید بن معاویه عُجَلی، ابو بصیر اسدی- و به قولی مرادی - فضیل بن یسار و محمد بن مسلم طائفی» از اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهما السّلام). «جمیل بن درّاج، عبد اللّه بن مسکان، عبد اللّه بن بکیر، حمّاد بن عیسی، حمّاد بن عثمان و ابان بن عثمان» از یاران امام صادق (علیه السّلام). «یونس بن عبد الرحمان، صفوان بن یحیی، محمد بن ابی عمیر، عبد اللّه بن مغیره، حسن بن محبوب و احمد بن محمد بن ابی نصر» از شاگردان امام کاظم و امام رضا (علیهما السّلام). اما گاهی به جای ابوبصیر اسدی در گروه نخست از ابو بصیر مرادی یاد می‌کنند و در گروه سوم به جای حسن بن محبوب، حسن بن علی بن فضال و فضالة بن ایوب، یا یه جای فضالة بن ایوب، عثمان بن عیسی را می‌نشاند. اگر این چهار تن؛ یعنی ابو بصیر مرادی، حسن بن علی بن فضال، فضالة بن ایوب و عثمان بن عیسی راکه محل اختلاف‌اند، به اصحاب اجماع اضافه کنیم،؟ شمار آنان ۲۲ تن خواهد بود. •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ادامه از👆 🖊بخش دوم: 🍀اصحاب اجماع چه کسانی هستند؟ ادامه👇 و از آنجا که بر صحت روایات این دست از اصحاب ائمه (علیه‌السّلام) اجماع شده است، به آنان اصطلاحا اصحاب اجماع اطلاق شده است. [۱۴] [۱۵] با توجه به چهار نفر دیگر که در برخی اقوال به آنان اشاره شده است، تعداد اصحاب اجماع بیست و دو نفر است. 🔸دیدگاه اخباریون اخباریانی همچون ملا محمد امین استرآبادی، فیض کاشانی و شیخ حر عاملی، یکی از دلایلی که بر صحت روایات کتب اربعه و سایر کتاب‌های حدیثی مورد اعتماد شیعه آورده‌اند، وجود اصحاب اجماع به عنوان راوی بیشتر احادیث این کتاب‌ها است. از این رو، بر وجود این اجماع و صحّت احادیث اصحاب آن تأکید بسیار داشته‌اند. [۱۶] [۱۷] 🔸دیدگاه شیخ طوسی شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه. ق) می‌گوید: شیعه امامیه میان روایات مرسل اصحاب اجماع و امثال ایشان و روایات مسند آنان تفاوتی قائل نیستند و به مراسیل ایشان همچون مسانیدشان عمل کرده‌اند. [۱۸] 🔸مفاد جمله" تصحیح ما یصحّ عنهم" نکته مهم دیگر در رابطه با اصحاب اجماع، مفاد جمله «تصحیح ما یصحّ عنهم» است که در کلمات فقیهان بر آن ادّعای اجماع شده است. در این که مراد از لفظ «ما» در عبارت «ما یصحّ» خود نقل و روایت کردن است یا حدیثی است که روایت می‌کنند (مروی)، اختلاف است. در صورت نخست، خود نقل و حکایت آنان محکوم به صحت است. برای مثال، ابن ابی عمیر در نقل از راوی پیشین، صادق است که نتیجه آن وثاقت اصحاب اجماع می‌باشد. در صورت دوم، خود حدیث محکوم به صحّت است که نتیجه آن قطعیت صدور حدیث از معصوم علیه السّلام است. بنا بر معنای دوم نیز در این که مراد، صحّت حدیث آنان به جهت وجود قرائن و شواهد است- هر چند اصحاب اجماع، حدیث را به صورت مرسل یا از فرد ناشناخته یا ضعیف نقل کرده باشند- یا مقصود، صحّت حدیث به جهت وثاقت کسانی است که اصحاب اجماع از آنان نقل حدیث کرده‌اند، اختلاف است. بنابر احتمال دوم، مفاد جمله یاد شده علاوه بر صحّت حدیث اصحاب اجماع به دلالت مطابقی، به دلالت التزامی و ثاقت راویانی است که اصحاب اجماع از آنان نقل حدیث کرده‌اند. بر این اساس، بسیاری از راویان ناشناخته یا ضعیف، در شمار افراد ثقه قرار می‌گیرند و احادیث زیادی به صحّت متّصف می‌شوند. [۱۹] [۲۰] 🔸بررسی احتمال اول مقصود صحیح شمردن نقل و حکایت آنان است؛ یعنی اصحاب اجماع را در تمام روایاتی که از ائمه (علیه‌السّلام) نقل کرده‌اند؛ تصدیق کنیم. به عبارت روشن‌تر آنان را ثقه بدانیم. در این صورت اصحاب اجماع جزء توثیقات عام خواهد شد. شماری از عالمان بر این رای هستند. طبق این مفهوم خود اصحاب اجماع جزء ثقات خواهند بود، نه آن که هر روایاتی که نقل کرده باشند، حتی اگر مرسل یا ضعیف باشد، صحیح تلقی گردد. 