آشنایی با "سی و نهمین اثر تاریخی شهر قم"
خانه تاریخی دکتر علامه راد
خانه تاریخی علامه مربوط به اواخر دورهٔ قاجار و بخش‌هایی از آن در دوره پهلوی اول تکمیل و هم‌اکنون به شکل زیبایی بازسازی و به صورت رستوران سنتی مورد بهره‌برداری است.
مالک اولیه، حاج آقا محمد علامه از تجار سرشناس قمی بوده که هم‌اکنون آقای دکتر مسعود علامه عهده‌دار مرمت، بازسازی و بهره‌برداری آن است.
مساحت تقریبی خانه ۲۳۰ متر مربع و در خیابان ۴۵ متری عمار یاسر قبل از کوچه میدان‌میر واقع شده است.
معماری بنا مطابق اقلیم مرکزی ایران از خشت و آجر ساخته شده، دارای یک حیاط در وسط و اتاق‌ها و شاه‌نشین در اطراف است.
بنا یک طبقه و دارای زیر زمین است که به وسیله پله‌های سنگی به ایوان و اتاقهای بالا مرتبط می‌شود.
خانه تاریخی دکتر علامه در سال ۱۳۹۶ با شماره ثبت ۳۱۸۳۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_علامه
برای کسب اطلاعات بیشتر ، به کانال "قم گشت" بپیوندید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با "چهلمین اثر تاریخی شهر قم"
خانه تاریخی ضاد
خانه تاریخی ضاد با ۱۱۰ سال قدمت مربوط به مرحوم حاج محمدرضا ضاد است.
خانه در خیابان آذر محله تکیه آسید حسن واقع شده است. (آذر، کوچه ۱۱۲، نبش کوچه حاج عسگرخان ۱۱۲/۲)
قدمت خانه مربوط به اواخر دوره قاجار است
و بنا بر برخی نقل‌ها بیش از ۱۳۰ سال سابقه دارد.
این خانه یک‌بار در سال‌های جنگ تحمیلی بر اثر اصابت بمب از بین رفته اما دوباره بازسازی شده است.
مراسم عزاداری و سینه‌زنی در این خانه در حیاط مرکزی برگزار می‌شود و شصت سال است که این مراسم تعطیل نشده است.
این خانه همچون اکثر خانه‌های ایرانی دو حیاط اندرونی و بیرونی داشته است.
تزئینات گچ‌بری و آجرکاری امروز هم در حیاط خانه دیده می‌شود. سرستون‌ها و پایه ستون‌های حجاری‌شده از دیگر زیبایی‌های خانه تاریخی ضاد است.
این خانه هم یک شاه‌نشین اصلی و اتاق‌هایی در گوشواره دارد که با درهای چوبی به یکدیگر متصل می‌شوند.
خانه تاریخی ضاد از معدود خانه‌هایی است که سکونت در آن حفظ شده و به‌تدریج با شرایط سکونت در زندگی امروزی همخوان شده است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_ضاد
اطلاعات تکمیلی در کانال #قم_گشت پیگیری کنید:
https://t.me/Qomghasht
📚📚 آشنایی با "چهل و یکمین اثر تاریخی شهر قم"
خانه تاریخی روحانی
خانه حاج باقر روحانی مربوط به اواخر دوره قاجار بوده که بخش‌هایی از آن در دوره پهلوی اول باز سازی شده ولی در فرم و اسکلت بنا دخل و تصرفی صورت نگرفته است.
نشانی ثبتی خانه، خیابان انقلاب، کوچه ۱۷، داخل کوچه شادقلی‌خان است. (دسترسی فعلی از بلوار عمار یاسر جنب آب‌انبار شادقلی خان - پشت پاساژ زمزم)
این اثر در تاریخ ۲ آبان ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۵۶۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
به لحاظ بافت تاریخی این خانه بخشی از محله گذرقلعه بوده و در امتداد غربی به شرقی از بلوار عمار یاسر با گذر قلعه ارتباط دارد.
این خانه با بیش از ۱۵۰ سال قدمت، یکی از محافل اصلی روضه‌خوانی سنتی در قم است
مالک اولیه خانه حاج سیدمحمد روحانی از متدینین و معتمدین شهر قم بوده و با آنکه وضع مالی خوبی نداشته است اهتمام جدی به برپایی مجلس روضه سید الشهدا در خانه خود داشت. بعد از ایشان فرزندش سید محمدباقر روحانی از تجار بنام قم، هم خانه و هم مراسم روضه‌خوانی را گسترش داده و خانه به نام ایشان معروف شده است.
