✳ روح که بزرگ شد، تن به زحمت می‌‏افتد 🔻 اساساً #روح که بزرگ شد، #تن به زحمت می‌‏افتد، و روح که کوچک شد، تن آسایش پیدا می‌کند. این خود یک حسابی است... 🔸 روح کوچک به دنبال لقمه برای بدن می‌رود؛ اگرچه از راه دریوزگی و تملّق و چاپلوسی باشد. روح کوچک دنبال #پست و #مقام می‌رود ولو با گرو گذاشتن ناموس باشد. روح کوچک تن به هر ذلت و بدبختی می‌دهد برای اینکه می‌خواهد در خانه‌اش فرش یا مبل داشته باشد، آسایش داشته باشد، خواب راحت داشته باشد. اما روح بزرگ به تن نان جو می‌خوراند، بعد هم بلندش می‌کند و می‌گوید #شب‌زنده‌داری کن. 🔸 روح وقتی که بزرگ شد، خواه ناخواه باید در روز #عاشورا سیصد زخم به بدنش وارد شود. آن تنی که در زیر سم اسب‌ها لگدمال می‌شود، جریمه‌ی یک روحیه‌ی بزرگ را می‌دهد، جریمه‌ی یک #حماسه را می‌دهد، جریمه‌ی حق‌پرستی را می‌دهد، جریمه‏‌ی روح #شهید را می‌دهد. وقتی که روح بزرگ شد، به تن می‌گوید من می‌خواهم به این خون ارزش بدهم. 👤 #شهید_مطهری 📚 از کتاب #حماسه_حسینی، ج۱ 📖 ص۳۱ ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯

🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻 🔶بسم الله الرحمن الرحیم🔶 🏳اما شرح دوره های یاد شده،از قرار زیر است: 1.مرحله"و اعلموا اَنما الحیوه الدنیا لعب..." (کودکی)است که فرد زندگی را به#بازی می گذراند. 2.مرحله"...و لهو" (نوجوانی)است که در آن،#سرگرمی جایگزین بازی می شود و انسان به دنبال سرگرمی ها رفته،از مسائل جدّی باز می ماند. 3.مرحله"...و زینه"(جوانی)است که فصل شور،عشق و#تجمل پرستی است.در جوانی،شخص به زینت،آراستن ظاهری،در بر کردن لباس های فاخر و جلوه های چشم گیر اهمیت فراوان می دهد. 4.مرحله"...وتفاخر"(کهولت)است.انسان،پس از گذشت دوره جوانی و گذر از چهل سالگی،چندان به لباس خوب و فاخر اهمیت نمی دهد؛بلکه به تفاخر سرگرم می شود و#پُست، جاه و القاب،او را مشغول می سازد. 5.مرحله"....و تکاثر فی الاموال و الاولاد"(فرتوتی)است.در این دوران معمولا شخص در جامعه سمتی ندارد و لقب دریافت نمی کند.از این رو،به تکاثر پرداخته،با#زیادی فرزندان و نوه ها وجمع اموال،خود را فریب می دهد. 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 📚دنیاشناسی و دنیاگرایی در نهج البلاغه📚 ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