🔸 دیدگاه علماء ابن شهرآشوب به جای واژه تصحیح از کلمه تصدیق استفاده کرده و گفته است: «اجتمعت العصابة علی تصدیق سته..» . که ظاهر واژة تصدیق همان توثیق است. [۲۱] فیض کاشانی در مقدمه سوم کتاب وافی آورده است: «مقصود از ما یصح عنهم روایت است نه مروری». [۲۲] صاحب ریاض می‌نویسد: «مقصود از ادعای اجماع بر صدق این گروه و صحت روایات‌شان در جایی است که در سند کسی که (از نظر صحت) جای درنگ دارد، وجود نداشته باشد. بنابراین اگر یکی از اصحاب اجماع بگوید: فلانی برای من نقل کرد، اجماع بر صدق ادعای او (بر نقل فلان شخص) منعقد شده است، اما اگر مروری عنه ضعیف، یا ناشناس باشد این اجماع فایده‌ای به حالش ندارد». [۲۳] آیت الله خویی نیز آورده است: «ظاهر گفتار کشی ناظر به آن نیست که تمام روایاتی که هر یک از اصحاب اجماع از ائمه (علیه‌السّلام) نقل کرده‌اند، حتی اگر روایت مرسل، یا نقل شده از سوی راوی ضعیف، یا مجهول الحال باشد، بلکه مقصود بیان عظمت و جایگاه آنان است و این که بر وثاقت، وقاهت و تصدیق آنان در روایات‌شان اجماع شده است؛ یعنی آنان در اخبار و روایات‌شان متهم به کذب نیستند». [۲۴] آیت الله سبحانی نیز بر این نظریه تاکید ورزیده است. [۲۵] 🔸بررسی احتمال دوم مقصود صحیح شمردن مرویات آنان است؛ یعنی تمام روایاتی که اصحاب اجماع نقل کرده‌اند، صحیح و صادر شده از ائمه (علیه‌السّلام) بدانیم، حتی اگر روایت نقل شده فاقد اتصال سند، یا سایر شرایط صحت؛ هم چون عدالت و ایمان راوی باشد. در این صورت مرتبه‌ای فراتر از توثیق برای اصحاب اجماع ثابت می‌گردد؛ زیرا مفهوم این مدعا آن است که نه تنها اصحاب اجماع خود ثقه و عادل‌اند، بلکه در چنان مرتبه بلندی از وثاقت قراردارند که جز روایات صادر شده از ائمه (علیه‌السّلام ) را نقل نمی‌کنند. هرچند در نگاه ظاهری به سند چنین روایاتی آنها را فاقد صحت بدانیم. شماری از عالمان شیعی نیز بر این رای هستند. [۲۶] شیخ حر عاملی صاحب «وسائل الشیعه» از این دسته است. فیض کاشانی با بر شمردن شیخ حر عاملی به عنوان متاخران چنین آورده است: •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ادامه از 👆 🖊بخش سوم : 🍀اصحاب اجماع چه کسانی هستند؟ ادامه👇 «گروهی از متاخرین از گفتار کشی «اجمعت العصابة» یا اجمعت الاصحاب علی تصحیح ما یصح عن هؤلاء» چنین برداشتی کرده‌اند که حدیث نقل شده از اصحاب اجماع صحیح و به صرفه صحت از آنان منسوب به ائمه (علیه‌السّلام) است، بی آن که در راویان عدالت شرط باشد. حتی اگر از راویانی که معروف به فسق، یا وضع اند؛ تا چه رسد به این که حدیث را با سند مرسل نقل کنند، تمام منقولات‌شان صحیح و روایات‌شان صادر شده از ائمه (علیه‌السّلام) تلقی می‌گردد». [۲۷] محقق بهبهانی «طبق مشهور مقصود از صحت، روایتی است که سندآن تا اصحاب اجماع صحیح باشد. و پس از آن سلسله سند تا معصوم ملاحظه نمی‌شود و اگر در سند (در این مرحله) ضعف باشد روایت صحیح است». [۲۸] محقق داماد : «امامیه بر تصحیج ما یصح از اصحاب اجماع اتفاق نظر داشته و به فقه، فضل، ضبط و ثقه آنان اذعان دارند. اگرچه روایتشان همراه با ارسال، رفع، یا نقل شده