eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.8هزار دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
4.3هزار ویدیو
127 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ کلاسهای اموزشی: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
📇 ادامه خلاصه تفسیر آیه ۲۲ سوره مبارکه 🎤: برگرفته از جلسات تفسیر ایت الله (سایت اسراء) 🔸حصول شرح صدر برای انسان با کسب معارف توحیدی 🔹﴿أَ فَمَن شَرَحَ اللّهُ صَدرَهُ لِلإِسلامِ فَهُوَ عَلی نُورٍ مِن رَبِّهِ﴾، کسی که معارف را ادراک کند، از شرح صدر برخوردار است؛ یعنی او یک ظرفیت خوبی است، ؛ مظروف خوب را هم جا می دهد، ؛ 🔸ظرفیت بعضی ها برای مظروف آلوده زیاد است: ﴿أَ فَمَن شَرَحَ اللّهُ صَدرَهُ﴾ «بالکفر غضباً»، آنها هم «مشروح الصدر» هستند، چون بسیاری از را جا می دهند؛ ظرفیت فراوانی دارند، اما برای آلودگی ها و بدی ها. 🔹مطلب مهم دیگر این است که هم قلبِ ناآرام را آرام می کند، هم قلبِ غیر مطمئن را مطمئن می کند و اینها چون «نَبَذُوا کِتَابَ اللهِ وَراءَ ظُهُورِهِم» به جای اینکه با یاد خدا قلب لیّن داشته باشند، «لیّن القلب» باشند، مهربان و عطوف باشند، «قسیّ القلب» هستند. به جای اینکه مطمئن باشند، «مضطرب القلب» و ناآرام هستند، هر روز «یَمِیلُونَ مَعَ کُلِّ رِیحٍ»، بر یک سَمت گرایش دارند. 🔸فرمود: ﴿فَوَیلٌ لِلقاسِیَهِ قُلُوبُهُم﴾، مثل اینکه می گویند، بدا به حال کسی که در روز، چیزی را نبیند این معلوم است که چشم او آفت دارد، اگر چشم او آفت نداشته باشد و بیمار نباشد که روز باید همه چیز را ببیند. اگر گفتند بدا به حال کسی که در روز چیزی را نمی بیند؛ یعنی چشم او خیلی است. 🔹مطلب دیگر این است که: 1⃣ از طرف ذات اقدس الهی این کتاب شد؛ یعنی آویخته شد نه انداخته! 2⃣ این کتاب، نوری است که از ناحیه حق متلألئ است و جهان را روشن می کند، 3⃣ خاصیت این نور نفوذپذیری است، 4⃣ اگر کسی عمداً مجرای نور را و نفوذ نور را ببندد، آسیب می بیند، آن گروهی که «مشروح الصّدر» هستند، بر اثر اینکه نور را راه دادند، خاصیت نور این است که هر جا برود وسیع می کند، شرح صدر ایجاد می کند، این برکت نور است و آن که نور را راه نداد، در ظلمت به سر برد، گرفتار قسوت، سنگینی و رسوب می شود. 🔸کافران و منافقان «قسیّ القلب» هستند «من ذکر الله»؛ زیرا این نور آن چنان نیست که اگر به او راه ندهی، او کاری هم به شما نداشته باشد، او راه را می بندد، تنگ را تنگ تر و تاریک را تاریک تر می کند. @qurantehran
👇آیت الله مصباح یزدی 🔻 در اصطلاح قرآنی، هم مركز و هم مركز احساسات و عواطف است. «رقّت» مربوط به بخش احساسات و انفعالات است. برخی افراد با حوادث که معمولا افراد متعارف نسبت به آنها بسیار شاد می‌شوند، بسیار بی‌تفاوت مواجه می‌شوند و در جایی که معمولا افراد به خشم می‌آیند، بسیار خونسرد برخورد می‌کنند. در مجالس هم از چشم آن‌ها . این حالت را «» می‌گویند. رقّت قلب به طور طبیعی برای هر انسان ی که قلبی سالم داشته باشد در شرایط خاصی حاصل می‌شود. البته بین جنس مرد و زن در این جهت تفاوت هست و خانم‌ها احساسات قوی‌تر ی دارند و رقّت قلب آن‌ها بیشتر است و زودتر به گریه می‌افتند؛ ولی هر کدام یک نصاب طبیعی دارد که در آن حد، باید این اثر ظاهر شود. اما آ یا به عنوان یک ارزش اخلاقی، شا یسته است رقّت قلب زیاد باشد یا کم؟ قرب خدا، ملاک ارزش اخلاقی در اسلام در اخلاق الهی و اسلامی، ملاک ارزش بسیار بالاتر از این‌هاست. 👌چون در اخلاق الهی، صفاتی ارزشمند هستند که انسان را به خدا نزدیک کنند. بنابرا ین در اخلاق اسلامی، رقّت قلب هنگامی ارزش پیدا می‌کند که اثر آن در آنچه مربوط به خدای متعال و قرب به اوست ظاهر شود. 👌 آنچه قطعا برای انسان مؤمن مفید است این است که وقتی یاد عظمت خدا، یاد عفو و گذشت خدا و همچنین یادعذاب خدامی‌کندبی‌تفاوت نباشد @qurantehran
آیت الله العظمی جوادی آملیبازتاب عمل.mp3
زمان: حجم: 2.2M
💠 بازتاب عمل 🔹 هیچ ممكن نیست كسی بتواند نسبت به دیگری بد كند «الا بالعرض»، زیرا تصمیمی كه می ‌گیرد مثل سمّ مهلك است؛ اراده، تصمیم و نیت سوء و كار بدی كه دارد انجام می ‌دهد، در درجه اول به محدوده خود آسیب می‌ رساند؛ این مثل كسی است كه در درون منزل خود كَنیفی بدبو بكَند، آن وقت عابران كوچه و كوی و برزن كه ردّ می‌ شوند، بوی این کَنیف گاهی به آنها هم آسیب می ‌رساند! تمام كارها در درجه اول در خود آدم انجام می ‌شود. 🔹 این در «لام» ﴿لأَنْفُسِكُمْ﴾ كه در سوره مباركه «اسراء» گذشت «لام» اختصاص است، فرمود: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ ِلأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾؛ این «لام» اول، «لام» اختصاص است، «لام» دوم هم «لام» اختصاص است؛ یعنی عمل، عامل را رها نمی ‌كند. 🔹 حالا اگر كسی در درون منزل خود گُل و رَیاحینی كاشت و كِشت كرد، تمام بركاتش نصیب اوست، البته گاهی هم نسیمی می ‌وزد و شامه دیگری را معطر می ‌كند؛ یا اگر فاضلابی در درون منزل خود كَند، تمام بوی بد آن نسبت به خود اوست، گاهی هم ممكن است در اثر وزش باد رهگذری را متأثر كند. پس هر كار خیری كه انسان انجام می ‌دهد، در درجه اول برای خودش است، برای اینكه خود، خود، خودش را بالا برده، جزای خودش را گرفته، البته آثار آن به نحو ضعیف به دیگری هم می ‌رسد؛ فرمود: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ ِلأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾. @qurantehran
◾️روز شمار حوادث منتهی به شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها - 🔷 احوالات حضرت زهرا سلام الله علیها در آخرین روز 🔹 اسماء بنت عمیس نقل می‌کند: در لحظه‌های پایانی زندگی حضرت زهرا، متوجه آن بزرگِ زنانِ عالم بودم. ابتدا کرد و لباس‌ها را تغییر داد و در خانه مشغول با خدا شد! جلو رفتم. فاطمه را دیدم که رو به قبله نشسته و دست‌ها را رو به آسمان بالا آورده، چنین دعا می‌کند: «پروردگار بزرگ! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی و به گریه‌های حسنین در من، از تو می‌خواهم از گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان من درگذری.» 🔹 در آخرین روزِ عمرِ فاطمه سلام‌الله‌علیها امیرالمؤمنین (ع) وارد منزل شدند و مشاهده کردند: فاطمه برای نان آماده می‌کردند و برای شستن سر حسنین در آب، خاکی که با آن سر را می‌شویند مهیا کرده بودند. امیرالمؤمنین تعجب کرده فرمودند: «ای دختر رسول خدا! به یاد ندارم در یک روز به دو کار از امور دنیا پرداخته باشی.» فکر می‌کنم دلیلی داشته باشد! گریست، اشک‌هایش بر گونه‌اش جاری شد و عرضه داشت: «امروز روز فراق من و توست» بدان دیشب خواب پدرم را دیدم، در حالی که او در مکانی بلند ایستاده بود و چپ و راست خود را می‌نگریست، گویا منتظر کسی بود... ❗️هنگامی که امیرالمؤمنین علیه السلام از فاطمه سلام الله علیها سخن از فراق را شنید، شروع به گریستن کرد و فرمود: «ای فاطمه! هنوز اندوه پدرت در من است! چگونه آن را با جدایی تو زیاد کنم؟!» حضرت عرضه داشت: «ای پسر عمو! در فراق من کن، همانگونه که در جدایی پدرم صبر کردی! که همانا خداوند با صابران است. » 📚 حقیقت مکتوم، محمد میرزامحمدی، صفحات ۲۵۸ تا ۲۵۹ https://eitaa.com/qurantehran
