#تسنیم #سوره_طور #طور #جوادی_آملی 🔰نصیحت یعنی چه؟ اين بيان نوراني برخي از انبيا(عليهم السلام) که فرمود: ﴿وَ نَصَحْتُ لَكُمْ وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحين‌﴾؛ فرمود من ناصح ملّت هستم، “ناصح” نه يعني سخن‌ران، نه يعني موعظه‌کننده، نه يعني کسي که درس اخلاق مي‌دهد، نصيحت چيزي ديگر است. “نَصاح” آن نخ بادوام را مي‌گويند “نصاح”. سوزن را مي‌گويند “مِنْصِحَة”. خياط را مي‌گويند “ناصح”. “نصيحت لأئمة المسلمين” برای کسي است که بتواند جامه تقوا را در بدن مسئولين، بدن مردم، بدن همه اين جامه تقوا را خياطي کند. با سخنراني خياطي نمي‌شود، با حرف زدن با مقاله نوشتن، خياطي يعني خياطي! يک سوزن مي‌خواهد، يک نخ مي‌خواهد، يک قلب پاک مي‌خواهد، به خياط مي‌گويند ناصح. آن کسي که جامه تقوا را بُرِش مي‌کند و به بدن مسئولين مي‌زند به بدن مردم مي‌زند که جامعه بشود ﴿وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِكَ خَيْر﴾،او مي‌شود ناصح. حالا معلوم مي‌شود که قرآن، پيغمبر را ناصح مي‌داند، مکتب را نصيحت مي‌داند، دين را نصيحت مي‌داند. حرف فردوسي اين است که: اگر بار خار است خود کِشته‌اي وگر اين پرنيان است خود رشته‌اي اين پرنيان را بايد جامه کني. غزالي مي‌گويد که خلاصه تلاش و کوشش چهل ساله مرا فردوسي در اين بيت خلاصه کرده است. تا ما خياط نباشيم جامعه عريان است، اين ﴿لِباسُ التَّقْوی﴾ را ما بايد بپوشيم، حوزه بايد خياطي کند، سخنراني کار آساني است يا سخن‌خواني است يک چيزي آدم مي‌نويسد مي‌خواند؛ يا سخنراني است. با سخنراني و سخن‌خواني جامعه برهنه بدنش جامه تقوا در بر نمي‌کند. اين پيغمبر که فرمود شعيب و اينها که من نصيحت مي‌کنم ﴿وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ﴾ من خياط هستم اميدواريم ـ إن‌شاءالله ـ همه ما اين چنين باشيم 🌴🌴🌴 قدر #وقت ار نشناسد دل و کاری نکند بس #خجالت که از این حاصل ایام برد 🔅 تفسير و علوم قرآنی @rahighemakhtoom