عمارت منزل شامل چهار بخش است:
۱. شاه‌نشین تابستانی با بادگیر منفرد که به زیر زمین مرتبط می‌شود.
۲. شاه‌نشین زمستانی که فضای بیش تری را شامل می‌شود در جبهه جنوبی واقع است.
۳. بخش سوم، مربوط به خدمه در گوشه جنوب شرقی منزل واقع است.
۴. بخش چهارم، حیاط که مربوط به بهار خواب است.
خانه روحانی مشابه غالب خانه‌های تاریخی قم ساختاری درون‌گرایی دارد و برای ایجاد فضاهای بیرونی و اندرونی دو حیاط وجود دارد.
به دلیل شخصی بودن خانه و ساختار مسکونی آن، قابلیت بازدید عمومی ندارد به‌جز در مواردی که روضه‌خوانی سالانه و عمومی در خانه وجود دارد، درب خانه بسته است.
با این حال در هماهنگی با میراث و مالک، پژوهشگران و برخی توریست‌ها می‌توانند از خانه بازدید داشته باشند.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_روحانی
اطلاعات تکمیلی بیشتر را در کانال #قم_گشت پیگیری کنید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و دومین اثر تاریخی شهر قم
"خانه تاریخی آشیخ عبدالکریم حائری"
عبدالکریم حائری مِهرجَردی، معروف به شیخ عبدالکریم حائری میبدی (آیت‌الله مؤسس)(۱۲۳۸ – ۱۰ بهمن ۱۳۱۵ خورشیدی) از مجتهدان و مراجع تقلید شیعه و بنیان‌گذار حوزهٔ علمیهٔ قم بود.
خانه آشیخ عبدالکریم حائری با بیش از ۱۲۰ سال سابقه در دوره قاجار ساخته شده است.
معماری بنای خانه بسیار ساده و بدور از تزیینات خانه‌های مرسوم در دوره قاجار است
خانه شامل سه ورودی (یکی اصلی و عمومی و دو در خصوصی) درب اصلی، شامل ورودی با سردري كوتاه و طاق قوسي شكل به سبك رومي است.
این ورودی از طریق یک پاگرد به حياط مركزی (ميانسرا) ارتباط دارد.
مساحت کل بنا ۴۷۹ متر مربع است كه ۳۶۰ متر آن زير بنا است.
خانه در مجموع ده اتاق دارد و از اين ميان پنج اتاق بزرگ و جادار است.
يكي از بخش‌هاي مهم خانه، جبهه شرقي است كه از طريق يك بادگير با فضای جانبي و زيرزمين مرتبط می‌شود.
ستون‌های سنگی زيبا با اتاقهای اطراف حیاط مرکزی را در بر گرفته است.
هم‌اکنون سقف این خانه تاریخی با پوشش سبک تبدیل به سالن مطالعه و اتاقهای اطراف به کتابخانه تبدیل شده است.
این خانه در کنار خانه‌های تاریخی آیت‌الله بروجردی و آیت‌الله گلپایگانی در خیابان انقلاب (چهارمردان) کوچه ششم (کوچه آسید حسن) واقع شده است.
به دلیل جایگاه علمی و اجتماعی آشیخ عبدالکریم حائری این خانه شاهد رخدادهای مهم تاریخی بوده است.
گفتنی است که رضا خان نخست در دوران سردار سپه و سپس هنگام عهده‌داری پادشاهی در این خانه با حاج شیخ و مرحوم آیت‌الله میرزای نایینی و مرحوم آیت‌الله سیدأبوالحسن اصفهانی دیدار نمود که رخداد جالبی از این دیدار و سخن مرحوم میرزای نایینی (همچون نقش بر دیوار) در تاریخ اشاره گردیده است.
منزل آيت‌الله حائری، بنيانگذار حوزه علميه قم ، ۱۸ ارديبهشت ۱۳۸۰ با شماره ۳۷۸۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسيده و تحت حفاظت سازمان ميراث فرهنگي كشور قرار دارد.
آثار تاریخی دیگری چون مشارکت در احداث بنای دبیرستان حکیم نظامی و بیمارستان فاطمی و ... از آشیخ عبدالکریم حائری در قم باقیمانده است.
مقبره ایشان در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه‌س قرار گرفته است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_آشیخ_عبدالکریم_حایری
#قم_گشت
اطلاعات تکمیلی را در کانال #قم_گشت دنبال کنید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و سومین اثر تاریخی شهر قم
"خانه تاریخی آیت الله بروجردی"
خانه آیت‌الله بروجردی مربوط به اواخر دوره قاجار است.
این خانه در قم، خیابان آذر، کوچه تکیه آقا سیدحسن (کوچه ۶) واقع شده و در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۵۴۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آیت‌الله بروجردی متولد ۱۲۹۲ق (۱۲۵۴ ش) در شهر بروجرد است. تحصیلات ابتدایی در بروجرد و تحصیلات تکمیلی در اصفهان و نجف داشته است. ایشان مرجع بزرگ (واحد) شیعه بعد از مراجع ثلاث (آیات سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت کوه‌کمری و سید صدرالدین صدر) بوده و در سال ۱۳۶۴ق (۱۳۴۰ش) وفات یافته‌اند.
مقبره آیت‌الله بروجردی واقع در مسجد اعظم (بنا شده به همت ایشان) ورودی سابق مسجد از طرف خیابان موزه است. هم‌اکنون این ورودی بخشی از حرم حضرت معصومه‌س و بین مسجد بالا سر و صحن اصلی مسجد اعظم است.
کل مساحت بنا ۱۲۰۰ متر مربع است که ۴۰۰ متر مربع آن زیربنا است. این منزل در مجموع دارای ۷ اتاق است که ۲ تای آن‌ها نسبتاً بزرگ و مابقی نسبتاً کوچک‌تر هستند.
شاخص‌ترین بخش خانه سه دری جبهه جنوب غربی است که از دو طرف به اتاقهای جانبی از طریق درهای تو در تو مرتبط می‌شود.
مصالح به کار رفته در این خانه خشت و آجر، سنگ و گچ و آهک است.
كتيبه كاشی‌كاري منصوب در سردر ورودي اين خانه، متعلق به سال ۱۳۱۲ هجري قمری است. ورودي بنا شامل سردری كوتاه با كتيبه كاشی‌كاری است كه از طريق پاگرد چهارضلعي (اصطلاحاً هشتي و دالان جبه شرقي به حياط مركزی) ارتباط می‌يابد.
اين بنا برای شخصي به نام مرحوم سيد علی‌اكبر بلورفروش تاجر معروف قمي به سال 1312ق ( ۱۲۴۷ش) ساخته شده است و بعد از آمدن حاج عبدالكريم حائري يزديی مؤسس حوزه علميه به قم، ايشان بيش از هفت سال در اين منزل اسكان يافتند.
سپس با آمدن حضرت آيت‌الله بروجردی به قم در سال ۱۳۲۴ به مدت پانزده سال (تا زمان فوت) در اين منزل به صورت مستأجر اقامت يافتند تا اينكه در سال ۱۳۳۹ حاج مهدی صبوحيی باني مسجد مهديه و بيمارستان مهديه تهران اين منزل را از آقای بلورفروش برای مرحوم بروجردی خريداری كرد.
دراين بنا از نمادهای اسلامي استفاده شده و با توجه به قداست ۱۴ معصوم(ع)، ابعاد خانه را ۱۴ متر در ۱۴ متر قرار داده و ۱۴ ستون و ۱۴ درب و ۱۴ پنجره در اين بنا به كار برده شده است.
از قضایای دیگری که در این بیت شریف واقع شده ورود احمد شاه به آن است. احمد شاه در سفر آخرش به اروپا به دیدن آقای سید ابوالحسن اصفهانی می‌آید. آقای سید ابوالحسن اصفهانی مرجع اعلای شیعه و او هم شاه مملکت بوده، لذا به قم آمده بود و برای خداحافظی خدمت مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی در همین منزل می‌رسند.
بنابراین هم مرحوم حاج شیخ عبدالکریم در این خانه سکونت داشته اند و هم آقای سیدابوالحسن و هم مرحوم میرزای نائینی و این جزء افتخارات این خانه است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_آیت‌الله_بروجردی
#قم_گشت
اطلاعات تکمیلی را در کانال #قم_گشت دنبال کنید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و چهارمین اثر تاریخی شهر قم
"خانه تاریخی آیت‌الله فیض"
خانه تاریخی آیت‌الله میرزا مهدی فیض در محله اسحاقیه (باجک فعلی) کوچه آقا سید اسماعیل (آسد اسماعیل) قرار دارد که دسترسی به آن از کوچه پشت مسجد آسید اسماعیل امکان پذیر است. از داخل بازار از کوچه تکیه یزدی‌ها و از خیایان عمار یاسر محله عربستان نیز راه دسترسی دارد.