3.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 قلب متعالی 🔹 فرمود: ﴿هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیینَ رَسُولاً مِنْهُمْ﴾؛ پیغمبر، أمّی بود، درس نخوانده بود، نگاری بود مکتب نرفته؛ از همین عرب أمّی بود، درس نخوانده بود؛ منتها از درونش جوشید. ◀️ یک وقت آب از بالا می‌ آید به نام باران یا برف یا تگرگ؛ یک وقت است می ‌جوشد. 🔹 انسان یا از باید استفاده کند یا از خود کمک بگیرد یا از هر دو مدد بگیرد که بتواند به جایی برسد؛ نه آن باشد و نه این، می‌ خشکد! 🔹 فرمود: ﴿نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الأمِینُ ٭ عَلَی قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرینَ﴾؛ ، مثل بدن نیست؛ در بدن جای چشم جداست، جای گوش جداست، لذا ممکن است گوش بشنود و چشم نبیند یا به عکس؛ اما قلب چون مجرّد است و منزّه از اینجا و آنجاست، ـ دیدنش عین شنیدن است، ـ شنیدنش عین دیدن است، ـ دیدن و شنیدنش عین فهمیدن است! 👈 فرمود: ﴿نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الأمِینُ ٭ عَلَی قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرینَ﴾، لذا حضرت می ‌دید با قلب می‌شنید با قلب می‌ فهمید. https://eitaa.com/qurantehran
✳️ تفسیر سوره مبارکه ، جلسه ششم👆 ❇️ یک سهم تعیین کننده‌ای در فهمیدن مطلب دارد. ما هیچ‌کدام الآن شک نداریم که آفتاب را داریم می‌بینیم و آنهایی هم که گفتند «آفتاب آمد دلیل آفتاب» حرفشان همین است! آفتاب را آدم می‌بیند، 🔹 ولی آن‌که است به ما می‌گوید شما که آفتاب را نمی‌بینید، آنچه شما می‌بینید نور آفتاب است، مگر آفتاب قابل دیدن است؟! تازه آن وقتی که هنگام کسوف شده ـ با اینکه نور آن، یعنی قمر بین ما و آفتاب فاصله شد و نمی‌گذارد نور آفتاب به ما برسد در حقیقت زمین را ظِلّ می‌گیرد نه آفتاب را که ما می‌گوییم آفتاب را ظِلّ گرفته! زمین را ظِلّ گرفته، یعنی قمر بین ما و آفتاب فاصله می‌شود، آن چهرهٴ قمر شفّاف است، سایه قمر می‌افتد روی زمین، زمین را سایه می‌گیرد که ما در سایه قرار دادیم ـ آن وقتی که زمین را ظِلّ گرفته و به اصطلاح کسوف است، این کارشناسان می‌گویند کسی که بخواهد آفتابِ مُنْکَسِفه را با چشم غیر مسلّح ببیند کور می‌شود، تازه آن وقت! 🔷 بنابراین ما دسترسی به نداریم، ما نور آفتاب را می‌بینیم؛ این تازه تمثیل است که ما خیال می‌کنیم آفتاب را داریم می‌بینیم. 🔶🔸درباره ذات اقدس الهی باید گفت آنچه هست ظهور است و ظهور او هم نامتناهی است! ازلیت و ابدیت را ظهور او دارد اداره می‌کند! عارف، برهان حکیم را می‌پذیرد و حکیم در برابر عارف خاضع است، می‌گوید راهی که تو میروی برای ما دشوار است، نه اینکه رفتنی نیست! این جنگ بین عقل و قلب، جنگ منزّه و مقدّسی است؛ نظیر تخاصم بین فرشته‌ها که در «مَلأ اعلیٰ» تخاصمی هست، چه اینکه در بهشت هم ﴿یَتَنَازَعُونَ فِیهَا﴾ در ربودن «کأس»ها از دست فرشته‌ها نزاعی هست؛ یک نزاع نرم و محبوب و مقدسی در بین فرشته‌ها هست، آن جنگ مقدس بین عقل و قلب است که میگوید من میخواهم بفهمم و میگوید من میخواهم ببینم؛ قلب میگوید این هنر نیست، این گپ زدن است، این حرفزدن‌ها بس است، یک مقدار برو به دنبال خطبه حضرت امیر که فرمود بهشت را ببین! جهنم را ببین! بهشت و جهنم که موجود هستند! ... https://eitaa.com/qurantehran