دلم برای کودکان غزه می‌سوزد برای آنان که هر روز با صدای موشک میمیرند و زنده می‌شوند💔 این صاحبنا 😭😭😭😭 یامولا عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

🔺در انتخاب رئیس جمهور بی تفاوت نباشیم سخنان صریح امام خمینی (ره) در مورد #انتخابات ریاست جمهوری: اگر شما از صحنه خارج شوید، و آنها یک نفر را رئیس جمهور کنند که تباه کند کشور را، همه مان مسئولیم

#سلام_آقاجانم🤚🌸 آغاز می شود روزی دیگر دل من اما بی تاب تر از همیشه حسرت دیدار روی ماهتان را می کشد قرار دل های بی قرار آرامش زمین و‌ زمان! دریاب مرا مولای مهربان 🌤أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪَ ألْـفَـرَج🌤 ⊰🍃♥🍃🤍🍃⊱ ⊰🍃🤍🍃♥🍃⊱

تاریخ مناظره‌ها مشخص شد طبق جدول پخش تنظیم شده توسط صداوسیما، مناظره‌های انتخاباتی در تاریخ‌های زیر برگزار خواهد شد: 🔹دوشنبه ۲۸ خرداد 🔸پنج‌شنبه ۳۱ خرداد 🔹جمعه ۱ تیر 🔸دوشنبه ۴ تیر 🔹سه‌شنبه ۵ تیر 🔹طبق برنامه، ساعت مناظره‌ها از ۱۶:۰۰ تا ۲۱:۰۰ خواهد بود.

🔺مباحثه جالب مجری جهان آرا با #مسعود_پزشکیان درمورد برجام!

😒 احساس قدرت هم مال خودتان! 👌ما از #سعید_جلیلی فاصله نمیگیریم! ✅به ۹۲ برنخواهیم گشت به سمت ۸۴ می رویم. به فضل پروردگار #حافظه_تاریخی

نظرات متناقض پزشکیان 🔹(شهریور ۹۵) در دفاع از اف.ای.تی.اف: چرخش مالی در کشور ما شفاف نیست؛ اساس اف.ای.تی.اف شفاف‌سازی است. 🔸(شهریور ۹۵): کسی خائن است که از شفافیت می‌ترسد. 🔹(آبان ۹۸): هنوز لیست اموالم را در سامانه قوه‌قضائیه ثبت نکردم. 🔸(آبان ۹۹): گرانی دلار و اختلاس‌ها به‌خاطر عدم تصویب لوایح اف.ای.تی.اف است! 🔹(آبان ۹۹): از اف.ای.تی.اف سر درنمی‌آورم! 🔸(فروردین ۱۴۰۰): شفافیت یعنی اف.ای.تی.اف. 🔹(فروردین ۱۴۰۰): چون شفافیت نداریم یک عده راحت می‌توانند بخورند و ببرند. 🔸(فروردین ۱۴۰۰): با شفافیت مجلس مخالفم. 🔹(خرداد ۱۴۰۰): از شورای نگهبان انتظار شفافیت دارم. 🔸(آبان ۱۴۰۰): اموال و دارایی مسئولان شخصی است و نباید رسانه‌ای شود. 🔹(دی ۱۴۰۲): باید اف.ای.تی.اف داخلی را راه‌اندازی کنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم ما به یک بت‌شکن نیاز داریم ابراهیم! ✍🏼پرستو علی‌عسگرنجاد دولت سیدابراهیم رئیسی مدینهٔ فاضله نبود. اشکال داشت. کم نه. در بعضی بخش‌ها، زیادی اشکال داشت. اینترنتش بیچاره‌مان کرد. بورسش نتوانست بعد ضربهٔ سهمگین ۹۹، چنان که باید کمر صاف کند و اردی‌بهشت ۴۰۲ دوباره با سر زمین خورد. دلارش سر به آسمان سایید. در یک کلام؟ همان اقتصادی که رهبر گفتند مهم‌ترین نقطه‌ضعف کشور است. اما حرفشان ادامه هم داشت. گفتند با مطالعهٔ نظرات کارشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که یک کلید اساسی برای حل مشکلات کشور، تولید است. تولید، نقطهٔ قوت دولت آن سید عزیز بود. حرف را این‌جا نگه‌دارید تا برگردیم. آدم شهـیـد که می‌شود، عزیز می‌شود. این عزت را هم خدا به آدم می‌دهد. شهـادت هالهٔ قداستی دارد که آدم‌ها را برای قضاوت شهـیـد محتاط می‌کند. در این احتیاط اما اگر افراط شود، آدم‌ها از فرط نگرانیِ وهن شهـید، اتفاقاً به قضاوت اغراق‌گونهٔ ناصواب می‌افتند. یعنی؟ مثال می‌زنم: کم نداریم کتاب‌ها و فیلم‌هایی را که از شهـید، قدیس ساخته‌اند! شهیـد به روایت آن‌ها، از اول تا آخر عمر، کأنه معصوم بوده! هرگز خطا نکرده، بداخلاقی نداشته، تصمیم غلط نگرفته، هیچ حق‌الناسی به گردنش نبوده. عین موتورسواران غلمان‌مانند «خداحافظ رفیق»، سراسر نور زیسته تا خودش هم نور شود! شاید باورتان نشود اما ما دوره‌ای در ایران شهـید سیگاری، شهـید بددهن، شهـید عصبی‌مزاج نداشتیم! و اگر نبود زحمت پیشکسوتان عرصهٔ تاریخ شفاهی و سرگذشت‌پژوهی، آن تصویر دورازدست قدیس‌گونه ماندگار می‌شد، چنان که هرگز احدی حتی خیال نزدیک‌شدن به شهـادت را هم نتواند کرد! شهـادت رازآلود سیدابراهیم رئیسی در آن تاریخ عزیز و عجیب، حین خدمت در محروم‌ترین نقاط مرزی ایران، عزتی به او داد که مخالفینش را هم وادار به کرنش کرد. این هم کار خداست که به هرکه بخواهد عزت می‌دهد. پایان سید، باشکوه و نستوه و رشک‌برانگیز شد و دل بی‌انصاف‌های زخم‌زبان‌زن را بد سوزاند. دل دوست‌داران و یاری‌دهندگانش را هم. این اما نباید منجر به قرائت اغراق‌آمیز و غیرواقعی از دوران زعامت او شود که اگر شود، بدترین ظلم است در حق این مرد انتقادپذیر همواره‌شنوای‌نقد، او که قطب فکری و سیاسی مخالفش و رقیب انتخاباتی‌اش، اسحاق جهانگیری، پس از شهـادتش درباره‌اش گفت: «هربار به او نقدی می‌کردم خودش تماس می‌گرفت و بابت نقدم از من تشکر می‌کرد!» رئیسی خودش همواره دیگران را دعوت به نقد منصفانه و همدلانه می‌کرد. راه نقد را بر کارنامهٔ او بستن، بدترین خیانت به سیرهٔ اوست. بماند منتقدان دلسوزش را قدرنشناس و حرمت‌شکن قلمدادکردن… ادامهٔ مطلب: اما خصلتی در این سید عزیز بود که پس از عروج معنادارش، دل‌ها را بیش از زمان حیاتش، مجذوب او کرد: اول پرهیز جدی او از جنجال و مرافعه و لفاظی. در آخرین سخنرانی‌اش در هیئت دولت که عجبا که گویا وصیت‌نامهٔ سیاسی اوست، خود از عهدی که با دلش بسته خبر داده و گفته به‌خاطر مردم چشم به روی زخم زبان‌ها و دعواهای سیاسی بسته و توانش را صرف کار کرده. او در مناظرات انتخاباتی هم که عریان‌ترین عرصهٔ محاجّه و کنایه‌زنی بود، با چشم‌هایی مبهوت از رفتار کهنه‌سیاست‌مداران تشنهٔ قدرت، «اتقوا الله»گویان، وارد میدان طعنه و کنایه نشد و دامنش را از دعواهای جناحی پاک نگه داشت. دوم؟ برگردیم به بند اول متن. او تمام توانش را سر تولید ملی گذاشت. خیلی دوید تا کارخانه‌ها را احیا کند. شب از روز نشناخت تا هپکو و هفت‌تپه و آذرآب را زنده کند، تا به جامعهٔ کارگری امید بدهد، تا صدای مردم روستاها را بی‌واسطه بشنود، تا مشکلات را نه در کارتابل‌ها، که با دو چشم سر ببیند. رئیسی به‌واقع سید محرومان بود. جانش را کف دستش گذاشت و با چکمه‌های گلی دوید، حتی در اوج کرونا، بی‌واسطه میان مردم حاضر شد، آن هم در داروخانه‌ای که پر از بیمار کرونایی بود و مردمی که زخم‌خوردهٔ تفکری بودند که از ترس کرونا جلسات هیئت وزیرانش را هم مجازی برگزار می‌کرد و حین بازدید کارخانه‌ها از اتومبیلش پیاده نمی‌شد و با کفش پا به چادر سیل‌زده‌ها می‌گذاشت، فرق او و دولت‌مردان پیش از او را خوب فهمیدند. دوست‌ترین دوستان این مرد عزیز عزت‌مند، کسی است که هم اشتباهات و ضعف‌های دولت و کابینه‌اش را ببیند و هم تلاش شبانه‌روزی‌اش برای پیشرفت ایران را. عزادار واقعی او کسی است که پی امتداد اندیشه و سیرهٔ او در خدمت و خلوص و تقوا و پرهیز از حزبی‌گری باشد، نه کسی که چنان تصویر یک‌جانبه و دور از واقعیتی از او بسازد که خدماتش ذیل این اغراق نامنصفانه، کان‌لم‌یکن انگاشته شود. #انتخابات #شهید_جمهور