تفسیر سوره حشر کتاب تفسیر سوره حشر متن ویراسته‌ی جلسات تفسیر این سوره است که در دوران مسئولیت ریاست جمهوری آیت الله العظمی خامنه‌ای در جمع پاسداران و اعضای دفتر ریاست جمهوری در طی ده جلسه از هجدهم تا بیست و سوم مهرماه ۱۳۶۱ صورت گرفته است. فیلم بخشی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جلسه تفسیر سوره حشر که در سال ۱۳۶۱ ایراد شده است لینک خرید کتاب #معرفی_کتاب #تفسیر #حشر @qom_khamenei_ir

🎥 معنای صفت «سلام» برای خداوند ✏️ بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جلسه تفسیر سوره حشر 🗓 مجموعه #درس‌ها_و_عبرت‌ها | نکات جلسات تفسیر قرآن که در سال ۱۳۶۱ ایراد شده است. لینک خرید کتاب #تفسیر #حشر @qom_khamenei_ir

🔰کید و تدبیر دشمنان به ثمر نمیرسد 🔸این سوره به نام سوره‏‌ى حشر نامیده شده؛ حشر یعنى اخراج قدرتمندانه. علّت اینکه این سوره را به این نام نامیده‌اند این است که در این سوره، خبر و سخن از اخراج یکى از طوایف یهود، از منازل و جایگاه و مساکن خودشان است که در اطراف مدینه بوده. 🔸این حادثه یکى از حوادث مهمّ صدر اسلام، و از حوادثى است که میتواند مایه‌‏ى عبرت و اعتبار باشد، و نشان‌‏دهنده‌‏ى یک قانونى است. 🔸همه‌‏ى چیزهایى که عبرت انسانها باید قرار بگیرند، قوانین آفرینش و تاریخ هستند؛ یعنى انسان حادثه‌‏اى را ببیند، از آن درس بگیرد، پند بگیرد، و بداند که حوادث مشابه این در عالم اتّفاق مى‏‌افتد. 🔸این حادثه از این نظر مهم است که براى مؤمنین وسیله‏‌ى امید و اطمینان به آینده‏‌ى اسلام و آینده‌‏ى حرکت اسلامى، میتواند باشد؛ و در زمان خود ما، آن قانونى که در این سوره به آن اشاره شده، بارها عمل کرده و در مقابل چشم خودمان این قانون در خارج تحقّق پیدا کرده و باز هم تحقّق پیدا خواهد کرد. 🔸آن قانون این است که کسانى که با خدا دشمنى میکنند، در مقابل مؤمنانِ به خدا آسیب‌‏پذیر هستند و هیچ تدبیرى از تدابیر آنها در مقابل حمله‌‏ى الهى و کید الهى و نیروى ایمان مؤمنان به خدا، قابل مقاومت کردن نیست. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی حشر، ص 18 #تفسیر #مطالعه #حشر پیوند خرید @qom_khamenei_ir

معنا و آثار تسبیح خدا میفرماید که «سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ»؛ تسبیح میکند براى خدا، همه‌‏ى اشیائى و چیزهایى که در آسمانها و در زمین هستند؛ همه‌‏ى اینها خدا را تسبیح میکنند. تسبیح، یعنى تنزیه پروردگار از همه‏‌ى صفات نقص؛ هیچ یک از آن چیزهایى که داراى شائبه‌‏ى نقص و قصور است، در خداى متعال نیست. تسبیح یعنى منزّه کردن و پاک دانستن خداى متعال از همه‌‏ى آن خصوصیّات و صفاتى که در آنها نشانه‌‎‏اى از نقص، از ضعف، از قصور، از ناتوانى وجود دارد؛ این معناى تسبیح است. وقتى ‏که انسان، خدا را از همه‌‏ى نشانه‏‌هاى ضعف و قصور تنزیه میکند و تقدیس میکند و او را مبرّا میداند از این صفات، معناى این تسبیح و تنزیه این خواهد بود که خداى متعال در نهایتِ کمال و قدرت و عظمت است، در نهایتِ علم و بصیرت و معرفت است. و انسانى که خود را بنده‌‏ى آن خداىِ مظهر کمال و مظهر عظمت میداند، احساس پشت‏گرمى و دلگرمى میکند و میفهمد که متّکى به یک نقطه‏‌اى است که این نقطه هرگز دچار ضعف و تزلزل نمیشود؛ لذا در حرکت خود به سوى نقطه‌‏ى کمال و به سوى آرمانهاى عالى و شریف انسانى و اسلامى، بازوان او نیرومند، زانوان او قدرتمند، و دل او پُرامید میشود؛ تسبیح، خاصیّتش این است؛ یعنى خاصیّت عملى تسبیح این است. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی حشر، ص 20 #تفسیر #مطالعه #حشر پیوند خرید @qom_khamenei_ir

کسی که وابسته به خدا است قدرتمند است آنچه ما در عمل خودمان، در وضع زندگى معمولى خودمان احساس میکنیم این است که وقتى خدا را تسبیح میکنیم و میگوییم خداوند هیچ ضعفى، هیچ قصورى، هیچ جهالتى در وجودش راه ندارد و خودمان را هم که بنده‌‏ى آن خدا میدانیم، متّکى به قدرت او میدانیم، مستمِدّ از مدد او میدانیم، طبعاً احساس قدرت میکنیم و قدرت ما وابسته‌‏ى به قدرت خدا خواهد بود. اگر به شما بگویند شما با اینکه تجهیزات و لوازم و امکانات معمولى قدرتمندان بزرگ عالم را ندارید، به چه امیدى فکر میکنید که «لِيُـظهِرَه عَلَي الدّينِ كُلِّه» خواهد شد؟ یعنى اسلامِ شما همه‌‏ى شیوه‏‌ها و راه‏‌هاى دیگر و غلط و خط‌‏هاى کج و معوج زندگى را پاک خواهد کرد و خودْ خطّ زندگى انسانها خواهد شد؛ به چه دلیل، از کجا؟ خواهید گفت که من بنده‌‏ى خدا هستم و خدا قادر است، خدا میتواند، خدا چیزهایى را که دیگران نمیتوانند بکنند و فکر نمیکنند که بشود، انجام میدهد. در تجربه‌‏ى زندگى خودتان هم وقتى نگاه میکنید، مى‌‏بینید همین کارها شد؛ شاه رفت، شما خیال نمیکردید برود؛ رژیم سلطنت واژگون شد، شما خیال نمیکردید بشود؛ قدرت عظیم آمریکا در مقابل شما به زانو درآمد، شما خیال نمیکردید این جورى بشود. ببینید این، آن حالت تسبیح خدا است، تنزیه خدا است که وقتى انسان خدا را از ضعف و از نقص و از جهالت و از همه‌‏ى شوائبِ نقص و نقیصه مبرّا میکند، تقدیس میکند، تسبیح میکند، طبعاً یک چنین حالتى در انسان به وجود مى‏‌آید. این معناى تسبیح است 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی حشر، ص 21 #تفسیر #مطالعه #حشر پیوند خرید @qom_khamenei_ir

کیفیّت تسبیح خداوند توسّط موجودات عالم دو نکته را اینجا در باب تسبیح بگویم: اوّلاً در اینجا میفرماید که «سَبَّحَ لِله‌ ما فِي‌ السَّمّْوّْتِ ‌وَ ما فِي ‌الاَرض»؛ یعنى تنها تسبیح‌‏کننده‌‏ى خدا، شما نیستید که انسانید و عاقلید و باشعورید بلکه همه‌‏ى اشیاء عالم، چه آنچه در زمین است و چه آنچه در آسمانها است و از دسترس شما دور است، همه‌‏ى اینها، خدا را تسبیح میکنند. خب، تسبیح میکنند یعنى چه؟ بعضى گفته‌‏اند که تسبیح موجودات عالم عبارت است از اینکه موجودات عالم با وجود خودشان، [یعنى] همین که «هستند»، حکایت‏‌کننده‌‏ى از وجود خدا، و از عظمت خدا، و از کمال خدا هستند... بعضى دیگر گفته‏‌اند که معناى تسبیح موجودات این است که همه‌‏ى موجودات در یک حال حرکت دائمى هستند، و «سَبَّحَ» و «سَبَحَ» را از یک مادّه گرفته‏‌اند، به یک معنا گرفته‌‏اند، به معناى شناورى. تسبیح موجودات چیزى فراتر از این است. فقط زبان بى‌‏زبانى موجودات نیست که خدا را تسبیح میگوید؛ یعنى این سنگ غیر از اینکه با اصلِ وجود خود میفهماند خدا هست و خدا کامل است، علاوه‌‏ى بر این، تسبیح میکند خدا را؛ حالا آن تسبیح چیست؟ ما نمیدانیم. دلیل بر این ادّعا آیه‌‏ى دیگر قرآن است که میفرماید: وَ اِن مِن شَيءٍ اِلّا يُسَبِّحُ بِحَمدِه؛ هیچ چیزى نیست مگر اینکه تسبیح میکند به حمد پروردگار و ستایش پروردگار؛ بعد دنبالش میگوید: وَلـّْكـِن لاتَفقَهونَ تَسبيحَهُم؛ امّا شما تسبیح آنها را نمیفهمید. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی حشر، ص 22 #تفسیر #مطالعه #حشر پیوند خرید @qom_khamenei_ir

🔰تسبیح مایه‌ی عروج است 🔸اگر قرار بود که با اصلِ خلقت و وجود یک شى‏ء، تسبیح حاصل شود، «لاتَفقَهون» [لازم] نداشت، چون این را که میفهمیم؛ اینکه سنگ با وجود خودش خدا را ثابت میکند، براى ما قابل فهم است، براى هر انسانى قابل فهم است، براى هر آدم ساده و بسیطى قابل فهم است، براى هر کافرى قابل فهم است؛ پس آن [تسبیحى] که ما نمیفهمیم ــ لاتَفقَهونَ تَسبيحَهُم ــ باید چیزى ماوراى اصل وجود او باشد. 🔸ما چون اهل دل هنوز نشده‌ایم، نمیفهمیم؛ خدا هم به ما میگوید: لاتَفقَهونَ تَسبيحَهُم؛ شما نمیفهمید که این آب و خاک و گُل و درخت و حیوان و بقیّه‌‏ى موجودات، تسبیح خدا میکنند؛ راست است، صَدَقَ اللّهُ العَلىُّ العَظیم؛ ما نمیفهمیم تسبیح آنها را امّا چون به صدق پروردگار مذعن و معترف هستیم، میدانیم که خداى متعال درست گفته است و اینها یک نطقى دارند، یک تسبیحى دارند و آن تسبیح مایه‌‏ى عروج موجودات است. 🔸ممکن نیست کسى خدا را عبادت کند و عروج نکند؛ ممکن نیست کسى تسبیح خدا بکند و تکامل پیدا نکند. پس اگر چه ما نپذیرفتیم که تسبیح به‏ معناى شناور شدن و شنا کردن و حرکت کردن باشد امّا پذیرفته‌‏ایم و قبول داریم که خود تسبیح، مستلزم حرکت به سوى خدا و مستلزم حرکت به سوى کمال است؛ هر موجودى ــ اعم از انسان و غیر انسان ــ خدا را تسبیح میکند و تسبیح خدا مایه‌‏ى تعالى است، مایه‌‏ى تکامل است؛ پس هر موجودى از طریق تسبیح الهى تکامل و تعالى دارد. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی حشر، ص 24 #تفسیر #مطالعه #حشر پیوند خرید @qom_khamenei_ir