🔻تفسیر سوره مبارکه #منافقون 🔺 بخش هشتم 🔹در جلسه قبل بیان شد که انسان باید بداند که هر کاری که می‌کند چه بد و چه خوب، بالاصالة درباه خودش می‌کند و بالتبع به غیر می‌رسد.❗️ 🔺این یک اصل قرآنی است. در آیه هفتم سوره مبارکه «اسراء» فرمود و حصر کرد: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنتُمْ لأَنفُسِکُمْ﴾ این جزء حکمت الهی است. این «لام» برای اختصاص است؛ یعنی کار مربوط به خود شماست. ﴿وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾، اگر #کار_بد کردید این هم مخصوص خود شماست. 🔻 اگر کار خوب کردید برای خودتان کردید، کار بد کردید به ضرر خود کردید؛ یعنی عمل مخصوص عامل است. ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنتُمْ لأَنفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾، کار مخصوص صاحب کار است همین! سخن از نفع و ضرر نیست، عمل مخصوص عامل است. چون عمل مخصوص عامل است، اگر چیزی از عمل به غیر می‌رسد «من الخیر أو الشّر» می‌شود «بالعرض»؛ لذا هیچ ممکن نیست کسی از نظر حکمتی که قرآن به ما آموخت، به دیگری خیر برساند!. اگر کسی می‌گوید من که خودم خانه داشتم نیازی نداشتم، ولی برای چند نفر خانه ساختم، این غفلت می‌کند. این ده‌ها برابر خودش می‌گیرد، سایه این کارهای خیر نصیب دیگری می‌شود. ❓ مگر نفرمود: ﴿مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْهَا﴾؟ ❓مگر نفرمود: ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾؟ اصل کلّی را فرمود هر کاری که می‌کنید مخصوص خود شماست، این یک قانون کلّی است. بعد این قانون کلّی را در موارد گوناگون تبیین کرد؛ در بخش پایانی سوره مبارکه «بقره» آیه ۲۶۵ فرمود کسی که #انفاق می‌کند درست است که دیگری موظف است حمد کند خدا را و شکرگزار او باشد: «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق»‏، اما خود این شخص پایگاه خود را تثبیت کرده است، گذشته از آن اجرهای فراوانی که دارد. ﴿وَ مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللّهِ وَ تَثْبِیتَاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾ آن‌گاه ﴿کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ﴾ که ﴿أَصَابَهَا وَابِلٌ﴾، « #وابل»؛ یعنی باران فراوان درشت‌. گاهی نشد، ﴿#فَطَلٌّ﴾؛ باران کمرنگ، ضعیف. ﴿فَآتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ﴾. حالا اگر درختی آن قدرت را می‌داشت که از جا حرکت می‌کرد می‌رفت کنار نهر، یک سطل آب می‌گرفت می‌آورد به پای ریشه خودش می‌ریخت، این درخت باید به چه کسی منّت بگذارد؟ بگوید من رفتم آب آوردم! این دارد ریشه خودش را تثبیت می‌کند، این حرف حکمت است خیلی‌ها نمی‌فهمند!. فرمود هر کس هر انفاقی که بکند انفاق مالی باشد یک وقت است که کسی تلفنی از او برمی‌آید، کاری از او برمی‌آید، ﴿تَواصَوْا بِالصَّبْرِ﴾ است، «تواصوا بالخیر» است. راه خیری به دیگری نشان می‌دهد، این یک ظرف آبی است که پای ریشه خودش ریخته، می‌شود ثابت‌قدم. در حوادث روزگار نمی‌لرزد، چون تثبیت شده است. این نباید بگوید من برای فلان کس کار کردم. این سایه کار خیر به دیگری می‌رسد. ادامه دارد... #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran