#شرح_نهج_البلاغه #اخلاق #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 سلسله مباحث شرح نهج البلاغه حضرت امیرعلیه السلام ؛ شرح هفتاد و نهمین کلمه از مجموعه کلمات قصار نهج البلاغه ✳️ بعضی از گناهان هستند که کفاره آنها فقط به فکر مردم بودن است حضرت فرمود: «خُذِ الْحِكْمَةَ أَنَّى كَانَتْ فَإِنَّ الْحِكْمَةَ تَكُونُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِقِ فَتَلَجْلَجُ فِی صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْكُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِی صَدْرِ الْمُؤْمِنِ»؛ کلمات حکیمانه، رفتار حکیمانه، گفتار حکیمانه، نوشتار حکیمانه را هر جا دیدید أخذ کنید، نگاه نکنید که گوینده این کلمه حکیمانه خود عمل می‌کند یا عمل نمی‌کند. 🔹 اینکه فرمودند: «انْظُرْ إِلَى مَا قَالَ وَ لَا تَنْظُرْ إِلَى مَنْ قَال‏» این فقط در مسائل علمی است، اما در مسائل تربیتی اگر کسی بخواهد دیگری را اسوه خود قرار بدهد و به او دل بسپرد، در آنجا هم مسئله «انْظُرْ إِلَى مَا قَالَ‏» مطرح است و هم مسئله «انظر الی من قال»؛ هم ببیند که چه گفت، هم ببیند که چه کسی گفت؟ 🔹 در قرآن فرمود ﴿فَلْینْظُرِ الْإِنْسانُ إِلی‏ طَعامِهِ﴾ یعنی انسان وقتی کنار سفره نشست، غذای خود را نگاه کند که سالم است یا سالم نیست؟ مسموم است یا مسموم نیست؟ در ذیل این آیه روایتی از امام(سلام الله علیه) آمده که درست است این طعام ظاهری، مشمول آیه است اما منظور از طعام، تنها غذای ظاهری نیست، علم، غذای روح است و انسان علمی که فرا می‌گیرد را نیز باید ببیند از کدام دهن و از کدام قلم نشأت گرفته است، بعضی از اذهان، گفتارها، رفتارها و نوشتارها به قدری حق و زیباست که خدا به آنها قسم یاد می‌کند؛ ﴿ن وَ الْقَلَمِ وَ مَا یسْطُرُونَ﴾ اما همه گفتارها و رفتارها و نوشتارها اینگونه نیستند لذا انسان باید در این زمینه دقت کند. 🔹 حضرت در اینجا فرمود آنچه که مربوط به باید و نباید یا بود و نبود مطلب علمی است، از هر راهی که شنیدید آنها را بگیرید، اگر یک صنعت، صنعت خوبی است، نباید گفت حالا چون فلان کشور کافرند ما چرا این صنعت را از آنها بگیریم؟! این علم، این صنعت، این هنر برای جامعه نافع است ما که نمی‌خواهیم از نظر سیره عملی خود را به آنها بسپریم. لذا «خُذِ الْحِكْمَةَ أَنَّى كَانَتْ» ولو گوینده خود عمل نکند. 🔹 حضرت نفرمود ارزش هر کسی به علم اوست، علم چیز خوبی است اما ارزش هر کسی به هنر اوست، هنر چیست؟ هنر، نفع رساندن و کار خیر کردن است؛ هم فعل حَسَن و هم احسان «قِیمَةُ كُلِّ امْرِئٍ مَا یحْسِنُهُ» اینکه چقدر انسان می‌تواند به جامعه خیر برساند؟ گاهی یک عمل، کل جامعه را نجات می‌دهد یا یک حرف کل جامعه را نجات می‌دهد. 