🔻تفسیر سوره مبارکه #منافقون 🔺 ادامه بخش نهم 🔹 یک بیان نورانی حضرت ائمه دارند درباره اینکه برخی‌ها که در مسیر ولایت نیستند کار خیری که انجام دادند تمام ثواب در نامه اعمال شیعیان نوشته می‌شود. این حرف گفتنش در محافل عمومی نه آسان است و نه مصلحت؛ اما استدلال حضرت را ببینید به چه استدلال کردند؛ استدلال حضرت این است که این کار خیر هر جا در عالم پیدا بشود برای ماست، این غاصبانه گرفته است. بعد به این آیه سوره مبارکه «یوسف» استدلال می‌کند، می‌فرماید: ﴿إِلاّ مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ﴾؛ ما کسی را می‌گیریم که متاع ما پیش او باشد. این متاع برای ماست. ❌اصلش این است که هر کار خیری که بیگانه انجام بدهد ثوابش نصیب شیعیان ما می‌شود، برای اینکه این از جای دیگر گرفته، برای او نیست این کار. این حرف برای او نیست، این حرف برای ماست، این کار برای ماست. ما مالمان را گرفتیم. این نه قابل فهم عادی است، نه قابل طرح است که چگونه اگر مخالفی چهار تا کار خیر بکند، این را به حساب شیعه‌ها می‌نویسند؟ ولی منظور این است که این کار برای او نبود، این از جایی امانت گرفته و به جای امانت صرف کرده، نه به آن #معتقد بود و نه #قصد_قربتی داشت نه قصد #ارشادی داشت. از زبانش درآمده. این است که می‌گویند: «خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّی کَانَتْ فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِق»‏، در همان روایات دارد به اینکه این کلمه حکیمانه‌ای که منافق در جایی شنیده یا جایی خوانده، این در ذهنش هست ولی می‌غلطد، به هر حال از زبانش در می‌آید فوراً بگیر بنوس او که از آن استفاده نمی‌کند. این روایت در ذیل این استدلال هست؛ مثل اینکه مال گوهر گم‌شده‌ای که یک آدم سفیهی پیدا کرده در دستش هست بازی می‌کند. فرمود این در درونش می‌غلطد به هر حال از زبانش بیرون می‌آید فوراً یادداشت کن، این به درد او نمی‌خورد، این برای او نیست. وگرنه منافق که حکمت ندارد تا «خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّی کَانَتْ فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِق»‏. 🔹فرمود: ﴿اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً﴾؛ سپر به دست وارد میدان شدند. ﴿فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ﴾، چرا؟ چون ظاهراً ایمان آوردند، یک؛ باطناً کافر هستند، دو؛ آن‌گاه خدا توفیق فهم را از اینها گرفته 🔹 در بخش‌هایی از مربوط به صحنه معاد دارد اینها که وقتی وارد قیامت می‌شوند طوری است که ﴿أَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ﴾؛ یعنی قلب‌های اینها ﷼خالی است چیزی در دلشان نیست با ظرف خالی می‌آیند. دلشان خالی است، چون یک بیان نورانی امام مجتبی(سلام الله علیه) دارد که مرحوم کلینی(رضوان الله تعالی علیه) نقل کرد، فرمود: «کُونُوا أَوْعِیَةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَی‏»؛ فرمود تا می‌توانید این ظرفتان را پر کنید، خالی نباشد. نگویید من #فارغ_التحصیل شدم، نگویید من #سنّم_گذشته... تا نفس می‌کشیم درس و بحث. «کُونُوا أَوْعِیَةَ الْعِلْمِ»؛ پر کنید! «وعاء»؛ یعنی ظرف. جانتان را پر از علوم اهل بیت کنید، و نگویید من مشغول #مطالعه هستم، من دارم #فکر می‌کنم، من دارم #کتاب می‌نویسم. بله کتاب بنویس؛ اما برای دیگران. چهار تاکلمه حرف هم بزن، چهار تا خطبه هم بخوان، چهار تا نماز جماعت هم بخوان، چهارتا جلسه قرائت هم داشته باشد. «کُونُوا أَوْعِیَةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَی‏»، نگویید «مصباح الهدی» حسین بن علی است، بله او مصباح آسمانی است مثل آفتاب؛ اما شما ستاره‌ای باشید در کنار آن آسمان. ادامه دارد... #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran

💠 حیات طیب 🔹 یكی از موضوعات مهمی كه قرآن كریم آن را ره آورد وحی می ‌داند، #حیات_طیب یعنی زندگی پاك و منزه است و می‌ گوید این زندگی پاك و حیات طیب، بهره كسانی است كه هم از نظر جان، مؤمن و معتقد باشند و هم از نظر عمل، صالح و شایسته. 🔹 اموری كه در این زمینه باید مطرح شود و طبق رهنمود قرآن كریم درباره آنها بحث شود چند تا است: 1️⃣ یكی اینكه قرآن، پیروانش را نوید حیات داد فرمود هر كس به قرآن عمل كند زنده می ‌شود؛ 2️⃣ دوم اینكه آن حیات موعود، حیات طیب و پاكیزه است؛ 3️⃣ سوم اینكه این حیات طیب و پاكیزه، انسان را صعود می ‌دهد و به مقامی می ‌رساند كه در آن منزلت، نزد خدا خواهد بود؛ 4️⃣ چهارم اینكه نتیجه این صعود و عروج، جاودان بودن و دائمی شدن است؛ 5️⃣ پنجم اینكه انسانی كه به این مقام رسید در تمام شرایط، زندگی طیبش، پربار و ثمربخش است. 🔹 قرآن، نوید حیات می ‌دهد؛ می ‌فرماید هر كس به قرآن #معتقد بود و به دستور وحی #عمل كرد، زنده می ‌شود و هر كس به قرآن معتقد نبود و به وحی عمل نكرد، از این حیات و زندگی برخوردار نیست و قهراً مرده خواهد بود؛ در سوره «انفال» فرمود: ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا یحْییكُمْ﴾. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی https://eitaa.com/qurantehran

💠 خدا فرمود من مؤمن‌ هستم؛ بخش پایانی سوره مباركه «حشر» همین است؛ فرمود خدا #سلام است و #مؤمن است و #مهیمن و #عزیز و #جبار و #متكبر 🔸«مؤمن» معنایش این نیست كه کسی بگوید من به خدا و قیامت اعتقاد دارم، وگرنه «خدا مؤمن است» یعنی چه؟ «مؤمن» یعنی #ایمنی_بخش؛ یعنی #امان_بخش، #امنیت_بخش، كسی كه امنیت می ‌بخشد. 🔸ما یك وقت به دیگری امان می ‌دهیم یك وقت خودمان را در امان نگاه می ‌داریم. اگر خودمان بخواهیم در امان باشیم و به خودمان امنیت بدهیم، باید برویم در #پناه_گاه، پناه گاه را هم خدا فرمود: «كَلِمَةُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی» «مؤمن» كسی است كه به خودش امنیت بدهد، ایمنی بدهد، خب ایمنی به چیست؟ یعنی: ـ اصول دین را معتقد باشد ـ به فروع دین عمل كند. 🔸«آمَنَ»؛ یعنی خودش را حفظ كرد؛ اگر از ما سؤال كنند كه حفظ او به چیست، می ‌گوییم به اصول دین، #معتقد و به فروع دین، #عامل باشد. آن وقت آن وصفی كه ذات اقدس الهی دارد ما هم پیدا میكنیم؛ خدا ایمنی بخش است نسبت به دیگران، ما ایمنی بخش هستیم نسبت به خودمان 🔸 ما نباید بگذاریم این بدن، این جان، این خواص ما بسوزند، اگر نگذاشتیم اینها بسوزد، شدیم #مؤمن؛ یعنی ایمنی بخشیدیم و اگر رها كردیم، «مؤمن» نیستیم. 🔸 اگر كسی «مؤمن» باشد، حتماً به این فكر است كه #مشكل_جامعه_را_حل_كند، چون اصلاً «مؤمن» یعنی ایمنی بخش، امنیت بخش، امان بخش! در درجه اول، خودش را از امنیت برخوردار می ‌كند و در درجه دوم، جامعه را از امنیت برخوردار می‌ كند. اگر كسی «مؤمن» باشد، حتماً به این فكر است كه مشكل جامعه را حل كند! #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی https://eitaa.com/qurantehran