eitaa logo
آزادی قدس Freedom of qods
11.6هزار دنبال‌کننده
17.8هزار عکس
9.9هزار ویدیو
377 فایل
💠لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُود: همانا دشمن‌ترین مردم نسبت به مومنان یهود است. 🔷️اینجا در مورد رژیم صهیونیستی بیشتر خواهید دانست. 🔶ارتباط با ادمین🔶 @ashena11
مشاهده در ایتا
دانلود
کانال تلگرامی [از فعالین جناح راست متمایل به صهیونیسم مذهبی] 🔻 مرزی برای دیوانگی نیست! در همان زمان که یک قاضی عرب در مورد فلدشتاین و سرباز ذخیره دیگری صحبت می‌کرد، قاضی دیگری امروز در جلسه دادرسی در مورد دادخواست دو تروریست در مورد مسائل نظافتی آنان حرف می‌زد! یکی از آن تروریست‌ها یک اسرائیلی را به قتل رساند و دیگری قصد ترور وزیر بن گویر و ربودن سربازان را داشت. همچنین روی همان نیمکتی که متهمان نشسته بودند، نیروهای [سازمان زندان‌ها] هم همان‌جا کنارشان نشسته بودند!! از تعجب دیوانه شدید؟ نه؟ باز هم هست! هنوز که چیزی نگفته‌ایم!! ناگهان در کمال تعجب افسران شاباس، قاضی تبدیل به یک پرستار دلسوز و مهربان شد و پرسید که چرا تروریست‌ها فقط یک ملحفه و یک حوله دارند؟ سپس او دستور داد تعداد بیشتری از اینها را در اختیار آنها بگذارند. همین مقدار کافی بود؟ اوه نه! بیشتر بشنو: قلب قاضی به قدری دلسوز و مهربان است که دستور داد به دو قاتل اجازه دهند تا با خانواده خود سلام و احوالپرسی کنند. فکر نکنید که من فقط این داستان را می‌گویم و رهایتان می‌کنم؟ نه! نام قاضی است. شوهر او تاجر است که یکی از اعضای مدیریت صندوق اسرائیل جدید بود. این داستان باید تمام شود وگرنه خیلی زود کشوری برای ما باقی نمی‌ماند.
کانال تلگرامی 🔻 ظاهراً چاره‌ای نیست؛ یک نفر باید به کوه هرتزل برود و شاهد شماره یک و نیز متهم شماره یک را از خواب مرگ بیدار کند: سال ۱۹۸۱ است، خلبانان نیروی هوایی برای حمله به هدفی که حتی نام و نشانی آن‌را نمی‌دانند، غرق در تمرینات می‌شوند. تنها شرکای مخفی می‌دانند که نفس‌های راکتور هسته‌ای در عراق به شماره افتاده است و روز آن سرآمده است. یکی از آنها دانشمند هسته‌ای سرهنگ دوم پروفسور ، که در آن زمان به عنوان یک نیروی ذخیره در بخش تحقیقات کار می‌کرد بود. اوزی ما فکر می‌کرد چقدر خوب است دولت و کابینه هم داشته باشیم! و درست در آن زمان، مثل همین حالا، حزب حاکم بود و البته باید بگویم که آن‌ها حتی همان زمان هم کشور خاصی برای ما درست نکردند که بعداً تحویل نسل‌های بعد بدهند. بنابراین یوزی با ، رئیس اپوزیسیون وقت تماس می‌گیرد و اطلاعات مربوط به تدارک حمله را به او فاش می‌کند و به او هشدار می دهد که اسرائیل نباید حمله کند. پرز با نخست وزیر تماس می‌گیرد و نگرانی خود را ابراز می‌کند. بگین از این مسئله که شیمون پرز از این عملیات اطلاعات دار وحشت زده می‌شود و از او سوال می‌کند که می‌دانید چند نفر دیگر خارج از دایره مخفی از این جریان مطلعند؟ او اگرچه این پاسخ را شنید که فقط من خبر دارد، دوچندان وحشت زده می‌شود و تاریخ اقدام را یک ماه به تعویق می‌اندازد.
کانال تلگرامی 🔻 سریال! من دیروز و امروز صبح به جای اینکه از خودم چیزی بنویسم، با تعدادی از نمایندگان کنست، اصحاب رسانه و چهره های عمومی از تمام طیف راست، با تاکید بر کل طیف، ملاقات و صحبت کردم! -ما آن را دوست داریم -ما آن را دوست نداریم اینها اطلاعاتی است که من جمع آوری کردم و هرکس هر تحلیلی دوست دارد با آن انجام دهد. اکثر آنها دماغ خود را بالا می‌برند و در همان حال توضیح می‌دهند که چاره ای نیست. دلایل آنها بی پایان است: ایالات متحده ارسال تسلیحات را به تعویق می اندازد و واقعاً ما را تهدید می‌کند، یعنی همانطور که نخست وزیر وعده داده بود ما را مجبور کند تا با پنجه‌هایمان بجنگیم. انتظار می‌رود تصمیم شورای امنیت به زودی اسرائیل را ملزم به توقف جنگ کند و این نگرانی وجود دارد که مانند دولت اوباما، دولت بایدن نیز این تصمیم را وتو نکند که باعث تحریم های شدید اقتصادی و تحریم تسلیحاتی از سوی همه کشورهای جهان خواهد شد ... که باز یعنی اینکه باید با پنجه‌هایمان بجنگیم! درک همه این است که بهتر است دو ماه سر خود را پایین بیاندازید و منتظر رئیس جمهور ترامپ باشید که قول داده است: کمک در راه است. به نظر شخصی‌ام، من باور ندارم که رئیس جمهور ترامپ در عرض دو ماه به ما اجازه دهد که به راحتی، یعنی به همان راحتی که بسیاری از مقاماتی که با آنها صحبت کردم از آن دم می‌زنند، برگردیم و کار را تمام کنیم. خلاصه، آنچه که من از این وضعیت می‌بینم ... اسرائیل هیچ چاره‌ای به جز رفتن به سمت یک توافق بد برای جلوگیری از رفتن به سمت یک وضعیت بدتر ندارد و اکنون نگاه‌ها به حزب‌الله است و این انتظار می‌رود که او مانند کشورهای عربی در سال ۱۹۴۸ عمل کند، یعنی طرح را رد کند، همانطور که آن کشورها آن‌زمان طرح تقسیم را رد کردند. و یا مثل اسد که از پذیرش مرزهای شرق دریای جلیل سرباز زد و یا مثل عرفات که از پذیرش حکومت بر ۹۷ درصد خاک فلسطین امتناع کرد.