🔹 بعضی از گناهان‌اند که کفاره مشخصی دارند، اما بعضی از گناهان هستند که هیچ چیزی کفاره آن نیست مگر یک اصل و آن اصل این است که «إِنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لَا یكَفِّرُهَا صَلَاةٌ وَ لَا صَوْمٌ قِیلَ یا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا یكَفِّرُهَا قَالَ الْهُمُومُ فِی طَلَبِ الْمَعِیشَة»، فرمود هر گناهی را که با نماز و روزه حل نمی‌کنند، بعضی از گناهان هستند که کفاره آنها فقط به فکر مردم بودن است؛ کوشش و تلاش، فکر و فهم، که من چگونه این مشکل مملکت را حل کنم، با اینکه همه چیز در این مملکت هست چه کنم که عده‌ای ندزدند؟ چه کنم که عده‌ای اختلاس نکند؟ راه را چگونه بر غارتگران ببندم؟ چقدر این کلام مبارک است! 🔵«انظر الی ما قال و لاتنظر الی من قال» مربوط به کدام مسائل است؟! اینکه فرمودند: «انْظُرْ إِلَى مَا قَالَ وَ لَا تَنْظُرْ إِلَى مَنْ قَال‏» این فقط در مسائل علمی است، اما در مسائل تربیتی اگر کسی بخواهد دیگری را اسوه خود قرار بدهد و به او دل بسپرد، در آنجا هم مسئله «انْظُرْ إِلَى مَا قَالَ‏» مطرح است و هم مسئله «انظر الی من قال»؛ هم ببیند که چه گفت، هم ببیند که چه کسی گفت؟ 🔷حضرت در اینجا فرمود آنچه که مربوط به باید و نباید یا بود و نبود مطلب علمی است، از هر راهی که شنیدید آنها را بگیرید، اگر یک صنعت، صنعت خوبی است، نباید گفت حالا چون فلان کشور کافرند ما چرا این صنعت را از آنها بگیریم؟! این علم، این صنعت، این هنر برای جامعه نافع است ما که نمی‌خواهیم از نظر سیره عملی خود را به آنها بسپریم. لذا «خُذِ الْحِكْمَةَ أَنَّى كَانَتْ» ولو گوینده خود عمل نکند. #جلسه_درس_اخلاق 9/8/98 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 کمین شیطان 🔹 از امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) رسیده است كه فرمود: «وَ أَعْطُوا السُّیوفَ‏ حُقُوقَهَا»؛[نهج البلاغه، نامه ‏16. ] یعنی حقّ شمشیر را ادا كنید. خدای سبحان این شمشیر را به دست مجاهدان داد كه به وسیله این شمشیر از مرز دین و آئین و ناموس مملكت دفاع بكنند كه به لطف الهی شما مانند سایر رزمندگان و مجاهدان ایران اسلامی این حق را ادا كردید. 🔸 فرمود شمشیر حقّی دارد و آن حق, بهره ‌برداری از شمشیر در دفاع از اسلام و مسلمین است «وَ أَعْطُوا السُّیوفَ‏ حُقُوقَهَا». این «وَ أَعْطُوا السُّیوفَ‏ حُقُوقَهَا» یعنی جهاد حقّی است الهی بر عهده ما, ما اگر حقّ الهی را انجام بدهیم ـ كه شما بزرگواران انجام دادید ـ خدای سبحان نه تنها قبول می ‌كند, حداقل ده برابر پاداش می ‌دهد; منتها باید تلاش و كوشش كنیم تا زحمتی كه كشیده شد، این زحمت را حفظ كنیم، چون خدا فرمود: ﴿مَن جَاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا﴾.[سوره انعام، آیه160. ] یك وقت است كه كسی كار خوب می ‌كند، ولی توفیق ندارد كه آن كار را حفظ كند؛ بیان قرآن نیست كه اگر كسی كار خوب كرد خدا ده برابر پاداش می‌ دهد، بیان قرآن «مَن فعل حسنة» نیست، بیان قرآن این است كه ﴿مَن جَاءَ بِالحَسَنَةِ﴾؛ یعنی وقتی در قیامت وارد می‌ شود «حَسنه» در دستش باشد، این بتواند حفظ بكند آثار این حسنه را, بركات این حسنه را در دست داشته باشد و بگوید این كار من است, اگر خدای ناكرده از این «حسنه» بهره فراوانی كه باید ببرد نبرد، مشكل با خود اوست. 🔹 یك بیان نورانی از امام باقر (سلام الله علیه) است كه به جابر جُعفی فرمود: «وَ إِنْ مُدِحْتَ‏ فَلَا تَفْرَحْ»[تحف العقول، ص284. ] اگر از تو تعریف كردند خوشحال نباش، آنها نسبت به تو محبّتی كردند، ولی تو باور نكن! امیر المؤمنین (سلام الله علیه) هم به ما فرمود شیطان همیشه در كمین است، مخصوصاً آن وقتی كه از آدم دارند تعریف می ‌كنند,[نهج البلاغه، نامه53؛ «...وَ إِیاکَ وَ الْإِعْجَاب بِنَفْسِکَ وَالثِّقَةَ بِمَا یعْجِبُکَ مِنْهَا وَ حُبَّ الاِطْرَاءِ فَإِنَّ ذَلِکَ مِنْ أَوْثَقِ فُرَصِ الشَّیطَانِ فِی نَفْسِهِ لِیمْحَقَ مَا یکُونُ مِنْ إِحْسَانِ الْمُحْسِنِینَ...». ] می‌ گویند برای سلامتی فلانی صلوات, این حرف ‌ها از طرف مقابل نشانه ادب است، اما اگر خود شخص ـ خدای ناكرده ـ به خود بگیرد مشكل جدّی است. 🔸 حضرت فرمود همیشه شیطان در كمین است، مخصوصاً آن وقتی كه دارند از تو تعریف می ‌كنند، آن وقت خطّ آتش است! مستحضرید شما كه عمری را به جبهه گذراندید، همیشه جبهه در معرض تهاجم بیگانگان بود، مخصوصاً روزها یا شب ‌های عملیات كه خطّ آتش مرتب بود. شیطان همیشه در كمین است، مخصوصاً آن وقتی كه از آدم تعریف می ‌كنند. امام باقر(سلام الله علیه) به جابر جعفی فرمود: «وَ إِنْ مُدِحْتَ‏ فَلَا تَفْرَحْ»؛ اگر از تو تعریف كردند خوشحال نباش، بگو خدا را شكر و از آنها هم تشكر كن، ولی وظیفه ‌ات را سنگین ‌تر عمل بكن. 📚 سخنرانی در جمع ائمه جمعه و جماعات و هیئت رزمندگان آمل تاریخ: 1398/05/15 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

📌 #صوت جلسه درس #اخلاق استاد #جوادی آملی در تاریخ 9-8- 98 زمان::29/15دقیقه 🔅🔅🔅 🔹 به هنگام فتنه ها و بلاها به #قرآن پناه ببرید 🔹برای نشر فرهنگ دینی و آشنایی ژرف با آموزه ها ی #قرآنی با پیوستن به کانال قرآنی رحیق از فعالیت های قرآنی حمایت کنید. 👇👇👇 @rahighemakhtoom

📌 #متن جلسه درس #اخلاق استاد #جوادی آملی در تاریخ 9-8- 98 🔅🔅🔅 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به #قرآن پناه ببرید 🔹برای نشر #فرهنگ دینی و آشنایی ژرف با آموزه ها ی #قرآنی با پیوستن به کانال قرآنی #رحیق از فعالیت های قرآنی حمایت کنید. 👇👇👇 @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 کمین شیطان زمان:3/52دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از #تفسیر_تسنیم_جلد_اول(21) #تفسیر_قرآن #تفسیر_تخصصی #سوره_حمد #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 رحمت فراگير و رحمت ويژه ▪ خداي سبحان دو گونه رحمت دارد: رحمتي مطلق، فراگير و بي مقابل، و رحمتي خاص كه در برابر غضب اوست و چنانكه گذشت، «الرّحمن» بر رحمت مطلق و فراگير و «الرّحيم» بر رحمت متناهي و خاصّ الهي دلالت دارد. ▪ رحمت رحمانيه خداوند همه چيز (كلّ شي ء) را زير پوشش دارد: دنيا وآخرت و مؤمن و كافر و رحمتي است نامتناهي؛ همانند آفتابي كه بر زندگي همه مي تابد و باراني كه بر هر سرزمين مي بارد: (ورحمتي وَسِعَتْ كلّ شي ء)[ سوره‌ي اعراف، آيه‌ي 156.]