این خانه به صورت موروثی از پدر (آیت‌الله میرزا محمد فیض) به ارث رسیده و هم‌اکنون با درگذشت آقا میرزا مهدی، در اختیار ورثه ایشان قرار گرفته که مذاکراتی در خصوص واگذاری خانه به شهرداری در جریان است.
(آیت‌الله میرزا مهدی فیض (مالک خانه) فرزند آمیرزا محمد فیض (متوفی ۱۳۷۰ ق) از علمای دوره پهلوی اول و هم عصر آشیخ عبدالکریم حائری (متوفی ۱۳۱۵ش) و از بنیانگذاران حوزه علمیه قم و نوه آمیرزا علی اکبر فیض (متوفی ۱۳۱۲ق) صاحب کتاب دو جلدی و ارزشمند گنجینه آثار قم و از نوادگان ملامحسن فیض کاشانی (متوفی ۱۰۹۰ق) از علمای دوره صفوی بوده است.)
قدمت خانه آیت‌الله فیض به دوران قاجار می‌رسد؛ به‌گونه‌ای که بیش از صد سال است این خانه در اختیار خاندان فیض قرار گرفته است. اما از تاریخ ساخت آن اطلاع دقیق در دست نیست. قبل از واگذاری این خانه متعلق به یکی از تجار سرشناس شهر بوده است.
این خانه به لحاظ فرم معماری منحصر به‌فرد است. خانه دارای دو حیاط کاملا مجزا است که حیاط اول عمومی یا بیرونی، محل درس و مراجعات، جلسات دعا و عزاداری بوده و حیاط دوم که از راهرو بلندی می‌گذرد، خصوصی و دارای باغچه بزرگی است که در انتها حمام و آب.انبار و آشپزخانه و ... قرار داشته است.
در دو طرف این راهرو اتاقهای متعدد و تودر‌تو قرار دارد که محل نشیمن و زندگی افراد خانواده بوده است.
یک ورودی با سر در تزیین شده آجری و فضای هشتی که از یک راهرو با پیچ سنتی وارد حیاط می‌شود. در وسط حیاط اول یک حوض آب با رنگ آبی و شکل هندسی چند ضلعی، جلوه‌گری می‌کند.
وسعت این خانه حدود ۱۴۰۰ متر است که به شماره ۳۳۴۱۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
#تمدن_هفت_هزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_آیت‌الله_فیض
#قم_گشت
اطلاعات تکمیلی را دررکانال #قم_گشت پیگیری کنید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و پنجمین اثر تاریخی شهر قم
خانه تاریخی توکلی
خانه تاریخی توکلی یکی از بناهای ارزشمند شهر قم است که در محله چهل‌اختران، در کنار خیابان آیت‌الله طالقانی (آذر) واقع شده است.
این خانه در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ با شماره ۴۸۵۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
با توجه به نوع معماری، استفاده از رواق‌ها و ایوان‌هایی با ستون‌های خاص و گچبریهای با نقوش واقع‌گرایانه، قدمت این خانه به اواخر دوره قاجار می‌رسد.
در سال‌های اخیر، مراحل مرمت و احیای این خانه آغاز شده است. فاز اول مرمت آن به پایان رسیده و برنامه‌هایی برای تبدیل آن به خانه‌موزه در دست اجرا است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_توکلی
اطلاعات تکمیلی را در کانال #قم_گشت پیگیری کنید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و ششمین اثر تاریخی شهر قم
خانه تاریخی لاجوردی
خانه تاریخی لاجوردی یکی از بناهای تاریخی شهر قم با قدمتی قاجاری است. این خانه در محله باغ‌پنبه قم واقع شده است. (کوچه ۱۸ عمار یاسر - کوچه شهید مومنی)
خانه لاجوردی با توجه به فرم ساخت معماری بنا (فضا سازی - نوع تاق و قوس‌ها و ...) مربوط به اواخر دوره قاجار است. مالک اولیه خانه آقای لاجوردی بوده که هم اکنون با تملک شهرداری جهت مرمت و بازسازی در اختیار شرکت عمران معصومیه قرار گرفته است.
