eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.7هزار دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
3.5هزار ویدیو
15 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ مسئول آموزش: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ مسئول واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
📇 خلاصه تفسیر آیه ۴۸ سوره مبارکه 🎤: برگرفته از جلسات تفسیر ایت الله (سایت اسراء) 💠 فرمود: ﴿وَ بَدا لَهُمْ سَیِّئاتُ ما کَسَبُوا وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ﴾. 🔸اساس کار قیامت مطابق بودن جزا با اعمال 🔹 این هم از همان آیاتی است که فرمود درست است که ﴿جَزاءً وِفاقاً﴾؛ درست است که «یجزون بما کنتم»؛ اما اساس کار ﴿یُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ﴾ است؛ یعنی آن دو طایفه آیات در ذیل این آیه روشن می شود، است که دامنگیر انسان می شود، در خیلی از موارد سخن از «باء» و امثال «باء» نیست: ﴿سیُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ﴾؛ اینجا فرمود: ﴿حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ﴾ این چیزها را آدم خیال نمی کند باور نمی کند؛ یعنی درک نمی کند؛ چگونه مثلاً که انسان انجام داد می شود. 🔸 حالا اسرار قیامت چیزهایی است که به ذهن ما نمی آید، اما آنکه به ذهن می آید و از آیات استفاده می شود این است که این را می آورند، این جهنم منقول است، آن جهنم غیر منقول چیست را ما نرفتیم و امیدواریم کسی نرود و نبیند؛ ولی فرمود ما جهنم را می آوریم، در سورهٴ مبارکهٴ «فجر» ﴿وَ جی ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ﴾؛ در ذیل آن آیه این هست که فرشته هایی هستند با غل و زنجیر جهنم را می آورند، این را می آورند یعنی چه؟ جهنم چیست؟ جهنم کیست؟ 🔸 این جهنم طوری است که وقتی تبهکار را از دور دید به فاصله چند فرسخ نعره می زند: ﴿إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَکانٍ بَعیدٍ سَمِعُوا لَها تَغَیُّظاً وَ زَفیراً﴾؛ که رؤیت را به نار جهنم اسناد می دهد؛ یعنی آتش جهنم وقتی ببیند تبهکار را دارند می آورند از دور نعره می زند؛ آخر ما تا چه وقت اینها را حمل بر مجاز کنیم؟! تا چه وقت بگوییم این تشبیه است؟! اگر وضع قیامت برای ما روشن شده باشد، می گوییم بله اینها تشبیه است و مجاز؛ اما وقتی که روشن نیست؛ چرا اینها را بگوییم مجاز است؛ 🔹 فرمود: ﴿وَ بَدا لَهُمْ سَیِّئاتُ ما کَسَبُوا﴾؛ یعنی بدی این کارها برایشان ظاهر شد، آن لذت های کاذب و دروغین رخت بربست و آن درد و واقعیتش مانده است. حرام اگر لذتی دارد، زودگذر است و فقط در دنیاست، باطن آن که مار و عقرب است در قیامت ظهور می کند: ﴿و بدا لهمْ سیئات ما کسبواْ﴾. 🔸 اگر اینها گاهی گرفتار خطا و غفلت می شدند، امید بخشش هست؛ اما وقتی «أحاطتْ بِهم خطیئتهم» شد، محاط به سیئه شدند، در قیامت هم محاط به سیئاتِ عذاب آورند، فرمود: ﴿و حاق بِهِم﴾؛ یعنی «أحاط بهم» که ﴿و لا یحیق الْمکْر السیئ إِلا بِأهْلِهِ﴾ همین است. چه موقع ﴿حاق بِهِم﴾؟ آن وقتی که در دنیا ﴿أحاطتْ بِهِ خطیئته﴾ بود. اگر گناهِ و بود، مورد عفو الهی می شود؛ اما وقتی «أحاطتْ بِهم خطیئته» شد، در قیامت ﴿حاق بِهِم ما کانواْ بِهِ یسْتهزِءون﴾ می شود. 🔹 «حاق»؛ یعنی «أحاط»، آن استهزاهایی که نسبت به دین می کردند، آنها یا به صورت عذاب در می آید، یا به صورت غل یا طوق لعنت در می آید؛ این طوق لعنت، طوق لعنت همین است که می فرماید ﴿سَیُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا﴾ از این آیه گرفته شده خود این یک طوق گدازنده ای است که گردنگیر آدم می شود، این بخل و ندادنِ حقوق فقرا، این یک طوق عذاب می شود که گردنگیر اینها خواهد بود: ﴿سیطوقون ما بخِلوا﴾؛ یعنی آنچه را بخل ورزیدند به صورت عذاب در می آید، اینجا می فرماید: ﴿و حاق بِهِم ما کانواْ بِهِ یسْتهزِءون﴾. 🔸 این شخص می داند و می بیند که این بخل است که به این صورت درآمده است، تعبیرات دیگر هم همین طور است. @qurantehran
🌺صفحه ۱۵۲ مصحف شریف 🌸 سوره مبارکه ━═🌸━⊰🍃💔🍃⊱━🌸═━ 🔹در حدیث مى‏ خوانیم: شیطان که سوگند خورد از چهار طرف در کمین انسان باشد تا او را منحرف یا متوقّف کند، فرشتگان از روى دلسوزى گفتند: پروردگارا! این چگونه رها خواهد شد؟ خداوند فرمود: دو راه از بالاى سر و پایین باز است و هرگاه انسان دستى به بر دارد، یا صورت بر نهد، گناهان هفتاد ساله‏ اش را مى‏ بخشایم. امام باقر علیه السلام فرمود: ورود ابلیس بر انسان از پیشِ رو بدین شکل است که امر را براى انسان ساده و سبک جلوه مى ‏دهد، و از پشت سر به این است که ‏اندوزى و و توجّه به اولاد و وارث را تلقین مى ‏کند و از طرف راست با ایجاد ، دین را متزلزل و تباه مى ‏سازد و از طرف چپ، و و منکرات را غالب مى‏ کند. شیطان اگر بتواند، مانع ایمان انسان مى‏ شود و اگر نتواند، راه‏هاى و را مى‏ گشاید و اگر موفّق نشود، با ایجاد شک و تردید و وسوسه، انسان را به گناه سوق مى‏ دهد تا از ایمان و عبادتش لذّت نبرد و کار خیر برایش سنگین و با کراهت جلوه کند. @qurantehran
🔷 يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 🔹اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم. 💠 در هر امري بايد از خدا خواست تا اسبابش را آن‌طور که مطلوب است فراهم کند. در اين مسير انسان بايد ارتباط خود را با خداي متعال قوي کرده و همواره زبان تقاضا داشته باشد. به همين جهت پس از احساس و اظهار اضطرار و درک واقعي گرفتاري خود و اين که خداوند تنها اجابت کننده‌ي اضطرار و برطرف کننده‌ي گرفتاري‌ها است، براي ادامه‌ي تقاضا در اين فراز نيز با وسيله قرار دادن صفت جود الهي، عرضه مي‌داريم: ❇️ «اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ.» ↩️ جودت را نزد تو شفيع قرار دادم. ✳️ انسان بايد با تقاضاي صفت « » از تنگناها خارج شود؛ زيرا و شخص را در تنگنا قرار مي‌دهد. اين دو صفت با هم ملازم هستند به اين معنا که کسي که غضب مي‌کند لازمه‌اش اين است که بخل مي‌ورزد و از طرف مقابل که مورد غضب او واقع شده است رفع رحمت مي‌کند. اما در مقام چنين نيست و کسي که حلم را از خود نسبت به ديگري ظهور مي‌دهد رحمت و نعمت را از او منع نمي‌کند. بنابراين در اين فراز خواسته شده است که انسان جود الهي را براي رسيدن به رحمت حق تعالي شفيع قرار دهد. 🔶 انسان به واسطه‌ي انجام گناه، درب جود الهي را به روي خود مي‌بندد و توبه، موجب گشايش مجدد جود خاص خداوند بر انسان است. ☑️ جود الهي مراتبي دارد: 👌مرتبه‌ي اول:‌ با ايجاد موجودات و از جمله وجود انسان ظهور مي‌کند؛ 👌مرتبه دوم: با ارسال رسولان و انزال کتب تحقق مي‌يابد؛ 👌مرتبه‌ي سوم: با التزام عملي به کتب آسماني و تبعيت از رسولان الهي حاصل مي‌شود. ❇️ خداوند آثار کماليه‌اي براي انسان عنايت مي‌فرمايد که محدوديتي ندارند. در اين فراز، با ذکر اين مناجات دست‌يابي به چنين آثاري را درخواست مي‌کنيم. 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran ادامه👇👇
04.Nisa.053.mp3
3.03M
🌸 تفسیر صوتی سوره مبارکه ، آیه ۵۳ - استاد 🍃 أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيراً ⬅️ آيا براى آنان (يهوديان) بهره‌اى از حكومت است؟ كه در آن هنگام ذرّه‌اى به مردم نمى‌دادند. 🔸«نَقير» يا گودى پشت هسته‌ى خرماست، و يا آن چيزى است كه پرندگان با منقار خود برمى‌دارند و كنايه از امر ناچيز و اندك است. 🔶 امام باقر عليه السلام درباره‌ى‌ «نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ» فرمود: مقصود امامت و خلافت است و مقصود از «الناس» ما اهل‌بيت هستيم. يعنى اگر كسانى به قدرت برسند به اندازه نخ هسته‌ى خرمايى به اهل‌بيت عليهم السلام قدرت نخواهند داد. ❗️در تفسير مجمع‌البيان آمده كه يهود به قدرى انحصار طلبند كه اگر قدرتى به دست آورند، به ديگران نمى‌دهند. اين معنى، با روحيّه‌ى و يهود، سازگارتر است. https://eitaa.com/qurantehran