🔻تفسیر سوره مبارکه #منافقون 🔺 ادامه بخش نهم 🔹 یک بیان نورانی حضرت ائمه دارند درباره اینکه برخی‌ها که در مسیر ولایت نیستند کار خیری که انجام دادند تمام ثواب در نامه اعمال شیعیان نوشته می‌شود. این حرف گفتنش در محافل عمومی نه آسان است و نه مصلحت؛ اما استدلال حضرت را ببینید به چه استدلال کردند؛ استدلال حضرت این است که این کار خیر هر جا در عالم پیدا بشود برای ماست، این غاصبانه گرفته است. بعد به این آیه سوره مبارکه «یوسف» استدلال می‌کند، می‌فرماید: ﴿إِلاّ مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ﴾؛ ما کسی را می‌گیریم که متاع ما پیش او باشد. این متاع برای ماست. ❌اصلش این است که هر کار خیری که بیگانه انجام بدهد ثوابش نصیب شیعیان ما می‌شود، برای اینکه این از جای دیگر گرفته، برای او نیست این کار. این حرف برای او نیست، این حرف برای ماست، این کار برای ماست. ما مالمان را گرفتیم. این نه قابل فهم عادی است، نه قابل طرح است که چگونه اگر مخالفی چهار تا کار خیر بکند، این را به حساب شیعه‌ها می‌نویسند؟ ولی منظور این است که این کار برای او نبود، این از جایی امانت گرفته و به جای امانت صرف کرده، نه به آن #معتقد بود و نه #قصد_قربتی داشت نه قصد #ارشادی داشت. از زبانش درآمده. این است که می‌گویند: «خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّی کَانَتْ فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِق»‏، در همان روایات دارد به اینکه این کلمه حکیمانه‌ای که منافق در جایی شنیده یا جایی خوانده، این در ذهنش هست ولی می‌غلطد، به هر حال از زبانش در می‌آید فوراً بگیر بنوس او که از آن استفاده نمی‌کند. این روایت در ذیل این استدلال هست؛ مثل اینکه مال گوهر گم‌شده‌ای که یک آدم سفیهی پیدا کرده در دستش هست بازی می‌کند. فرمود این در درونش می‌غلطد به هر حال از زبانش بیرون می‌آید فوراً یادداشت کن، این به درد او نمی‌خورد، این برای او نیست. وگرنه منافق که حکمت ندارد تا «خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّی کَانَتْ فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِق»‏. 🔹فرمود: ﴿اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً﴾؛ سپر به دست وارد میدان شدند. ﴿فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ﴾، چرا؟ چون ظاهراً ایمان آوردند، یک؛ باطناً کافر هستند، دو؛ آن‌گاه خدا توفیق فهم را از اینها گرفته 🔹 در بخش‌هایی از مربوط به صحنه معاد دارد اینها که وقتی وارد قیامت می‌شوند طوری است که ﴿أَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ﴾؛ یعنی قلب‌های اینها ﷼خالی است چیزی در دلشان نیست با ظرف خالی می‌آیند. دلشان خالی است، چون یک بیان نورانی امام مجتبی(سلام الله علیه) دارد که مرحوم کلینی(رضوان الله تعالی علیه) نقل کرد، فرمود: «کُونُوا أَوْعِیَةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَی‏»؛ فرمود تا می‌توانید این ظرفتان را پر کنید، خالی نباشد. نگویید من #فارغ_التحصیل شدم، نگویید من #سنّم_گذشته... تا نفس می‌کشیم درس و بحث. «کُونُوا أَوْعِیَةَ الْعِلْمِ»؛ پر کنید! «وعاء»؛ یعنی ظرف. جانتان را پر از علوم اهل بیت کنید، و نگویید من مشغول #مطالعه هستم، من دارم #فکر می‌کنم، من دارم #کتاب می‌نویسم. بله کتاب بنویس؛ اما برای دیگران. چهار تاکلمه حرف هم بزن، چهار تا خطبه هم بخوان، چهار تا نماز جماعت هم بخوان، چهارتا جلسه قرائت هم داشته باشد. «کُونُوا أَوْعِیَةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَی‏»، نگویید «مصباح الهدی» حسین بن علی است، بله او مصباح آسمانی است مثل آفتاب؛ اما شما ستاره‌ای باشید در کنار آن آسمان. ادامه دارد... #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran