به این آیہ توجه ڪنید ↘️↘️ ۴٠) لاَ الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَها أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لاَ اللَّیْلُ سابِقُ النَّهارِ وَ کُلٌّ فِی فَلَک #یَسْبَحُونَ ۴٠ ـ نه خورشید را سزاست که به ماه رسد، و نه شب بر روز پیشى مى گیرد; #و_هر_کدام_در_مسیر_خود_شناورند. 🌸🌸🌸🌼🌼🌼 منظور از حرکت خورشید در این بحث، حرکت آن به حسب #حس ماست، جالب این که: این تعبیر، حتى بعد از آن که ثابت شده خورشید در جاى خود ساکن، و زمین در مدت یک سال یک بار به دور آن مى گردد، نیز #به_کار_مى رود، مثلاً امروز مى گویند: تحویل خورشید به برج حمل (رسیدن آن به آغاز فروردین) و یا رسیدن خورشید به دایره نصف النهار، و یا رسیدن به میل کلى، (منظور از میل کل رسیدن خورشید به آخرین نقطه ارتفاع خود، در نیم کره شمالى در آغاز تابستان و یا به عکس آخرین نقطه انخفاض در آغاز زمستان است). این تعبیرات، همگى نشان مى دهد: حتى بعد از کشف حرکت زمین به دور خورشید، و سکون آن، #تعبیرات_گذشته راجع به حرکت خورشید، به کار مى رود; چرا که از نظر حسى، چنین به نظر مى آید: که خورشید #در_حرکت است، و این تعبیرات از همین جا گرفته مى شود. و به این ترتیب، شناور بودن خورشید و ماه در فلکهاى خود «کُلٌّ فِی فَلَک یَسْبَحُونَ» نیز از همینجا ناشى مى شود. این احتمال نیز، وجود دارد که: منظور از شناور بودن خورشید در فلک خود، حرکت آن همراه با منظومه شمسى و همراه با کهکشانى که ما در آن قرار داریم باشد; چه این که: امروز، ثابت شده است: منظومه شمسى ما جزئى از کهکشان عظیمى است که به دور خود در حال گردش است.(۵) 🔻🔷🔻 ۵ ـ این حرکت، غیر از حرکت مجموعه منظومه شمسى در دل کهکشان است، که به سوى #ستاره_وگا در حرکت مى باشد، و اخیراً به آن اشاره کردیم. منبع : انتخاب شده از بخشی از متن های تفسیر نمونه

🔵🔴 تعبیر به #یَسْبَحُونَ از ماده سباحت که طبق نقل راغب در مفردات در اصل به معنى #حرکت_سریع_در_آب_و_هوا است(۶) اشاره، به حرکت سریع کرات آسمانى مى کند، و آنها را تشبیه به موجودات عاقلى کرده است که، #با_سرعت به گردش خود ادامه مى دهند، امروز، نیز این حقیقت #ثابت_شده که اجرام آسمانى با سرعتهاى بسیار عجیب و گاه سرسام آورى، در مسیر خود حرکت دارند. ۶ ـ این که ذکر خدا و عبادت او را تسبیح مى گویند، نیز از همین جا ناشى شده، چرا که آن هم یک نوع حرکت سریع در طریق اطاعت وعبادت پرودرگار است (مفردات راغب، ماده سبح). منبع : انتخاب شده از بخشی از متن های تفسیر نمونه