گفته می‌شود معمار این بنا، استاد حسن معمارباشی است. معمار سرشناس که سازنده تیمچه بزرگ قم و صحن اتابکی نیز می‌باشد.
ابعاد این خانه ۴۱.۷۰ در ۱۳.۱۰ (حدود هفت‌صد متر مربع) و در امتداد شمالی جنوبی ساخته شده که دارای یک سردر ورودی، هشتی، حیاط مرکزی و دو دستگاه ساختمان در جبهه جنوبی (قاجاری) و جبهه شمالی (پهلوی اول) و حوضی در وسط حیاط است. ایوان‌های ستوندار و فضاهای شاه‌نشین از جلوه‌های معماری این بنا است.
خانه لاجوردی دارای دو حیاط اندرونی و بیرونی بوده و ساختار آجری- خشتی داشته و تزئیناتی از آجرکاری‌های جناغی و مشبک و گچبریهای فرنگی دیواره‌های داخلی و بیرونی بنا را مزین کرده است.
خانه لاجوردی در تاریخ ۱۳۹۴/۷/۴ با شمارهٔ ۳۱۳۱۴ ثبت میراث فرهنگی ایران شده است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_لاجوردی
اطلاعات تکمیلی را در کانال #قم_گشت پیگیری نمایید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و هفتمین اثر تاریخی شهر قم
"خانه تاریخی رهبری"
خانه رهبری، خانه‌‌ای تاریخی با قدمتی قابل توجه مربوط به اواخر دوره قاجار در بافت قدیم قم، پشت راسته‌ی بازار نو (خیابان باجک (۱۹ دی) - کوچه سیداسماعیل - پلاک ۲۷ واقع شده است.
مالک اولیه خانه به نام "حسین رهبری" است که هم‌اکنون در مالکیت خصوصی این خانواده است.
این خانه تاریخی ساختاری منحصربه‌فرد دارد که شامل سه جبهه مسقف و یک جبهه تزئینی با طاق‌نماهایی رو به میانسر است.
از شاخص‌ترین ویژگی‌های این بنا، وجود دو بادگیر شاخص با تزئینات زیبا است که یکی به سرداب و آب‌انبار متصل شده است و دیگری، با ارتفاعی نزدیک به نه متر، در میان بلندترین بادگیرهای خانه‌های مسکونی سنتی قرار می‌گیرد.
در حال حاضر این خانه تاریخی متروکه و در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. بخش‌هایی از آن متروکه شده و در معرض آسیب جدی قرار دارد. نکته نگران‌کننده این است که بخش حیاط بنا به کارگاه شستشوی فرش تبدیل شده است، فعالیت‌های مداوم شست‌وشو، رطوبت بالا و استفاده از مواد شوینده در این کارگاه باعث فرسایش تدریجی ساختار بنا و آسیب جدی به معماری و مصالح سنتی آن شده است.
این خانه ارزشمند بخشی از هویت تاریخی قم به‌شمار می‌رود و نیازمند توجه و مرمت فوری از سوی متولیان میراث فرهنگی است تا از تخریب بیشتر آن جلوگیری شود.
خانه رهبری با شمارهٔ ۳۰۳۷۸ به تاریخ ۱۳۹۰/۳/۲۴ ثبت میراث فرهنگی شده است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_رهبری
اطلاعات تکمیلی را در کانال #قم_گشت پیگیری کنید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و هشتمین اثر تاریخی شهر قم
خانه تاریخی امام خمینی
خانه امام‌خمینی در محله یخچال‌قاضی است که اکنون در حاشیه بلوار معلم در میدان روح‌الله قرار گرفته است.
این خانه در سال ۱۳۲۱ ساخته شده که در زمان ساخت در جنوبی‌ترین بخش قم و حاشیه شهر واقع شده بود.
مساحت خانه سی‌صد متر مربع است که به سبک معماری بومی، سنتی و ساده، از خشت و آجر ساخته شده و در عین حالی‌که از وسعت مناسبی برخوردار است، بسیار ساده و فاقد هر گونه تزئینات است.
ساختمان خانه در دو طبقه، زیرزمین و همکف احداث و به دو قسمت بیرونی و اندرونی تقسیم شده‌است. بیرونی آن در شمال و اندرونی در غرب و جنوب آن قرار دارد.
