. 🔰 چرا علی (ع) سقیفه را امضاء کرد؟ 💠 یکی از آقایان درباره آن خطبه نورانی #حضرت_امیر (سلام الله علیه) که فرمود اگر حمزه و جعفر بودند، من تسلیم سقیفه نمی شدم؛ سئوال کرده بود. این خطبه در کتاب شریف ( #تمام_نهج_البلاغه )، صفحه هشتصد و هشتاد و یک، این جمله هست که فرمود: اگر عمّ من حمزه و برادرم جعفر (سلام الله علیهما) بودند، من هرگز #سقیفه را امضاء نمی کردم. برای اینکه اینها ریختند، همسرم #زهرا (سلام الله علیها) هم که کنار درب بود؛ اینها هم ریختند دست مرا بستند، بردند. من دو تا از بستگانم بود؛ یکی عباس بود، یکی عقیل؛ اینها تازه مسلمانند، نه آن اعتقاد قوی و غنیّ حمزه و جعفر را دارند، نه آن شهامت و مبارز بودن و جهاد آنها را! کاری از این دو نفر ساخته نبود. اگر دستم باز بود، و اگر عمویم حمزه بود، و اگر برادرم جعفر بود؛ من هرگز سقیفه را امضاء نمی کردم. معاویه بعد از اینکه آن اهانت را کرد؛ آن نامه #معاویه در #نهج_البلاغه نیست، ولی جواب حضرت هست؛ فرمود: ما که انکار تکردیم، بله مرا با دست بسته بردند؛ (اردت ان تفضحنی فافتضحت)*. رفتی آبروی مرا ببری، آبروی خودت را بردی. من اگر دستم باز بود که سقیفه را امضاء نمی کردم، من اگر دستم باز بود که اجازه نمی دادم دیگری به جای پیغمبر بنشیند؛ امّا خُب با دست بسته! اردت ان تفضحنی فافتضحت، خودت رسوا شدی! لذا در این نامه ای که نامه هفتاد و پنج مجموعه مبارک (تمام نهج البلاغه) است، فرمود: در تمام روزهای جمعه برای مردم بخوانید که در سقیفه چه گذشت، من چرا ساکت شدم، من چرا رفتم امضاء کردم، چه جور شد من رفتم امضاء کردم! فرمود: اگر اینها بودند که من سقیفه را امضاء نمی کردم. اینها ریختند، دست مرا بستند، از من امضاء گرفتند. الآن تمام نمازهای جمعه باید این مطالب گفته بشود، حالا یا به عنوان سخنران قبل از خطبه، یا مضمون خطبه؛ این حرف ها گفته بشود، یادشان نرود‌. نفرمود گاهی بگوئید، فرمود: در تمام خطبه های #نماز_جمعه بگوئید که اگر حمزه بود، اگر جعفر بود، اگر پناهگاههای ما بودند؛ من سقیفه را امضاء نمی کردم. --------------------------------------------- 📌 نهج البلاغه / نامه ۲۸ _ (... الی معاویه جواباً) 📋 درس خارج تفسیر قرآن کریم 📆 قم ؛ ۱۳۹۷/۰۲/۰۱ #آیت_الله_جوادی_آملی #سقیفه_بنی_ساعده 🌱🌱🌱 🔅 صفحه قرآنی #رحیق رسانه رشد @rahighemakhtoom