، (ربّنا وَسِعْتَ كلّ شي ء رحمة)[ سوره‌ي غافر، آيه‌ي 7.]، «وبرحمتك التى وَسِعَتْ كلّ شى ء»[ مفاتيح الجنان، دعاي كميل.]، «يا من سبقت رحمتُه غضبَه»[ همان، دعاي جوشن كبير.]بنابراين، مقابل چنين رحمت فراگيري «عدم» است، نه «غضب»؛ زيرا تقابل آن با غضب الهي موجب خروج غضب از پوشش رحمت رحمانيّه و تقييد رحمت مطلقه خواهد بود. ▪ اما رحمت رحيميّه در مقابل عذاب و سخط الهي قرار دارد و متناهي[مراد از تناهي، محدوديّت نسبت به رحمت مطلق است وگرنه رحمت خاص نيز از نظر دوام واستمرار نامتناهي است.]و محدود است؛ همان گونه كه سخط الهي محدود است. توفيق ياري دين وفراگيري معارف الهي، انجام دادن عمل صالح در دنيا و رسيدن به بهشت و رضوان الهي در آخرت، از مظاهر بارز رحمت رحيميّه است.[ چون توفيقِ ياري دين از بهترين مظاهر رحمت خاص الهي است وگروهي بر اثر ناشايستگي از آن محرومند، خداي سبحان با خطابي عتاب آميز به آنان مي گويد: بنشينيد (كه دين خود را به دست ديگران ياري مي كنم): ولكن كره الله انبعاثهم فثبّطهم وقيل اقعدوا مع القاعدين (سوره‌ي توبه، آيه‌ي 46).] ادامه دارد... 🍁🍁🍁 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از #تفسیر_تسنیم_جلد_اول(22) #تفسیر_قرآن #تفسیر_تخصصی #سوره_حمد #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 رحمت رحمانيّه و رحيميّه در قرآن ▪ در برخي از آيات قرآن كريم تنها رحمت خاصّ الهي مطرح شده است؛ مانند: ✅ 1 ـ (يعذب من يشاء ويرحم من يشاء وإليه تُقلبون)[ سوره‌ي عنكبوت، آيه‌ي 21.]. در اين آيه‌ي كريمه، رحمت الهي در برابر عذاب او قرار گرفته است و چنين رحمتي همان رحمت خاصّ الهي است. ✅ 2 ـ (ولا تفسدوا في الأرض بعد إصلاحها وادعوه خوفاً وطمعاً إنّ رحمت الله قريب من المحسنين)[ سوره‌ي اعراف، آيه‌ي 56.]. رحمتي كه به محسنان نزديك است، رحمت خاصّ است وگرنه نيكوكار و تبهكار، هر دو مشمول رحمت مطلق خدا هستند. ▪ در بعضي از آيات نيز تنها به رحمت مطلق اشاره شده است؛ مانند: ✅ 1 ـ (أأتّخذ من دونه آلهةً إنْ يردن الرّحمن بِضُرٍّ لا تغن عنّي شفاعتهم شيئاً ولا ينقذون)[ سوره‌ي يس، آيه‌ي 23.]. با اين كه در اين آيه سخن از عذاب است از خداي رحمان ياد شده است، نه از خداي قهار و منتقم؛ زيرا رحمت رحمانيّه‌ي خداوند شامل عذاب نيز هست. ✅ 2 ـ (الرّحمن علّم القرآن)[ سوره‌ي الرحمن، آيات 1 ـ 2.]. در سوره‌ي مباركه‌ي «الرّحمن» پس از ذكر نام شريف «الرّحمن»، در شمار نعمتها و رحمتهاي الهي، همانند: تعليم قرآن و نعيم بهشتي، از جهنّم ياد كرده، مي فرمايد: (هذه جهنّم التي يكذب بها المجرمون يطوفون بينها وبين حميم آن فبأيّ آلاء ربّكما تكذبان)[ سوره‌ي الرحمن، آيات 43 ـ 45.]. جهنّم كمالي وجودي و در رديف بهشت و ساير آلاء خداي سبحان، زيرِ پوشش رحمت مطلق اوست. ✅ 3 ـ (فإن كذّبوك فقل ربّكم ذو رحمة واسعة ولا يُرَدّ بأسه عن القوم المجرمين).[ سوره‌ي انعام، آيه‌ي 147.]رحمتي كه در كنار تكذيب كافران و تعذيب مجرمان ذكر شده است، رحمت مطلقه است.