در ورودی خانه امام‌خمینی در ضلع شرقی ساختمان، از طریق دالانی مستطیل و سرپوشیده به کوچه راه دارد که می‌توان به‌وسیله راه‌پله به طبقه همکف و زیرزمین رفت و آمد کرد. در وسط حیاط حوضی سنگی و چندضلعی همراه با باغچه‌های کوچک گل و چند درخت جای دارد.
در آغاز عمده ساختمان این خانه در قسمت شمال و غرب قرار داشت که بعدها در بخش جنوب غربی دو اتاق برای آقا مصطفی و خانواده وی ساخته شد. این قسمت دری جداگانه به کوچه دارد و با یک در نیز به خانه امام‌خمینی متصل می‌شود.
امام‌خمینی در بهار ۱۳۲۵ در این خانه ابتدا به صورت استیجاری ساکن شد و پس از گذشت چند ماه مالک خانه به نام آقای طاهری اعلام کرد قصد فروش آن را دارد. امام‌خمینی خانه را به شانزده هزار و پانصد تومان خرید.
پس از رحلت امام‌خمینی فرزند ایشان سیداحمد خمینی، طی صورت جلسه‌ای این خانه را در اختیار دفتر رهبری قرار داد.
برخی از رخدادهای مهم در این خانه عبارت‌اند از: دیدار با علی امینی، رخداد لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، فاجعه مدرسه فیضیه، دستگیری امام‌خمینی و قیام پانزده خرداد.
خانه امام خمینی با شمارهٔ ۱۷۴۵ در تاریخ ۱۱ تیر ۱۳۷۵ ثبت میراث فرهنگی شده است.
(بخش عمده مطالب نقل شده از کانال
"ویکی امام خمینی" اخذ و با اندکی تصرف منتشر شد.)
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_امام_خمینی
اطلاعات تکمیلی را در کانال #قم_گشت
پیگیری کنید:
https://t.me/Qomghasht
آشنایی با چهل و نهمین اثر تاریخی شهر قم
خانه تاریخی ملاصدرا (و عصاری کهک)
خانه حکیم ملاصدرای شیرازی (فیلسوف معروف عصر صفوی قرن یازدهم قمری)، بنایی تاریخی است که در روستا (شهرکهک)، محله چاله حمام (از توابع استان قم ) واقع شده است.
حکیم ملا صدرا اصالتا شیرازی است که از طرف حکومت وقت به این روستا تبعید و مدت پان ده سال در این خانه زیست کرده است.
گفته‌اند که دلیل تبعید یا سفر اجباریش به کهک، این بود که نظریاتش در برخی مسائل فقهی، کلامی و فلسفی با بیشتر دانشمندان زمانش متفاوت بود.
خانه ملاصدرا از سال ۱۳۹۲ تحت مرمت و بازسازی اداره میراث فرهنگی قم قرار گرفته و هم‌اکنون موقعیت مناسبی برای بازدید گردشگران دارد.
معماری خانه بسیار ساده است. برای ساخت خانه از ملات گل و خشت خام استفاده شده و سقف آن پوشیده از تیرهای چوبی است.
برای تزئین و طراحی داخلی خانه، گچبریهای جذاب و پیچیده‌ای به کار رفته که جذابیت خاصی به خانه داده است. ( گچ‌بری‌هایی به شکل سجاده و مشبک‌های گچی در نورگیرها)
جلوی نمای بیرونی این خانه، سقف گنبدی آن است که درست در قسمت بالایید این گنبد شیشه‌های رنگی به کار رفته تا نور به داخل خانه منتقل شود.
محوطه اصلی این خانه شبستانی چهار صفه است که اتاق‌ها و حجره‌هایی چهار گوشه آن در طبقه همکف و اول فرا گرفته‌اند. قبلا در اطراف این شبستان هشت اتاق بود که امروز فقط سه تا از آن‌ها باقی مانده است.
این اثر در تاریخ ۵ دی ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در مجاورت این خانه عصارخانه کهک واقع شده که روزگاری در نبود برق و ماشین، کار روغن‌کشی از کنجد و دانه‌های روغنی در این مکان صورت می‌گرفته است. این مجموعه نیز مرمت شده و از جاذبه‌های گردشگری بخش کهک قم است.
#تمدن_هفتهزار_ساله_قم
#یکصد_جاذبه_گردشگری_قم
#خانه_تاریخی
#خانه_ملاصدرا
اطلاعات تکمیلی را در کانال #قم_گشت
پیگیری کنید:
https://t.me/Qomghasht