از کسانی باشد که آنان نام‌شان را برده‌اند، هر چند برای ما هویتشان روشن نباشد، یا کسانی باشند که دارای فساد عقیده و دچار انحراف مذهبی باشند». [۲۹] محدث نوری نیز از جمله عالمانی است که بر این نظریه پای فشرده است. [۳۰] 🔹دیدگاه اصح به نظر می‌رسد که دیدگاه دوم به صحت نزدیک‌تر است؛ زیرا: ←← دلیل اول اگر مقصود کشی و دیگر عالمانی که چنین اجماعی را نقل کرده‌اند، تصدیق و توثیق خود اصحاب اجماع بوده باشد، بایست عبارت را بدین صورت می‌آوردند: «اجمعت العصابة علی تصحیح هؤلاء، یا تصدیق هؤلاء» و دیگر قید «تصحیح ما یصح عنهم» را نمی‌افزودند. قید «یصح عنهم» اشاره به نکته‌ای فراتر از توثیق آنان دارد و درست همان معنایی را به دست می‌دهد که محقق بهبهانی بیان کرد؛ یعنی اگر روایتی از نظر سند تا هر یک از اصحاب اجماع صحیح باشد دیگر از آنان تا معصوم نیازمند صحت سند نیست. دلیل دوم روایان و بزرگان نامبرده شده، هم چون زرارة، محمد بن مسلم، یونس بن عبد الرحمن و... از چنان درجاتی از علم، فضیلت و جایگاه نزد ائمه (علیه‌السّلام) و شیعه برخوردارند که نیازمند آن نیستند تا امثال کشی، یا سایر رجالیون بگویند: امامیه بر توثیق آنان اتفاق نظر دارند؛ زیرا از بسیاری از راویان هستند که در مراتبی بس پایین تر از اصحاب اجماع قرار داشته و در تمام منابع رجالی به یکصدا از وثاقت آنان سخن به میان آمده است. به عبارت روشن‌تر ثقه بودن بزرگانی امثال زرارة و محمد بن مسلم چه امتیازی برای آنان محسوب می‌گردد که در تمام منابع رجالی در بابی مستقل تحت عنوان اصحاب اجماع از آنان سخن به میان آید! این که کشی پس از او دیگر رجالیون از اجماع امامیه بر تصحیح ما یصح عنهم سخن به میان آورده‌اند، نشان گر آن است که می‌خواهند مرتبه‌ای فراتر از توثیق را برای آنان اثبات کنند وآن این که مقام حدیثی و علمی و دقت آنان به پایه‌ای است که اگر در سند حدیثی قرار گرفتند خود تضمین کننده صحت حدیث است. دلیل سوم صحیح شمردن روایاتی که از نظر سند فاقد صحت است، امر شگفت‌آوری نیست تا اگر درباره اصحاب اجماع چنین ادعایی شده باعث انکار شود. مگر مراسیل ابن ابی عمیر و شیخ صدوق بر اساس شخصیت علمی و حدیثی آنان مورد پذیرش قرار نگرفته است.؟ ! آیا از نظر قدما (تا پیش از علامه حلی) ملاک صحیح شمردن روایات صحت متنی آنها نبوده است، هرچند که روایات از نظر سند فاقد صحت باشند؟! [۳۱]آیا در روایات عقاید و اخلاق بر اساس موافقت روایات با قرآن نمی‌توان به صحت آنها حکم کرد؟! بنابراین باید اذعان کرد که مقصود سخن کشی مفهوم دوم، یعنی صحت مرویات اصحاب اجماع است. باری ممکن است کسی در مطابقت این ادعا با واقعیت تشکیک کند، که آن سخن دیگری است. به عنوان مثال ابوعلی به نقل از استاد خود صاحب ریاض در تشکیک آن چنین آورده است: «استاد ما صاحب ریاض مدعی است که در تمام کتب فقهی از آغاز طهارت تا پایان دیات کسی برخورد نکرده که فقیهی از فقهای شیعه به خبری ضعیف عمل کنند و چنین استدلال کنند که سند این روایت تا یکی از اصحاب اجماع صحیح است (هر چند در بقیه سند از اصحاب اجماع تا معصوم ضعیف باشد)». [۳۲] •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ادامه از 👆 🖊بخش چهارم: 🍀اصحاب اجماع چه کسانی هستند؟ ادامه 👇 👌🌱 نتیجه‌گیری بنابراین تفسیر گفتار کشی و سایر رجالیون یک مطلب است و میزان صحت آن با واقعیت‌ها نیز مطلبی است دیگر. هر چند باید اذعان کرد که ادعای صاحب ریاض به طور مطلق قابل تحمل است؛ زیرا چنان که مرحوم خویی آورده‌اند، پس از علامه حلی بسیاری از متاخران به استناد همین نظریه روایات را صحیح قلمداد کرده‌اند. [۳۳] از سوی دیگر گذشته از میزان صحت مدعا آنچه مورد اتفاق مدافعان هر دو تفسیر است، ثقه بودن اصحاب اجماع است؛ زیرا طبق تفسیر نخست ثقه بودن آنان بالمطابقه ثابت می‌شود. و لازمه تفسیر دوم، ثقه بودن آنان است؛ زیرا وقتی برای اصحاب اجماع چنان مرتبه‌ای را -که وجود آنان در سلسله سند به تصریح روایات می‌انجامد- قائل باشیم، به طریقه اولی وثاقت‌شان اثبات می‌گردد. از این رو اصحاب اجماع را می‌توان از نمونه روشن توثیقات عام برشمرد. 📚پانویس ۱. شیخ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۵۰۷. ۲. شیخ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۷۳. ۳. شیخ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۰. ۴. سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، ص۱۶۸. ۵. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ج۹، ص۱۰۴. ۶. نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۵۷. ۷. سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، ص۱۶۵. ۸. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۹. ۹. شیخ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۷۳. ۱۰. شیخ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۰. ۱۱. نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۵۷. ۱۲. حلی، ابن داوود، رجال ابن داوود، ص۲۰۹. ۱۳. سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، ص۱۷۵. ۱۴. سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، ص۱۷۰-۱۶۸. ۱۵. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج۳۰، ص۲۲۱ ۲۲۳. ۱۶. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۳۰، ص۲۲۴. ۱۷. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۱۰۴_۱۰۵. ۱۸. شیخ طوسی، محمد بن حسن، عدة الاصول، ج۱، ص۱۵۵. ۱۹. نوری طبرسی، میرزا حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۷، ص۲۲_۳۷. ۲۰. سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، ص۱۷۸ ۱۹۶. ۲۱. ابن شهراشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۴۰۰. ۲۲. فیض کاشانی، محسن، وافی، ج۱، ص۲۷. ۲۳. نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل، ج۲، ص۷۶۰. ۲۴. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۱. ۲۵. سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، ص۱۸۶. ۲۶. سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، ص۱۸۸ ۱۸۶. ۲۷. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۹. ۲۸. نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۶۲. ۲۹. محقق داماد، محمدباقر بن محمد، الرواشح السماویه، ص۴۱. ۳۰. نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل، ج۱، ص۶۰. ۳۱. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۶۱. ۳۲. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۱. ۳۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۲ ۶۱. 📚فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۵۳۹ ۵۴۱. •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا 📝 «دست‌نوشته‌ها» مجموعه‌ای است از یادداشت‌های مرحوم سیداحمد ذوالمجدطباطبایی از جلساتِ خصوصی مرحوم علامه‌طباطبایی در دهه‌‌های ۴۰ و ۵۰ شمسی، که در منزل مرحوم ذوالمجد( تهران)برگزار شده است. حاضران این جلسات افراد مختلفی بوده‌اند از جمله: شهیدمطهری، مرحوم سیدجلال‌الدین آشتیانی، هانری کُربن، دکتر سیدحسین نصر، دکتر ابراهیمی‌دینانی، دکتر داریوش شایگان و... . در این جلسات که معمولاً شب‌های جمعه و روز جمعه برگزار می‌شد، به علوم و معارف فلسفی، عرفانی، قرآنی و گاه مباحث فقهی، اصولی و تاریخی و همچنین مطالعات تطبیقی میان ادیان و مذاهب پرداخته شده است. •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله: 🔸إذَا التَبَسَت عَلَيكُمُ الفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فَعَلَيكُم بِالقُرآنِ... وهُوَ كِتابٌ فيهِ تَفصيلٌ وبَيانٌ وتَحصيلٌ ، وهُوَ الفَصلُ لَيسَ بِالهَزلِ 🔹هر گاه فتنه‌‌ها، همچون پاره‌‌هاى شب تار، شما را در ميان گرفتند، به قرآن، چنگ در زنيد...؛ زيرا كتابى است كه در آن، تفصيل (بيان جزئيات) و روشنگرى و تحصيل [حقايق‌] است، و قاطع [ و جدّى ]است و شوخى نيست. 📚الكافي: ج ٢ ص ٥٩٩ ح ٢ •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🔸چهار امر،روزی را زیاد می کند🔸 حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله): 🔸أَرْبَعٌ تَزِيدُ فِي الرِّزْقِ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ حُسْنُ الْجِوَارِ وَ كَفُّ الْأَذَى وَ قِلَّةُ الضَّجَرِ. 🔹چهار چیز است که روزی را زیاد می کند: خوش خُلقی، خوش رفتاری با همسایگان، آزار نرساندن به دیگران و کم کردن بی قراری (در غم و اندوه). 📚معدن الجواهر •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🍀حزن برای مصائب أهل بیت علیهم السلام امام صادق علیه السلام: 🔹نفَسُ المَهمُومِ لَنا المُغتَمِّ لِظُلمِنا تَسبیحٌ وَ هَمُّهُ لِاَمرِنا عِبادَة. 🔸کسی که برای ما نگران باشد و به خاطر ستمی که بر ما برود غمگین شود، نفس کشیدنش تسبیح و غم خواریش برای ما عبادت است. 📚 الکافی (باب الایمان و الکفر) جلد ۲ صفحه ۲۲۶ •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از ۰
ا ﷽ ا 💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸یا اَبا الحَسنِ! ألمؤمِنُ یَنظُرُ بِنُورِ اللهِ تعالی 🔹یا علی! مؤمن با نور الهی می نگرد. 📗عین المعجزات، ص ۵۴ 🔻شرح حدیث 🔸وقتی دلی با نور ایمان روشن شود، آیینه ای می گردد صاف و زلال که حقایق هستی وحکمت های ناب در آن تجلی می یابد. 🔸قرآن هم می فرماید: اگر انسان ها با ایمان و تقوا باشند، خداوند به آنان «فرقان» و «نور» و «علم» می دهد و این نور راهگشای آنان و روشنگر افقهای آینده است. 🔸نور ایمان فراتر از علوم اکتسابی و دانش های بشری است و مقوله ای غیبی و خدایی است که به جان های مستعدّ عطا می شود. 🔸کلام حضرت زهرا(علیها السّلام) به آغاز زندگی مشترک آن بانوی بزرگ با امیرالمؤمنین علیه السّلام مربوط می شود. در آن زمان حضرت فاطمه(علیها السّلام) اسراری را از علوم و معارف و حوادث با همسرش علیّ مرتضی علیه السّلام در میان گذاشت. امیر مؤمنان از این دانش فاطمی شگفت زده شد. فاطمه (علیها السّلام) در مقابل تعجب او فرمود: مؤمن با نور خدایی می نگرد. 🔸این نور در هر دلی که پاک و بی آلایش باشد ممکن است بتابد. 🔸این علم که عطیّه ی خدایی است، بر هر جان مطهّر و نفس مهذّبی که قابلیّت پذیرش داشته باشد، پرتو افشانی می کند. 🔸باید لوح جان و آیینه ی ضمیر را از کدورت شک و هوس و گناه پاک کرد تا نور حق در آن مجال جلوه گری پیدا کند. 📚 ، جواد محدثی •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ا ﷽ ا 💠 تعویض سند به جهت تصحیح سند 🔹انواع تعویض سند تعویض سند از نظر هدفی که دنبال میکند دو گونه است گاه هدف از آن، تصحیح سند است و گاه برای اهدافی دیگر انجام می‌شود. 🔸 تعويض سند برای تصحیح آن گونه ای که اهمیت بیشتری دارد و در کلمات متأخران دیده می‌شود تعویض سند برای تصحیح آن است این گونه را صاحب معالم در کتاب منتقى الجمان و میرزا محمد استرآبادی در کتاب منهج المقال به کار برده اند. بعدها محمد بن علی اردبیلی در رساله‌ی تصحيح الأسانید دیدگاه صاحب معالم را گسترش داد به گونه ای که به ادعای وی این رساله می‌تواند بیشتر احادیث کتابهای تهذیب و استبصار را تصحیح کند. علمای بعدی این گونه از تعویض سند را به بیانهای گوناگونی رد یا تأیید کردند. البته صورت های گوناگونی برای این گونه وجود دارد که در اعتبار مختلفند و توضیح آنها در این مجال نمی‌گنجد. گاه در سلسله سند روایتی که از راوی معتبری نقل شده برخی از راویان ضعیفند و اصل نقل از آن راوی، احراز نمی شود؛ برخی خواسته اند با تعویض سند ضعف سند را جبران و آن را تصحیح کنند. این کار بیشتر با بهره گیری از طریق‌های عامی انجام می‌شود که برای کتاب‌ها یا روایات یک راوی ذکر شده است تا بتوان اسناد روایات ضعیف تا آن راوی را تصحیح کرد. 🌱مثال - وَأَخْبَرَنِي الشَيْخُ أَيَّدَهُ اللهُ تَعَالَى عَنْ أَحْمَدَ بْن مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْن إدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْیى عَنْ أبي جَعْفَر عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قالَ: «لا يُفْسِدُ الماءَ إِلَّا ما كَانَتْ لَهُ نَفْسٌ سائِلَةٌ.»[1] شیخ طوسی روایت بالا را از طریق استادش شیخ مفید از احمد بن محمد بن حسن بن ولید از پدرش محمد بن حسن بن ولید از احمد بن ادریس قمی از محمد بن احمد بن یحیی اشعری صاحب کتاب نوادر الحكمة نقل کرده و اشعری هم روایت را از ابی جعفر احمد بن محمّد بن خالد برقی از پدرش محمد بن خالد برقی از حفص بن غیاث نخعی از امام صادق نقل کرده است. برخی ادعا کرده اند که در این سند احمد بن محمد بن حسن بن ولید اگرچه استادِ شیخ مفید بوده اما وثاقت وی اثبات نشده است و برای تصحیح سند می‌توان از تعویض سند کمک گرفت؛ به این بیان که در سند محمد بن احمد بن یحیی اشعری قرار دارد و شیخ طوسی چند طریق خویش به وی را در کتاب فهرست آورده که برخی از آنها صحیح است و با جایگزینی آن سند روایت تصحیح می شود. نتیجه تعویض سند و جایگزینی یکی از طریق‌های صحیح چنین است  وَأَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَليْ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْن أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبي جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قال : ... [1] تهذیب، ج 1، ص 231 📚 استناد 📚مدرسه امام باقر علیه‌السلام •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🍀کتاب التعازى مولف: ابوعبد الله محمد بن على علوى حسنى كوفى 🔸اشاره: مسير حتمى همۀ انسانها به سوى جهان آخرت است و همگان ناچارند شهد يا شرنگ مرگ را بنوشند و داغ مرگ آنان قلوب بازماندگان، خويشان و دوستان ايشان را جريحه دار خواهد كرد ولى شيوۀ برخورد با اين حادثۀ ناگزير مختلف است. برخى در مرگ عزيزان بى تابى مى كنند و گاه تا سر حدّ كفر سقوط مى كنند و گروهى در اين حوادث بردبارى پيشه مى سازند و تا اوج «انما يوفى الصابرون اجرهم بغير حساب» (زمر: ۱۰)پيش مى روند. 