[ محتمل نيز هست كه اين آيه ناظر به رحمت خاص و مفادش اين باشد كه رحمتهاي الهي فراوان است و در برابر تكذيب دشمنان دين بايد بر رحمتهاي خاص خدا تكيه كرد.] ▪ در برخي از آيات نيز هر دو قسم رحمت آمده است؛ مانند: (واكتب لنا في هذه الدنيا حسنة وفي الآخرة إنّا هدنا اليك قال عذابي أُصيب به من أشاء ورحمتي وسعت كلّ شي ء فسأكتبها للذين يتقون ويؤتون الزكاة والذين هم بآياتنا يؤمنون).[ سوره‌ي اعراف، آيه‌ي 156. ضمير «ها» در «فسأكتبها» كه حاكي از رحمت خاص است، به نحو «استخدام» به همان رحمت مطلق كه در كلمه‌ي «رحمتي» مطرح است، برمي گردد. بنابراين، مقصود از ضمير مؤنّث(ها) در «فسأكتبها»، قسم خاصي از رحمت است.] ▪ خداي سبحان در پاسخ حضرت موساي كليم (عليه السلام) كه تثبيت حسنه (رحمت خاص) را در دنيا و آخرت مسئلت مي كند، اصول سه گانه زير را تبيين مي كند: ✅ 1 ـ عذاب الهي بر اساس مشيّت حكيمانه اش بر افرادي خاصّ نازل مي شود (عذاب خاصّ) ✅ 2 ـ گستره‌ي رحمت فراگير الهي همه چيز (حتي عذاب) را شامل مي شود (رحمت مطلق). ✅ 3 ـ در عين فراگيريِ رحمت، آن را به مؤمنان پرهيزكار عطا مي كند (رحمت خاص). رحمتي كه تنها بهره‌ي پرهيزكاران است، رحمت خاص (رحيميّه) است، نه رحمت عام و مطلق (رحمانيّه) كه هم پرهيزكار و هم تبهكار را زير پوشش دارد. ✒ تذكّر: بحث در تفاوت و امكان تفكيك رحمان و رحيم، فرع بر آن است كه هر كدام تعيّن خاص و وصف مخصوص را دربرداشته باشد؛ اما بنابراين كه مجموع هر دو، اسم خاص باشد مانند بعلبك و رامهرمز، چنانكه برخي از بزرگان اهل معرفت[تفسير ابن عربي، ج1، ص26 ـ 27.]برآنند، نتيجه اين است كه پرورش نظام هستي امكاني بر محور تلفيق و جمع رحمت عام و خاص است و براي تفكيك مجالي نيست. 🍁🍁🍁 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_فجر 🔅🔅🔅 ✳ نگاشت 20: نکات تفسیری آیات 21 تا 26 كَلَّا إِذا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا : «21»🔸 وَ جاءَ رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا 🔸 «22» وَ جِي‌ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّكْرى‌ «23» يَقُولُ يا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَياتِي «24» فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ «25» وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ «26» 🌿🌿🌿 ▫ «جَآءَ رَبُّکَ»: چگونگی آمدن خدا، بر ما مجهول است، و به گونه‌ای است که تنها خود می‌داند و بس . ▫ یا این که مراد تجلّی ذات اقدس و ظهور نشانه‌های قدرت و عظمت او است، به گونه‌ای که جای انکار شناخت خدا برای کسی باقی نمی‌ماند، گوئی همگان با چشم خود ذات بی‌مثال کبریائی را می‌بینند. ▫ «الْمَلَکُ»: فرشتگان. اسم جنس است. ▫ «صَفّاًصَفّاً»: صف در صف. صف صف. حال است ✅ ۱ - تجلّى حضور خداوند، در تمام صحنه هاى قیامت براى همه مردم (و جاء ربّک) 🔹 خداوند، همواره و در همه جا، در دنیا و آخرت، حضور دارد. بنابراین معناى «جاء»، ظهور همین حقیقت براى حاضران در صحنه قیامت است; چه آن که آنان حضور