🔸موضوع اين كتاب شيوۀ صحيح برخورد با اين حادثۀ حتمى، قطعى و همگانى است. مؤلف بزرگوار ۷۲ حديث مرتبط با اين مسئله را در اين كتاب ذكر كرده است. وى ابتدا رواياتى چند دربارۀ وفات رسول اكرم صلّى الله عليه و آله و پس از آن رواياتى را راجع به حادثۀ مرگ ابراهيم، فرزند رسول خدا، و نحوۀ برخورد حضرت در اين حادثه ذكر مى كند و پس از آن رواياتى تحت عناوين زير ذكر كرده است: ۱. آنچه هنگام خبر مرگ گفته مى شود ۲. تعزيه و تسليت پيامبر به معاذ بن جبل در مرگ فرزند ۳. ثواب و پاداش از دست دادن فرزند ۴. مصيبت مادر ۵. پاداش تسليت دادن به مصيبت ديدگان در پايان اين بخش رواياتى راجع به اركان شش گانۀ استغفار ذكر شده است كه ارتباط آن با مباحث كتاب مشخص نيست. 🔸سند روايات تمامى روايات اين كتاب با سند كامل ذكر شده اند. غالب روايات از رسول گرامى اسلام و در برخى موارد نيز كلمات و احاديث حضرت اميرالمؤمنين است و در چند مورد نيز حوادث و كلماتى از غير معصومين نقل شده است. در اين كتاب آمده است: خبر داد به من شيخ جليل عفيف ابوالعباس احمد بن الحسين بن وجه المجاور به صورت قرائت (من حديث را بر او خواندم و او آن را تصديق كرد) در خانۀ خودش در مشهد اميرالمؤمنين، در ماه خدا (ماه رمضان)، در سال ۵۷۱ هجرى قمرى... در برخى ديگر از روايات نيز زمان و مكان حديث بيان شده است. 🔸اهميت كتاب با توجه به زمان زندگى مؤلف كه نيمۀ اول قرن پنجم هجرى قمرى است و نيز با توجه به عظمت جايگاه مؤلف در ميان محدّثان كه به مسند كوفه مشهور است، عظمت و جايگاه والاى كتاب روشن تر خواهد شد. موضوع مهم و در عين حال بديع و جالب توجه كتاب، از جمله ويژگيهاى آن است كه بر اهميت اين كتاب افزوده است. اعتماد علما از جمله دلايل ارج و مورد اعتماد بودن اين كتاب نقل روايات آن توسط علماى بزرگ شيعه است. محدث نورى ضمن نام بردن از اين كتاب به عنوان يكى از مصادر كتاب مستدرك الوسائل مى نويسد: «اين كتاب تأليف شريف زاهد ابوعبد الله محمّد بن على علوى حسنى است كه روايات مربوط به تعزيت و تسليت را گردآورى نموده است و... » در پايان اين كتاب روايت شهرهاى اولاد امام زمان و اسامى و احوال آنها ذكر شده است كه بزرگان آن را در كتب خود نقل كرده اند؛ از جمله سيد اجل ابن طاووس در اواخر كتاب جمال الاسبوع و نيز مختصر آن را شيخ زين الدين على بن يونس عاملى بياضى در كتاب صراط المستقيم و نيز سيد جليل على بن عبد الحميد نيلى در كتاب السلطان المفرج عن اهل الايمان و سيد نعمة الله محدث جزائرى در الانوار النعمانيه آورده اند و نيز در كتاب حديقه الشيعه نقل شده است: «و از اعتماد علما و نقل روايات آن معلوم مى شود مؤلف از علماى اعلام اتقياء كرام و مؤلفين عظام بوده است... » آنگاه موارد ديگرى كه علما از وى روايت كرده اند ذكر مى كند، نظير سيد بن طاووس در اقبال و عمادالدين طبرى با يك واسطه و محمّد بن المشهدى با ۲ واسطه و غياث الدين عبدالكريم بن طاووس با اسناد خودش. 🔸نسخۀ خطی كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه توسط محقق فقيه سيد عبدالعزيز طباطبايى استنساخ شده و در كتابخانۀ اين محقق در قم موجود است. 🔸نسخ چاپى چاپ مركز تحقيقات دارالحديث، ۱۳۷۸ ه. ش. ضمن جلد چهارم ميراث حديث شيعه، از صفحۀ ۷۹ تا ۱۴۵، با تصحيح و تخريج فارس حسون كريم. 📚فرهنگ کتب حدیثی شیعه کتاب •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135