خداوند را در همه امور، مشاهده خواهند کرد. ✅ ۲ - انسان ها در قیامت، خود را به طور کامل، مقهور ربوبیت و تدبیر خداوند خواهند دید. (و جاء ربّک) 🔹 اضافه «ربّ» به ضمیر خطاب - که به مخاطب خاصى نظر ندارد - بیانگر آن است که آنچه براى همگان مشهود خواهد شد، جلوه هاى ربوبیت خداوند در هر شخص است. ✅ ۳ - رسیدگى به حال انسان ها در قیامت، از شؤون ربوبیت خداوند است. (کلاّ إذا ... و جاء ربّک) ✅ ۴ - فرشتگان در قیامت، در صف هایى منظّم، حضور یافته، به اجراى رسالت خویش خواهند پرداخت. (و الملک صفًّا صفًّا) 🔹 کلمه هاى «صفّاً صفّاً» - به تأویل «مصطفّین» (در صفوف منظم قرار گرفته) - حال براى «المَلَک» است. 🔹 «مَلَک» اسم جنس بوده و حرف «ال» در آن، براى استغراق است. برخى آن را مفرد «ملائکه» دانسته اند و برخى آن را از ریشه «مِلْک» و به معناى سیاست گذار دانسته و گفته اند: شخص سیاست گذار، اگر انسان باشد «مَلِک» و اگر فرشته باشد، «مَلَک» نامیده مى شود. این کلمه در اصل «مأْلَک» و به معناى «رسالت» بوده است. ✅ ۵ - فرشتگان، مأمور رسیدگى به امور انسان ها در قیامت (و الملک صفًّا صفًّا) از جمله «یومئذ یتذکّر الإنسان» در آیه بعد، معلوم مى شود که حضور فرشتگان در قیامت در رابطه با کار انسان ها است. ✅ ۶ - رسیدگى به کارهاى انسان ها در قیامت، داراى قسمت هاى گوناگون و تفکیک شده است. (صفًّا صفًّا) ✅ ۷ - فرشتگان در قیامت، در رده هاى مختلف دسته بندى شده و هر دسته مأموریتى ویژه دارند. (صفًّا صفًّا) ✅ ۸ - فرشتگان در قیامت، به فرمان خداوند و با نظارت کامل او، انجام وظیفه مى کنند. (و جاء ربّک و الملک) آمدن خداوند، کنایه از حضور کامل او است و عطف «ملک» بر «ربّک»، بیانگر آن است که حضور فرشتگان، مستقل از حضور خداوند نیست; بلکه در راستاى آن و بخشى از یک برنامه منسجم است. ✳ «على بن الحسن بن على بن فضّال عن أبیه قال: سألت الرضا(ع) ... عن قول اللّه عزّوجلّ «و جاء ربّک و الملک صفّاً صفّاً» فقال: إنّ اللّه تعالى لایوصف بالمجىء و الذهاب تعالى عن الإنتقال إنّما یعنى بذلک و جاء أمر ربّک و الملک صفّاً صفّاً;[عیون اخبارالرضا، ج ۱، ص ۱۲۵، ب ۱۱، ح ۱۹; نورالثقلین، ج ۵، ص ۵۷۴، ح ۲۰.] 🔹 على بن الحسن از پدرش روایت کرده که گفت: از امام رضا(ع)، درباره سخن خداوند «و جاء ربّک و الملک صفّاً صفّاً» پرسیدم، فرمود: خداوند متعال به آمدن و رفتن توصیف نمى شود. او والاتر از انتقال یافتن است. مقصود این است که امر پروردگارت، فرارسد و فرشتگان صف اندر صف حاضر شوند». 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#حدیث #قرآن #یادگیری_قرآن #آموزش_قرآن #آیت_الله_خامنه_ای #خارج_فقه 🔅🔅🔅 ✳ ما هم مخاطب این حدیث هستیم. 📝 حديث : عن النُّعمان بنِ سعد، عن علی « علیه السلام » أنَّ النبی « صلی الله علیه وآله » قال: خیارُکم مَن تَعلم القرآنَ و علمه. ▫ بهترین شما کسانی هستند که قرآن را فرا بگیرند، و آنرا تعلیم بدهند. مکرّر عرض کردیم: صیغه های تفضیل، که یا از لحاظ بِناء تفضیل اند، یا از لحاظ معنا که به معنای بهترینِ شماست؛ این تفضیل، تفضیل »خیارُکم« تفضیل اند، مثل این نِسبی است. ▫ در موارد دیگر هم تعبیر خیارُکم یا خیرُکم در روایات آمده است، یعنی برخی از بهترین ها، این هایند. در این روایت، اول، تعلّم قرآن است، بعد تعلیم قرآن. ▫ تعلّم قرآن و تعلیم قرآن، هر دو مراتبی دارد؛ آن وقتی که این بزرگوار این معنا را فرمودند، قرآن تازه نازل شده بود، خیلی ها قرآن را بلد نبودند، به آنها تعلیم می دادند. کما اینکه امروز هم در جامعۀ ما کسانی قرآن را بلد نیستند! نه اینکه حفظ ندارند، حتی روخوانیِ قرآن را هم بلد نیستند! بهترین کار برای اینها این است که یاد بگیرند روخوانی قرآن را. بعضی روخوانی قرآن را بلدند اما تسلط بر مفاهیم قرآنی ندارند. گاهی یک آیه ای را برای ما می خوانند، می بینیم مثل اینکه تا حالا این آیه را نشنیده بودیم، با اینکه این همه قرآن را خواندیم! این، بخاطر عدم تدبّر و عدم تعمّق در مفاهیم قرآنی است. ▫ این هم مرحله ای از تعلّم است که انسان قرآن را که میخواند، تعمّق کند، تدبّر کند تا بر مفاهیم قرآنی احاطه پیدا کند تا آن حدّی که ظرفیت محدودِ ماست. این هم یک مرحله است. ▫ مرحلۀ دیگر این است که: ظرائف قرآنی را انسان متوجه بشود. گاهی اوقات یک آیه ای را می خوانیم، معنای آن آیه را هم می فهمیم، لکن در تعبیراتِ آن آیه ظرافتهایی وجود دارد که این ظرافتها را اگر انسان توجه کند، آن وقت میفهمد که این بیانِ الهی چقدر علوّ مرتبه دارد. این هم یک مرحله ای از تعلّم است، مراحل بالاتر هم هست، ▫ بعضی از معارف است که از بُطون قرآن استفاده میشود، انسانهای معمولی آنها را نمیفهمند. ▫ این که میفرمایند: تعلّم قرآن لازم است؛ فقط خطاب به آن کسی نیست که روخوانی قرآن را بلد نیست، خطاب به ما هم هست، ما هم میتوانیم قرآن را یاد بگیریم در مراحل بالاتر. عین همین قضیه در تعلیم قرآن است، یکی روخوانی قرآن را یاد میدهد، یکی معنای قرآن را یاد میدهد، یکی دقتهای قرآنی را، یکی ظرافتهای قرآنی را، یکی آن مفاهیم بلند قرآنی را. اینها همه اش تعلیم است، را « خیارُکم مَن تعلّم القرآن و علَّمه » اینها همه اش لازم است. ▫ بنابراین، مخصوص ندانیم به آن تعلیم و تعلّمی که در مکتبخانه است، تعلیم و تعلّم قرآن، عرض عریضی دارد. جلسه 27 خارج فقه صلات الجمعه دوشنبه 22-7-98 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از کتاب #مفاتیح_الحیات آیت الله #جوادی_آملی #سبک_زندگی_اسلامی #حرفه #آموزش_صنعت 🔅🔅🔅 📌 برخی آموزش های مورد نیاز 🍃 حرفه و صنعت: 🌱امیر مومنان (سلام الله علیه) می فرماید: اشتغال به حرفه ای همراه با عفت نفس از ثروت همراه با ناپاکی بهتر است. 🌀نکته: روایات فراوانی فضیلت حرفه هایی مانند دامداری، کشاورزی، باغداری، کشتیرانی، صید ماهی، شیلات و نیز سحرگاهان به دنبال کار رفتن را بیان می کنند و قهرا آموزش مربوط به آنها نیز مورد تاکید است . 🆔 @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 امامت عهد الهی 🔹 وجود مبارک امام هشتم وقتی وارد سرزمین خراسان شد، سؤال کرد که مسئله مهم در اینجا چیست؟ عرض کردند مسئله امامت و خلافت است. حضرت فرمود اینها از خلافت و امامت چه خبری دارند؟! اینها چه می‌دانند امامت چیست؟! اینها چه می‌ دانند خلافت چیست؟! آن سخنرانی نورانی را که مرحوم کلینی نقل کرد و دیگران هم نقل کردند، از وجود مبارک امام هشتم به ما رسیده است فرمود: «اَلإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لَا یدَانِیهِ أَحَد»، «وَ هُوَ بِحَیثُ النَّجْمُ مِنْ یدِ الْمُتَنَاوِلِینَ وَ وَصْفِ الْوَاصِفِینَ فَأَینَ الِاخْتِیارُ مِنْ هَذَا وَ أَینَ الْعُقُولُ عَنْ هَذَا وَ أَینَ یوجَدُ مِثْلُ هَذَا»؛[الکافی(ط ـ الاسلامیة)، ج1، ص 201. ] امام ستاره آسمان است، با دست کسی نمی ‌تواند به آسمان دست ‌درازی کند و ستاره را بگیرد یا مَسح کند. مگر امامت را می ‌شود شناخت؟! مگر ولایت را بدون غدیر می ‌شود شناخت؟! مگر حقیقت امامت یک امر انتصابی است؟! 🔹 آیا امام را مردم انتخاب می ‌کنند که آنها می ‌گویند یا امامت عهد خداست که خدا می ‌گوید؟ ما می ‌گوییم امامت عهد خداست و خدا باید عطا کند، چه اینکه به خلیل حق فرمود: ﴿لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ﴾؛[سوره بقره، آیه124. ] اینکه می ‌خوانیم ﴿لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ﴾ باید بدانیم که این عهد فاعل «ینال» است؛ یعنی امامت عهد من است، میثاق من است، حکم و فرمان من است؛ این فرمان باید از بالا صادر بشود، این سِمَت الهی است، سِمَت مردمی نیست. امامت انتخابی نیست تا مردم به کسی رأی امامت بدهند؛ امامت انتصابی است، چرا؟ چون خود ائمه از طرف ذات اقدس الهی فرمودند اگر کسی بخواهد امام را بشناسد باید پیغمبر را بشناسد، اگر بخواهد پیغمبر را بشناسد باید خدا را بشناسد، چرا؟ چون امامت جانشینی نبوت است خلافت نبی است؛ اگر کسی خواست «خلیفة النبی» را بشناسد باید مستخلف عنه را بشناسد، اگر مستخلف عنه را نشناخت که خلیفه را نمی ‌شناسد و اگر کسی خواست نبی را بشناسد حتماً باید «الله» را بشناسد، زیرا نبی خلیفه «الله» است تا کسی مستخلف عنه را نشناسد خلیفه را نمی ‌شناسد.[ الکافی(ط ـ الاسلامیة)، ج1، ص337. ] امام جانشین نبی است امام جانشین رسول است، این انتصابی است نه انتخابی! امام را باید غدیر معین کند نه سقیفه! 🔹 امام رضا (علیه السلام) در خراسان این را کاملاً تبیین کرد فرمود: «الْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لَا یدَانِیهِ أَحَدٌ»، «وَ هُوَ بِحَیثُ النَّجْمُ مِنْ یدِ الْمُتَنَاوِلِینَ وَ وَصْفِ الْوَاصِفِینَ فَأَینَ الِاخْتِیارُ مِنْ هَذَا وَ أَینَ الْعُقُولُ عَنْ هَذَا وَ أَینَ یوجَدُ مِثْلُ هَذَا»، مگر با رأی مردم کسی امام می ‌شود؟ مگر با عقل مردم امامت شناخته می ‌شود؟ گفت و گفت، تا فضای ایران اسلامی را ولایی کرد. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1398/04/20 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 نبرد شیطان زمان:1/20دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom